เปฺรริตา: 5
1 ตทา อนานิยนามก เอโก ชโน ยสฺย ภารฺยฺยายา นาม สผีรา ส สฺวาธิการํ วิกฺรีย
Men en Mand, ved Navn Ananias, tillige med Safira, hans Hustru, solgte en Ejendom
2 สฺวภารฺยฺยำ ชฺญาปยิตฺวา ตนฺมูลฺยไสฺยกำศํ สงฺโคปฺย สฺถาปยิตฺวา ตทนฺยำศมาตฺรมานีย เปฺรริตานำ จรเณษุ สมรฺปิตวานฺฯ
og stak med sin Hustrus Vidende noget af Værdien til Side og bragte en Del deraf og lagde den for Apostlenes Fødder.
3 ตสฺมาตฺ ปิตโรกถยตฺ เห อนานิย ภูเม รฺมูลฺยํ กิญฺจิตฺ สงฺโคปฺย สฺถาปยิตุํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: สนฺนิเธา มฺฤษาวากฺยํ กถยิตุญฺจ ไศตานฺ กุตสฺตวานฺต: กรเณ ปฺรวฺฤตฺติมชนยตฺ?
Men Peter sagde: "Ananias! hvorfor har Satan fyldt dit Hjerte, så du har løjet imod den Helligånd og stukket noget til Side af Summen for Jordstykket?
4 สา ภูมิ รฺยทา ตว หสฺตคตา ตทา กึ ตว สฺวียา นาสีตฺ? ตรฺหิ สฺวานฺต: กรเณ กุต เอตาทฺฤศี กุกลฺปนา ตฺวยา กฺฤตา? ตฺวํ เกวลมนุษฺยสฺย นิกเฏ มฺฤษาวากฺยํ นาวาที: กินฺตฺวีศฺวรสฺย นิกเฏ'ปิฯ
Var det ikke dit, så længe du ejede det, og stod ikke det, som det blev solgt for, til din Rådighed? Hvorfor har du dog sat dig denne Gerning for i dit Hjerte? Du har ikke løjet for Mennesker, men for Gud."
5 เอตำ กถำ ศฺรุไตฺวว โส'นานิโย ภูเมา ปตนฺ ปฺราณานฺ อตฺยชตฺ, ตทฺวฺฤตฺตานฺตํ ยาวนฺโต โลกา อศฺฤณฺวนฺ เตษำ สรฺเวฺวษำ มหาภยมฺ อชายตฺฯ
Men da Ananias hørte disse Ord, faldt han om og udåndede. Og der kom stor Frygt over alle, som hørte det.
6 ตทา ยุวโลกาสฺตํ วสฺเตฺรณาจฺฉาทฺย พหิ รฺนีตฺวา ศฺมศาเน'สฺถาปยนฺฯ
Men de unge Mænd stode op og lagde ham til Rette og bare ham ud og begravede ham.
7 ตต: ปฺรหไรกานนฺตรํ กึ วฺฤตฺตํ ตนฺนาวคตฺย ตสฺย ภารฺยฺยาปิ ตตฺร สมุปสฺถิตาฯ
Men det skete omtrent tre Timer derefter, da kom hans Hustru ind uden at vide, hvad der var sket.
8 ตต: ปิตรสฺตามฺ อปฺฤจฺฉตฺ, ยุวาภฺยามฺ เอตาวนฺมุทฺราโภฺย ภูมิ รฺวิกฺรีตา น วา? เอตตฺวํ วท; ตทา สา ปฺรตฺยวาทีตฺ สตฺยมฺ เอตาวทฺโภฺย มุทฺราภฺย เอวฯ
Da sagde Peter til hende: "Sig mig, om I solgte Jordstykket til den Pris?" Og hun sagde: "Ja, til den Pris."
9 ตต: ปิตโรกถยตฺ ยุวำ กถํ ปรเมศฺวรสฺยาตฺมานํ ปรีกฺษิตุมฺ เอกมนฺตฺรณาวภวตำ? ปศฺย เย ตว ปตึ ศฺมศาเน สฺถาปิตวนฺตเสฺต ทฺวารสฺย สมีเป สมุปติษฺฐนฺติ ตฺวามปิ พหิรฺเนษฺยนฺติฯ
Men Peter sagde til hende: "Hvorfor ere I dog blevne enige om at friste Herrens Ånd? Se, deres Fødder, som have begravet din Mand, ere for Døren, og de skulle bære dig ud."
10 ตต: สาปิ ตสฺย จรณสนฺนิเธา ปติตฺวา ปฺราณานฺ อตฺยากฺษีตฺฯ ปศฺจาตฺ เต ยุวาโน'ภฺยนฺตรมฺ อาคตฺย ตามปิ มฺฤตำ ทฺฤษฺฏฺวา พหิ รฺนีตฺวา ตสฺยา: ปตฺยุ: ปารฺเศฺว ศฺมศาเน สฺถาปิตวนฺต: ฯ
Men hun faldt straks om for hans Fødder og udåndede. Men da de unge Mænd kom ind, fandt de hende død, og de bare hende ud og begravede hende hos hendes Mand.
11 ตสฺมาตฺ มณฺฑลฺยา: สรฺเวฺว โลกา อนฺยโลกาศฺจ ตำ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา สาธฺวสํ คตา: ฯ
Og stor Frygt kom over hele Menigheden og over alle, som hørte dette.
12 ตต: ปรํ เปฺรริตานำ หไสฺต โรฺลกานำ มเธฺย พหฺวาศฺจรฺยฺยาณฺยทฺภุตานิ กรฺมฺมาณฺยกฺริยนฺต; ตทา ศิษฺยา: สรฺวฺว เอกจิตฺตีภูย สุเลมาโน 'ลินฺเท สมฺภูยาสนฺฯ
Men ved Apostlenes Hænder skete der mange Tegn og Undere iblandt Folket; og de vare alle endrægtigt sammen i Salomons Søjlegang.
13 เตษำ สงฺฆานฺตรฺโค ภวิตุํ โกปิ ปฺรคลฺภตำ นาคมตฺ กินฺตุ โลกาสฺตานฺ สมาทฺริยนฺตฯ
Men af de andre turde ingen holde sig til dem; dog priste Folket dem højt,
14 สฺตฺริย: ปุรุษาศฺจ พหโว โลกา วิศฺวาสฺย ปฺรภุํ ศรณมาปนฺนา: ฯ
og der føjedes stedse flere troende til Herren, Skarer både af Mænd og Kvinder,
15 ปิตรสฺย คมนาคมนาภฺยำ เกนาปิ ปฺรกาเรณ ตสฺย ฉายา กสฺมึศฺจิชฺชเน ลคิษฺยตีตฺยาศยา โลกา โรคิณ: ศิวิกยา ขฏฺวยา จานีย ปถิ ปถิ สฺถาปิตวนฺต: ฯ
så at de endogså bare de syge ud på Gaderne og lagde dem på Senge og Løjbænke, for at når Peter kom, endog blot hans Skygge kunde overskygge nogen af dem.
16 จตุรฺทิกฺสฺถนคเรโภฺย พหโว โลกา: สมฺภูย โรคิโณ'ปวิตฺรภุตคฺรสฺตำศฺจ ยิรูศาลมมฺ อานยนฺ ตต: สรฺเวฺว สฺวสฺถา อกฺริยนฺตฯ
Ja, selv fra Byerne i Jerusalems Omegn strømmede Mængden sammen og bragte syge og sådanne, som vare plagede af urene Ånder, og de bleve alle helbredte.
17 อนนฺตรํ มหายาชก: สิทูกินำ มตคฺราหิณเสฺตษำ สหจราศฺจ
Men Ypperstepræsten stod op samt alle de, som holdt med ham, nemlig Saddukæernes Parti, og de bleve fulde af Nidkærhed.
18 มหาโกฺรธานฺตฺวิตา: สนฺต: เปฺรริตานฺ ธฺฤตฺวา นีจโลกานำ การายำ พทฺธฺวา สฺถาปิตวนฺต: ฯ
Og de lagde Hånd på Apostlene og satte dem i offentlig Forvaring.
19 กินฺตุ ราเตฺรา ปรเมศฺวรสฺย ทูต: การายา ทฺวารํ โมจยิตฺวา ตานฺ พหิรานียากถยตฺ,
Men en Herrens Engel åbnede Fængselets Døre om Natten og førte dem ud og sagde:
20 ยูยํ คตฺวา มนฺทิเร ทณฺฑายมานา: สนฺโต โลกานฺ ปฺรตีมำ ชีวนทายิกำ สรฺวฺวำ กถำ ปฺรจารยตฯ
"Går hen og træder frem og taler i Helligdommen alle disse Livets Ord for Folket!"
21 อิติ ศฺรุตฺวา เต ปฺรตฺยูเษ มนฺทิร อุปสฺถาย อุปทิษฺฏวนฺต: ฯ ตทา สหจรคเณน สหิโต มหายาชก อาคตฺย มนฺตฺริคณมฺ อิสฺราเยลฺวํศสฺย สรฺวฺวานฺ ราชสภาสท: สภาสฺถานฺ กฺฤตฺวา การายาสฺตานฺ อาปยิตุํ ปทาติคณํ เปฺรริตวานฺฯ
Men da de havde hørt dette, gik de ved Daggry ind i Helligdommen og lærte. Men Ypperstepræsten og de, som holdt med ham, kom og sammenkaldte Rådet og alle Israels Børns Ældste og sendte Bud til Fængselet, at de skulde føres frem.
22 ตตเสฺต คตฺวา การายำ ตานฺ อปฺราปฺย ปฺรตฺยาคตฺย อิติ วารฺตฺตามฺ อวาทิษุ: ,
Men da Tjenerne kom derhen, fandt de dem ikke i Fængselet; og de kom tilbage og meldte det og sagde:
23 วยํ ตตฺร คตฺวา นิรฺวฺวิฆฺนํ การายา ทฺวารํ รุทฺธํ รกฺษกำศฺจ ทฺวารสฺย พหิรฺทณฺฑายมานานฺ อทรฺศาม เอว กินฺตุ ทฺวารํ โมจยิตฺวา ตนฺมเธฺย กมปิ ทฺรษฺฏุํ น ปฺราปฺตา: ฯ
"Fængselet fandt vi tillukket helt forsvarligt, og Vogterne stående ved Dørene; men da vi lukkede op, fandt vi ingen derinde."
24 เอตำ กถำ ศฺรุตฺวา มหายาชโก มนฺทิรสฺย เสนาปติ: ปฺรธานยาชกาศฺจ, อิต ปรํ กิมปรํ ภวิษฺยตีติ จินฺตยิตฺวา สนฺทิคฺธจิตฺตา อภวนฺฯ
Men da Høvedsmanden for Helligdommen og Ypperstepræsterne hørte disse Ord, bleve de tvivlrådige om dem, hvad dette skulde blive til.
25 เอตสฺมินฺเนว สมเย กศฺจิตฺ ชน อาคตฺย วารฺตฺตาเมตามฺ อวทตฺ ปศฺยต ยูยํ ยานฺ มานวานฺ การายามฺ อสฺถาปยต เต มนฺทิเร ติษฺฐนฺโต โลกานฺ อุปทิศนฺติฯ
Men der kom en og meldte dem: "Se, de Mænd, som I satte i Fængselet, stå i Helligdommen og lære Folket."
26 ตทา มนฺทิรสฺย เสนาปติ: ปทาตยศฺจ ตตฺร คตฺวา เจโลฺลกา: ปาษาณานฺ นิกฺษิปฺยาสฺมานฺ มารยนฺตีติ ภิยา วินตฺยาจารํ ตานฺ อานยนฺฯ
Da gik Høvedsmanden hen med Tjenerne og hentede dem, dog ikke med Magt; thi de frygtede for Folket, at de skulde blive stenede.
27 เต มหาสภายา มเธฺย ตานฺ อสฺถาปยนฺ ตต: ปรํ มหายาชกสฺตานฺ อปฺฤจฺฉตฺ,
Men da de havde hentet dem, stillede de dem for Rådet; og Ypperstepræsten spurgte dem og sagde:
28 อเนน นามฺนา สมุปเทษฺฏุํ วยํ กึ ทฺฤฒํ น นฺยเษธาม? ตถาปิ ปศฺยต ยูยํ เสฺวษำ เตโนปเทเศเน ยิรูศาลมํ ปริปูรฺณํ กฺฤตฺวา ตสฺย ชนสฺย รกฺตปาตชนิตาปราธมฺ อสฺมานฺ ปฺรตฺยาเนตุํ เจษฺฏเธฺวฯ
"Vi bøde eder alvorligt, at I ikke måtte lære i dette Navn, og se, I have fyldt Jerusalem med eders Lære, og I ville bringe dette Menneskes Blod over os!"
29 ตต: ปิตโรนฺยเปฺรริตาศฺจ ปฺรตฺยวทนฺ มานุษสฺยาชฺญาคฺรหณาทฺ อีศฺวรสฺยาชฺญาคฺรหณมฺ อสฺมากมุจิตมฺฯ
Men Peter og Apostlene svarede og sagde: "Man bør adlyde Gud mere end Mennesker.
30 ยํ ยีศุํ ยูยํ กฺรุเศ เวธิตฺวาหต ตมฺ อสฺมากํ ไปตฺฤก อีศฺวร อุตฺถาปฺย
Vore Fædres Gud oprejste Jesus, hvem I hængte på et Træ og sloge ihjel.
31 อิสฺราเยลฺวํศานำ มน: ปริวรฺตฺตนํ ปาปกฺษมาญฺจ กรฺตฺตุํ ราชานํ ปริตฺราตารญฺจ กฺฤตฺวา สฺวทกฺษิณปารฺเศฺว ตสฺยานฺนติมฺ อกโรตฺฯ
Ham har Gud ved sin højre Hånd ophøjet til en Fyrste og Frelser for at give Israel Omvendelse og Syndernes Forladelse.
32 เอตสฺมินฺ วยมปิ สากฺษิณ อาสฺมเห, ตตฺ เกวลํ นหิ, อีศฺวร อาชฺญาคฺราหิโภฺย ยํ ปวิตฺรมฺ อาตฺมนํ ทตฺตวานฺ โสปิ สากฺษฺยสฺติฯ
Og vi ere hans Vidner om disse Ting, ligesom også den Helligånd, som Gud har givet dem, der adlyde ham."
33 เอตทฺวาเกฺย ศฺรุเต เตษำ หฺฤทยานิ วิทฺธานฺยภวนฺ ตตเสฺต ตานฺ หนฺตุํ มนฺตฺริตวนฺต: ฯ
Men da de hørte dette, skar det dem i Hjertet, og de rådsloge om at slå dem ihjel.
34 เอตสฺมินฺเนว สมเย ตตฺสภาสฺถานำ สรฺวฺวโลกานำ มเธฺย สุขฺยาโต คมิลีเยลฺนามก เอโก ชโน วฺยวสฺถาปก: ผิรูศิโลก อุตฺถาย เปฺรริตานฺ กฺษณารฺถํ สฺถานานฺตรํ คนฺตุมฺ อาทิศฺย กถิตวานฺ,
Men der rejste sig i Rådet en Farisæer ved Navn Gamaliel, en Lovlærer, højt agtet af hele Folket, og han bød, at de skulde lade Mændene træde lidt udenfor.
35 เห อิสฺราเยลฺวํศียา: สรฺเวฺว ยูยมฺ เอตานฺ มานุษานฺ ปฺรติ ยตฺ กรฺตฺตุมฺ อุทฺยตาสฺตสฺมินฺ สาวธานา ภวตฯ
Og han sagde til dem: "I israelitiske Mænd! ser eder vel for, hvad I gøre med disse Mennesker.
36 อิต: ปูรฺวฺวํ ถูทานาไมโก ชน อุปสฺถาย สฺวํ กมปิ มหาปุรุษมฺ อวทตฺ, ตต: ปฺราเยณ จตุ: ศตโลกาสฺตสฺย มตคฺราหิโณภวนฺ ปศฺจาตฺ ส หโตภวตฺ ตสฺยาชฺญาคฺราหิโณ ยาวนฺโต โลกาเสฺต สรฺเวฺว วิรฺกีรฺณา: สนฺโต 'กฺฤตการฺยฺยา อภวนฺฯ
Thi for nogen Tid siden fremstod Theudas, som udgav sig selv for at være noget, og et Antal af omtrent fire Hundrede Mænd sluttede sig til ham; han blev slået ihjel, og alle de, som adløde ham, adsplittedes og bleve til intet.
37 ตสฺมาชฺชนาตฺ ปรํ นามเลขนสมเย คาลีลียยิหูทานาไมโก ชน อุปสฺถาย พหูโลฺลกานฺ สฺวมตํ คฺราหีตวานฺ ตต: โสปิ วฺยนศฺยตฺ ตสฺยาชฺญาคฺราหิโณ ยาวนฺโต โลกา อาสนฺ เต สรฺเวฺว วิกีรฺณา อภวนฺฯ
Efter ham fremstod Judas Galilæeren i Skatteindskrivningens Dage og fik en Flok Mennesker til at følge sig. Også han omkom, og alle de, som adløde ham, bleve adspredte.
38 อธุนา วทามิ, ยูยมฺ เอตานฺ มนุษฺยานฺ ปฺรติ กิมปิ น กฺฤตฺวา กฺษานฺตา ภวต, ยต เอษ สงฺกลฺป เอตตฺ กรฺมฺม จ ยทิ มนุษฺยาทภวตฺ ตรฺหิ วิผลํ ภวิษฺยติฯ
Og nu siger jeg eder: Holder eder fra disse Mennesker, og lader dem fare; thi dersom dette Råd eller dette Værk er af Mennesker, bliver det til intet;
39 ยทีศฺวราทภวตฺ ตรฺหิ ยูยํ ตสฺยานฺยถา กรฺตฺตุํ น ศกฺษฺยถ, วรมฺ อีศฺวรโรธกา ภวิษฺยถฯ
men er det af Gud, kunne I ikke gøre dem til intet. Lader eder dog ikke findes som de, der endog ville stride mod Gud!"
40 ตทา ตสฺย มนฺตฺรณำ สฺวีกฺฤตฺย เต เปฺรริตานฺ อาหูย ปฺรหฺฤตฺย ยีโศ รฺนามฺนา กามปิ กถำ กถยิตุํ นิษิธฺย วฺยสรฺชนฺฯ
Og de adløde ham; og de kaldte Apostlene frem og lode dem piske og forbøde dem at tale i Jesu Navn og løslode dem.
41 กินฺตุ ตสฺย นามารฺถํ วยํ ลชฺชาโภคสฺย โยคฺยเตฺวน คณิตา อิตฺยตฺร เต สานนฺทา: สนฺต: สภาสฺถานำ สากฺษาทฺ อคจฺฉนฺฯ
Så gik de da glade bort fra Rådets Åsyn, fordi de vare blevne agtede værdige til at vanæres for hans Navns Skyld.
42 ตต: ปรํ ปฺรติทินํ มนฺทิเร คฺฤเห คฺฤเห จาวิศฺรามมฺ อุปทิศฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทํ ปฺรจาริตวนฺต: ฯ
Og de holdt ikke op med hver Dag at lære i Helligdommen og i Husene og at forkynde Evangeliet om Kristus Jesus.
