๒ ปิตร: 2
1 อปรํ ปูรฺวฺวกาเล ยถา โลกานำ มเธฺย มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทิน อุปาติษฺฐนฺ ตถา ยุษฺมากํ มเธฺย'ปิ มิถฺยาศิกฺษกา อุปสฺถาสฺยนฺติ, เต เสฺวษำ เกฺรตารํ ปฺรภุมฺ อนงฺคีกฺฤตฺย สตฺวรํ วินาศํ เสฺวษุ วรฺตฺตยนฺติ วินาศกไวธรฺมฺมฺยํ คุปฺตํ ยุษฺมนฺมธฺยมฺ อาเนษฺยนฺติฯ
Es traten auch falsche Propheten im Volk auf. Ebenso werden unter euch falsche Lehrer aufkommen. Die werden heimlich verderbenbringende Sondermeinungen einführen und sogar den Gebieter, der sie als sein Eigentum erkauft hat, verleugnen. Dadurch bringen sie ein plötzliches Verderben über sich.
2 ตโต 'เนเกษุ เตษำ วินาศกมารฺคํ คเตษุ เตภฺย: สตฺยมารฺคสฺย นินฺทา สมฺภวิษฺยติฯ
Viele aber werden ihnen auf ihrer Lasterbahn folgen. So sind sie schuld daran, daß der Weg der Wahrheit gelästert wird.
3 อปรญฺจ เต โลภาตฺ กาปฏฺยวาไกฺย รฺยุษฺมตฺโต ลาภํ กริษฺยนฺเต กินฺตุ เตษำ ปุราตนทณฺฑาชฺญา น วิลมฺพเต เตษำ วินาศศฺจ น นิทฺราติฯ
In ihrer Habsucht werden sie durch heuchlerische Reden Gewinn von euch zu ziehen suchen. Ihr Urteil aber ist schon längst gefällt, und ihr Verderben schlummert nicht.
4 อีศฺวร: กฺฤตปาปานฺ ทูตานฺ น กฺษมิตฺวา ติมิรศฺฤงฺขไล: ปาตาเล รุทฺธฺวา วิจารารฺถํ สมรฺปิตวานฺฯ (Tartaroō g5020)
Selbst gegen Engel, die sich versündigt hatten, hat Gott keine Schonung geübt, sondern er hat sie in die Tiefe der Unterwelt hinabgestoßen und sie dort in der Finsternis mit Stricken binden lassen, damit sie für das Endgericht in Haft behalten werden. (Tartaroō g5020)
5 ปุราตนํ สํสารมปิ น กฺษมิตฺวา ตํ ทุษฺฏานำ สํสารํ ชลาปฺลาวเนน มชฺชยิตฺวา สปฺตชไน: สหิตํ ธรฺมฺมปฺรจารกํ โนหํ รกฺษิตวานฺฯ
Auch die Welt der Vorzeit hat er nicht verschont; nur Noah, den Herold der Gerechtigkeit, hat er mit noch sieben anderen am Leben erhalten, als er die Wasserflut über die Welt der Gottlosen hereinbrechen ließ.
6 สิโทมมฺ อโมรา เจตินามเก นคเร ภวิษฺยตำ ทุษฺฏานำ ทฺฤษฺฏานฺตํ วิธาย ภสฺมีกฺฤตฺย วินาเศน ทณฺฑิตวานฺ;
Die Städte Sodom und Gomorra hat er in Asche verwandelt und sie dem Untergang geweiht zum warnenden Beispiel für alle, die gottlos dahinleben.
7 กินฺตุ ไต: กุตฺสิตวฺยภิจาริภิ รฺทุษฺฏาตฺมภิ: กฺลิษฺฏํ ธารฺมฺมิกํ โลฏํ รกฺษิตวานฺฯ
Doch den gerechten Lot, der unter dem unzüchtigen Wandel der ruchlosen Menschen litt, hat er errettet.
8 ส ธารฺมฺมิโก ชนเสฺตษำ มเธฺย นิวสนฺ สฺวียทฺฤษฺฏิโศฺรตฺรโคจเรภฺยเสฺตษามฺ อธรฺมฺมาจาเรภฺย: สฺวกียธารฺมฺมิกมนสิ ทิเน ทิเน ตปฺตวานฺฯ
Zwar lebte dieser gerechte Mann in ihrer Mitte; aber die gottlosen Werke, die er tagtäglich sehen und hören mußte, waren eine Qual für seine reine Seele.
9 ปฺรภุ รฺภกฺตานฺ ปรีกฺษาทฺ อุทฺธรฺตฺตุํ วิจารทินญฺจ ยาวทฺ ทณฺฑฺยามานานฺ อธารฺมฺมิกานฺ โรทฺธุํ ปารยติ,
So weiß der Herr fromme Menschen aus der Versuchung zu erretten, Frevler aber zur Strafe für den Gerichtstag zu verwahren.
10 วิเศษโต เย 'เมธฺยาภิลาษาตฺ ศารีริกสุขมฺ อนุคจฺฉนฺติ กรฺตฺฤตฺวปทานิ จาวชานนฺติ ตาเนว (โรทฺธุํ ปารยติฯ ) เต ทุ: สาหสิน: ปฺรคลฺภาศฺจฯ
Das gilt namentlich von denen, die in unreiner Leidenschaft der Fleischeslust frönen und von einer Oberhoheit nichts wissen wollen. Diese verwegenen, frechen Menschen! Sie scheuen sich nicht, überirdische (böse) Mächte zu lästern,
11 อปรํ พลเคารวาภฺยำ เศฺรษฺฐา ทิวฺยทูตา: ปฺรโภ: สนฺนิเธา เยษำ ไวปรีเตฺยน นินฺทาสูจกํ วิจารํ น กุรฺวฺวนฺติ เตษามฺ อุจฺจปทสฺถานำ นินฺทนาทฺ อิเม น ภีตา: ฯ
während doch (gute) Engel, die ihnen an Kraft und Stärke überlegen sind, in der Gegenwart des Herrn kein lästerndes Urteil wider die bösen Engelmächte zu fällen wagen.
12 กินฺตุ เย พุทฺธิหีนา: ปฺรกฺฤตา ชนฺตโว ธรฺตฺตวฺยตาไย วินาศฺยตาไย จ ชายนฺเต ตตฺสทฺฤศา อิเม ยนฺน พุธฺยนฺเต ตตฺ นินฺทนฺต: สฺวกียวินาศฺยตยา วินํกฺษฺยนฺติ สฺวียาธรฺมฺมสฺย ผลํ ปฺราปฺสฺยนฺติ จฯ
Diese Leute aber gleichen unvernünftigen Tieren, die von Natur dazu bestimmt sind, gefangen und getötet zu werden. Sie lästern, was sie nicht verstehen. Darum werden sie auch zugrunde gehen wie Tiere
13 เต ทิวา ปฺรกฺฤษฺฏโภชนํ สุขํ มนฺยนฺเต นิชฉไล: สุขโภคิน: สนฺโต ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ โภชนํ กุรฺวฺวนฺต: กลงฺกิโน โทษิณศฺจ ภวนฺติฯ
und den verdienten Lohn für ihre Ungerechtigkeit empfangen. Am hellen, lichten Tag zu schwelgen, das halten sie für eine Lust. Als Schmutz- und Schandflecken nehmen diese Menschen, die an ihren Trügereien ihre Freude finden, an euern Liebesmahlen teil.
14 เตษำ โลจนานิ ปรทารากางฺกฺษีณิ ปาเป จาศฺรานฺตานิ เต จญฺจลานิ มนำสิ โมหยนฺติ โลเภ ตตฺปรมนส: สนฺติ จฯ
Dabei funkeln ihre Augen in ehebrecherischer Lust und unersättlicher Sündengier. Sie suchen schwache Seelen zu umgarnen und verstehen sich trefflich darauf, ihre Habsucht zu befriedigen. Sie sind dem Fluch verfallen!
15 เต ศาปคฺรสฺตา วํศา: สรลมารฺคํ วิหาย พิโยรปุตฺรสฺย พิลิยมสฺย วิปเถน วฺรชนฺโต ภฺรานฺตา อภวนฺฯ ส พิลิยโม 'ปฺยธรฺมฺมาตฺ ปฺราเปฺย ปาริโตษิเก'ปฺรียต,
Den geraden Weg haben sie verlassen und gehen in die Irre. Sie folgen dem Weg Bileams, des Sohnes Beors, der nach Sündenlohn begierig war.
16 กินฺตุ นิชาปราธาทฺ ภรฺตฺสนามฺ อลภต ยโต วจนศกฺติหีนํ วาหนํ มานุษิกคิรมฺ อุจฺจารฺยฺย ภวิษฺยทฺวาทิน อุนฺมตฺตตามฺ อพาธตฯ
Er ward jedoch für seine Übeltat zurechtgewiesen: ein stummes Lasttier, das mit Menschenstimme redete, wehrte des Propheten Torheit.
17 อิเม นิรฺชลานิ ปฺรสฺรวณานิ ปฺรจณฺฑวายุนา จาลิตา เมฆาศฺจ เตษำ กฺฤเต นิตฺยสฺถายี โฆรตรานฺธการ: สญฺจิโต 'สฺติฯ (questioned)
Diese Leute sind wasserlose Quellen und vom Sturm gepeitschte Nebelwolken. Die Dunkelheit der Finsternis erwartet sie.
18 เย จ ชนา ภฺรานฺตฺยาจาริคณาตฺ กฺฤจฺเฉฺรโณทฺธฺฤตาสฺตานฺ อิเม 'ปริมิตทรฺปกถา ภาษมาณา: ศารีริกสุขาภิลาไษ: กามกฺรีฑาภิศฺจ โมหยนฺติฯ
Denn stolze Reden führend, die nichts sind als leerer Schall, und verstrickt in Fleischeslüste, verlocken sie durch ihre Ausschweifungen solche, die eben erst dem Kreis derer, die in Irrtum wandeln, entronnen sind.
19 เตภฺย: สฺวาธีนตำ ปฺรติชฺญาย สฺวยํ วินาศฺยตายา ทาสา ภวนฺติ, ยต: , โย เยไนว ปราชิเคฺย ส ชาตสฺตสฺย กิงฺกร: ฯ
Sie verheißen ihnen "Freiheit" und sind doch selber Knechte verderblicher Leidenschaften. Denn wem man im Kampf unterlegen ist, dem hat man auch als Knecht zu dienen.
20 ตฺราตุ: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ชฺญาเนน สํสารสฺย มเลภฺย อุทฺธฺฤตา เย ปุนเสฺตษุ นิมชฺชฺย ปราชียนฺเต เตษำ ปฺรถมทศาต: เศษทศา กุตฺสิตา ภวติฯ
Wenn sich nun Leute, die durch die Erkenntnis, die unser Herr und Heiland Jesus Christus schenkt, den Befleckungen der Welt entronnen sind, aufs neue davon umstricken und überwinden lassen, so ist ihr letzter Zustand schlimmer als der erste.
21 เตษำ ปกฺเษ ธรฺมฺมปถสฺย ชฺญานาปฺราปฺติ รฺวรํ น จ นิรฺทฺทิษฺฏาตฺ ปวิตฺรวิธิมารฺคาตฺ ชฺญานปฺราปฺตานำ ปราวรฺตฺตนํฯ
Ja es wäre ihnen besser, sie hätten den Weg der Gerechtigkeit nicht erkannt, als daß sie sich nun, nachdem sie ihn erkannt, wieder abgewandt haben von dem heiligen Gebot, das ihnen überliefert worden ist.
22 กินฺตุ เยยํ สตฺยา ทฺฤษฺฏานฺตกถา ไสว เตษุ ผลิตวตี, ยถา, กุกฺกุร: สฺวียวานฺตาย วฺยาวรฺตฺตเต ปุน: ปุน: ฯ ลุฐิตุํ กรฺทฺทเม ตทฺวตฺ กฺษาลิตศฺไจว ศูกร: ๚
Bei ihnen bestätigt sich die Wahrheit des Sprichwortes: "Der Hund kehrt zurück zu seinem Auswurf", und: "Die Sau, die sich eben erst im Wasser gereinigt hat, wälzt sich aufs neue im Schlamm."
