๒ ตีมถิย: 2
1 เห มม ปุตฺร, ขฺรีษฺฏยีศุโต โย'นุคฺรหสฺตสฺย พเลน ตฺวํ พลวานฺ ภวฯ
Tritt du nun, mein (Glaubens-) Kind, durch die Gnade, die in Christus Jesus (dargeboten) ist, kraftvoll auf
2 อปรํ พหุภิ: สากฺษิภิ: ปฺรมาณีกฺฤตำ ยำ ศิกฺษำ ศฺรุตวานสิ ตำ วิศฺวาเสฺยษุ ปรไสฺม ศิกฺษาทาเน นิปุเณษุ จ โลเกษุ สมรฺปยฯ
und vertraue das, was du von mir unter Bestätigung vieler Zeugen gehört hast, zuverlässigen Personen an, die (dann auch) befähigt sein werden, wieder andere zu unterweisen.
3 ตฺวํ ยีศุขฺรีษฺฏโสฺยตฺตโม โยทฺเธว เกฺลศํ สหสฺวฯ
Tritt als ein rechter Streiter Christi Jesu in die Leidensgemeinschaft ein!
4 โย ยุทฺธํ กโรติ ส สำสาริเก วฺยาปาเร มคฺโน น ภวติ กินฺตุ สฺวนิโยชยิเตฺร โรจิตุํ เจษฺฏเตฯ
Kein Kriegsmann gibt sich mit (den kleinlichen) Geschäften des Broterwerbs ab; sonst kann er dem, der ihn in Dienst genommen hat, nicht gefallen;
5 อปรํ โย มไลฺล รฺยุธฺยติ ส ยทิ นิยมานุสาเรณ น ยุทฺธฺยติ ตรฺหิ กิรีฏํ น ลปฺสฺยเตฯ
und wenn jemand auch am Wettkampf teil nimmt, empfängt er doch den Siegeskranz nicht, wenn er nicht ordnungsgemäß gekämpft hat.
6 อปรํ ย: กฺฤษีวล: กรฺมฺม กโรติ เตน ปฺรถเมน ผลภาคินา ภวิตวฺยํฯ
Der Landmann, der die mühevolle Arbeit verrichtet, hat auch den ersten Anspruch auf den Genuß der Früchte.
7 มยา ยทุจฺยเต ตตฺ ตฺวยา พุธฺยตำ ยต: ปฺรภุสฺตุภฺยํ สรฺวฺวตฺร พุทฺธึ ทาสฺยติฯ
Suche den Sinn meiner Worte zu begreifen: der Herr wird dir schon in allen Fällen die rechte Einsicht verleihen.
8 มม สุสํวาทสฺย วจนานุสาราทฺ ทายูทฺวํศียํ มฺฤตคณมธฺยาทฺ อุตฺถาปิตญฺจ ยีศุํ ขฺรีษฺฏํ สฺมรฯ
Halt im Gedächtnis Jesus Christus fest, der von den Toten auferweckt worden ist, der aus Davids Nachkommenschaft stammt – wie meine Heilsbotschaft lautet,
9 ตตฺสุสํวาทการณาทฺ อหํ ทุษฺกรฺมฺเมว พนฺธนทศาปรฺยฺยนฺตํ เกฺลศํ ภุญฺเช กินฺตฺวีศฺวรสฺย วากฺยมฺ อพทฺธํ ติษฺฐติฯ
für die ich Leiden zu erdulden habe, sogar Ketten wie ein Verbrecher; doch das Wort Gottes liegt (darum) nicht in Ketten.
10 ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา ยทฺ อนนฺตเคารวสหิตํ ปริตฺราณํ ชายเต ตทภิรุจิไต โรฺลไกรปิ ยตฺ ลเภฺยต ตทรฺถมหํ เตษำ นิมิตฺตํ สรฺวฺวาเณฺยตานิ สเหฯ (aiōnios g166)
Deshalb ertrage ich auch alles standhaft um der Auserwählten willen, damit auch sie das Heil, das in Christus Jesus (begründet) ist, samt der ewigen Herrlichkeit erlangen. (aiōnios g166)
11 อปรมฺ เอษา ภารตี สตฺยา ยทิ วยํ เตน สารฺทฺธํ มฺริยามเห ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํ ชีวิวฺยาม: , ยทิ จ เกฺลศํ สหามเห ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํ ราชตฺวมปิ กริษฺยามเหฯ
Zuverlässig ist das Wort: »Sind wir mitgestorben, so werden wir auch mitleben;
12 ยทิ วยํ ตมฺ อนงฺคีกุรฺมฺมสฺตรฺหิ โส 'สฺมานปฺยนงฺคีกริษฺยติฯ
harren wir standhaft aus, so werden wir auch mitherrschen; verleugnen wir, so wird auch er uns verleugnen;
13 ยทิ วยํ น วิศฺวาสามสฺตรฺหิ ส วิศฺวาสฺยสฺติษฺฐติ ยต: สฺวมฺ อปโหฺนตุํ น ศกฺโนติฯ
sind wir untreu, so bleibt er doch treu; denn er kann sich selbst nicht verleugnen.«
14 ตฺวเมตานิ สฺมารยนฺ เต ยถา นิษฺผลํ โศฺรตฺฤณำ ภฺรํศชนกํ วาคฺยุทฺธํ น กุรฺยฺยสฺตถา ปฺรโภ: สมกฺษํ ทฺฤฒํ วินียาทิศฯ
Dies bringe (allen) in Erinnerung und ermahne sie eindringlich vor dem Angesicht Gottes, sich auf keinen Streit um Worte einzulassen, was zu nichts nütze ist und nur zur Verstörung der Zuhörer führt.
15 อปรํ ตฺวมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ สฺวํ ปรีกฺษิตมฺ อนินฺทนียกรฺมฺมการิณญฺจ สตฺยมตสฺย วากฺยานำ สทฺวิภชเน นิปุณญฺจ ทรฺศยิตุํ ยตสฺวฯ
Sei eifrig bemüht, dich Gott als bewährt darzustellen, als einen Arbeiter, der sich (seiner Arbeit) nicht zu schämen braucht, weil er das Wort der Wahrheit richtig darbietet.
16 กินฺตฺวปวิตฺรา อนรฺถกกถา ทูรีกุรุ ยตสฺตทาลมฺพิน อุตฺตโรตฺตรมฺ อธรฺมฺเม วรฺทฺธิษฺยนฺเต,
Mit den wertlosen leeren Geschwätzen dagegen sollst du nichts zu tun haben; denn sie werden (mit ihnen) immer tiefer in die Gottentfremdung hineingeraten,
17 เตษาญฺจ วากฺยํ คลิตกฺษตวตฺ กฺษยวรฺทฺธโก ภวิษฺยติ เตษำ มเธฺย หุมินาย: ผิลีตศฺเจตินามาเนา เทฺวา ชเนา สตฺยมตาทฺ ภฺรษฺเฏา ชาเตา,
und ihr Gerede wird wie ein Krebsgeschwür immer weiter um sich fressen. Zu ihnen gehören Hymenäus und Philetus,
18 มฺฤตานำ ปุนรุตฺถิติ รฺวฺยตีเตติ วทนฺเตา เกษาญฺจิทฺ วิศฺวาสมฺ อุตฺปาฏยตศฺจฯ
die in betreff der Wahrheit auf Abwege geraten sind, da sie behaupten, die Auferstehung habe bereits stattgefunden: sie bringen dadurch manchen um seinen Glauben.
19 ตถาปีศฺวรสฺย ภิตฺติมูลมฺ อจลํ ติษฺฐติ ตสฺมึศฺเจยํ ลิปิ รฺมุทฺรางฺกิตา วิทฺยเตฯ ยถา, ชานาติ ปรเมศสฺตุ สฺวกียานฺ สรฺวฺวมานวานฺฯ อปคจฺเฉทฺ อธรฺมฺมาจฺจ ย: กศฺจิตฺ ขฺรีษฺฏนามกฺฤตฺ๚
Doch der feste, von Gott gelegte Grundbau bleibt trotzdem bestehen und trägt als Siegel diese Inschrift: »Der Herr kennt die Seinen« und: »Es halte sich von der Ungerechtigkeit jeder fern, der den Namen des Herrn nennt!«
20 กินฺตุ พฺฤหนฺนิเกตเน เกวล สุวรฺณมยานิ เราปฺยมยาณิ จ ภาชนานิ วิทฺยนฺต อิติ ตรฺหิ กาษฺฐมยานิ มฺฤณฺมยานฺยปิ วิทฺยนฺเต เตษาญฺจ กิยนฺติ สมฺมานาย กิยนฺตปมานาย จ ภวนฺติฯ
In einem großen Hauswesen gibt es aber nicht nur goldene und silberne Gefäße, sondern auch hölzerne und irdene, und zwar die ersteren zu ehrenvoller Verwendung, die letzteren zu ungeehrtem Gebrauch.
21 อโต ยทิ กศฺจิทฺ เอตาทฺฤเศภฺย: สฺวํ ปริษฺกโรติ ตรฺหิ ส ปาวิตํ ปฺรโภ: การฺยฺยโยคฺยํ สรฺวฺวสตฺการฺยฺยาโยปยุกฺตํ สมฺมานารฺถกญฺจ ภาชนํ ภวิษฺยติฯ
Wenn nun jemand sich von diesen (letztgenannten) völlig rein erhält, so wird er ein Gefäß zu ehrenvoller Verwendung sein, ein geheiligtes, für den Hausherrn brauchbares, zu jedem guten Werk geeignetes.
22 เยาวนาวสฺถายา อภิลาษาสฺตฺวยา ปริตฺยชฺยนฺตำ ธรฺมฺโม วิศฺวาส: เปฺรม เย จ ศุจิมโนภิ: ปฺรภุมฺ อุทฺทิศฺย ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวเต ไต: สารฺทฺธมฺ ไอกฺยภาวศฺไจเตษุ ตฺวยา ยตฺโน วิธียตำฯ
Fliehe die Begierden der Jugend, jage vielmehr der Gerechtigkeit und dem Glauben, der Liebe und dem Frieden nach im Verein mit denen, die den Herrn aus reinem Herzen anrufen!
23 อปรํ ตฺวมฺ อนรฺถกานฺ อชฺญานำศฺจ ปฺรศฺนานฺ วาคฺยุทฺโธตฺปาทกานฺ ชฺญาตฺวา ทูรีกุรุฯ
Aber auf die törichten und kindischen Untersuchungen laß dich nicht ein; du weißt ja, daß sie nur Streitigkeiten hervorrufen.
24 ยต: ปฺรโภ รฺทาเสน ยุทฺธมฺ อกรฺตฺตวฺยํ กินฺตุ สรฺวฺวานฺ ปฺรติ ศานฺเตน ศิกฺษาทาเนจฺฉุเกน สหิษฺณุนา จ ภวิตวฺยํ, วิปกฺษาศฺจ เตน นมฺรเตฺวน เจติตวฺยา: ฯ
Ein Knecht des Herrn aber soll nicht streitsüchtig sein, sondern freundlich gegen jedermann, ein tüchtiger Lehrer, fähig, Böses mit Geduld zu ertragen
25 ตถา กฺฤเต ยทีศฺวร: สตฺยมตสฺย ชฺญานารฺถํ เตโภฺย มน: ปริวรฺตฺตนรูปํ วรํ ททฺยาตฺ,
und die Widerstrebenden mit Sanftmut zurechtzuweisen, ob Gott ihnen nicht doch noch die Umkehr zur Erkenntnis der Wahrheit verleihe,
26 ตรฺหิ เต เยน ศยตาเนน นิชาภิลาษสาธนาย ธฺฤตาสฺตสฺย ชาลาตฺ เจตนำ ปฺราโปฺยทฺธารํ ลพฺธุํ ศกฺษฺยนฺติฯ
so daß sie wieder nüchtern werden und sich aus der Schlinge des Teufels losmachen, nachdem sie sich von ihm haben einfangen lassen, ihm zu Willen zu sein.
