เปฺรริตา: 14
1 เตา เทฺวา ชเนา ยุคปทฺ อิกนิยนครสฺถยิหูทียานำ ภชนภวนํ คตฺวา ยถา พหโว ยิหูทียา อนฺยเทศียโลกาศฺจ วฺยศฺวสนฺ ตาทฺฤศีํ กถำ กถิตวนฺเตาฯ
And they came and entered into the synagogue of the Jews, and so spoke with them, that many of the Jews and of the Greeks believed.
2 กินฺตุ วิศฺวาสหีนา ยิหูทียา อนฺยเทศียโลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหยิตฺวา ภฺราตฺฤคณํ ปฺรติ เตษำ ไวรํ ชนิตวนฺต: ฯ
But Jews of the class of unbelievers, excited the Gentiles, to maltreat the brethren.
3 อต: สฺวานุคฺรหกถายา: ปฺรมาณํ ทตฺวา ตโย รฺหไสฺต รฺพหุลกฺษณมฺ อทฺภุตกรฺมฺม จ ปฺรากาศยทฺ ย: ปฺรภุสฺตสฺย กถา อกฺโษเภน ปฺรจารฺยฺย เตา ตตฺร พหุทินานิ สมวาติษฺเฐตำฯ
And they continued there a long time, and spoke openly concerning the Lord; and he gave testimony to the word of his grace, by the signs and prodigies which he wrought by their hands.
4 กินฺตุ กิยนฺโต โลกา ยิหูทียานำ สปกฺษา: กิยนฺโต โลกา: เปฺรริตานำ สปกฺษา ชาตา: , อโต นาคริกชนนิวหมเธฺย ภินฺนวากฺยตฺวมฺ อภวตฺฯ
And the whole multitude of the city was divided; and a part were with the Jews, and a part adhered to the legates.
5 อนฺยเทศียา ยิหูทียาเสฺตษามฺ อธิปตยศฺจ เทาราตฺมฺยํ กุตฺวา เตา ปฺรสฺตไรราหนฺตุมฺ อุทฺยตา: ฯ
And an assault was made on them, by the Gentiles, and by the Jews and their chiefs, to insult them, and to stone them with stones.
6 เตา ตทฺวารฺตฺตำ ปฺราปฺย ปลายิตฺวา ลุกายนิยาเทศสฺยานฺตรฺวฺวรฺตฺติลุสฺตฺราทรฺพฺโพ
And when they knew it, they departed and fled to the cities of Lycaonia and Lystra and Derbe, and to the villages around them;
7 ตตฺสมีปสฺถเทศญฺจ คตฺวา ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารยตำฯ
and there they preached.
8 ตโตฺรภยปาทโยศฺจลนศกฺติหีโน ชนฺมารภฺย ขญฺช: กทาปิ คมนํ นากโรตฺ เอตาทฺฤศ เอโก มานุโษ ลุสฺตฺรานคร อุปวิศฺย เปาลสฺย กถำ ศฺรุตวานฺฯ
And a certain man dwelt in the city Lystra, who was afflicted in his feet, a cripple from his mother's womb, who had never walked.
9 เอตสฺมินฺ สมเย เปาลสฺตมฺปฺรติ ทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา ตสฺย สฺวาสฺเถฺย วิศฺวาสํ วิทิตฺวา โปฺรจฺไจ: กถิตวานฺ
He heard Paul speak: and when Paul saw him, and knew that he had faith to live;
10 ปทฺภฺยามุตฺติษฺฐนฺ ฤชุ รฺภวฯ ตต: ส อุลฺลมฺผํ กฺฤตฺวา คมนาคมเน กุตวานฺฯ
he said to him, with a loud voice: In the name of our Lord Jesus Messiah, I say to thee, Rise upon thy feet. And he sprang up, stood, and walked.
11 ตทา โลกา: เปาลสฺย ตตฺ การฺยฺยํ วิโลกฺย ลุกายนียภาษยา โปฺรจฺไจ: กถาเมตำ กถิตวนฺต: , เทวา มนุษฺยรูปํ ธฺฤตฺวาสฺมากํ สมีปมฺ อวาโรหนฺฯ
And the assembly of people, when they saw what Paul had done, raised their voice, and said, in the language of the country: The gods have assumed the likeness of men, and have come down to us.
12 เต พรฺณพฺพำ ยูปิตรมฺ อวทนฺ เปาลศฺจ มุโขฺย วกฺตา ตสฺมาตฺ ตํ มรฺกุริยมฺ อวทนฺฯ
And they named Barnabas the Lord of the Gods; and Paul Hermes, because he commenced the speaking.
13 ตสฺย นครสฺย สมฺมุเข สฺถาปิตสฺย ยูปิตรวิคฺรหสฺย ยาชโก วฺฤษานฺ ปุษฺปมาลาศฺจ ทฺวารสมีปมฺ อานีย โลไก: สรฺทฺธํ ตาวุทฺทิศฺย สมุตฺสฺฤชฺย ทาตุมฺ อุทฺยต: ฯ
And the priest of the Lord of the Gods, who was without the city, brought oxen and garlands to the gate of the court where they lodged, and was disposed to offer sacrifices to them.
14 ตทฺวารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา พรฺณพฺพาเปาเลา สฺวียวสฺตฺราณิ ฉิตฺวา โลกานำ มธฺยํ เวเคน ปฺรวิศฺย โปฺรจฺไจ: กถิตวนฺเตา,
But Barnabas and Paul, when they heard it, rent their garments, and sprang and went among the throng,
15 เห มเหจฺฉา: กุต เอตาทฺฤศํ กรฺมฺม กุรุถ? อาวามปิ ยุษฺมาทฺฤเศา สุขทุ: ขโภคิเนา มนุเษฺยา, ยุยมฺ เอตา: สรฺวฺวา วฺฤถากลฺปนา: ปริตฺยชฺย ยถา คคณวสุนฺธราชลนิธีนำ ตนฺมธฺยสฺถานำ สรฺเวฺวษาญฺจ สฺรษฺฏารมมรมฺ อีศฺวรํ ปฺรติ ปราวรฺตฺตเธฺว ตทรฺถมฺ อาวำ ยุษฺมากํ สนฺนิเธา สุสํวาทํ ปฺรจารยาว: ฯ
and called out, and said: Men, what do ye? We also are frail mortals like yourselves, who preach to you, that ye should turn from these useless things, unto the living God, who made heaven and earth and seas, and whatever is in them.
16 ส อีศฺวร: ปูรฺวฺวกาเล สรฺวฺวเทศียโลกานฺ สฺวสฺวมารฺเค จลิตุมนุมตึ ทตฺตวานฺ,
He, in former ages, left all the nations to go in their own ways:
17 ตถาปิ อากาศาตฺ โตยวรฺษเณน นานาปฺรการศโสฺยตฺปตฺยา จ ยุษฺมากํ หิไตษี สนฺ ภกฺไษฺยรานนเทน จ ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ ตรฺปยนฺ ตานิ ทานานิ นิชสากฺษิสฺวรูปาณิ สฺถปิตวานฺฯ
although he did not leave himself without testimony, while he did them good from heaven, and sent down the rain, and made the fruits to grow in their seasons, and filled their hearts with food and pleasure.
18 กินฺตุ ตาทฺฤศายำ กถายำ กถิตายามปิ ตโย: สมีป อุตฺสรฺชนาตฺ โลกนิวหํ ปฺราเยณ นิวรฺตฺตยิตุํ นาศกฺนุตามฺฯ
And, by saying these things, they with difficulty prevented the people from offering sacrifice to them.
19 อานฺติยขิยา-อิกนิยนคราภฺยำ กติปยยิหูทียโลกา อาคตฺย โลกานฺ ปฺราวรฺตฺตยนฺต ตสฺมาตฺ ไต เปาลํ ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺ เตน ส มฺฤต อิติ วิชฺญาย นครสฺย พหิสฺตมฺ อากฺฤษฺย นีตวนฺต: ฯ
But Jews came hither from Iconium and Antioch, and excited the people against them. And they stoned Paul, and dragged him out of the city, supposing that he was dead.
20 กินฺตุ ศิษฺยคเณ ตสฺย จตุรฺทิศิ ติษฺฐติ สติ ส สฺวยมฺ อุตฺถาย ปุนรปิ นครมธฺยํ ปฺราวิศตฺ ตตฺปเร'หนิ พรฺณพฺพาสหิโต ทรฺพฺพีนครํ คตวานฺฯ
And the disciples assembled around him; and he arose, and went into the city. And the next day, he departed from there, with Barnabas; and they came to the city of Derbe.
21 ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารฺยฺย พหุโลกานฺ ศิษฺยานฺ กฺฤตฺวา เตา ลุสฺตฺรามฺ อิกนิยมฺ อานฺติยขิยาญฺจ ปราวฺฤตฺย คเตาฯ
And while they were preaching to the inhabitants of that city, they made many disciples. And turning back, they came to the city Lystra, and to Iconium, and to Antioch,
22 พหุทุ: ขานิ ภุกฺตฺวาปีศฺวรราชฺยํ ปฺรเวษฺฏวฺยมฺ อิติ การณาทฺ ธรฺมฺมมารฺเค สฺถาตุํ วินยํ กฺฤตฺวา ศิษฺยคณสฺย มน: ไสฺถรฺยฺยมฺ อกุรุตำฯ
confirming the souls of the disciples, and entreating them to persevere in the faith; and they told them, that it was necessary, through much affliction, to enter into the kingdom of God.
23 มณฺฑลีนำ ปฺราจีนวรฺคานฺ นิยุชฺย ปฺรารฺถโนปวาเสา กฺฤตฺวา ยตฺปฺรเภา เต วฺยศฺวสนฺ ตสฺย หเสฺต ตานฺ สมรฺปฺย
And they established for them Elders in each church, while they fasted with them, and prayed, and commended them to our Lord in whom they believed.
24 ปิสิทิยามเธฺยน ปามฺผุลิยาเทศํ คตวนฺเตาฯ
And when they had travelled over the region of Pisidia they came to Pamphylia.
25 ปศฺจาตฺ ปรฺคานครํ คตฺวา สุสํวาทํ ปฺรจารฺยฺย อตฺตาลิยานครํ ปฺรสฺถิตวนฺเตาฯ
And when they had spoken the word of the Lord in the city of Perga, they went down to Attalia.
26 ตสฺมาตฺ สมุทฺรปเถน คตฺวา ตาภฺยำ ยตฺ กรฺมฺม สมฺปนฺนํ ตตฺกรฺมฺม สาธยิตุํ ยนฺนคเร ทยาโลรีศฺวรสฺย หเสฺต สมรฺปิเตา ชาเตา ตทฺ อานฺติยขิยานครํ คตวนฺตาฯ
And thence they proceeded by sea, and came to Antioch; because from there they had been commended to the grace of the Lord, for that work which they had accomplished.
27 ตโตฺรปสฺถาย ตนฺนครสฺถมณฺฑลีํ สํคฺฤหฺย สฺวาภฺยาม อีศฺวโร ยทฺยตฺ กรฺมฺมกโรตฺ ตถา เยน ปฺรกาเรณ ภินฺนเทศียโลกานฺ ปฺรติ วิศฺวาสรูปทฺวารมฺ อโมจยทฺ เอตานฺ สรฺวฺววฺฤตฺตานฺตานฺ ตานฺ ชฺญาปิตวนฺเตาฯ
And when they had collected together the whole church, they narrated all that God had wrought with them, and that he had opened a door of faith to the Gentiles.
28 ตตเสฺตา ศิรฺไยฺย: สารฺทฺธํ ตตฺร พหุทินานิ นฺยวสตามฺฯ
And they remained there a long time with the disciples.
