เปฺรริตา: 3
1 ตฺฤตียยามเวลายำ สตฺยำ ปฺรารฺถนายา: สมเย ปิตรโยหเนา สมฺภูย มนฺทิรํ คจฺฉต: ฯ
Petrus aber und Johannes gingen miteinander hinauf in den Tempel um die neunte Stunde, da man pflegte zu beten.
2 ตสฺมินฺเนว สมเย มนฺทิรปฺรเวศกานำ สมีเป ภิกฺษารณารฺถํ ยํ ชนฺมขญฺชมานุษํ โลกา มนฺทิรสฺย สุนฺทรนามฺนิ ทฺวาเร ปฺรติทินมฺ อสฺถาปยนฺ ตํ วหนฺตสฺตทฺวารํ อานยนฺฯ
Und es war ein Mann, lahm von Mutterleibe, der ließ sich tragen. Und sie setzten ihn täglich vor des Tempels Tür, die da heißet die schöne, daß er bettelte das Almosen von denen, die in den Tempel gingen.
3 ตทา ปิตรโยหเนา มนฺติรํ ปฺรเวษฺฏุมฺ อุทฺยเตา วิโลกฺย ส ขญฺชเสฺตา กิญฺจิทฺ ภิกฺษิตวานฺฯ
Da er nun sah Petrus und Johannes, daß sie wollten zum Tempel hineingehen, bat er um ein Almosen.
4 ตสฺมาทฺ โยหนา สหิต: ปิตรสฺตมฺ อนนฺยทฺฤษฺฏฺยา นิรีกฺษฺย โปฺรกฺตวานฺ อาวำ ปฺรติ ทฺฤษฺฏึ กุรุฯ
Petrus aber sah ihn an mit Johannes und sprach: Siehe uns an!
5 ตต: ส กิญฺจิตฺ ปฺราปฺตฺยาศยา เตา ปฺรติ ทฺฤษฺฏึ กฺฤตวานฺฯ
Und er sah sie an, wartete, daß er etwas von ihnen empfinge.
6 ตทา ปิตโร คทิตวานฺ มม นิกเฏ สฺวรฺณรูปฺยาทิ กิมปิ นาสฺติ กินฺตุ ยทาเสฺต ตทฺ ททามิ นาสรตียสฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ตฺวมุตฺถาย คมนาคมเน กุรุฯ
Petrus aber sprach: Silber und Gold habe ich nicht; was ich aber habe, das gebe ich dir: im Namen Jesu Christi von Nazareth stehe auf und wandele!
7 ตต: ปรํ ส ตสฺย ทกฺษิณกรํ ธฺฤตฺวา ตมฺ อุทโตลยตฺ; เตน ตตฺกฺษณาตฺ ตสฺย ชนสฺย ปาทคุลฺผโย: สพลตฺวาตฺ ส อุลฺลมฺผฺย โปฺรตฺถาย คมนาคมเน 'กโรตฺฯ
Und griff ihn bei der rechten Hand und richtete ihn auf. Alsobald stunden seine Schenkel und Knöchel fest;
8 ตโต คมนาคมเน กุรฺวฺวนฺ อุลฺลมฺผนฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ ตาภฺยำ สารฺทฺธํ มนฺทิรํ ปฺราวิศตฺฯ
sprang auf, konnte gehen und stehen und ging mit ihnen in den Tempel, wandelte und sprang und lobete Gott.
9 ตต: สรฺเวฺว โลกาสฺตํ คมนาคมเน กุรฺวฺวนฺตมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺตญฺจ วิโลกฺย
Und es sah ihn alles Volk wandeln und Gott loben.
10 มนฺทิรสฺย สุนฺทเร ทฺวาเร ย อุปวิศฺย ภิกฺษิตวานฺ เสอวายมฺ อิติ ชฺญาตฺวา ตํ ปฺรติ ตยา ฆฏนยา จมตฺกฺฤตา วิสฺมยาปนฺนาศฺจาภวนฺฯ
Sie kannten ihn auch, daß er's war, der um das Almosen gesessen hatte vor der schönen Tür des Tempels; und sie wurden voll Wunderns und Entsetzens über dem, was ihm widerfahren war.
11 ย: ขญฺช: สฺวโสฺถภวตฺ เตน ปิตรโยหโน: กรโยรฺธฺฏตโย: สโต: สรฺเวฺว โลกา สนฺนิธิมฺ อาคจฺฉนฺฯ
Als aber dieser Lahme, der nun gesund war, sich zu Petrus und Johannes hielt, lief alles Volk zu ihnen in die Halle, die da heißet Salomos, und wunderten sich.
12 ตทฺ ทฺฤษฺฏฺวา ปิตรเสฺตโภฺย'กถยตฺ, เห อิสฺราเยลียโลกา ยูยํ กุโต 'เนนาศฺจรฺยฺยํ มนฺยเธฺว? อาวำ นิชศกฺตฺยา ยทฺวา นิชปุเณฺยน ขญฺชมนุษฺยเมนํ คมิตวนฺตาวิติ จินฺตยิตฺวา อาวำ ปฺรติ กุโต'นนฺยทฺฤษฺฏึ กุรุถ?
Als Petrus das sah, antwortete er dem Volk: Ihr Männer von Israel, was wundert ihr euch darüber, oder was sehet ihr auf uns, als hätten wir diesen wandeln gemacht durch unsere eigene Kraft oder Verdienst?
13 ยํ ยีศุํ ยูยํ ปรกเรษุ สมารฺปยต ตโต ยํ ปีลาโต โมจยิตุมฺ เอจฺฉตฺ ตถาปิ ยูยํ ตสฺย สากฺษานฺ นางฺคีกฺฤตวนฺต อิพฺราหีม อิสฺหาโก ยากูพศฺเจศฺวโร'รฺถาทฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาณามฺ อีศฺวร: สฺวปุตฺรสฺย ตสฺย ยีโศ รฺมหิมานํ ปฺรากาศยตฺฯ
Der Gott Abrahams und Isaaks und Jakobs, der Gott unserer Väter, hat sein Kind Jesum verkläret, welchen ihr überantwortet und verleugnet habt vor Pilatus, da derselbe urteilete, ihn loszulassen.
14 กินฺตุ ยูยํ ตํ ปวิตฺรํ ธารฺมฺมิกํ ปุมำสํ นางฺคีกฺฤตฺย หตฺยาการิณเมกํ เสฺวโภฺย ทาตุมฺ อยาจธฺวํฯ
Ihr aber verleugnetet den Heiligen und Gerechten und batet, daß man euch den Mörder schenkte;
15 ปศฺจาตฺ ตํ ชีวนสฺยาธิปติมฺ อหต กินฺตฺวีศฺวร: ศฺมศานาตฺ ตมฺ อุทสฺถาปยต ตตฺร วยํ สากฺษิณ อาสฺมเหฯ
aber den Fürsten des Lebens habt ihr getötet. Den hat Gott auferwecket von den Toten; des sind wir Zeugen.
16 อิมํ ยํ มานุษํ ยูยํ ปศฺยถ ปริจินุถ จ ส ตสฺย นามฺนิ วิศฺวาสกรณาตฺ จลนศกฺตึ ลพฺธวานฺ ตสฺมินฺ ตสฺย โย วิศฺวาส: ส ตํ ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สากฺษาตฺ สมฺปูรฺณรูเปณ สฺวสฺถมฺ อการฺษีตฺฯ
Und durch den Glauben an seinen Namen hat er an diesem, den ihr sehet und kennet, bestätiget seinen Namen; und der Glaube durch ihn hat diesem gegeben diese Gesundheit vor euren Augen.
17 เห ภฺราตโร ยูยํ ยุษฺมากมฺ อธิปตยศฺจ อชฺญาตฺวา กรฺมฺมาเณฺยตานิ กฺฤตวนฺต อิทานีํ มไมษ โพโธ ชายเตฯ
Nun, liebe Brüder, ich weiß, daß ihr's durch Unwissenheit getan habt wie auch eure Obersten.
18 กินฺตฺวีศฺวร: ขฺรีษฺฏสฺย ทุ: ขโภเค ภวิษฺยทฺวาทินำ มุเขโภฺย ยำ ยำ กถำ ปูรฺวฺวมกถยตฺ ตา: กถา อิตฺถํ สิทฺธา อกโรตฺฯ
Gott aber, was er durch den Mund aller seiner Propheten zuvor verkündiget hat, wie Christus leiden sollte, hat's also erfüllet.
19 อต: เสฺวษำ ปาปโมจนารฺถํ เขทํ กฺฤตฺวา มนำสิ ปริวรฺตฺตยธฺวํ, ตสฺมาทฺ อีศฺวราตฺ สานฺตฺวนาปฺราปฺเต: สมย อุปสฺถาสฺยติ;
So tut nun Buße und bekehret euch, daß eure Sünden vertilget werden,
20 ปุนศฺจ ปูรฺวฺวกาลมฺ อารภฺย ปฺรจาริโต โย ยีศุขฺรีษฺฏสฺตมฺ อีศฺวโร ยุษฺมานฺ ปฺรติ เปฺรษยิษฺยติฯ
auf daß da komme die Zeit der Erquickung von dem Angesichte des HERRN, wenn, er senden wird den, der euch jetzt zuvor geprediget wird, Jesus Christus,
21 กินฺตุ ชคต: สฺฤษฺฏิมารภฺย อีศฺวโร นิชปวิตฺรภวิษฺยทฺวาทิคโณน ยถา กถิตวานฺ ตทนุสาเรณ สรฺเวฺวษำ การฺยฺยาณำ สิทฺธิปรฺยฺยนฺตํ เตน สฺวรฺเค วาส: กรฺตฺตวฺย: ฯ (aiōn g165)
welcher muß den Himmel einnehmen bis auf die Zeit, da herwiedergebracht werde alles, was Gott geredet hat durch den Mund aller seiner heiligen Propheten von der Welt an. (aiōn g165)
22 ยุษฺมากํ ปฺรภุ: ปรเมศฺวโร ยุษฺมากํ ภฺราตฺฤคณมธฺยาตฺ มตฺสทฺฤศํ ภวิษฺยทฺวกฺตารมฺ อุตฺปาทยิษฺยติ, ตต: ส ยตฺ กิญฺจิตฺ กถยิษฺยติ ตตฺร ยูยํ มนำสิ นิธทฺธฺวํฯ
Denn Mose hat gesagt zu den Vätern: Einen Propheten wird euch der HERR, euer Gott, erwecken aus euren Brüdern gleichwie mich, den sollt ihr hören in allem, was er zu euch sagen wird.
23 กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ ปฺราณี ตสฺย ภวิษฺยทฺวาทิน: กถำ น คฺรหีษฺยติ ส นิชโลกานำ มธฺยาทฺ อุจฺเฉตฺสฺยเต," อิมำ กถามฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุเษภฺย: เกวโล มูสา: กถยามาส อิติ นหิ,
Und es wird geschehen, welche Seele denselbigen Propheten nicht hören wird, die soll vertilget werden aus dem Volk.
24 ศิมูเยลฺภวิษฺยทฺวาทินมฺ อารภฺย ยาวนฺโต ภวิษฺยทฺวากฺยมฺ อกถยนฺ เต สรฺวฺเวอว สมยไสฺยตสฺย กถามฺ อกถยนฺฯ
Und alle Propheten von Samuel an und hernach, wieviel ihrer geredet haben, die haben von diesen Tagen verkündiget.
25 ยูยมปิ เตษำ ภวิษฺยทฺวาทินำ สนฺตานา: , "ตว วํโศทฺภวปุํสา สรฺวฺวเทศียา โลกา อาศิษํ ปฺราปฺตา ภวิษฺยนฺติ", อิพฺราหีเม กถาเมตำ กถยิตฺวา อีศฺวโรสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุไษ: สารฺทฺธํ ยํ นิยมํ สฺถิรีกฺฤตวานฺ ตสฺย นิยมสฺยาธิการิโณปิ ยูยํ ภวถฯ
Ihr seid der Propheten und des Bundes Kinder, welchen Gott gemacht hat mit euren Vätern, da er sprach zu Abraham: Durch deinen Samen sollen gesegnet werden alle Völker auf Erden.
26 อต อีศฺวโร นิชปุตฺรํ ยีศุมฺ อุตฺถาปฺย ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สฺวสฺวปาปาตฺ ปราวรฺตฺตฺย ยุษฺมภฺยมฺ อาศิษํ ทาตุํ ปฺรถมตสฺตํ ยุษฺมากํ นิกฏํ เปฺรษิตวานฺฯ
Euch zuvörderst hat Gott auferwecket sein Kind Jesum und hat ihn zu euch gesandt, euch zu segnen, daß ein jeglicher sich bekehre von seiner Bosheit.
