๓ โยหน: 1

1 ปฺราจีโน 'หํ สตฺยมตาทฺ ยสฺมินฺ ปฺรีเย ตํ ปฺริยตมํ คายํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขามิฯ

Den Ældste til Kajus, den elskede, hvem jeg elsker i Sandhed.

2 เห ปฺริย, ตวาตฺมา ยาทฺฤกฺ ศุภานฺวิตสฺตาทฺฤกฺ สรฺวฺววิษเย ตว ศุภํ สฺวาสฺถฺยญฺจ ภูยาตฺฯ

Du elskede! jeg ønsker, at det i alle Ting må gå dig vel, og du må være karsk, ligesom det går din Sjæl vel.

3 ภฺราตฺฤภิราคตฺย ตว สตฺยมตสฺยารฺถตสฺตฺวํ กีทฺฤกฺ สตฺยมตมาจรเสฺยตสฺย สากฺเษฺย ทตฺเต มม มหานนฺโท ชาต: ฯ

Thi jeg blev meget glad, da der kom Brødre og vidnede om Sandheden i dig, hvorledes du vandrer i Sandheden.

4 มม สนฺตานา: สตฺยมตมาจรนฺตีติวารฺตฺตาโต มม ย อานนฺโท ชายเต ตโต มหตฺตโร นาสฺติฯ

Jeg har ingen større Glæde end denne, at jeg hører, at mine Børn vandre i Sandheden.

5 เห ปฺริย, ภฺราตฺฤนฺ ปฺรติ วิเศษตสฺตานฺ วิเทศิโน ภฺฤตฺฤนฺ ปฺรติ ตฺวยา ยทฺยตฺ กฺฤตํ ตตฺ สรฺวฺวํ วิศฺวาสิโน โยคฺยํฯ

Du elskede! en trofast Gerning gør du i alt, hvad du virker for Brødrene, og det for femmede,

6 เต จ สมิเต: สากฺษาตฺ ตว ปฺรมฺน: ปฺรมาณํ ทตฺตวนฺต: , อปรมฺ อีศฺวรโยคฺยรูเปณ ตานฺ ปฺรสฺถาปยตา ตฺวยา สตฺกรฺมฺม การิษฺยเตฯ

hvilke have vidnet for Menigheden om din Kærlighed; og du vil gøre vel i at fremme deres Rejse således, som det er Gud værdigt.

7 ยตเสฺต ตสฺย นามฺนา ยาตฺรำ วิธาย ภินฺนชาตีเยภฺย: กิมปิ น คฺฤหีตวนฺต: ฯ

Thi for Navnets Skyld ere de dragne ud, uden at tage noget at Hedningerne.

8 ตสฺมาทฺ วยํ ยตฺ สตฺยมตสฺย สหายา ภเวม ตทรฺถเมตาทฺฤศา โลกา อสฺมาภิรนุคฺรหีตวฺยา: ฯ

Derfor ere vi skyldige at tage os af sådanne, for at vi kunne blive Medarbejdere for Sandheden.

9 สมิตึ ปฺรตฺยหํ ปตฺรํ ลิขิตวานฺ กินฺตุ เตษำ มเธฺย โย ทิยตฺริผิ: ปฺรธานายเต โส 'สฺมานฺ น คฺฤหฺลาติฯ

Jeg har skrevet noget til Menigheden; men Diotrefes, som gerne vil være den ypperste iblandt dem, anerkender os ikke.

10 อโต 'หํ ยโทปสฺถาสฺยามิ ตทา เตน ยทฺยตฺ กฺริยเต ตตฺ สรฺวฺวํ ตํ สฺมารยิษฺยามิ, ยต: ส ทุรฺวฺวาไกฺยรสฺมานฺ อปวทติ, เตนาปิ ตฺฤปฺตึ น คตฺวา สฺวยมปิ ภฺราตฺฤนฺ นานุคฺฤหฺลาติ เย จานุคฺรหีตุมิจฺฉนฺติ ตานฺ สมิติโต 'ปิ พหิษฺกโรติฯ

Derfor vil jeg, når jeg kommer erindre om de Gerninger, han gør, idet han bagvasker os med onde Ord; og ikke tilfreds dermed, tager han både selv ikke Brødrene for gode, og dem, som ville det, forhindrer han deri og udstøder dem af Menigheden.

11 เห ปฺริย, ตฺวยา ทุษฺกรฺมฺม นานุกฺริยตำ กินฺตุ สตฺกรฺมฺไมวฯ ย: สตฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวราตฺ ชาต: , โย ทุษฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวรํ น ทฺฤษฺฏวานฺฯ

Du elskede! efterfølg ikke det onde, men det gode. Den, som gør godt, er af Gud; den, som gør ondt, har ikke set Gud.

12 ทีมีตฺริยสฺย ปกฺเษ สรฺไวฺว: สากฺษฺยมฺ อทายิ วิเศษต: สตฺยมเตนาปิ, วยมปิ ตตฺปกฺเษ สากฺษฺยํ ททฺม: , อสฺมากญฺจ สากฺษฺยํ สตฺยเมเวติ ยูยํ ชานีถฯ

Demetrius har et godt Vidnesbyrd af alle og af Sandheden selv; også vi vidne, og du ved, at vort Vidnesbyrd er sandt.

13 ตฺวำ ปฺรติ มยา พหูนิ เลขิตวฺยานิ กินฺตุ มสีเลขนีภฺยำ เลขิตุํ เนจฺฉามิฯ

Jeg havde meget at skrive til dig, men jeg vil ikke skrive til dig med Blæk og Pen.

14 อจิเรณ ตฺวำ ทฺรกฺษฺยามีติ มม ปฺรตฺยาศาเสฺต ตทาวำ สมฺมุขีภูย ปรสฺปรํ สมฺภาษิษฺยาวเหฯ ตว ศานฺติ รฺภูยาตฺฯ อสฺมากํ มิตฺราณิ ตฺวำ นมสฺการํ ชฺญาปยนฺติ ตฺวมเปฺยไกกสฺย นาม โปฺรจฺย มิเตฺรโภฺย นมสฺกุรุฯ อิติฯ

Men jeg håber snart at se dig, og da skulle vi mundtligt tale sammen. Fred være med dig! Vennerne hilse dig. Hils Vennerne, hver især!