เปฺรริตา: 18
1 ตทฺฆฏนาต: ปรํ เปาล อาถีนีนคราทฺ ยาตฺรำ กฺฤตฺวา กรินฺถนครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
E depois disto ele partiu de Atenas, e veio a Corinto.
2 ตสฺมินฺ สมเย เกฺลาทิย: สรฺวฺวานฺ ยิหูทียานฺ โรมานครํ วิหาย คนฺตุมฺ อาชฺญาปยตฺ, ตสฺมาตฺ ปฺริสฺกิลฺลานามฺนา ชายยา สารฺทฺธมฺ อิตาลิยาเทศาตฺ กิญฺจิตฺปูรฺวฺวมฺ อาคมตฺ ย: ปนฺตเทเศ ชาต อากฺกิลนามา ยิหูทียโลก: เปาลสฺตํ สากฺษาตฺ ปฺราปฺย ตโย: สมีปมิตวานฺฯ
E achando a um certo judeu, de nome Áquila, natural de Ponto, que recentemente tinha vindo da Itália, e Priscila, sua mulher (porque Cláudio tinha mandado que todos os judeus saíssem de Roma), veio até eles.
3 เตา ทูษฺยนิรฺมฺมาณชีวิเนา, ตสฺมาตฺ ปรสฺปรมฺ เอกวฺฤตฺติกตฺวาตฺ ส ตาภฺยำ สห อุษิตฺวา ตตฺ กรฺมฺมากโรตฺฯ
E porque era do mesmo ofício, ficou com eles, e trabalhava; porque tinham o ofício de fazerem tendas.
4 เปาล: ปฺรติวิศฺรามวารํ ภชนภวนํ คตฺวา วิจารํ กฺฤตฺวา ยิหูทียานฺ อนฺยเทศียำศฺจ ปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหิตวานฺฯ
E ele disputava na sinagoga a cada sábado; e persuadia a judeus e a gregos.
5 สีลตีมถิยโย รฺมากิทนิยาเทศาตฺ สเมตโย: สโต: เปาล อุตฺตปฺตมนา ภูตฺวา ยีศุรีศฺวเรณาภิษิกฺโต ภวตีติ ปฺรมาณํ ยิหูทียานำ สมีเป ปฺราทาตฺฯ
E quando Silas e Timóteo desceram da Macedônia, Paulo foi pressionado pelo Espírito, dando testemunho aos judeus [de que] o Cristo [era] Jesus.
6 กินฺตุ เต 'ตีว วิโรธํ วิธาย ปาษณฺฑียกถำ กถิตวนฺตสฺตต: เปาโล วสฺตฺรํ ธุนฺวนฺ เอตำ กถำ กถิตวานฺ, ยุษฺมากํ โศณิตปาตาปราโธ ยุษฺมานฺ ปฺรเตฺยว ภวตุ, เตนาหํ นิรปราโธ 'ทฺยารภฺย ภินฺนเทศียานำ สมีปํ ยามิฯ
Mas tendo eles resistido e blasfemado, ele sacudiu as roupas, e lhes disse: Vosso sangue [seja] sobre vossa cabeça; eu estou limpo; e a partir de agora irei aos gentios.
7 ส ตสฺมาตฺ ปฺรสฺถาย ภชนภวนสมีปสฺถสฺย ยุสฺตนามฺน อีศฺวรภกฺตสฺย ภินฺนเทศียสฺย นิเวศนํ ปฺราวิศตฺฯ
E tendo saído dali, entrou na cada de um, de nome Tito Justo, que servia a Deus, cuja casa era vizinha à sinagoga.
8 ตต: กฺรีษฺปนามา ภชนภวนาธิปติ: สปริวาร: ปฺรเภา วฺยศฺวสีตฺ, กรินฺถนครียา พหโว โลกาศฺจ สมากรฺณฺย วิศฺวสฺย มชฺชิตา อภวนฺฯ
E Crispo, o chefe da sinagoga, creu no Senhor com toda a sua casa; e muitos dos coríntios, tendo ouvido, creram e foram batizados.
9 กฺษณทายำ ปฺรภุ: เปาลํ ทรฺศนํ ทตฺวา ภาษิตวานฺ, มา ไภษี: , มา นิรสี: กถำ ปฺรจารยฯ
E o Senhor disse em visão de noite a Paulo: Não temas, mas fala, e não te cales.
10 อหํ ตฺวยา สารฺทฺธมฺ อาส หึสารฺถํ โกปิ ตฺวำ สฺปฺรษฺฏุํ น ศกฺษฺยติ นคเร'สฺมินฺ มทียา โลกา พหว อาสเตฯ
Porque eu estou contigo, e ninguém porá [mão] em ti para te fazer mal, porque eu tenho muito povo nesta cidade.
11 ตสฺมาตฺ เปาลสฺตนฺนคเร ปฺราเยณ สารฺทฺธวตฺสรปรฺยฺยนฺตํ สํสฺถาเยศฺวรสฺย กถามฺ อุปาทิศตฺฯ
E ele ficou [ali por] um ano e seis meses, ensinando entre eles a palavra de Deus.
12 คาลฺลิยนามา กศฺจิทฺ อาขายาเทศสฺย ปฺราฑฺวิวาก: สมภวตฺ, ตโต ยิหูทียา เอกวากฺยา: สนฺต: เปาลมฺ อากฺรมฺย วิจารสฺถานํ นีตฺวา
Mas sendo Gálio o procônsul da Acaia, os judeus se levantaram em concordância contra Paulo, e o trouxeram ao tribunal,
13 มานุษ เอษ วฺยวสฺถาย วิรุทฺธมฺ อีศฺวรภชนํ กรฺตฺตุํ โลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหยตีติ นิเวทิตวนฺต: ฯ
Dizendo: Este persuade as pessoas a servirem a Deus contra a Lei.
14 ตต: เปาเล ปฺรตฺยุตฺตรํ ทาตุมฺ อุทฺยเต สติ คาลฺลิยา ยิหูทียานฺ วฺยาหรตฺ, ยทิ กสฺยจิทฺ อนฺยายสฺย วาติศยทุษฺฏตาจรณสฺย วิจาโร'ภวิษฺยตฺ ตรฺหิ ยุษฺมากํ กถา มยา สหนียาภวิษฺยตฺฯ
E Paulo, querendo abrir a boca, Gálio disse aos judeus: Se houvesse algum mau ato ou crime grande, ó judeus, com razão eu vos suportaria;
15 กินฺตุ ยทิ เกวลํ กถายา วา นามฺโน วา ยุษฺมากํ วฺยวสฺถายา วิวาโท ภวติ ตรฺหิ ตสฺย วิจารมหํ น กริษฺยามิ, ยูยํ ตสฺย มีมำสำ กุรุตฯ
Mas se a questão é de palavra [s], e de nomes, e da Lei que há entre vós, vede [-o] vós mesmos; porque destas coisas eu não quero ser juiz.
16 ตต: ส ตานฺ วิจารสฺถานาทฺ ทูรีกฺฤตวานฺฯ
E ele os tirou do tribunal.
17 ตทา ภินฺนเทศียา: โสสฺถินินามานํ ภชนภวนสฺย ปฺรธานาธิปตึ ธฺฤตฺวา วิจารสฺถานสฺย สมฺมุเข ปฺราหรนฺ ตถาปิ คาลฺลิยา เตษุ สรฺวฺวกรฺมฺมสุ น มโน นฺยทธาตฺฯ
Mas todos os gregos, tomando a Sóstenes, o chefe da sinagoga, feriram [-no] diante do tribunal; e a nada destas coisas Gálio dava importância.
18 เปาลสฺตตฺร ปุนรฺพหุทินานิ นฺยวสตฺ, ตโต ภฺราตฺฤคณาทฺ วิสรฺชนํ ปฺราปฺย กิญฺจนวฺรตนิมิตฺตํ กึกฺริยานคเร ศิโร มุณฺฑยิตฺวา ปฺริสฺกิลฺลากฺกิลาภฺยำ สหิโต ชลปเถน สุริยาเทศํ คตวานฺฯ
E Paulo, ficando ali ainda muitos dias, ele se despediu dos irmãos, e dali navegou para a Síria, e juntos com ele [estavam] Priscila e Áquila; tendo rapado a cabeça em Cencreia, porque ele tinha [feito] voto.
19 ตต อิผิษนคร อุปสฺถาย ตตฺร เตา วิสฺฤชฺย สฺวยํ ภชนภฺวนํ ปฺรวิศฺย ยิหูทีไย: สห วิจาริตวานฺฯ
E chegou a Éfeso, e os deixou ali; mas ele, entrando na sinagoga, disputava com os judeus.
20 เต ไสฺว: สารฺทฺธํ ปุน: กติปยทินานิ สฺถาตุํ ตํ วฺยนยนฺ, ส ตทนุรรีกฺฤตฺย กถาเมตำ กถิตวานฺ,
E eles, pedindo[-lhe] que continuasse com eles por mais [algum] tempo, ele não concordou.
21 ยิรูศาลมิ อาคามฺยุตฺสวปาลนารฺถํ มยา คมนียํ; ปศฺจาทฺ อีศฺวเรจฺฉายำ ชาตายำ ยุษฺมากํ สมีปํ ปฺรตฺยาคมิษฺยามิฯ ตต: ปรํ ส ไต รฺวิสฺฤษฺฏ: สนฺ ชลปเถน อิผิษนคราตฺ ปฺรสฺถิตวานฺฯ
Porém despediu-se deles, dizendo: Outra vez, se Deus quiser, voltarei a vós. E ele saiu de Éfeso.
22 ตต: ไกสริยามฺ อุปสฺถิต: สนฺ นครํ คตฺวา สมาชํ นมสฺกฺฤตฺย ตสฺมาทฺ อานฺติยขิยานครํ ปฺรสฺถิตวานฺฯ
E tendo vindo a Cesareia, subiu e, saudando à igreja, desceu a Antioquia.
23 ตตฺร กิยตฺกาลํ ยาปยิตฺวา ตสฺมาตฺ ปฺรสฺถาย สรฺเวฺวษำ ศิษฺยาณำ มนำสิ สุสฺถิราณิ กฺฤตฺวา กฺรมโศ คลาติยาผฺรุคิยาเทศโย รฺภฺรมิตฺวา คตวานฺฯ
E passando [ali] algum tempo, ele partiu, passando em sequência pela região da Galácia e Frígia, firmando a todos os discípulos.
24 ตสฺมินฺเนว สมเย สิกนฺทริยานคเร ชาต อาปโลฺลนามา ศาสฺตฺรวิตฺ สุวกฺตา ยิหูทีย เอโก ชน อิผิษนครมฺ อาคตวานฺฯ
E chegou a Éfeso um certo judeu, de nome Apolo, natural de Alexandria, homem eloquente, bem capacitado nas Escrituras.
25 ส ศิกฺษิตปฺรภุมารฺโค มนโสโทฺยคี จ สนฺ โยหโน มชฺชนมาตฺรํ ชฺญาตฺวา ยถารฺถตยา ปฺรโภ: กถำ กถยนฺ สมุปาทิศตฺฯ
Este era instruído no caminho do Senhor; e fervoroso de espírito, falava e ensinava corretamente as coisas do Senhor; [ainda que] soubesse somente o batismo de João.
26 เอษ ชโน นิรฺภยเตฺวน ภชนภวเน กถยิตุมฺ อารพฺธวานฺ, ตต: ปฺริสฺกิลฺลากฺกิเลา ตโสฺยปเทศกถำ นิศมฺย ตํ สฺวโย: สมีปมฺ อานีย ศุทฺธรูเปเณศฺวรสฺย กถามฺ อโพธยตามฺฯ
E este começou a falar ousadamente na sinagoga; e Áquila e Priscila, ao o ouvirem, tomaram-no consigo, e explicaram mais detalhadamente o caminho de Deus.
27 ปศฺจาตฺ ส อาขายาเทศํ คนฺตุํ มตึ กฺฤตวานฺ, ตทา ตตฺรตฺย: ศิษฺยคโณ ยถา ตํ คฺฤหฺลาติ ตทรฺถํ ภฺราตฺฤคเณน สมาศฺวสฺย ปเตฺร ลิขิเต สติ, อาปลฺลาสฺตโตฺรปสฺถิต: สนฺ อนุคฺรเหณ ปฺรตฺยยินำ พหูปการานฺ อกโรตฺ,
E ele, querendo passar a Acaia, os irmãos o exortaram, [e] escreveram aos discípulos que o recebessem; o qual, tendo chegado, auxiliou muito aos que tinham crido pela graça.
28 ผลโต ยีศุรภิษิกฺตสฺตฺราเตติ ศาสฺตฺรปฺรมาณํ ทตฺวา ปฺรกาศรูเปณ ปฺรติปนฺนํ กฺฤตฺวา ยิหูทียานฺ นิรุตฺตรานฺ กฺฤตวานฺฯ
Porque vigorosamente ele provava publicamente os erros dos judeus, mostrando pelas Escrituras que Jesus era o Cristo.
