อิผิษิณ: 1
1 อีศฺวรเสฺยจฺฉยา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: เปาล อิผิษนครสฺถานฺ ปวิตฺรานฺ ขฺรีษฺฏยีเศา วิศฺวาสิโน โลกานฺ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขติฯ
Paulus, Kristi Jesu Apostel ved Guds Villie, til de hellige, som ere i Efesus og ere troende i Kristus Jesus:
2 อสฺมากํ ตาตเสฺยศฺวรสฺย ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย จานุคฺรห: ศานฺติศฺจ ยุษฺมาสุ วรฺตฺตตำฯ
Nåde være med eder og Fred fra Gud vor Fader og den Herre Jesus Kristus!
3 อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺย ตาต อีศฺวโร ธโนฺย ภวตุ; ยต: ส ขฺรีษฺเฏนาสฺมภฺยํ สรฺวฺวมฺ อาธฺยาตฺมิกํ สฺวรฺคียวรํ ทตฺตวานฺฯ
Lovet være Gud og vor Herres Jesu Kristi Fader, som har velsignet os med al åndelig Velsignelse i det himmelske i Kristus,
4 วยํ ยตฺ ตสฺย สมกฺษํ เปฺรมฺนา ปวิตฺรา นิษฺกลงฺกาศฺจ ภวามสฺตทรฺถํ ส ชคต: สฺฤษฺเฏ ปูรฺวฺวํ เตนาสฺมานฺ อภิโรจิตวานฺ, นิชาภิลษิตานุโรธาจฺจ
ligesom han har udvalgt os i ham før Verdens Grundlæggelse til at være hellige og ulastelige for hans Åsyn,
5 ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน สฺวสฺย นิมิตฺตํ ปุตฺรตฺวปเท'สฺมานฺ สฺวกียานุคฺรหสฺย มหตฺตฺวสฺย ปฺรศํสารฺถํ ปูรฺวฺวํ นิยุกฺตวานฺฯ
idet han i Kærlighed forudbestemte os til Sønneudkårelse hos sig ved Jesus Kristus, efter sin Villies Velbehag,
6 ตสฺมาทฺ อนุคฺรหาตฺ ส เยน ปฺริยตเมน ปุเตฺรณาสฺมานฺ อนุคฺฤหีตวานฺ,
til Pris for sin Nådes Herlighed, som han benådede os med i den elskede,
7 วยํ ตสฺย โศณิเตน มุกฺติมฺ อรฺถต: ปาปกฺษมำ ลพฺธวนฺต: ฯ
i hvem vi have Forløsningen ved hans Blod, Syndernes Forladelse, efter hans Nådes Rigdom,
8 ตสฺย ย อีทฺฤโศ'นุคฺรหนิธิสฺตสฺมาตฺ โส'สฺมภฺยํ สรฺวฺววิธํ ชฺญานํ พุทฺธิญฺจ พาหุลฺยรูเปณ วิตริตวานฺฯ
som han rigelig tildelte os i al Visdom og Forstand,
9 สฺวรฺคปฺฤถิโวฺย รฺยทฺยทฺ วิทฺยเต ตตฺสรฺวฺวํ ส ขฺรีษฺเฏ สํคฺรหีษฺยตีติ หิไตษิณา
idet han kundgjorde os sin Villies Hemmelighed, efter sin velbehagelige Beslutning, som han havde fattet hos sig selv,
10 เตน กฺฤโต โย มโนรถ: สมฺปูรฺณตำ คตวตฺสุ สมเยษุ สาธยิตวฺยสฺตมธิ ส สฺวกียาภิลาษสฺย นิคูฒํ ภาวมฺ อสฺมานฺ ชฺญาปิตวานฺฯ
for at oprette en Husholdning i Tidernes Fylde, nemlig at sammenfatte sig alt i Kristus, det, som er i Himlene, og det, som er på Jorden, i ham,
11 ปูรฺวฺวํ ขฺรีษฺเฏ วิศฺวาสิโน เย วยมฺ อสฺมตฺโต ยตฺ ตสฺย มหิมฺน: ปฺรศํสา ชายเต,
i hvem vi også have fået Arvelodden, forud bestemte efter hans Forsæt, der virker alt efter sin Villies Råd,
12 ตทรฺถํ ย: สฺวกีเยจฺฉายา: มนฺตฺรณาต: สรฺวฺวาณิ สาธยติ ตสฺย มโนรถาทฺ วยํ ขฺรีษฺเฏน ปูรฺวฺวํ นิรูปิตา: สนฺโต'ธิการิโณ ชาตา: ฯ
for at vi skulde være til Pris for hans Herlighed, vi, som forud havde håbet på Kristus,
13 ยูยมปิ สตฺยํ วากฺยมฺ อรฺถโต ยุษฺมตฺปริตฺราณสฺย สุสํวาทํ นิศมฺย ตสฺมินฺเนว ขฺรีษฺเฏ วิศฺวสิตวนฺต: ปฺรติชฺญาเตน ปวิเตฺรณาตฺมนา มุทฺรเยวางฺกิตาศฺจฯ
i hvem også I, da I hørte Sandhedens Ord, Evangeliet om eders Frelse, i hvem I også, da I bleve troende, bleve beseglede med Forjættelsens hellige Ånd,
14 ยตสฺตสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศาย เตน กฺรีตานำ โลกานำ มุกฺติ รฺยาวนฺน ภวิษฺยติ ตาวตฺ ส อาตฺมาสฺมากมฺ อธิการิตฺวสฺย สตฺยงฺการสฺย ปณสฺวรูโป ภวติฯ
som er Pant på vor Arv, til Ejendommens Forløsning, til Pris for hans Herlighed.
15 ปฺรเภา ยีเศา ยุษฺมากํ วิศฺวาส: สรฺเวฺวษุ ปวิตฺรโลเกษุ เปฺรม จาสฺต อิติ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวาหมปิ
derfor har også jeg, efter at have hørt om eders Tro på den Herre Jesus og om eders Kærlighed til alle de hellige,
16 ยุษฺมานธิ นิรนฺตรมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ ปฺรารฺถนาสมเย จ ยุษฺมานฺ สฺมรนฺ วรมิมํ ยาจามิฯ
ikke ophørt at takke for eder, idet jeg ihukommer eder i mine Bønner om,
17 อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ตาโต ย: ปฺรภาวากร อีศฺวร: ส สฺวกียตตฺตฺวชฺญานาย ยุษฺมภฺยํ ชฺญานชนกมฺ ปฺรกาศิตวากฺยโพธกญฺจาตฺมานํ เทยาตฺฯ
at vor Herres Jesu Kristi Gud, Herlighedens Fader, må give eder Visdoms og Åbenbarelses Ånd i Erkendelse af ham,
18 ยุษฺมากํ ชฺญานจกฺษูํษิ จ ทีปฺติยุกฺตานิ กฺฤตฺวา ตสฺยาหฺวานํ กีทฺฤศฺยา ปฺรตฺยาศยา สมฺพลิตํ ปวิตฺรโลกานำ มเธฺย เตน ทตฺโต'ธิการ: กีทฺฤศ: ปฺรภาวนิธิ รฺวิศฺวาสิษุ จาสฺมาสุ ปฺรกาศมานสฺย
gøre eders Hjertes Øjne oplyste til at kende, hvilket det Håb er, som han kaldte eder til, hvilken hans Arvs Herligheds Rigdom er iblandt de hellige,
19 ตทียมหาปรากฺรมสฺย มหตฺวํ กีทฺฤคฺ อนุปมํ ตตฺ สรฺวฺวํ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยตุฯ
og hvilken hans Krafts overvættes Storhed er over for os, som tro, alt efter hans Styrkes vældige Virkekraft,
20 ยต: ส ยสฺยา: ศกฺเต: ปฺรพลตำ ขฺรีษฺเฏ ปฺรกาศยนฺ มฺฤตคณมธฺยาตฺ ตมฺ อุตฺถาปิตวานฺ,
som han udviste på Kristus, da han oprejste ham fra de døde og satte ham ved sin højre Hånd i det himmelske,
21 อธิปติตฺวปทํ ศาสนปทํ ปรากฺรโม ราชตฺวญฺเจตินามานิ ยาวนฺติ ปทานีห โลเก ปรโลเก จ วิทฺยนฺเต เตษำ สรฺเวฺวษามฺ อูรฺทฺเธฺว สฺวรฺเค นิชทกฺษิณปารฺเศฺว ตมฺ อุปเวศิตวานฺ, (aiōn g165)
langt over al Magt og Myndighed og Kraft og Herredom og hvert Navn, som nævnes, ikke alene i denne Verden, men også i den kommende, (aiōn g165)
22 สรฺวฺวาณิ ตสฺย จรณโยรโธ นิหิตวานฺ ยา สมิติสฺตสฺย ศรีรํ สรฺวฺวตฺร สรฺเวฺวษำ ปูรยิตุ: ปูรกญฺจ ภวติ ตํ ตสฺยา มูรฺทฺธานํ กฺฤตฺวา
og lagde alt under hans Fødder, og ham gav han som Hoved over alting til Menigheden,
23 สรฺเวฺวษามฺ อุปรฺยฺยุปริ นิยุกฺตวำศฺจ ไสว ศกฺติรสฺมาสฺวปิ เตน ปฺรกาศฺยเตฯ
der er hans Legeme, fyldt af ham, som fylder alt i alle.
