เปฺรริตา: 26

1 ตต อาคฺริปฺป: เปาลมฺ อวาทีตฺ, นิชำ กถำ กถยิตุํ ตุภฺยมฺ อนุมติ รฺทียเตฯ ตสฺมาตฺ เปาล: กรํ ปฺรสารฺยฺย สฺวสฺมินฺ อุตฺตรมฺ อวาทีตฺฯ

Alors Agrippa dit à Paul: Il t'est permis de parler pour toi-même. Paul ayant étendu la main, parla ainsi pour sa défense:

2 เห อาคฺริปฺปราช ยตฺการณาทหํ ยิหูทีไยรปวาทิโต 'ภวํ ตสฺย วฺฤตฺตานฺตมฺ อทฺย ภวต: สากฺษานฺ นิเวทยิตุมนุมโตหมฺ อิทํ สฺวียํ ปรมํ ภาคฺยํ มเนฺย;

Roi Agrippa, je m'estime heureux de ce que je dois me défendre aujourd'hui, devant toi, de toutes les choses dont les Juifs m'accusent,

3 ยโต ยิหูทียโลกานำ มเธฺย ยา ยา รีติ: สูกฺษฺมวิจาราศฺจ สนฺติ เตษุ ภวานฺ วิชฺญตม: ; อเตอว ปฺรารฺถเย ไธรฺยฺยมวลมฺพฺย มม นิเวทนํ ศฺฤโณตุฯ

Surtout parce que tu connais toutes leurs coutumes et leurs discussions; je te prie donc de m'écouter avec indulgence.

4 อหํ ยิรูศาลมฺนคเร สฺวเทศียโลกานำ มเธฺย ติษฺฐนฺ อา เยาวนกาลาทฺ ยทฺรูปมฺ อาจริตวานฺ ตทฺ ยิหูทียโลกา: สรฺเวฺว วิทนฺติฯ

Pour ce qui est de la vie que j'ai menée, depuis ma jeunesse, telle qu'elle s'est écoulée dès le commencement, au sein de ma nation, à Jérusalem, elle est connue de tous les Juifs.

5 อสฺมากํ สรฺเวฺวภฺย: ศุทฺธตมํ ยตฺ ผิรูศียมตํ ตทวลมฺพี ภูตฺวาหํ กาลํ ยาปิตวานฺ เย ชนา อา พาลฺยกาลานฺ มำ ชานานฺติ เต เอตาทฺฤศํ สากฺษฺยํ ยทิ ททาติ ตรฺหิ ทาตุํ ศกฺนุวนฺติฯ

Car ils savent, dès l'origine, s'ils veulent en rendre témoignage, que j'ai vécu Pharisien, suivant la secte la plus rigide de notre religion.

6 กินฺตุ เห อาคฺริปฺปราช อีศฺวโร'สฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ นิกเฏ ยทฺ องฺคีกฺฤตวานฺ ตสฺย ปฺรตฺยาศาเหโตรหมฺ อิทานีํ วิจารสฺถาเน ทณฺฑายมาโนสฺมิฯ

Et maintenant je suis mis en jugement pour l'espérance que j'ai en la promesse que Dieu a faite à nos pères,

7 ตสฺยางฺคีการสฺย ผลํ ปฺราปฺตุมฺ อสฺมากํ ทฺวาทศวํศา ทิวานิศํ มหายตฺนาทฺ อีศฺวรเสวนํ กฺฤตฺวา ยำ ปฺรตฺยาศำ กุรฺวฺวนฺติ ตสฺยา: ปฺรตฺยาศายา เหโตรหํ ยิหูทีไยรปวาทิโต'ภวมฺฯ

Et dont nos douze tribus, qui servent Dieu continuellement nuit et jour, attendent l'accomplissement. C'est pour cette espérance, roi Agrippa, que je suis accusé par les Juifs.

8 อีศฺวโร มฺฤตานฺ อุตฺถาปยิษฺยตีติ วากฺยํ ยุษฺมากํ นิกเฏ'สมฺภวํ กุโต ภเวตฺ?

Quoi! jugez-vous incroyable que Dieu ressuscite les morts?

9 นาสรตียยีโศ รฺนามฺโน วิรุทฺธํ นานาปฺรการปฺรติกูลาจรณมฺ อุจิตมฺ อิตฺยหํ มนสิ ยถารฺถํ วิชฺญาย

Il est vrai que, pour moi, j'avais cru devoir m'opposer fortement au nom de Jésus de Nazareth.

10 ยิรูศาลมนคเร ตทกรวํ ผลต: ปฺรธานยาชกสฺย นิกฏาตฺ กฺษมตำ ปฺราปฺย พหูนฺ ปวิตฺรโลกานฺ การายำ พทฺธวานฺ วิเศษตเสฺตษำ หนนสมเย เตษำ วิรุทฺธำ นิชำ สมฺมตึ ปฺรกาศิตวานฺฯ

C'est aussi ce que je fis à Jérusalem. Je mis en prison plusieurs saints, ayant reçu ce pouvoir des principaux sacrificateurs, et lorsqu'on les faisait mourir, j'y donnais mon suffrage.

11 วารํ วารํ ภชนภวเนษุ เตโภฺย ทณฺฑํ ปฺรทตฺตวานฺ พลาตฺ ตํ ธรฺมฺมํ นินฺทยิตวำศฺจ ปุนศฺจ ตานฺ ปฺรติ มหาโกฺรธาทฺ อุนฺมตฺต: สนฺ วิเทศียนคราณิ ยาวตฺ ตานฺ ตาฑิตวานฺฯ

Puis les châtiant fréquemment dans toutes les synagogues, je les contraignais à blasphémer; et transporté d'une extrême rage contre eux, je les persécutais jusque dans les villes étrangères.

12 อิตฺถํ ปฺรธานยาชกสฺย สมีปาตฺ ศกฺติมฺ อาชฺญาปตฺรญฺจ ลพฺธฺวา ทมฺเมษกฺนครํ คตวานฺฯ

Et comme je me rendais à Damas, avec un pouvoir et une commission des principaux sacrificateurs,

13 ตทาหํ เห ราชนฺ มารฺคมเธฺย มธฺยาหฺนกาเล มม มทียสงฺคินำ โลกานาญฺจ จตสฺฤษุ ทิกฺษุ คคณาตฺ ปฺรกาศมานำ ภาสฺกรโตปิ เตชสฺวตีํ ทีปฺตึ ทฺฤษฺฏวานฺฯ

Je vis, ô roi, en chemin, vers le milieu du jour, une lumière du ciel, plus éclatante que le soleil; et qui resplendit autour de moi et de ceux qui m'accompagnaient.

14 ตสฺมาทฺ อสฺมาสุ สรฺเวฺวษุ ภูเมา ปติเตษุ สตฺสุ เห เศาล ไห เศาล กุโต มำ ตาฑยสิ? กณฺฏกานำ มุเข ปาทาหนนํ ตว ทุ: สาธฺยมฺ อิพฺรียภาษยา คทิต เอตาทฺฤศ เอก: ศพฺโท มยา ศฺรุต: ฯ

Et étant tous tombés par terre, j'entendis une voix qui me parlait, et me disait, en langue hébraïque: Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu? Il te serait dur de regimber contre les aiguillons.

15 ตทาหํ ปฺฤษฺฏวานฺ เห ปฺรโภ โก ภวานฺ? ตต: ส กถิตวานฺ ยํ ยีศุํ ตฺวํ ตาฑยสิ โสหํ,

Alors je dis: Qui es-tu, Seigneur? Et il me répondit: Je suis Jésus, que tu persécutes.

16 กินฺตุ สมุตฺติษฺฐ ตฺวํ ยทฺ ทฺฤษฺฏวานฺ อิต: ปุนญฺจ ยทฺยตฺ ตฺวำ ทรฺศยิษฺยามิ เตษำ สรฺเวฺวษำ การฺยฺยาณำ ตฺวำ สากฺษิณํ มม เสวกญฺจ กรฺตฺตุมฺ ทรฺศนมฺ อทามฺฯ

Mais lève-toi, et te tiens sur tes pieds, car je te suis apparu pour t'établir ministre et témoin, tant des choses que tu as vues, que de celles pour lesquelles je t'apparaîtrai encore.

17 วิเศษโต ยิหูทียโลเกโภฺย ภินฺนชาตีเยภฺยศฺจ ตฺวำ มโนนีตํ กฺฤตฺวา เตษำ ยถา ปาปโมจนํ ภวติ

Je t'ai choisi d'entre le peuple et les Gentils, et je t'envoie vers eux maintenant,

18 ยถา เต มยิ วิศฺวสฺย ปวิตฺรีกฺฤตานำ มเธฺย ภาคํ ปฺราปฺนุวนฺติ ตทภิปฺราเยณ เตษำ ชฺญานจกฺษูํษิ ปฺรสนฺนานิ กรฺตฺตุํ ตถานฺธการาทฺ ทีปฺตึ ปฺรติ ไศตานาธิการาจฺจ อีศฺวรํ ปฺรติ มตี: ปราวรฺตฺตยิตุํ เตษำ สมีปํ ตฺวำ เปฺรษฺยามิฯ

Pour leur ouvrir les yeux, et les faire passer des ténèbres à la lumière, et de l'empire de Satan à Dieu, afin que par la foi en moi, ils reçoivent la rémission des péchés, et qu'ils aient part à l'héritage des saints.

19 เห อาคฺริปฺปราช เอตาทฺฤศํ สฺวรฺคียปฺรตฺยาเทศํ อคฺราหฺยมฺ อกฺฤตฺวาหํ

C'est pourquoi, roi Agrippa, je n'ai point résisté à la vision céleste;

20 ปฺรถมโต ทมฺเมษกฺนคเร ตโต ยิรูศาลมิ สรฺวฺวสฺมินฺ ยิหูทียเทเศ อเนฺยษุ เทเศษุ จ เยน โลกา มตึ ปราวรฺตฺตฺย อีศฺวรํ ปฺรติ ปราวรฺตฺตยนฺเต, มน: ปราวรฺตฺตนโยคฺยานิ กรฺมฺมาณิ จ กุรฺวฺวนฺติ ตาทฺฤศมฺ อุปเทศํ ปฺรจาริตวานฺฯ

Mais j'ai prêché premièrement à ceux de Damas, et puis à Jérusalem, et dans toute la Judée, et aux Gentils, de se repentir, et de se convertir à Dieu, en faisant des ouvres dignes de la repentance.

21 เอตตฺการณาทฺ ยิหูทียา มเธฺยมนฺทิรํ มำ ธฺฤตฺวา หนฺตุมฺ อุทฺยตา: ฯ

C'est pour cela que les Juifs, m'ayant pris dans le temple, ont cherché à me tuer.

22 ตถาปิ ขฺรีษฺโฏ ทุ: ขํ ภุกฺตฺวา สรฺเวฺวษำ ปูรฺวฺวํ ศฺมศานาทฺ อุตฺถาย นิชเทศียานำ ภินฺนเทศียานาญฺจ สมีเป ทีปฺตึ ปฺรกาศยิษฺยติ

Mais, secouru de Dieu, j'ai subsisté jusqu'à aujourd'hui, portant témoignage devant les petits et les grands, et ne disant rien d'autre que ce que les prophètes et Moïse ont prédit devoir arriver,

23 ภวิษฺยทฺวาทิคโณ มูสาศฺจ ภาวิการฺยฺยสฺย ยทิทํ ปฺรมาณมฺ อททุเรตทฺ วินานฺยำ กถำ น กถยิตฺวา อีศฺวราทฺ อนุคฺรหํ ลพฺธฺวา มหตำ กฺษุทฺราณาญฺจ สรฺเวฺวษำ สมีเป ปฺรมาณํ ทตฺตฺวาทฺย ยาวตฺ ติษฺฐามิฯ

Savoir que le Christ devait souffrir, et que, prémices de la résurrection des morts, il devait annoncer la lumière au peuple et aux Gentils.

24 ตสฺยมำ กถำ นิศมฺย ผีษฺฏ อุจฺไจ: สฺวเรณ กถิตวานฺ เห เปาล ตฺวมฺ อุนฺมตฺโตสิ พหุวิทฺยาภฺยาเสน ตฺวํ หตชฺญาโน ชาต: ฯ

Comme il parlait ainsi pour sa défense, Festus d'une voix forte dit: Tu as perdu le sens, Paul, ton grand savoir te met hors de sens.

25 ส อุกฺตวานฺ เห มหามหิม ผีษฺฏ นาหมฺ อุนฺมตฺต: กินฺตุ สตฺยํ วิเวจนียญฺจ วากฺยํ ปฺรเสฺตามิฯ

Mais Paul dit: Je n'ai point perdu le sens, très excellent Festus; mais je dis des choses vraies et sensées.

26 ยสฺย สากฺษาทฺ อกฺโษภ: สนฺ กถำ กถยามิ ส ราชา ตทฺวฺฤตฺตานฺตํ ชานาติ ตสฺย สมีเป กิมปิ คุปฺตํ เนติ มยา นิศฺจิตํ พุธฺยเต ยตสฺตทฺ วิชเน น กฺฤตํฯ

Le roi les connaît; et je lui en parle avec hardiesse, parce que je suis persuadé qu'il n'en ignore rien, car elles n'ont point été faites en cachette.

27 เห อาคฺริปฺปราช ภวานฺ กึ ภวิษฺยทฺวาทิคโณกฺตานิ วากฺยานิ ปฺรเตฺยติ? ภวานฺ ปฺรเตฺยติ ตทหํ ชานามิฯ

Roi Agrippa, ne crois-tu pas aux prophètes? Je sais que tu y crois.

28 ตต อาคฺริปฺป: เปาลมฺ อภิหิตวานฺ ตฺวํ ปฺรวฺฤตฺตึ ชนยิตฺวา ปฺราเยณ มามปิ ขฺรีษฺฏียํ กโรษิฯ

Et Agrippa dit à Paul: Tu me persuades presque d'être chrétien.

29 ตต: โส'วาทีตฺ ภวานฺ เย เย โลกาศฺจ มม กถามฺ อทฺย ศฺฤณฺวนฺติ ปฺราเยณ อิติ นหิ กินฺเตฺวตตฺ ศฺฤงฺขลพนฺธนํ วินา สรฺวฺวถา เต สรฺเวฺว มาทฺฤศา ภวนฺตฺวิตีศฺวสฺย สมีเป ปฺรารฺถเย'หมฺฯ

Paul lui dit: Plût à Dieu que non seulement toi, mais encore tous ceux qui m'écoutent aujourd'hui, vous fussiez et presque et tout à fait comme moi, à la réserve de ces liens!

30 เอตสฺยำ กถายำ กถิตายำ ส ราชา โส'ธิปติ รฺพรฺณีกี สภาสฺถา โลกาศฺจ ตสฺมาทฺ อุตฺถาย

Paul ayant dit cela, le roi, le gouverneur et Bérénice, et ceux qui étaient assis avec eux, se levèrent.

31 โคปเน ปรสฺปรํ วิวิจฺย กถิตวนฺต เอษ ชโน พนฺธนารฺหํ ปฺราณหนนารฺหํ วา กิมปิ กรฺมฺม นากโรตฺฯ

Et en se retirant, ils se disaient entre eux: Cet homme n'a rien fait qui soit digne de la mort ou de la prison.

32 ตต อาคฺริปฺป: ผีษฺฏมฺ อวทตฺ, ยเทฺยษ มานุษ: ไกสรสฺย นิกเฏ วิจาริโต ภวิตุํ น ปฺรารฺถยิษฺยตฺ ตรฺหิ มุกฺโต ภวิตุมฺ อศกฺษฺยตฺฯ

Et Agrippa dit à Festus: Cet homme pouvait être relâché, s'il n'en eût point appelé à César.