เปฺรริตา: 25

1 อนนฺตรํ ผีษฺโฏ นิชราชฺยมฺ อาคตฺย ทินตฺรยาตฺ ปรํ ไกสริยาโต ยิรูศาลมฺนครมฺ อาคมตฺฯ

Festus étant donc arrivé dans la province, monta, trois jours après, de Césarée à Jérusalem.

2 ตทา มหายาชโก ยิหูทียานำ ปฺรธานโลกาศฺจ ตสฺย สมกฺษํ เปาลมฺ อปาวทนฺตฯ

Et le souverain sacrificateur, et les premiers d'entre les Juifs, lui portèrent plainte contre Paul;

3 ภวานฺ ตํ ยิรูศาลมมฺ อาเนตุมฺ อาชฺญาปยตฺวิติ วินีย เต ตสฺมาทฺ อนุคฺรหํ วาญฺฉิตวนฺต: ฯ

Et le priant, ils lui demandaient contre celui-ci la faveur de le faire venir à Jérusalem, car ils avaient dressé une embûche pour le tuer en chemin.

4 ยต: ปถิมเธฺย โคปเนน เปาลํ หนฺตุํ ไต รฺฆาตกา นิยุกฺตา: ฯ ผีษฺฏ อุตฺตรํ ทตฺตวานฺ เปาล: ไกสริยายำ สฺถาสฺยติ ปุนรลฺปทินาตฺ ปรมฺ อหํ ตตฺร ยาสฺยามิฯ

Mais Festus répondit que Paul était bien gardé à Césarée, et que lui-même devait y aller bientôt.

5 ตตสฺตสฺย มานุษสฺย ยทิ กศฺจิทฺ อปราธสฺติษฺฐติ ตรฺหิ ยุษฺมากํ เย ศกฺนุวนฺติ เต มยา สห ตตฺร คตฺวา ตมปวทนฺตุ ส เอตำ กถำ กถิตวานฺฯ

Et il ajouta: Que les principaux d'entre vous descendent donc avec moi, et accusent cet homme s'il y a quelque chose contre lui.

6 ทศทิวเสโภฺย'ธิกํ วิลมฺพฺย ผีษฺฏสฺตสฺมาตฺ ไกสริยานครํ คตฺวา ปรสฺมินฺ ทิวเส วิจาราสน อุปทิศฺย เปาลมฺ อาเนตุมฺ อาชฺญาปยตฺฯ

Festus n'ayant demeuré parmi eux que dix jours, descendit à Césarée; et le lendemain, s'étant assis sur son tribunal, il commanda qu'on amenât Paul.

7 เปาเล สมุปสฺถิเต สติ ยิรูศาลมฺนคราทฺ อาคตา ยิหูทียโลกาสฺตํ จตุรฺทิศิ สํเวษฺฏฺย ตสฺย วิรุทฺธํ พหูนฺ มหาโทษานฺ อุตฺถาปิตวนฺต: กินฺตุ เตษำ กิมปิ ปฺรมาณํ ทาตุํ น ศกฺนุวนฺต: ฯ

Quand on l'eut amené, les Juifs qui étaient descendus de Jérusalem l'entourèrent portant contre Paul de nombreuses et graves accusations, qu'ils ne pouvaient prouver.

8 ตต: เปาล: สฺวสฺมินฺ อุตฺตรมิทมฺ อุทิตวานฺ, ยิหูทียานำ วฺยวสฺถายา มนฺทิรสฺย ไกสรสฺย วา ปฺรติกูลํ กิมปิ กรฺมฺม นาหํ กฺฤตวานฺฯ

Tandis que Paul disait pour sa défense: Je n'ai péché en rien, ni contre la loi des Juifs, ni contre le temple, ni contre César.

9 กินฺตุ ผีษฺโฏ ยิหูทียานฺ สนฺตุษฺฏานฺ กรฺตฺตุมฺ อภิลษนฺ เปาลมฺ อภาษต ตฺวํ กึ ยิรูศาลมํ คตฺวาสฺมินฺ อภิโยเค มม สากฺษาทฺ วิจาริโต ภวิษฺยสิ?

Toutefois Festus, voulant faire plaisir aux Juifs, prit la parole et dit à Paul: Veux-tu monter à Jérusalem, et y être jugé sur ces choses devant moi?

10 ตต: เปาล อุตฺตรํ โปฺรกฺตวานฺ, ยตฺร มม วิจาโร ภวิตุํ โยคฺย: ไกสรสฺย ตตฺร วิจาราสน เอว สมุปสฺถิโตสฺมิ; อหํ ยิหูทียานำ กามปิ หานึ นาการฺษมฺ อิติ ภวานฺ ยถารฺถโต วิชานาติฯ

Et Paul dit: Je comparais devant le tribunal de César; il faut que j'y sois jugé; je n'ai fait aucun tort aux Juifs, comme tu le sais très bien.

11 กญฺจิทปราธํ กิญฺจน วธารฺหํ กรฺมฺม วา ยทฺยหมฺ อกริษฺยํ ตรฺหิ ปฺราณหนนทณฺฑมปิ โภกฺตุมฺ อุทฺยโต'ภวิษฺยํ, กินฺตุ เต มม สมปวาทํ กุรฺวฺวนฺติ ส ยทิ กลฺปิตมาโตฺร ภวติ ตรฺหิ เตษำ กเรษุ มำ สมรฺปยิตุํ กสฺยาปฺยธิกาโร นาสฺติ, ไกสรสฺย นิกเฏ มม วิจาโร ภวตุฯ

Si j'ai commis quelque injustice, ou quelque crime digne de mort, je ne refuse pas de mourir; mais s'il n'est rien des choses dont ils m'accusent, personne ne peut me livrer à eux; j'en appelle à César.

12 ตทา ผีษฺโฏ มนฺตฺริภิ: สารฺทฺธํ สํมนฺตฺรฺย เปาลาย กถิตวานฺ, ไกสรสฺย นิกเฏ กึ ตว วิจาโร ภวิษฺยติ? ไกสรสฺย สมีปํ คมิษฺยสิฯ

Alors Festus, après en avoir conféré avec son conseil, répondit: Tu en as appelé à César, tu iras à César.

13 กิยทฺทิเนภฺย: ปรมฺ อาคฺริปฺปราชา พรฺณีกี จ ผีษฺฏํ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุํ ไกสริยานครมฺ อาคตวนฺเตาฯ

Quelques jours après, le roi Agrippa et Bérénice vinrent à Césarée, pour saluer Festus.

14 ตทา เตา พหุทินานิ ตตฺร สฺถิเตา ตต: ผีษฺฏสฺตํ ราชานํ เปาลสฺย กถำ วิชฺญาปฺย กถยิตุมฺ อารภต เปาลนามานมฺ เอกํ พนฺทิ ผีลิกฺโษ พทฺธํ สํสฺถาปฺย คตวานฺฯ

Et comme ils y demeurèrent plusieurs jours, Festus informa le roi de l'affaire de Paul, en disant: Félix a laissé prisonnier un homme,

15 ยิรูศาลมิ มม สฺถิติกาเล มหายาชโก ยิหูทียานำ ปฺราจีนโลกาศฺจ ตมฺ อโปทฺย ตมฺปฺรติ ทณฺฑาชฺญำ ปฺรารฺถยนฺตฯ

Contre lequel les principaux sacrificateurs et les anciens des Juifs ont porté plainte lorsque j'étais à Jérusalem, demandant sa condamnation.

16 ตโตหมฺ อิตฺยุตฺตรมฺ อวทํ ยาวทฺ อโปทิโต ชน: สฺวาปวาทกานฺ สากฺษาตฺ กฺฤตฺวา สฺวสฺมินฺ โย'ปราธ อาโรปิตสฺตสฺย ปฺรตฺยุตฺตรํ ทาตุํ สุโยคํ น ปฺราปฺโนติ, ตาวตฺกาลํ กสฺยาปิ มานุษสฺย ปฺราณนาศาชฺญาปนํ โรมิโลกานำ รีติ รฺนหิฯ

Je leur ai répondu que ce n'est pas la coutume des Romains de livrer un homme à la mort, avant que l'accusé ait eu ses accusateurs en face, et qu'il ait eu la liberté de se défendre de son accusation.

17 ตตเสฺตษฺวตฺราคเตษุ ปรสฺมินฺ ทิวเส'หมฺ อวิลมฺพํ วิจาราสน อุปวิศฺย ตํ มานุษมฺ อาเนตุมฺ อาชฺญาปยมฺฯ

Après donc qu'ils se sont réunis ici, je me suis assis sans prendre aucun délai, dès le lendemain, sur le tribunal, et j'ai commandé qu'on amenât cet homme.

18 ตทนนฺตรํ ตสฺยาปวาทกา อุปสฺถาย ยาทฺฤศมฺ อหํ จินฺติตวานฺ ตาทฺฤศํ กญฺจน มหาปวาทํ โนตฺถาปฺย

Les accusateurs s'étant présentés, n'ont porté contre lui aucune des accusations que je présumais.

19 เสฺวษำ มเต ตถา เปาโล ยํ สชีวํ วทติ ตสฺมินฺ ยีศุนามนิ มฺฤตชเน จ ตสฺย วิรุทฺธํ กถิตวนฺต: ฯ

Mais ils ont eu avec lui certaines disputes touchant leur religion particulière, et sur un certain Jésus mort, que Paul assurait être vivant.

20 ตโตหํ ตาทฺฤคฺวิจาเร สํศยาน: สนฺ กถิตวานฺ ตฺวํ ยิรูศาลมํ คตฺวา กึ ตตฺร วิจาริโต ภวิตุมฺ อิจฺฉสิ?

Pour moi, comme j'étais embarrassé sur cela, je lui demandai s'il voulait aller à Jérusalem, et y être jugé sur ces choses.

21 ตทา เปาโล มหาราชสฺย นิกเฏ วิจาริโต ภวิตุํ ปฺรารฺถยต, ตสฺมาทฺ ยาวตฺกาลํ ตํ ไกสรสฺย สมีปํ เปฺรษยิตุํ น ศกฺโนมิ ตาวตฺกาลํ ตมตฺร สฺถาปยิตุมฺ อาทิษฺฏวานฺฯ

Mais Paul en ayant appelé, pour que sa cause fût réservée à la connaissance de l'empereur, j'ai ordonné qu'on le gardât jusqu'à ce que je l'envoyasse à César.

22 ตต อาคฺริปฺป: ผีษฺฏมฺ อุกฺตวานฺ, อหมปิ ตสฺย มานุษสฺย กถำ โศฺรตุมฺ อภิลษามิฯ ตทา ผีษฺโฏ วฺยาหรตฺ ศฺวสฺตทียำ กถำ ตฺวํ โศฺรษฺยสิฯ

Alors Agrippa dit à Festus: Je voudrais, moi aussi, entendre cet homme. Demain, dit Festus, tu l'entendras.

23 ปรสฺมินฺ ทิวเส อาคฺริปฺโป พรฺณีกี จ มหาสมาคมํ กฺฤตฺวา ปฺรธานวาหินีปติภิ รฺนครสฺถปฺรธานโลไกศฺจ สห มิลิตฺวา ราชคฺฤหมาคตฺย สมุปสฺถิเตา ตทา ผีษฺฏสฺยาชฺญยา เปาล อานีโต'ภวตฺฯ

Le lendemain donc, Agrippa et Bérénice vinrent avec grande pompe, et étant entrés dans le lieu de l'audience, avec les tribuns et les principaux de la ville, Paul fut amené par l'ordre de Festus.

24 ตทา ผีษฺฏ: กถิตวานฺ เห ราชนฺ อาคฺริปฺป เห อุปสฺถิตา: สรฺเวฺว โลกา ยิรูศาลมฺนคเร ยิหูทียโลกสมูโห ยสฺมินฺ มานุเษ มม สมีเป นิเวทนํ กฺฤตฺวา โปฺรจฺไจ: กถามิมำ กถิตวานฺ ปุนรลฺปกาลมปิ ตสฺย ชีวนํ โนจิตํ ตเมตํ มานุษํ ปศฺยตฯ

Alors Festus dit: Roi Agrippa, et vous tous qui êtes présents avec nous, vous voyez l'homme contre lequel toute la multitude des Juifs m'est venue solliciter, tant à Jérusalem qu'ici, en s'écriant qu'il ne devait plus vivre.

25 กินฺเตฺวษ ชน: ปฺราณนาศรฺหํ กิมปิ กรฺมฺม น กฺฤตวานฺ อิตฺยชานำ ตถาปิ ส มหาราชสฺย สนฺนิเธา วิจาริโต ภวิตุํ ปฺรารฺถยต ตสฺมาตฺ ตสฺย สมีปํ ตํ เปฺรษยิตุํ มติมกรวมฺฯ

Ayant reconnu cependant qu'il n'a rien fait qui soit digne de mort, et lui-même en ayant appelé à l'empereur, j'ai résolu de l'y envoyer.

26 กินฺตุ ศฺรียุกฺตสฺย สมีปมฺ เอตสฺมินฺ กึ เลขนียมฺ อิตฺยสฺย กสฺยจินฺ นิรฺณยสฺย น ชาตตฺวาทฺ เอตสฺย วิจาเร สติ ยถาหํ เลขิตุํ กิญฺจน นิศฺจิตํ ปฺราปฺโนมิ ตทรฺถํ ยุษฺมากํ สมกฺษํ วิเศษโต เห อาคฺริปฺปราช ภวต: สมกฺษมฺ เอตมฺ อานเยฯ

Je n'ai rien de certain à écrire à l'empereur à son sujet, c'est pourquoi je l'ai fait venir en votre présence, et principalement devant toi, roi Agrippa, afin que lorsqu'il aura été examiné, j'aie quelque chose à écrire.

27 ยโต พนฺทิเปฺรษณสมเย ตสฺยาภิโยคสฺย กิญฺจิทเลขนมฺ อหมฺ อยุกฺตํ ชานามิฯ

Car il ne me semble pas raisonnable d'envoyer un prisonnier, sans indiquer de quoi on l'accuse.