< เปฺรริตา: 6 >

1 ตสฺมินฺ สมเย ศิษฺยาณำ พาหุลฺยาตฺ ปฺราตฺยหิกทานสฺย วิศฺราณไน รฺภินฺนเทศียานำ วิธวาสฺตฺรีคณ อุเปกฺษิเต สติ อิพฺรียโลไก: สหานฺยเทศียานำ วิวาท อุปาติษฺฐตฺฯ
ထိုကာလ၌ တပည့်တော်တို့သည် များပြားသည် ရှိသော်၊ နေ့ရက် အစဉ်အတိုင်း လုပ်ကျွေးသောအခါ၊ ဟေလေနစ်အမျိုး မုတ်ဆိုး မတို့ကို မလုပ်မကျွေးဟု ထိုအမျိုးသားတို့သည် မြည်တမ်း၍ ဟေဗြဲ လူတို့ကို အပြစ်တင်ကြ၏။
2 ตทา ทฺวาทศเปฺรริตา: สรฺวฺวานฺ ศิษฺยานฺ สํคฺฤหฺยากถยนฺ อีศฺวรสฺย กถาปฺรจารํ ปริตฺยชฺย โภชนคเวษณมฺ อสฺมากมฺ อุจิตํ นหิฯ
ထိုအခါတကျိပ်နှစ်ပါးသော တမန်တော်တို့သည် တပည့်တော် အပေါင်းတို့ကို ခေါ်ပြီးလျှင်၊ ငါတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ် တရားတော်ကိုထား၍ စားပွဲ၌လုပ်ကျွေးမှုကိုမှုကိုမဆောင်သင့်။
3 อโต เห ภฺราตฺฤคณ วยมฺ เอตตฺกรฺมฺมโณ ภารํ เยโภฺย ทาตุํ ศกฺนุม เอตาทฺฤศานฺ สุขฺยาตฺยาปนฺนานฺ ปวิเตฺรณาตฺมนา ชฺญาเนน จ ปูรฺณานฺ สปฺปฺรชนานฺ ยูยํ เสฺวษำ มเธฺย มโนนีตานฺ กุรุต,
ထိုကြောင့်ညီအစ်ကိုတို့၊ ဝိညာဉ်တော်နှင့်၎င်း၊ ပညာနှင့်၎င်းပြည့် စုံလျက်၊ အသရေရှိသော လူခုနစ်ယောက်တို့ကို သင်တို့တွင် ရှာကြလော့။ ဤအမှု ကို ဆောင်ရွက်စေခြင်းငှါ ထိုသူတို့ကို ငါတို့သည် ခန့်ထား ကြမည်။
4 กินฺตุ วยํ ปฺรารฺถนายำ กถาปฺรจารกรฺมฺมณิ จ นิตฺยปฺรวฺฤตฺตา: สฺถาสฺยาม: ฯ
ငါတို့မူကား၊ ဆုတောင်းပဌနာပြခြင်း၊ နှုတ်က ပတ်တရားတော် ကို ဟောပြောခြင်းအမှုတို့ကို အမြဲပြု၍ နေမည်ဟုဆိုကြ၏။
5 เอตสฺยำ กถายำ สรฺเวฺว โลกา: สนฺตุษฺฏา: สนฺต: เสฺวษำ มธฺยาตฺ สฺติผาน: ผิลิป: ปฺรขโร นิกาโนรฺ ตีมนฺ ปรฺมฺมิณา ยิหูทิมตคฺราหี-อานฺติยขิยานครีโย นิกลา เอตานฺ ปรมภกฺตานฺ ปวิเตฺรณาตฺมนา ปริปูรฺณานฺ สปฺต ชนานฺ
ထိုစကားကိုလူအစုအဝေးအပေါင်းတို့သည် နှစ်သက်ကြသဖြင့်၊ ယုံကြည်ခြင်းနှင့်၎င်း၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်နှင့်၎င်း ပြည့်စုံသော သတေဖန်မှစ၍ ဖိလိပ္ပု၊ ပြောခေါ်၊ နိကနော်၊ တိမုန်၊ ပါမေန၊ ယုဒဘာ သာဝင်သော အန္တိအုတ်မြို့သား နိကောလတို့ကို ရွေး ကောက်၍၊
6 เปฺรริตานำ สมกฺษมฺ อานยนฺ, ตตเสฺต ปฺรารฺถนำ กฺฤตฺวา เตษำ ศิร: สุ หสฺตานฺ อารฺปยนฺฯ
တမန်တော်တို့ရှေ့၌ ထားကြ၏။ တမန်တော်တို့ သည်လည်း ဆုတောင်းပြီးလျှင် ထိုသူတို့၏ ခေါင်းပေါ်၌ လက်ကို တင်ကြ၏။
7 อปรญฺจ อีศฺวรสฺย กถา เทศํ วฺยาปฺโนตฺ วิเศษโต ยิรูศาลมิ นคเร ศิษฺยาณำ สํขฺยา ปฺรภูตรูเปณาวรฺทฺธต ยาชกานำ มเธฺยปิ พหว: ขฺรีษฺฏมตคฺราหิโณ'ภวนฺฯ
ဘုရားသခင်၏ သာသနာတော်သည် တိုးပွားသ ဖြင့် ယေရုရှလင်မြို့၌ တပည့်တော်တို့သည် အလွန်ပွါး များ၍၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် အပေါင်းတို့သည် ယုံကြည်ခြင်း တရားကို နားထောင်ကြ၏။
8 สฺติผาโน วิศฺวาเสน ปรากฺรเมณ จ ปริปูรฺณ: สนฺ โลกานำ มเธฺย พหุวิธมฺ อทฺภุตมฺ อาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺมากโรตฺฯ
သတေဖန်သည် ကျေးဇူးတော်နှင့်၎င်း၊ တန်ခိုး တော်နှင့်၎င်း ပြည့်စုံသဖြင့်၊ ကြီးစွာသောနိမိတ်လက္ခဏာ၊ အံ့ဘွယ်သောအမှုတို့ကို လူများရှေ့မှာပြုလေ၏။
9 เตน ลิพรฺตฺตินียนามฺนา วิขฺยาตสงฺฆสฺย กติปยชนา: กุรีณียสิกนฺทรีย-กิลิกียาศียาเทศียา: กิยนฺโต ชนาศฺโจตฺถาย สฺติผาเนน สารฺทฺธํ วฺยวทนฺตฯ
ထိုအခါ လိဗေရတိန် အပေါင်းအသင်းဝင်သော သူမှစ၍၊ ကုရေနေပြည်သား၊ အာလေဇန္ဒြိပြည်သား၊ ကိလိကိပြည်သား၊ အာရှိ ပြည်သား အချို့တို့သည် ထ၍ သတေဖန်နှင့်ငြင်းခုံခြင်းကို ပြုစဉ်တွင်၊
10 กินฺตุ สฺติผาโน ชฺญาเนน ปวิเตฺรณาตฺมนา จ อีทฺฤศีํ กถำ กถิตวานฺ ยสฺยาเสฺต อาปตฺตึ กรฺตฺตุํ นาศกฺนุวนฺฯ
၁၀သူဟောပြော၍သုံးစွဲသောပညာနှင့် ဝိညာဉ်တော် ကို မခံမဆီးနိုင် ကြ။
11 ปศฺจาตฺ ไต โรฺลภิตา: กติปยชนา: กถาเมนามฺ อกถยนฺ, วยํ ตสฺย มุขโต มูสา อีศฺวรสฺย จ นินฺทาวากฺยมฺ อเศฺราษฺมฯ
၁၁ထိုအခါဤသူသည် မောရှေကို၎င်း၊ ဘုရား သခင်ကို၎င်း လွန်ကျူး၍ ပြောသည်ကို ငါတို့ကြားရပါ ပြီဟု သက်သေခံမည့်သူတို့ကို တိတ်ဆိတ်စွာခေါ်၍ ထားကြပြီးလျှင်၊
12 เต โลกานำ โลกปฺราจีนานามฺ อธฺยาปกานาญฺจ ปฺรวฺฤตฺตึ ชนยิตฺวา สฺติผานสฺย สนฺนิธิมฺ อาคตฺย ตํ ธฺฤตฺวา มหาสภามธฺยมฺ อานยนฺฯ
၁၂လူများကို၎င်း၊ အကြီးအကဲ၊ ကျမ်းပြုဆရာ တို့ကို၎င်း နှိုးဆော်၍၊ သတေဖန်ထံသို့လာသဖြင့် ဘမ်းဆီး၍ လွှတ်တော်သို့ပို့ကြ၏။
13 ตทนนฺตรํ กติปยชเนษุ มิถฺยาสากฺษิษุ สมานีเตษุ เต'กถยนฺ เอษ ชน เอตตฺปุณฺยสฺถานวฺยวสฺถโย รฺนินฺทาต: กทาปิ น นิวรฺตฺตเตฯ
၁၃မမှန်သော သက်သေခံတို့ကိုခေါ်၍၊ ဤသူသည် သန့်ရှင်းသော အရပ်ဌာနတော်နှင့် ပညတ်တရားတော်ကို လွန်ကျူး၍ အစဉ်မပြတ် ပြောဆိုလျက်နေပါ၏။
14 ผลโต นาสรตียยีศุ: สฺถานเมตทฺ อุจฺฉินฺนํ กริษฺยติ มูสาสมรฺปิตมฺ อสฺมากํ วฺยวหรณมฺ อนฺยรูปํ กริษฺยติ ตไสฺยตาทฺฤศีํ กถำ วยมฺ อศฺฤณุมฯ
၁၄ထိုနာဇရက်မြို့သား ယေရှုသည် ဤအရပ်ဌာန တော်ကို ဖျက်ဆီး၍၊ ငါတို့အား မောရှေအပ်ပေးသော ထုံးနည်းဥပဒေကို ပြောင်းလဲစေမည်ဟု ဤသူဆိုသည်ကို အကျွန်ုပ်တို့သည် ကြားရပါပြီဟု သက်သေခံကြ၏။
15 ตทา มหาสภาสฺถา: สรฺเวฺว ตํ ปฺรติ สฺถิรำ ทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา สฺวรฺคทูตมุขสทฺฤศํ ตสฺย มุขมฺ อปศฺยนฺฯ
၁၅လွှတ်တော်၌ ထိုင်လျက်ရှိသောသူ အပေါင်း တို့သည် သတေဖန် ကိုစေ့စေ့ကြည့်ရှုလျှင်၊ သူ၏မျက်နှာ သည် ကောင်းကင်တမန်၏မျက်နှာ ကဲ့သို့ဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်ကြ၏။

< เปฺรริตา: 6 >