๒ ถิษลนีกิน: 2
1 เห ภฺราตร: , อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺยาคมนํ ตสฺย สมีเป 'สฺมากํ สํสฺถิติญฺจาธิ วยํ ยุษฺมานฺ อิทํ ปฺรารฺถยามเห,
Men vi bede eder, Brødre! angående vor Herres Jesu Kristi Tilkommelse og vor Samling til ham,
2 ปฺรเภสฺตทฺ ทินํ ปฺราเยโณปสฺถิตมฺ อิติ ยทิ กศฺจิทฺ อาตฺมนา วาจา วา ปเตฺรณ วาสฺมากมฺ อาเทศํ กลฺปยนฺ ยุษฺมานฺ คทติ ตรฺหิ ยูยํ เตน จญฺจลมนส อุทฺวิคฺนาศฺจ น ภวตฯ
at I ikke i en Hast må lade eder bringe fra Besindelse eller forskrække hverken ved nogen Ånd eller ved nogen Tale eller Brev, der skulde være fra os, som om Herrens Dag var lige for Hånden.
3 เกนาปิ ปฺรกาเรณ โก'ปิ ยุษฺมานฺ น วญฺจยตุ ยตสฺตสฺมาทฺ ทินาตฺ ปูรฺวฺวํ ธรฺมฺมโลเปโนปสฺยาตวฺยํ,
Lad ingen bedrage eder i nogen Måde; thi først må jo Frafaldet komme og Syndens Menneske åbenbares, Fortabelsens Søn,
4 ยศฺจ ชโน วิปกฺษตำ กุรฺวฺวนฺ สรฺวฺวสฺมาทฺ เทวาตฺ ปูชนียวสฺตุศฺโจนฺนํสฺยเต สฺวมฺ อีศฺวรมิว ทรฺศยนฺ อีศฺวรวทฺ อีศฺวรสฺย มนฺทิร อุปเวกฺษฺยติ จ เตน วินาศปาเตฺรณ ปาปปุรุเษโณเทตวฺยํฯ
han, som sætter sig imod og ophøjer sig over alt. hvad der kaldes Gud eller Helligdom, så at han sætter sig i Guds Tempel og udgiver sig selv for at være Gud.
5 ยทาหํ ยุษฺมากํ สนฺนิธาวาสํ ตทานีมฺ เอตทฺ อกถยมิติ ยูยํ กึ น สฺมรถ?
Komme I ikke i Hu, at jeg sagde eder dette, da jeg endnu var hos eder?
6 สามฺปฺรตํ ส เยน นิวารฺยฺยเต ตทฺ ยูยํ ชานีถ, กินฺตุ สฺวสมเย เตโนเทตวฺยํฯ
Og nu vide I, hvad der holder ham tilbage, indtil han åbenbares i sin Tid.
7 วิธรฺมฺมสฺย นิคูโฒ คุณ อิทานีมปิ ผลติ กินฺตุ ยสฺตํ นิวารยติ โส'ทฺยาปิ ทูรีกฺฤโต นาภวตฺฯ
Thi Lovløshedens Hemmelighed virker allerede, kun at den, som nu holder tilbage, først må komme af Vejen
8 ตสฺมินฺ ทูรีกฺฤเต ส วิธรฺมฺมฺยุเทษฺยติ กินฺตุ ปฺรภุ รฺยีศุ: สฺวมุขปวเนน ตํ วิธฺวํสยิษฺยติ นิโชปสฺถิเตเสฺตชสา วินาศยิษฺยติ จฯ
og da skal den lovløse åbenbares, hvem den Herre Jesus skal dræbe med sin Munds Ånde og tilintetgøre ved sin Tilkommelses Åbenbarelse,
9 ศยตานสฺย ศกฺติปฺรกาศนาทฺ วินาศฺยมานานำ มเธฺย สรฺวฺววิธา: ปรากฺรมา ภฺรมิกา อาศฺจรฺยฺยกฺริยา ลกฺษณานฺยธรฺมฺมชาตา สรฺวฺววิธปฺรตารณา จ ตโสฺยปสฺถิเต: ผลํ ภวิษฺยติ;
han, hvis Komme sker ifølge Satans Kraft, med al Løgnens Magt og Tegn og Undere
10 ยโต เหโตเสฺต ปริตฺราณปฺราปฺตเย สตฺยธรฺมฺมสฺยานุราคํ น คฺฤหีตวนฺตสฺตสฺมาตฺ การณาทฺ
og med alt Uretfærdigheds Bedrag for dem, som fortabes, fordi de ikke toge imod Kærligheden til Sandheden, så de kunde blive frelste.
11 อีศฺวเรณ ตานฺ ปฺรติ ภฺรานฺติกรมายายำ เปฺรษิตายำ เต มฺฤษาวาเกฺย วิศฺวสิษฺยนฺติฯ
Og derfor sender Gud dem kraftig Vildfarelse, så at de tro Løgnen,
12 ยโต ยาวนฺโต มานวา: สตฺยธรฺมฺเม น วิศฺวสฺยาธรฺมฺเมณ ตุษฺยนฺติ ไต: สรฺไวฺว รฺทณฺฑภาชไน รฺภวิตวฺยํฯ
for at de skulle dømmes, alle de, som ikke troede Sandheden, men fandt Behag i Uretfærdigheden.
13 เห ปฺรโภ: ปฺริยา ภฺราตร: , ยุษฺมากํ กฺฤต อีศฺวรสฺย ธนฺยวาโท'สฺมาภิ: สรฺวฺวทา กรฺตฺตโวฺย ยต อีศฺวร อา ปฺรถมาทฺ อาตฺมน: ปาวเนน สตฺยธรฺมฺเม วิศฺวาเสน จ ปริตฺราณารฺถํ ยุษฺมานฺ วรีตวานฺ
Men vi ere skyldige at takke Gud altid for eder, I af Herren elskede Brødre! fordi Gud har udvalgt eder fra Begyndelsen til Frelse ved Åndens Helligelse og Tro på Sandheden,
14 ตทรฺถญฺจาสฺมาภิ โรฺฆษิเตน สุสํวาเทน ยุษฺมานฺ อาหูยาสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย เตชโส'ธิการิณ: กริษฺยติฯ
hvortil han kaldte eder ved vort Evangelium, for at I skulde vinde vor Herres Jesu Kristi Herlighed.
15 อโต เห ภฺราตร: ยูยมฺ อสฺมากํ วาไกฺย: ปไตฺรศฺจ ยำ ศิกฺษำ ลพฺธวนฺตสฺตำ กฺฤตฺสฺนำ ศิกฺษำ ธารยนฺต: สุสฺถิรา ภวตฯ
Så står da fast, Brødre! og holder fast ved de Overleveringer, hvori I bleve oplærte, være sig ved vor Tale eller vort Brev.
16 อสฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺตาต อีศฺวรศฺจารฺถโต โย ยุษฺมาสุ เปฺรม กฺฤตวานฺ นิตฺยาญฺจ สานฺตฺวนามฺ อนุคฺรเหโณตฺตมปฺรตฺยาศาญฺจ ยุษฺมภฺยํ ทตฺตวานฺ (aiōnios g166)
Men han selv, vor Herre Jesus Kristus og Gud vor Fader, som har elsket og givet os en evig Trøst og et godt Håb i Nåde, (aiōnios g166)
17 ส สฺวยํ ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ สานฺตฺวยตุ สรฺวฺวสฺมินฺ สทฺวาเกฺย สตฺกรฺมฺมณิ จ สุสฺถิรีกโรตุ จฯ
han trøste eders Hjerter og styrke eder i al god Gerning og Tale!
