เปฺรริตา: 24
1 ปญฺจโภฺย ทิเนภฺย: ปรํ หนานียนามา มหายาชโก'ธิปเต: สมกฺษํ เปาลสฺย ปฺราติกูเลฺยน นิเวทยิตุํ ตรฺตุลฺลนามานํ กญฺจน วกฺตารํ ปฺราจีนชนำศฺจ สงฺคิน: กฺฤตฺวา ไกสริยานครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
Fünf Tage später kam dann der Hohepriester Ananias mit einigen Ältesten und einem Rechtsanwalt, einem gewissen Tertullus (nach Cäsarea) hinab, und sie machten die Anklage gegen Paulus beim Statthalter anhängig.
2 ตต: เปาเล สมานีเต สติ ตรฺตุลฺลสฺตสฺยาปวาทกถำ กถยิตุมฺ อารภต เห มหามหิมผีลิกฺษ ภวโต วยมฺ อตินิรฺวฺวิฆฺนํ กาลํ ยาปยาโม ภวต: ปริณามทรฺศิตยา เอตทฺเทศียานำ พหูนิ มงฺคลานิ ฆฏิตานิ,
Nachdem man nun Paulus herbeigerufen hatte, begann Tertullus mit der Anklagerede folgendermaßen:
3 อิติ เหโต รฺวยมติกฺฤตชฺญา: สนฺต: สรฺวฺวตฺร สรฺวฺวทา ภวโต คุณานฺ คายม: ฯ
»Hochedler Felix! Daß wir durch dein Verdienst in tiefem Frieden leben und der hiesigen Bevölkerung durch deine Fürsorge treffliche Einrichtungen allerseits und überall zuteil werden, das erkennen wir mit aufrichtiger Dankbarkeit an.
4 กินฺตุ พหุภิ: กถาภิ รฺภวนฺตํ เยน น วิรญฺชยามิ ตสฺมาทฺ วินเย ภวานฺ พนุกมฺปฺย มทลฺปกถำ ศฺฤโณตุฯ
Um dich aber nicht unnötigerweise zu belästigen, bitte ich dich, du wollest uns nach deiner gewohnten Güte für kurze Zeit Gehör schenken.
5 เอษ มหามารีสฺวรูโป นาสรตียมตคฺราหิสํฆาตสฺย มุโขฺย ภูตฺวา สรฺวฺวเทเศษุ สรฺเวฺวษำ ยิหูทียานำ ราชโทฺรหาจรณปฺรวฺฤตฺตึ ชนยตีตฺยสฺมาภิ รฺนิศฺจิตํฯ
Wir haben nämlich diesen Mann als eine Pest und als einen Unruhestifter unter allen Juden im ganzen römischen Reich und als den Hauptführer der Sekte der Nazaräer ermittelt;
6 ส มนฺทิรมปิ อศุจิ กรฺตฺตุํ เจษฺฏิตวานฺ; อิติ การณาทฺ วยมฺ เอนํ ธฺฤตฺวา สฺววฺยวสฺถานุสาเรณ วิจารยิตุํ ปฺราวรฺตฺตามหิ;
er hat sogar den Versuch gemacht, den Tempel zu entweihen. Dabei haben wir ihn auch festgenommen;
7 กินฺตุ ลุษิย: สหสฺรเสนาปติราคตฺย พลาทฺ อสฺมากํ กเรภฺย เอนํ คฺฤหีตฺวา
8 เอตสฺยาปวาทกานฺ ภวต: สมีปมฺ อาคนฺตุมฺ อาชฺญาปยตฺฯ วยํ ยสฺมินฺ ตมปวาทาโม ภวตา ปทปวาทกถายำ วิจาริตายำ สตฺยำ สรฺวฺวํ วฺฤตฺตานฺตํ เวทิตุํ ศกฺษฺยเตฯ
und wenn du ihn jetzt verhörst, wirst du dir selbst nach seinen Aussagen ein Urteil über alles das bilden können, was wir ihm zur Last legen.«
9 ตโต ยิหูทียา อปิ สฺวีกฺฤตฺย กถิตวนฺต เอษา กถา ปฺรมาณมฺฯ
Diesen Angaben schlossen sich auch die anderen Juden an und bestätigten deren Wahrheit.
10 อธิปเตา กถำ กถยิตุํ เปาลํ ปฺรตีงฺคิตํ กฺฤตวติ ส กถิตวานฺ ภวานฺ พหูนฺ วตฺสรานฺ ยาวทฺ เอตทฺเทศสฺย ศาสนํ กโรตีติ วิชฺญาย ปฺรตฺยุตฺตรํ ทาตุมฺ อกฺโษโภ'ภวมฺฯ
Durch einen Wink des Statthalters aufgefordert, begann nun Paulus seine Verteidigungsrede: »Da ich weiß, daß du schon seit vielen Jahren Richter für die hiesige Bevölkerung bist, so gehe ich getrosten Mutes an die Verteidigung meiner Sache vor dir.
11 อทฺย เกวลํ ทฺวาทศ ทินานิ ยาตานิ, อหมฺ อาราธนำ กรฺตฺตุํ ยิรูศาลมนครํ คตวานฺ เอษา กถา ภวตา ชฺญาตุํ ศกฺยเต;
Wie du dich vergewissern kannst, sind erst zwölf Tage vergangen, seitdem ich nach Jerusalem hinaufgezogen bin, um dort anzubeten;
12 กินฺตฺวิเภ มำ มเธฺยมนฺทิรํ เกนาปิ สห วิตณฺฑำ กุรฺวฺวนฺตํ กุตฺราปิ ภชนภวเน นคเร วา โลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ ชนยนฺตุํ น ทฺฤษฺฏวนฺต: ฯ
und weder im Tempel hat man mich bei einer Verhandlung mit jemand oder bei der Anstiftung eines Volksauflaufs betroffen, auch nicht in den Synagogen oder sonst irgendwo in der Stadt;
13 อิทานีํ ยสฺมินฺ ยสฺมินฺ มามฺ อปวทนฺเต ตสฺย กิมปิ ปฺรมาณํ ทาตุํ น ศกฺนุวนฺติฯ
sie sind überhaupt nicht imstande, dir Beweise für ihre jetzigen Anklagen gegen mich zu erbringen.
14 กินฺตุ ภวิษฺยทฺวากฺยคฺรนฺเถ วฺยวสฺถาคฺรนฺเถ จ ยา ยา กถา ลิขิตาเสฺต ตาสุ สรฺวฺวาสุ วิศฺวสฺย ยนฺมตมฺ อิเม วิธรฺมฺมํ ชานนฺติ ตนฺมตานุสาเรณาหํ นิชปิตฺฤปุรุษาณามฺ อีศฺวรมฺ อาราธยามีตฺยหํ ภวต: สมกฺษมฺ องฺคีกโรมิฯ
Das freilich bekenne ich dir offen, daß ich nach der Glaubensrichtung, die sie als Sekte bezeichnen, dem Gott unserer Väter in der Weise diene, daß ich allem, was im Gesetz und was in den Propheten geschrieben steht, Glauben schenke
15 ธารฺมฺมิกาณามฺ อธารฺมฺมิกาณาญฺจ ปฺรมีตโลกานาเมโวตฺถานํ ภวิษฺยตีติ กถามิเม สฺวีกุรฺวฺวนฺติ ตถาหมปิ ตสฺมินฺ อีศฺวเร ปฺรตฺยาศำ กโรมิ;
und auf Gott dieselbe Hoffnung setze, welche auch sie selbst hegen, daß nämlich eine Auferstehung der Gerechten wie der Ungerechten stattfinden wird.
16 อีศฺวรสฺย มานวานาญฺจ สมีเป ยถา นิรฺโทโษ ภวามิ ตทรฺถํ สตตํ ยตฺนวานฺ อสฺมิฯ
Darum bemühe ich mich auch, immerdar ein unverletztes Gewissen Gott und den Menschen gegenüber zu haben.
17 พหุษุ วตฺสเรษุ คเตษุ สฺวเทศียโลกานำ นิมิตฺตํ ทานียทฺรวฺยาณิ ไนเวทฺยานิ จ สมาทาย ปุนราคมนํ กฺฤตวานฺฯ
Nun bin ich nach einer Zwischenzeit von mehreren Jahren hergekommen, um Almosen für mein Volk zu überbringen und Opfer darzubringen.
18 ตโตหํ ศุจิ รฺภูตฺวา โลกานำ สมาคมํ กลหํ วา น การิตวานฺ ตถาปฺยาศิยาเทศียา: กิยนฺโต ยิหุทียโลกา มเธฺยมนฺทิรํ มำ ธฺฤตวนฺต: ฯ
Als ich mich dabei einer Weihe unterzogen hatte, haben sie mich im Tempel angetroffen, und zwar nicht in Begleitung eines Volkshaufens oder unter Erregung eines Aufruhrs;
19 มโมปริ ยทิ กาจิทปวาทกถาสฺติ ตรฺหิ ภวต: สมีปมฺ อุปสฺถาย เตษาเมว สากฺษฺยทานมฺ อุจิตมฺฯ
nein, einige Juden aus der Provinz Asien sind es gewesen; diese hätten hier vor dir erscheinen und Anklage erheben müssen, wenn sie etwas gegen mich vorzubringen haben.
20 โนเจตฺ ปูรฺเวฺว มหาสภาสฺถานำ โลกานำ สนฺนิเธา มม ทณฺฑายมานตฺวสมเย, อหมทฺย มฺฤตานามุตฺถาเน ยุษฺมาภิ รฺวิจาริโตสฺมิ,
Oder laß diese hier selber angeben, welche Schuld sie (an mir) ermittelt haben, als ich vor dem Hohen Rate stand;
21 เตษำ มเธฺย ติษฺฐนฺนหํ ยามิมำ กถามุจฺไจ: สฺวเรณ กถิตวานฺ ตทโนฺย มม โกปิ โทโษ'ลภฺยต น เวติ วรมฺ เอเต สมุปสฺถิตโลกา วทนฺตุฯ
es müßte denn das eine Wort sein, das ich in ihrer Mitte stehend ausgerufen habe: ›Wegen der Auferstehung der Toten stehe ich heute als Angeklagter hier vor euch!‹«
22 ตทา ผีลิกฺษ เอตำ กถำ ศฺรุตฺวา ตนฺมตสฺย วิเศษวฺฤตฺตานฺตํ วิชฺญาตุํ วิจารํ สฺถคิตํ กฺฤตฺวา กถิตวานฺ ลุษิเย สหสฺรเสนาปเตา สมายาเต สติ ยุษฺมากํ วิจารมฺ อหํ นิษฺปาทยิษฺยามิฯ
Felix vertagte darauf die Entscheidung ihrer Sache, weil er ganz genau wußte, was es mit der (in Frage stehenden) Glaubensrichtung auf sich hatte, und sagte: »Wenn der Oberst Lysias herabkommt, werde ich eure Sache entscheiden.«
23 อนนฺตรํ พนฺธนํ วินา เปาลํ รกฺษิตุํ ตสฺย เสวนาย สากฺษาตฺกรณาย วา ตทียาตฺมียพนฺธุชนานฺ น วารยิตุญฺจ ศมเสนาปติมฺ อาทิษฺฏวานฺฯ
Zugleich gab er aber dem Hauptmann die Weisung, Paulus in Gewahrsam zu halten, doch in milder Haft, und keinen von seinen Freunden an der Erweisung von Liebesdiensten zu hindern.
24 อลฺปทินาตฺ ปรํ ผีลิกฺโษ'ธิปติ รฺทฺรุษิลฺลานามฺนา ยิหูทียยา สฺวภารฺยฺยยา สหาคตฺย เปาลมาหูย ตสฺย มุขาตฺ ขฺรีษฺฏธรฺมฺมสฺย วฺฤตฺตานฺตมฺ อเศฺราษีตฺฯ
Einige Tage später aber erschien Felix mit seiner Gattin Drusilla, einer Jüdin; er beschied Paulus vor sich und ließ sich einen Vortrag über den Glauben an Christus Jesus halten.
25 เปาเลน นฺยายสฺย ปริมิตโภคสฺย จรมวิจารสฺย จ กถายำ กถิตายำ สตฺยำ ผีลิกฺษ: กมฺปมาน: สนฺ วฺยาหรทฺ อิทานีํ ยาหิ, อหมฺ อวกาศํ ปฺราปฺย ตฺวามฺ อาหูสฺยามิฯ
Als Paulus dabei aber über Gerechtigkeit, Enthaltsamkeit und über das künftige Gericht redete, geriet Felix in Unruhe und sagte: »Für diesmal kannst du gehen! Wenn ich (später) gelegene Zeit habe, will ich dich wieder rufen lassen.«
26 มุกฺติปฺรปฺตฺยรฺถํ เปาเลน มหฺยํ มุทฺราทาสฺยนฺเต อิติ ปตฺยาศำ กฺฤตฺวา ส ปุน: ปุนสฺตมาหูย เตน สากํ กโถปกถนํ กฺฤตวานฺฯ
Daneben hegte er auch die Hoffnung, er werde Geld von Paulus erhalten; daher ließ er ihn auch öfter rufen und unterredete sich mit ihm.
27 กินฺตุ วตฺสรทฺวยาตฺ ปรํ ปรฺกิยผีษฺฏ ผาลิกฺษสฺย ปทํ ปฺราปฺเต สติ ผีลิกฺโษ ยิหูทียานฺ สนฺตุษฺฏานฺ จิกีรฺษนฺ เปาลํ พทฺธํ สํสฺถาปฺย คตวานฺฯ
Nach Verlauf von zwei Jahren aber erhielt Felix einen Nachfolger in Porcius Festus; und weil Felix sich die Juden zu Dank verpflichten wollte, ließ er Paulus als Gefangenen zurück.
