๒ ตีมถิย: 1
1 ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา ยา ชีวนสฺย ปฺรติชฺญา ตามธีศฺวรเสฺยจฺฉยา ยีโศ: ขฺรีษฺฏไสฺยก: เปฺรริต: เปาโล'หํ สฺวกียํ ปฺริยํ ธรฺมฺมปุตฺรํ ตีมถิยํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขามิฯ
Paul, apôtre de Jésus-Christ, par la volonté de Dieu, pour annoncer la promesse de la vie qui est en Jésus-Christ, à Timothée, mon fils bien-aimé.
2 ตาต อีศฺวโร'สฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ตฺวยิ ปฺรสาทํ ทยำ ศานฺติญฺจ กฺริยาสฺตำฯ
Grâce, miséricorde et paix de la part de Dieu le Père, et de Jésus-Christ notre Seigneur!
3 อหมฺ อา ปูรฺวฺวปุรุษาตฺ ยมฺ อีศฺวรํ ปวิตฺรมนสา เสเว ตํ ธนฺยํ วทนํ กถยามิ, อหมฺ อโหราตฺรํ ปฺรารฺถนาสมเย ตฺวำ นิรนฺตรํ สฺมรามิฯ
Je rends grâces à Dieu que je sers avec une conscience pure, comme mes ancêtres, car, nuit et jour, je ne cesse de faire mention de toi dans mes prières,
4 ยศฺจ วิศฺวาส: ปฺรถเม โลยีนามิกายำ ตว มาตามหฺยามฺ อุนีกีนามิกายำ มาตริ จาติษฺฐตฺ ตวานฺตเร'ปิ ติษฺฐตีติ มเนฺย
Me souvenant de tes larmes, désirant fort de te voir, afin d'être rempli de joie,
5 ตว ตํ นิษฺกปฏํ วิศฺวาสํ มนสิ กุรฺวฺวนฺ ตวาศฺรุปาตํ สฺมรนฺ ยถานนฺเทน ปฺรผโลฺล ภเวยํ ตทรฺถํ ตว ทรฺศนมฺ อากางฺกฺเษฯ
Et gardant le souvenir de la foi sincère qui est en toi, et qui a été d'abord dans ton aïeule Loïs, puis dans ta mère Eunice, et qui, j'en suis persuadé, est aussi en toi.
6 อโต เหโต รฺมม หสฺตารฺปเณน ลพฺโธ ย อีศฺวรสฺย วรสฺตฺวยิ วิทฺยเต ตมฺ อุชฺชฺวาลยิตุํ ตฺวำ สฺมารยามิฯ
C'est pourquoi je te rappelle de rallumer le don de Dieu qui t'a été communiqué par l'imposition de mes mains.
7 ยต อีศฺวโร'สฺมภฺยํ ภยชนกมฺ อาตฺมานมฺ อทตฺตฺวา ศกฺติเปฺรมสตรฺกตานามฺ อากรมฺ อาตฺมานํ ทตฺตวานฺฯ
Car Dieu ne nous a point donné un esprit de timidité, mais de force, de charité et de prudence.
8 อเตอวาสฺมากํ ปฺรภุมธิ ตสฺย วนฺทิทาสํ มามธิ จ ปฺรมาณํ ทาตุํ น ตฺรปสฺว กินฺตฺวีศฺวรียศกฺตฺยา สุสํวาทสฺย กฺฤเต ทุ: ขสฺย สหภาคี ภวฯ
N'aie donc point honte du témoignage de notre Seigneur, ni de moi son prisonnier; mais souffre avec moi pour l'Évangile, par la puissance de Dieu,
9 โส'สฺมานฺ ปริตฺราณปาตฺราณิ กฺฤตวานฺ ปวิเตฺรณาหฺวาเนนาหูตวำศฺจ; อสฺมตฺกรฺมฺมเหตุเนติ นหิ สฺวียนิรูปาณสฺย ปฺรสาทสฺย จ กฺฤเต ตตฺ กฺฤตวานฺฯ ส ปฺรสาท: สฺฤษฺเฏ: ปูรฺวฺวกาเล ขฺรีษฺเฏน ยีศุนาสฺมภฺยมฺ อทายิ, (aiōnios g166)
Qui nous a sauvés, et nous a appelés par un saint appel, non selon nos œuvres, mais selon son propre dessein, et selon la grâce qui nous a été donnée en Jésus-Christ avant tous les siècles, (aiōnios g166)
10 กินฺตฺวธุนาสฺมากํ ปริตฺราตุ รฺยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺยาคมเนน ปฺรากาศตฯ ขฺรีษฺโฏ มฺฤตฺยุํ ปราชิตวานฺ สุสํวาเทน จ ชีวนมฺ อมรตาญฺจ ปฺรกาศิตวานฺฯ
Et qui a été maintenant manifestée par la venue de notre Sauveur Jésus-Christ, qui a détruit la mort, et mis en évidence la vie et l'immortalité par l'Évangile,
11 ตสฺย โฆษยิตา ทูตศฺจานฺยชาตียานำ ศิกฺษกศฺจาหํ นิยุกฺโต'สฺมิฯ
Pour lequel j'ai été établi prédicateur, et apôtre, et docteur des Gentils.
12 ตสฺมาตฺ การณาตฺ มมายํ เกฺลโศ ภวติ เตน มม ลชฺชา น ชายเต ยโต'หํ ยสฺมินฺ วิศฺวสิตวานฺ ตมวคโต'สฺมิ มหาทินํ ยาวตฺ มโมปนิเธ โรฺคปนสฺย ศกฺติสฺตสฺย วิทฺยต อิติ นิศฺจิตํ ชานามิฯ
C'est pour cela aussi que je souffre ces choses; mais je n'en ai point honte, car je sais en qui j'ai cru, et je suis persuadé que par sa puissance il gardera mon dépôt jusqu'à ce jour-là.
13 หิตทายกานำ วากฺยานามฺ อาทรฺศรูเปณ มตฺต: ศฺรุตา: ขฺรีษฺเฏ ยีเศา วิศฺวาสเปฺรมฺโน: กถา ธารยฯ
Retiens dans la foi, et dans la charité qui est en Jésus-Christ, le modèle des saines instructions que tu as entendues de moi.
14 อปรมฺ อสฺมทนฺตรฺวาสินา ปวิเตฺรณาตฺมนา ตามุตฺตมามฺ อุปนิธึ โคปยฯ
Garde le bon dépôt, par le Saint-Esprit qui habite en nous.
15 อาศิยาเทศียา: สรฺเวฺว มำ ตฺยกฺตวนฺต อิติ ตฺวํ ชานาสิ เตษำ มเธฺย ผูคิโลฺล หรฺมฺมคินิศฺจ วิเทฺยเตฯ
Tu sais que tous ceux qui sont en Asie m'ont abandonné, parmi eux sont Phygelle et Hermogène.
16 ปฺรภุรนีษิผรสฺย ปริวารานฺ ปฺรติ กฺฤปำ วิทธาตุ ยต: ส ปุน: ปุน รฺมามฺ อาปฺยายิตวานฺ
Le Seigneur fasse miséricorde à la famille d'Onésiphore; car il m'a souvent consolé, et il n'a point eu honte de mes chaînes.
17 มม ศฺฤงฺขเลน น ตฺรปิตฺวา โรมานคเร อุปสฺถิติสมเย ยตฺเนน มำ มฺฤคยิตฺวา มโมทฺเทศํ ปฺราปฺตวานฺฯ
Au contraire, quand il a été à Rome, il m'a cherché fort soigneusement, et m'a trouvé.
18 อโต วิจารทิเน ส ยถา ปฺรโภ: กฺฤปาภาชนํ ภเวตฺ ตาทฺฤศํ วรํ ปฺรภุสฺตไสฺม เทยาตฺฯ อิผิษนคเร'ปิ ส กติ ปฺรกาไร รฺมามฺ อุปกฺฤตวานฺ ตตฺ ตฺวํ สมฺยคฺ เวตฺสิฯ
Le Seigneur lui donne de trouver miséricorde devant le Seigneur en ce jour-là. Et tu sais mieux que personne, combien il m'a servi à Éphèse.
