เปฺรริตา: 1
1 เห ถิยผิล, ยีศุ: สฺวมโนนีตานฺ เปฺรริตานฺ ปวิเตฺรณาตฺมนา สมาทิศฺย ยสฺมินฺ ทิเน สฺวรฺคมาโรหตฺ ยำ ยำ กฺริยามกโรตฺ ยทฺยทฺ อุปาทิศจฺจ ตานิ สรฺวฺวาณิ ปูรฺวฺวํ มยา ลิขิตานิฯ
I composed the first discourse, O Theophilus, concerning all things which Jesus began both to do and to teach,
2 ส สฺวนิธนทุ: ขโภคาตฺ ปรมฺ อเนกปฺรตฺยยกฺษปฺรมาเณา: สฺวํ สชีวํ ทรฺศยิตฺวา
until that day in which, having by the Holy Spirit charged the apostles whom he had chosen, he was taken up;
3 จตฺวารึศทฺทินานิ ยาวตฺ เตภฺย: เปฺรริเตโภฺย ทรฺศนํ ทตฺเตฺวศฺวรียราชฺยสฺย วรฺณนม อกโรตฺฯ
to whom also he presented himself living, after he had suffered, with many proofs; being seen by them during forty days, and speaking of the things which concern the kingdom of God;
4 อนนฺตรํ เตษำ สภำ กฺฤตฺวา อิตฺยาชฺญาปยตฺ, ยูยํ ยิรูศาลโม'นฺยตฺร คมนมกฺฤตฺวา ยสฺตินฺ ปิตฺรางฺคีกฺฤเต มม วทนาตฺ กถา อศฺฤณุต ตตฺปฺราปฺติมฺ อเปกฺษฺย ติษฺฐตฯ
and, being assembled with [them], commanded them not to depart from Jerusalem, but to await the promise of the Father, which [said he] ye have heard of me.
5 โยหนฺ ชเล มชฺชิตาวานฺ กินฺตฺวลฺปทินมเธฺย ยูยํ ปวิตฺร อาตฺมนิ มชฺชิตา ภวิษฺยถฯ
For John indeed baptised with water, but ye shall be baptised with the Holy Spirit after now not many days.
6 ปศฺจาตฺ เต สรฺเวฺว มิลิตฺวา ตมฺ อปฺฤจฺฉนฺ เห ปฺรโภ ภวานฺ กิมิทานีํ ปุนรปิ ราชฺยมฺ อิสฺราเยลียโลกานำ กเรษุ สมรฺปยิษฺยติ?
They therefore, being come together, asked him saying, Lord, is it at this time that thou restorest the kingdom to Israel?
7 ตต: โสวทตฺ ยานฺ สรฺวฺวานฺ กาลานฺ สมยำศฺจ ปิตา สฺววเศ'สฺถาปยตฺ ตานฺ ชฺญาตฺฤํ ยุษฺมากมฺ อธิกาโร น ชายเตฯ
And he said to them, It is not yours to know times or seasons, which the Father has placed in his own authority;
8 กินฺตุ ยุษฺมาสุ ปวิตฺรสฺยาตฺมน อาวิรฺภาเว สติ ยูยํ ศกฺตึ ปฺราปฺย ยิรูศาลมิ สมสฺตยิหูทาโศมิโรณเทศโย: ปฺฤถิวฺยา: สีมำ ยาวทฺ ยาวนฺโต เทศาเสฺตษุ ยรฺเวฺวษุ จ มยิ สากฺษฺยํ ทาสฺยถฯ
but ye will receive power, the Holy Spirit having come upon you, and ye shall be my witnesses both in Jerusalem, and in all Judaea and Samaria, and to the end of the earth.
9 อิติ วากฺยมุกฺตฺวา ส เตษำ สมกฺษํ สฺวรฺคํ นีโต'ภวตฺ, ตโต เมฆมารุหฺย เตษำ ทฺฤษฺเฏรโคจโร'ภวตฺฯ
And having said these things he was taken up, they beholding [him], and a cloud received him out of their sight.
10 ยสฺมินฺ สมเย เต วิหายสํ ปฺรตฺยนนฺยทฺฤษฺฏฺยา ตสฺย ตาทฺฤศมฺ อูรฺทฺวฺวคมนมฺ อปศฺยนฺ ตสฺมินฺเนว สมเย ศุกฺลวสฺเตฺรา เทฺวา ชเนา เตษำ สนฺนิเธา ทณฺฑายมาเนา กถิตวนฺเตา,
And as they were gazing into heaven, as he was going, behold, also two men stood by them in white clothing,
11 เห คาลีลียโลกา ยูยํ กิมรฺถํ คคณํ ปฺรติ นิรีกฺษฺย ทณฺฑายมานาสฺติษฺฐถ? ยุษฺมากํ สมีปาตฺ สฺวรฺคํ นีโต โย ยีศุสฺตํ ยูยํ ยถา สฺวรฺคมฺ อาโรหนฺตมฺ อทรฺศมฺ ตถา ส ปุนศฺจาคมิษฺยติฯ
who also said, Men of Galilee, why do ye stand looking into heaven? This Jesus who has been taken up from you into heaven, shall thus come in the manner in which ye have beheld him going into heaven.
12 ตต: ปรํ เต ไชตุนนามฺน: ปรฺวฺวตาทฺ วิศฺรามวารสฺย ปถ: ปริมาณมฺ อรฺถาตฺ ปฺราเยณารฺทฺธโกฺรศํ ทุรสฺถํ ยิรูศาลมฺนครํ ปราวฺฤตฺยาคจฺฉนฺฯ
Then they returned to Jerusalem from the mount called [the mount] of Olives, which is near Jerusalem, a sabbath-day's journey off.
13 นครํ ปฺรวิศฺย ปิตโร ยากูพฺ โยหนฺ อานฺทฺริย: ผิลิป: โถมา พรฺถชมโย มถิราลฺผียปุโตฺร ยากูพฺ อุโทฺยคา ศิโมนฺ ยากูโพ ภฺราตา ยิหูทา เอเต สรฺเวฺว ยตฺร สฺถาเน ปฺรวสนฺติ ตสฺมินฺ อุปริตนปฺรโกษฺเฐ ปฺราวิศนฺฯ
And when they were come into [the city], they went up to the upper chamber, where were staying both Peter, and John, and James, and Andrew, Philip and Thomas, Bartholomew and Matthew, James [son] of Alphaeus, and Simon the zealot, and Jude [the brother] of James.
14 ปศฺจาทฺ อิเม กิยตฺย: สฺตฺริยศฺจ ยีโศ รฺมาตา มริยมฺ ตสฺย ภฺราตรศฺไจเต สรฺวฺว เอกจิตฺตีภูต สตตํ วินเยน วินเยน ปฺรารฺถยนฺตฯ
These gave themselves all with one accord to continual prayer, with [several] women, and Mary the mother of Jesus, and with his brethren.
15 ตสฺมินฺ สมเย ตตฺร สฺถาเน สากเลฺยน วึศตฺยธิกศตํ ศิษฺยา อาสนฺฯ ตต: ปิตรเสฺตษำ มเธฺย ติษฺฐนฺ อุกฺตวานฺ
And in those days Peter, standing up in the midst of the brethren, said, (the crowd of names [who were] together [was] about a hundred and twenty, )
16 เห ภฺราตฺฤคณ ยีศุธาริณำ โลกานำ ปถทรฺศโก โย ยิหูทาสฺตสฺมินฺ ทายูทา ปวิตฺร อาตฺมา ยำ กถำ กถยามาส ตสฺยา: ปฺรตฺยกฺษีภวนสฺยาวศฺยกตฺวมฺ อาสีตฺฯ
Brethren, it was necessary that the scripture should have been fulfilled, which the Holy Spirit spoke before, by the mouth of David, concerning Judas, who became guide to those who took Jesus;
17 ส ชโน'สฺมากํ มธฺยวรฺตฺตี สนฺ อสฺยา: เสวายา อํศมฺ อลภตฯ
for he was numbered amongst us, and had received a part in this service.
18 ตทนนฺตรํ กุกรฺมฺมณา ลพฺธํ ยนฺมูลฺยํ เตน เกฺษตฺรเมกํ กฺรีตมฺ อปรํ ตสฺมินฺ อโธมุเข ภฺฤเมา ปติเต สติ ตโสฺยทรสฺย วิทีรฺณตฺวาตฺ สรฺวฺวา นาโฑฺย นิรคจฺฉนฺฯ
(This [man] then indeed got a field with [the] reward of iniquity, and, having fallen down headlong, burst in the midst, and all his bowels gushed out.
19 เอตำ กถำ ยิรูศาลมฺนิวาสิน: สรฺเวฺว โลกา วิทานฺติ; เตษำ นิชภาษยา ตตฺกฺเษตฺรญฺจ หกลฺทามา, อรฺถาตฺ รกฺตกฺเษตฺรมิติ วิขฺยาตมาเสฺตฯ
And it was known to all the inhabitants of Jerusalem, so that that field was called in their own dialect Aceldama; that is, field of blood.)
20 อนฺยจฺจ, นิเกตนํ ตทียนฺตุ ศุนฺยเมว ภวิษฺยติฯ ตสฺย ทูเษฺย นิวาสารฺถํ โกปิ สฺถาสฺยติ ไนว หิฯ อนฺย เอว ชนสฺตสฺย ปทํ สํปฺราปฺสฺยติ ธฺรุวํฯ อิตฺถํ คีตปุสฺตเก ลิขิตมาเสฺตฯ
For it is written in [the] book of Psalms, Let his homestead become desolate, and let there be no dweller in it; and, Let another take his overseership.
21 อโต โยหโน มชฺชนมฺ อารภฺยาสฺมากํ สมีปาตฺ ปฺรโภ รฺยีโศ: สฺวรฺคาโรหณทินํ ยาวตฺ โสสฺมากํ มเธฺย ยาวนฺติ ทินานิ ยาปิตวานฺ
It is necessary therefore, that of the men who have assembled with us all [the] time in which the Lord Jesus came in and went out among us,
22 ตาวนฺติ ทินานิ เย มานวา อสฺมาภิ: สารฺทฺธํ ติษฺฐนฺติ เตษามฺ เอเกน ชเนนาสฺมาภิ: สารฺทฺธํ ยีโศรุตฺถาเน สากฺษิณา ภวิตวฺยํฯ
beginning from the baptism of John until the day in which he was taken up from us, one of these should be a witness with us of his resurrection.
23 อโต ยสฺย รูฒิ รฺยุษฺโฏ ยํ พรฺศพฺเพตฺยุกฺตฺวาหูยนฺติ ส ยูษผฺ มตถิศฺจ ทฺวาเวเตา ปฺฤถกฺ กฺฤตฺวา ต อีศฺวรสฺย สนฺนิเธา ปฺรารฺยฺย กถิตวนฺต: ,
And they appointed two, Joseph, who was called Barsabas, who had been surnamed Justus, and Matthias.
24 เห สรฺวฺวานฺตรฺยฺยามินฺ ปรเมศฺวร, ยิหูทา: เสวนเปฺรริตตฺวปทจฺยุต:
And they prayed, and said, Thou Lord, knower of the hearts of all, shew which one of these two thou hast chosen,
25 สนฺ นิชสฺถานมฺ อคจฺฉตฺ, ตตฺปทํ ลพฺธุมฺ เอนโย รฺชนโย รฺมเธฺย ภวตา โก'ภิรุจิตสฺตทสฺมานฺ ทรฺศฺยตำฯ
to receive the lot of this service and apostleship, from which Judas transgressing fell to go to his own place.
26 ตโต คุฏิกาปาเฏ กฺฤเต มตถิรฺนิรจียต ตสฺมาตฺ โสเนฺยษามฺ เอกาทศานำ ปฺรริตานำ มเธฺย คณิโตภวตฺฯ
And they gave lots on them, and the lot fell on Matthias, and he was numbered with the eleven apostles.
