เปฺรริตา: 14
1 เตา เทฺวา ชเนา ยุคปทฺ อิกนิยนครสฺถยิหูทียานำ ภชนภวนํ คตฺวา ยถา พหโว ยิหูทียา อนฺยเทศียโลกาศฺจ วฺยศฺวสนฺ ตาทฺฤศีํ กถำ กถิตวนฺเตาฯ
A Icone, Paul et Barnabas entrèrent ensemble dans la synagogue des Juifs, et ils parlèrent de telle manière qu’une grande multitude de Juifs et de Grecs crurent.
2 กินฺตุ วิศฺวาสหีนา ยิหูทียา อนฺยเทศียโลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหยิตฺวา ภฺราตฺฤคณํ ปฺรติ เตษำ ไวรํ ชนิตวนฺต: ฯ
Mais ceux des Juifs qui ne crurent point excitèrent et aigrirent les esprits des païens contre les frères.
3 อต: สฺวานุคฺรหกถายา: ปฺรมาณํ ทตฺวา ตโย รฺหไสฺต รฺพหุลกฺษณมฺ อทฺภุตกรฺมฺม จ ปฺรากาศยทฺ ย: ปฺรภุสฺตสฺย กถา อกฺโษเภน ปฺรจารฺยฺย เตา ตตฺร พหุทินานิ สมวาติษฺเฐตำฯ
Ils restèrent cependant assez longtemps à Icone, parlant avec assurance, appuyés sur le Seigneur, qui rendait témoignage à la parole de sa grâce et permettait qu’il se fît par leurs mains des prodiges et des miracles.
4 กินฺตุ กิยนฺโต โลกา ยิหูทียานำ สปกฺษา: กิยนฺโต โลกา: เปฺรริตานำ สปกฺษา ชาตา: , อโต นาคริกชนนิวหมเธฺย ภินฺนวากฺยตฺวมฺ อภวตฺฯ
La population de la ville se divisa: les uns étaient pour les Juifs, les autres pour les apôtres.
5 อนฺยเทศียา ยิหูทียาเสฺตษามฺ อธิปตยศฺจ เทาราตฺมฺยํ กุตฺวา เตา ปฺรสฺตไรราหนฺตุมฺ อุทฺยตา: ฯ
Et comme les païens et les Juifs, de concert avec leurs chefs, se mettaient en mouvement pour les outrager et les lapider,
6 เตา ตทฺวารฺตฺตำ ปฺราปฺย ปลายิตฺวา ลุกายนิยาเทศสฺยานฺตรฺวฺวรฺตฺติลุสฺตฺราทรฺพฺโพ
Paul et Barnabas, en ayant eu connaissance, se réfugièrent dans les villes de la Lycaonie, à Lystre et à Derbe, et dans la contrée d’alentour.
7 ตตฺสมีปสฺถเทศญฺจ คตฺวา ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารยตำฯ
Et ils y annoncèrent la bonne nouvelle.
8 ตโตฺรภยปาทโยศฺจลนศกฺติหีโน ชนฺมารภฺย ขญฺช: กทาปิ คมนํ นากโรตฺ เอตาทฺฤศ เอโก มานุโษ ลุสฺตฺรานคร อุปวิศฺย เปาลสฺย กถำ ศฺรุตวานฺฯ
A Lystre, se tenait assis un homme impotent des pieds, boiteux de naissance, et qui n’avait jamais marché.
9 เอตสฺมินฺ สมเย เปาลสฺตมฺปฺรติ ทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา ตสฺย สฺวาสฺเถฺย วิศฺวาสํ วิทิตฺวา โปฺรจฺไจ: กถิตวานฺ
Il écoutait parler Paul. Et Paul, fixant les regards sur lui et voyant qu’il avait la foi pour être guéri,
10 ปทฺภฺยามุตฺติษฺฐนฺ ฤชุ รฺภวฯ ตต: ส อุลฺลมฺผํ กฺฤตฺวา คมนาคมเน กุตวานฺฯ
dit d’une voix forte: Lève-toi droit sur tes pieds. Et il se leva d’un bond et marcha.
11 ตทา โลกา: เปาลสฺย ตตฺ การฺยฺยํ วิโลกฺย ลุกายนียภาษยา โปฺรจฺไจ: กถาเมตำ กถิตวนฺต: , เทวา มนุษฺยรูปํ ธฺฤตฺวาสฺมากํ สมีปมฺ อวาโรหนฺฯ
A la vue de ce que Paul avait fait, la foule éleva la voix, et dit en langue lycaonienne: Les dieux sous une forme humaine sont descendus vers nous.
12 เต พรฺณพฺพำ ยูปิตรมฺ อวทนฺ เปาลศฺจ มุโขฺย วกฺตา ตสฺมาตฺ ตํ มรฺกุริยมฺ อวทนฺฯ
Ils appelaient Barnabas Jupiter, et Paul Mercure, parce que c’était lui qui portait la parole.
13 ตสฺย นครสฺย สมฺมุเข สฺถาปิตสฺย ยูปิตรวิคฺรหสฺย ยาชโก วฺฤษานฺ ปุษฺปมาลาศฺจ ทฺวารสมีปมฺ อานีย โลไก: สรฺทฺธํ ตาวุทฺทิศฺย สมุตฺสฺฤชฺย ทาตุมฺ อุทฺยต: ฯ
Le prêtre de Jupiter, dont le temple était à l’entrée de la ville, amena des taureaux avec des bandelettes vers les portes, et voulait, de même que la foule, offrir un sacrifice.
14 ตทฺวารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา พรฺณพฺพาเปาเลา สฺวียวสฺตฺราณิ ฉิตฺวา โลกานำ มธฺยํ เวเคน ปฺรวิศฺย โปฺรจฺไจ: กถิตวนฺเตา,
Les apôtres Barnabas et Paul, ayant appris cela, déchirèrent leurs vêtements, et se précipitèrent au milieu de la foule,
15 เห มเหจฺฉา: กุต เอตาทฺฤศํ กรฺมฺม กุรุถ? อาวามปิ ยุษฺมาทฺฤเศา สุขทุ: ขโภคิเนา มนุเษฺยา, ยุยมฺ เอตา: สรฺวฺวา วฺฤถากลฺปนา: ปริตฺยชฺย ยถา คคณวสุนฺธราชลนิธีนำ ตนฺมธฺยสฺถานำ สรฺเวฺวษาญฺจ สฺรษฺฏารมมรมฺ อีศฺวรํ ปฺรติ ปราวรฺตฺตเธฺว ตทรฺถมฺ อาวำ ยุษฺมากํ สนฺนิเธา สุสํวาทํ ปฺรจารยาว: ฯ
en s’écriant: O hommes, pourquoi agissez-vous de la sorte? Nous aussi, nous sommes des hommes de la même nature que vous; et, vous apportant une bonne nouvelle, nous vous exhortons à renoncer à ces choses vaines, pour vous tourner vers le Dieu vivant, qui a fait le ciel, la terre, la mer, et tout ce qui s’y trouve.
16 ส อีศฺวร: ปูรฺวฺวกาเล สรฺวฺวเทศียโลกานฺ สฺวสฺวมารฺเค จลิตุมนุมตึ ทตฺตวานฺ,
Ce Dieu, dans les âges passés, a laissé toutes les nations suivre leurs propres voies,
17 ตถาปิ อากาศาตฺ โตยวรฺษเณน นานาปฺรการศโสฺยตฺปตฺยา จ ยุษฺมากํ หิไตษี สนฺ ภกฺไษฺยรานนเทน จ ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ ตรฺปยนฺ ตานิ ทานานิ นิชสากฺษิสฺวรูปาณิ สฺถปิตวานฺฯ
quoiqu’il n’ait cessé de rendre témoignage de ce qu’il est, en faisant du bien, en vous dispensant du ciel les pluies et les saisons fertiles, en vous donnant la nourriture avec abondance et en remplissant vos cœurs de joie.
18 กินฺตุ ตาทฺฤศายำ กถายำ กถิตายามปิ ตโย: สมีป อุตฺสรฺชนาตฺ โลกนิวหํ ปฺราเยณ นิวรฺตฺตยิตุํ นาศกฺนุตามฺฯ
A peine purent-ils, par ces paroles, empêcher la foule de leur offrir un sacrifice.
19 อานฺติยขิยา-อิกนิยนคราภฺยำ กติปยยิหูทียโลกา อาคตฺย โลกานฺ ปฺราวรฺตฺตยนฺต ตสฺมาตฺ ไต เปาลํ ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺ เตน ส มฺฤต อิติ วิชฺญาย นครสฺย พหิสฺตมฺ อากฺฤษฺย นีตวนฺต: ฯ
Alors survinrent d’Antioche et d’Icone des Juifs qui gagnèrent la foule, et qui, après avoir lapidé Paul, le traînèrent hors de la ville, pensant qu’il était mort.
20 กินฺตุ ศิษฺยคเณ ตสฺย จตุรฺทิศิ ติษฺฐติ สติ ส สฺวยมฺ อุตฺถาย ปุนรปิ นครมธฺยํ ปฺราวิศตฺ ตตฺปเร'หนิ พรฺณพฺพาสหิโต ทรฺพฺพีนครํ คตวานฺฯ
Mais, les disciples l’ayant entouré, il se leva, et entra dans la ville. Le lendemain, il partit pour Derbe avec Barnabas.
21 ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารฺยฺย พหุโลกานฺ ศิษฺยานฺ กฺฤตฺวา เตา ลุสฺตฺรามฺ อิกนิยมฺ อานฺติยขิยาญฺจ ปราวฺฤตฺย คเตาฯ
Quand ils eurent évangélisé cette ville et fait un certain nombre de disciples, ils retournèrent à Lystre, à Icone et à Antioche,
22 พหุทุ: ขานิ ภุกฺตฺวาปีศฺวรราชฺยํ ปฺรเวษฺฏวฺยมฺ อิติ การณาทฺ ธรฺมฺมมารฺเค สฺถาตุํ วินยํ กฺฤตฺวา ศิษฺยคณสฺย มน: ไสฺถรฺยฺยมฺ อกุรุตำฯ
fortifiant l’esprit des disciples, les exhortant à persévérer dans la foi, et disant que c’est par beaucoup de tribulations qu’il nous faut entrer dans le royaume de Dieu.
23 มณฺฑลีนำ ปฺราจีนวรฺคานฺ นิยุชฺย ปฺรารฺถโนปวาเสา กฺฤตฺวา ยตฺปฺรเภา เต วฺยศฺวสนฺ ตสฺย หเสฺต ตานฺ สมรฺปฺย
Ils firent nommer des anciens dans chaque Église, et, après avoir prié et jeûné, ils les recommandèrent au Seigneur, en qui ils avaient cru.
24 ปิสิทิยามเธฺยน ปามฺผุลิยาเทศํ คตวนฺเตาฯ
Traversant ensuite la Pisidie, ils vinrent en Pamphylie,
25 ปศฺจาตฺ ปรฺคานครํ คตฺวา สุสํวาทํ ปฺรจารฺยฺย อตฺตาลิยานครํ ปฺรสฺถิตวนฺเตาฯ
annoncèrent la parole à Perge, et descendirent à Attalie.
26 ตสฺมาตฺ สมุทฺรปเถน คตฺวา ตาภฺยำ ยตฺ กรฺมฺม สมฺปนฺนํ ตตฺกรฺมฺม สาธยิตุํ ยนฺนคเร ทยาโลรีศฺวรสฺย หเสฺต สมรฺปิเตา ชาเตา ตทฺ อานฺติยขิยานครํ คตวนฺตาฯ
De là ils s’embarquèrent pour Antioche, d’où ils avaient été recommandés à la grâce de Dieu pour l’œuvre qu’ils venaient d’accomplir.
27 ตโตฺรปสฺถาย ตนฺนครสฺถมณฺฑลีํ สํคฺฤหฺย สฺวาภฺยาม อีศฺวโร ยทฺยตฺ กรฺมฺมกโรตฺ ตถา เยน ปฺรกาเรณ ภินฺนเทศียโลกานฺ ปฺรติ วิศฺวาสรูปทฺวารมฺ อโมจยทฺ เอตานฺ สรฺวฺววฺฤตฺตานฺตานฺ ตานฺ ชฺญาปิตวนฺเตาฯ
Après leur arrivée, ils convoquèrent l’Église, et ils racontèrent tout ce que Dieu avait fait avec eux, et comment il avait ouvert aux nations la porte de la foi.
28 ตตเสฺตา ศิรฺไยฺย: สารฺทฺธํ ตตฺร พหุทินานิ นฺยวสตามฺฯ
Et ils demeurèrent assez longtemps avec les disciples.
