< เปฺรริตา: 24 >
1 ปญฺจโภฺย ทิเนภฺย: ปรํ หนานียนามา มหายาชโก'ธิปเต: สมกฺษํ เปาลสฺย ปฺราติกูเลฺยน นิเวทยิตุํ ตรฺตุลฺลนามานํ กญฺจน วกฺตารํ ปฺราจีนชนำศฺจ สงฺคิน: กฺฤตฺวา ไกสริยานครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
And after five days Ananias the high priest descended with the elders, and with a certain orator named Tertullus, who informed the governor against Paul.
2 ตต: เปาเล สมานีเต สติ ตรฺตุลฺลสฺตสฺยาปวาทกถำ กถยิตุมฺ อารภต เห มหามหิมผีลิกฺษ ภวโต วยมฺ อตินิรฺวฺวิฆฺนํ กาลํ ยาปยาโม ภวต: ปริณามทรฺศิตยา เอตทฺเทศียานำ พหูนิ มงฺคลานิ ฆฏิตานิ,
And when he was called forth, Tertullus began to accuse him, saying, Seeing that by thee we enjoy great quietness, and that very worthy deeds are done to this nation by thy providence,
3 อิติ เหโต รฺวยมติกฺฤตชฺญา: สนฺต: สรฺวฺวตฺร สรฺวฺวทา ภวโต คุณานฺ คายม: ฯ
We accept it always, and in all places, most noble Felix, with all thankfulness.
4 กินฺตุ พหุภิ: กถาภิ รฺภวนฺตํ เยน น วิรญฺชยามิ ตสฺมาทฺ วินเย ภวานฺ พนุกมฺปฺย มทลฺปกถำ ศฺฤโณตุฯ
However, that I may not be further tedious to thee, I beseech thee that thou wouldest of thy clemency hear us a few words.
5 เอษ มหามารีสฺวรูโป นาสรตียมตคฺราหิสํฆาตสฺย มุโขฺย ภูตฺวา สรฺวฺวเทเศษุ สรฺเวฺวษำ ยิหูทียานำ ราชโทฺรหาจรณปฺรวฺฤตฺตึ ชนยตีตฺยสฺมาภิ รฺนิศฺจิตํฯ
For we have found this man a pestilent fellow, and a mover of sedition among all the Jews throughout the world, and a ringleader of the sect of the Nazarenes:
6 ส มนฺทิรมปิ อศุจิ กรฺตฺตุํ เจษฺฏิตวานฺ; อิติ การณาทฺ วยมฺ เอนํ ธฺฤตฺวา สฺววฺยวสฺถานุสาเรณ วิจารยิตุํ ปฺราวรฺตฺตามหิ;
Who also hath gone about to profane the temple: whom we took, and would have judged according to our law.
7 กินฺตุ ลุษิย: สหสฺรเสนาปติราคตฺย พลาทฺ อสฺมากํ กเรภฺย เอนํ คฺฤหีตฺวา
But the chief captain Lysias came, and with great violence took him out of our hands,
8 เอตสฺยาปวาทกานฺ ภวต: สมีปมฺ อาคนฺตุมฺ อาชฺญาปยตฺฯ วยํ ยสฺมินฺ ตมปวาทาโม ภวตา ปทปวาทกถายำ วิจาริตายำ สตฺยำ สรฺวฺวํ วฺฤตฺตานฺตํ เวทิตุํ ศกฺษฺยเตฯ
Commanding his accusers to come to thee: by examining whom thou thyself mayest take knowledge of all these things, of which we accuse him.
9 ตโต ยิหูทียา อปิ สฺวีกฺฤตฺย กถิตวนฺต เอษา กถา ปฺรมาณมฺฯ
And the Jews also assented, saying that these things were so.
10 อธิปเตา กถำ กถยิตุํ เปาลํ ปฺรตีงฺคิตํ กฺฤตวติ ส กถิตวานฺ ภวานฺ พหูนฺ วตฺสรานฺ ยาวทฺ เอตทฺเทศสฺย ศาสนํ กโรตีติ วิชฺญาย ปฺรตฺยุตฺตรํ ทาตุมฺ อกฺโษโภ'ภวมฺฯ
Then Paul, after the governor had beckoned to him to speak, answered, Forasmuch as I know that thou hast been for many years a judge to this nation, I do the more cheerfully answer for myself:
11 อทฺย เกวลํ ทฺวาทศ ทินานิ ยาตานิ, อหมฺ อาราธนำ กรฺตฺตุํ ยิรูศาลมนครํ คตวานฺ เอษา กถา ภวตา ชฺญาตุํ ศกฺยเต;
That thou mayest understand, that there are yet but twelve days since I went up to Jerusalem to worship.
12 กินฺตฺวิเภ มำ มเธฺยมนฺทิรํ เกนาปิ สห วิตณฺฑำ กุรฺวฺวนฺตํ กุตฺราปิ ภชนภวเน นคเร วา โลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ ชนยนฺตุํ น ทฺฤษฺฏวนฺต: ฯ
And they neither found me in the temple disputing with any man, neither provoking the people to sedition, neither in the synagogues, nor in the city:
13 อิทานีํ ยสฺมินฺ ยสฺมินฺ มามฺ อปวทนฺเต ตสฺย กิมปิ ปฺรมาณํ ทาตุํ น ศกฺนุวนฺติฯ
Neither can they prove the things of which they now accuse me.
14 กินฺตุ ภวิษฺยทฺวากฺยคฺรนฺเถ วฺยวสฺถาคฺรนฺเถ จ ยา ยา กถา ลิขิตาเสฺต ตาสุ สรฺวฺวาสุ วิศฺวสฺย ยนฺมตมฺ อิเม วิธรฺมฺมํ ชานนฺติ ตนฺมตานุสาเรณาหํ นิชปิตฺฤปุรุษาณามฺ อีศฺวรมฺ อาราธยามีตฺยหํ ภวต: สมกฺษมฺ องฺคีกโรมิฯ
But this I confess to thee, that after the way which they call heresy, so I worship the God of my fathers, believing all things which are written in the law and in the prophets:
15 ธารฺมฺมิกาณามฺ อธารฺมฺมิกาณาญฺจ ปฺรมีตโลกานาเมโวตฺถานํ ภวิษฺยตีติ กถามิเม สฺวีกุรฺวฺวนฺติ ตถาหมปิ ตสฺมินฺ อีศฺวเร ปฺรตฺยาศำ กโรมิ;
And have hope toward God, which they themselves also allow, that there shall be a resurrection of the dead, both of the just and unjust.
16 อีศฺวรสฺย มานวานาญฺจ สมีเป ยถา นิรฺโทโษ ภวามิ ตทรฺถํ สตตํ ยตฺนวานฺ อสฺมิฯ
And in this I exercise myself, to have always a conscience void of offence toward God, and toward men.
17 พหุษุ วตฺสเรษุ คเตษุ สฺวเทศียโลกานำ นิมิตฺตํ ทานียทฺรวฺยาณิ ไนเวทฺยานิ จ สมาทาย ปุนราคมนํ กฺฤตวานฺฯ
Now after many years I came to bring alms to my nation, and offerings.
18 ตโตหํ ศุจิ รฺภูตฺวา โลกานำ สมาคมํ กลหํ วา น การิตวานฺ ตถาปฺยาศิยาเทศียา: กิยนฺโต ยิหุทียโลกา มเธฺยมนฺทิรํ มำ ธฺฤตวนฺต: ฯ
Upon which certain Jews from Asia found me purified in the temple, neither with multitude, nor with tumult.
19 มโมปริ ยทิ กาจิทปวาทกถาสฺติ ตรฺหิ ภวต: สมีปมฺ อุปสฺถาย เตษาเมว สากฺษฺยทานมฺ อุจิตมฺฯ
Who ought to have been here before thee, and object, if they had any thing against me.
20 โนเจตฺ ปูรฺเวฺว มหาสภาสฺถานำ โลกานำ สนฺนิเธา มม ทณฺฑายมานตฺวสมเย, อหมทฺย มฺฤตานามุตฺถาเน ยุษฺมาภิ รฺวิจาริโตสฺมิ,
Or else let these same here say, if they have found any evil doing in me, while I stood before the council,
21 เตษำ มเธฺย ติษฺฐนฺนหํ ยามิมำ กถามุจฺไจ: สฺวเรณ กถิตวานฺ ตทโนฺย มม โกปิ โทโษ'ลภฺยต น เวติ วรมฺ เอเต สมุปสฺถิตโลกา วทนฺตุฯ
Except it is for this one thing, that I cried standing among them, Concerning the resurrection of the dead I am called in question by you this day.
22 ตทา ผีลิกฺษ เอตำ กถำ ศฺรุตฺวา ตนฺมตสฺย วิเศษวฺฤตฺตานฺตํ วิชฺญาตุํ วิจารํ สฺถคิตํ กฺฤตฺวา กถิตวานฺ ลุษิเย สหสฺรเสนาปเตา สมายาเต สติ ยุษฺมากํ วิจารมฺ อหํ นิษฺปาทยิษฺยามิฯ
And when Felix heard these things, having more perfect knowledge of that way, he deferred them, and said, When Lysias the chief captain shall come down, I will make a decision on your case.
23 อนนฺตรํ พนฺธนํ วินา เปาลํ รกฺษิตุํ ตสฺย เสวนาย สากฺษาตฺกรณาย วา ตทียาตฺมียพนฺธุชนานฺ น วารยิตุญฺจ ศมเสนาปติมฺ อาทิษฺฏวานฺฯ
And he commanded a centurion to keep Paul, and to let him have liberty, and that he should forbid none of his acquaintance to minister or come to him.
24 อลฺปทินาตฺ ปรํ ผีลิกฺโษ'ธิปติ รฺทฺรุษิลฺลานามฺนา ยิหูทียยา สฺวภารฺยฺยยา สหาคตฺย เปาลมาหูย ตสฺย มุขาตฺ ขฺรีษฺฏธรฺมฺมสฺย วฺฤตฺตานฺตมฺ อเศฺราษีตฺฯ
And after certain days, when Felix came with his wife Drusilla, who was a Jewess, he sent for Paul, and heard him concerning the faith in Christ.
25 เปาเลน นฺยายสฺย ปริมิตโภคสฺย จรมวิจารสฺย จ กถายำ กถิตายำ สตฺยำ ผีลิกฺษ: กมฺปมาน: สนฺ วฺยาหรทฺ อิทานีํ ยาหิ, อหมฺ อวกาศํ ปฺราปฺย ตฺวามฺ อาหูสฺยามิฯ
And as he reasoned of righteousness, self-control, and judgment to come, Felix trembled, and answered, Go thy way for this time; when I have a convenient season, I will call for thee.
26 มุกฺติปฺรปฺตฺยรฺถํ เปาเลน มหฺยํ มุทฺราทาสฺยนฺเต อิติ ปตฺยาศำ กฺฤตฺวา ส ปุน: ปุนสฺตมาหูย เตน สากํ กโถปกถนํ กฺฤตวานฺฯ
He hoped also that money should have been given him by Paul, that he might loose him: therefore he sent for him the oftener, and communed with him.
27 กินฺตุ วตฺสรทฺวยาตฺ ปรํ ปรฺกิยผีษฺฏ ผาลิกฺษสฺย ปทํ ปฺราปฺเต สติ ผีลิกฺโษ ยิหูทียานฺ สนฺตุษฺฏานฺ จิกีรฺษนฺ เปาลํ พทฺธํ สํสฺถาปฺย คตวานฺฯ
But after two years Porcius Festus came in place of Felix: and Felix, willing to show the Jews a favour, left Paul bound.