< ๒ โยหน: 1 >

1 เห อภิรุจิเต กุริเย, ตฺวำ ตว ปุตฺรำศฺจ ปฺรติ ปฺราจีโน'หํ ปตฺรํ ลิขามิฯ
നമ്മിൽ വസിക്കുന്നതും നമ്മോടുകൂടെ എന്നേക്കും ഇരിക്കുന്നതുമായ സത്യംനിമിത്തം ഞാൻ മാത്രമല്ല, (aiōn g165)
2 สตฺยมตาทฺ ยุษฺมาสุ มม เปฺรมาสฺติ เกวลํ มม นหิ กินฺตุ สตฺยมตชฺญานำ สรฺเวฺวษาเมวฯ ยต: สตฺยมตมฺ อสฺมาสุ ติษฺฐตฺยนนฺตกาลํ ยาวจฺจาสฺมาสุ สฺถาสฺยติฯ (aiōn g165)
സത്യത്തെ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നവർ എല്ലാവരും സത്യത്തിൽ സ്നേഹിക്കുന്ന മാന്യനായകിയാർക്കും മക്കൾക്കും മൂപ്പനായ ഞാൻ എഴുതുന്നതു:
3 ปิตุรีศฺวราตฺ ตตฺปิตุ: ปุตฺราตฺ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏาจฺจ ปฺราโปฺย 'นุคฺรห: กฺฤปา ศานฺติศฺจ สตฺยตาเปฺรมภฺยำ สารฺทฺธํ ยุษฺมานฺ อธิติษฺฐตุฯ
പിതാവായ ദൈവത്തിങ്കൽനിന്നും പിതാവിന്റെ പുത്രനായ യേശുക്രിസ്തുവിങ്കൽനിന്നും സ്നേഹത്തിലും സത്യത്തിലും കൃപയും കനിവും സമാധാനവും നമ്മോടുകൂടെ ഇരിക്കുമാറാകട്ടെ.
4 วยํ ปิตฺฤโต ยามฺ อาชฺญำ ปฺราปฺตวนฺตสฺตทนุสาเรณ ตว เกจิทฺ อาตฺมชา: สตฺยมตมฺ อาจรนฺเตฺยตสฺย ปฺรมาณํ ปฺราปฺยาหํ ภฺฤศมฺ อานนฺทิตวานฺฯ
നമുക്കു പിതാവിങ്കൽനിന്നു കല്പന ലഭിച്ചതുപോലെ അവിടത്തെ മക്കളിൽ ചിലർ സത്യത്തിൽ നടക്കുന്നതു ഞാൻ കണ്ടു അത്യന്തം സന്തോഷിച്ചു.
5 สามฺปฺรตญฺจ เห กุริเย, นวีนำ กาญฺจิทฺ อาชฺญำ น ลิขนฺนหมฺ อาทิโต ลพฺธามฺ อาชฺญำ ลิขนฺ ตฺวามฺ อิทํ วินเย ยทฺ อสฺมาภิ: ปรสฺปรํ เปฺรม กรฺตฺตวฺยํฯ
ഇനി നായകിയാരേ, നാം അന്യോന്യം സ്നേഹിക്കേണം എന്നു പുതിയ കല്പനയായിട്ടല്ല, ആദിമുതൽ നമുക്കു ഉള്ളതായിട്ടു തന്നേ ഞാൻ അവിടത്തേക്കു എഴുതി അപേക്ഷിക്കുന്നു.
6 อปรํ เปฺรไมเตน ปฺรกาศเต ยทฺ วยํ ตสฺยาชฺญา อาจเรมฯ อาทิโต ยุษฺมาภิ รฺยา ศฺรุตา เสยมฺ อาชฺญา สา จ ยุษฺมาภิราจริตวฺยาฯ
നാം അവന്റെ കല്പനകളെ അനുസരിച്ചുനടക്കുന്നതു തന്നേ സ്നേഹം ആകുന്നു. നിങ്ങൾ ആദിമുതൽ കേട്ടതുപോലെ അനുസരിച്ചുനടപ്പാനുള്ള കല്പന ഇതത്രേ.
7 ยโต พหว: ปฺรวญฺจกา ชคตฺ ปฺรวิศฺย ยีศุขฺรีษฺโฏ นราวตาโร ภูตฺวาคต เอตตฺ นางฺคีกุรฺวฺวนฺติ ส เอว ปฺรวญฺจก: ขฺรีษฺฏาริศฺจาสฺติฯ
യേശുക്രിസ്തുവിനെ ജഡത്തിൽ വന്നവൻ എന്നു സ്വീകരിക്കാത്ത വഞ്ചകന്മാർ പലരും ലോകത്തിലേക്കു പുറപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവല്ലോ. വഞ്ചകനും എതിർക്രിസ്തുവും ഇങ്ങനെയുള്ളവൻ ആകുന്നു.
8 อสฺมากํ ศฺรโม ยตฺ ปณฺฑศฺรโม น ภเวตฺ กินฺตุ สมฺปูรฺณํ เวตนมสฺมาภิ รฺลเภฺยต ตทรฺถํ สฺวานธิ สาวธานา ภวต: ฯ
ഞങ്ങളുടെ പ്രയത്നഫലം കളയാതെ പൂർണ്ണപ്രതിഫലം പ്രാപിക്കേണ്ടതിന്നു സൂക്ഷിച്ചുകൊൾവിൻ.
9 ย: กศฺจิทฺ วิปถคามี ภูตฺวา ขฺรีษฺฏสฺย ศิกฺษายำ น ติษฺฐติ ส อีศฺวรํ น ธารยติ ขฺรีษฺฏสฺย ศิชฺญายำ ยสฺติษฺฐติ ส ปิตรํ ปุตฺรญฺจ ธารยติฯ
ക്രിസ്തുവിന്റെ ഉപദേശത്തിൽ നിലനിൽക്കാതെ അതിർ കടന്നുപോകുന്ന ഒരുത്തന്നും ദൈവം ഇല്ല; ഉപദേശത്തിൽ നിലനില്ക്കുന്നവന്നോ പിതാവും പുത്രനും ഉണ്ടു.
10 ย: กศฺจิทฺ ยุษฺมตฺสนฺนิธิมาคจฺฉนฺ ศิกฺษาเมนำ นานยติ ส ยุษฺมาภิ: สฺวเวศฺมนิ น คฺฤหฺยตำ ตว มงฺคลํ ภูยาทิติ วาคปิ ตไสฺม น กถฺยตำฯ
ഒരുത്തൻ ഈ ഉപദേശവുംകൊണ്ടു അല്ലാതെ നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ വരുന്നുവെങ്കിൽ അവനെ വീട്ടിൽ കൈക്കൊള്ളരുതു; അവന്നു കുശലം പറകയും അരുതു.
11 ยตสฺตว มงฺคลํ ภูยาทิติ วาจํ ย: กศฺจิตฺ ตไสฺม กถยติ ส ตสฺย ทุษฺกรฺมฺมณามฺ อํศี ภวติฯ
അവന്നു കുശലം പറയുന്നവൻ അവന്റെ ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾക്കു കൂട്ടാളിയല്ലോ.
12 ยุษฺมานฺ ปฺรติ มยา พหูนิ เลขิตวฺยานิ กินฺตุ ปตฺรมสีภฺยำ ตตฺ กรฺตฺตุํ เนจฺฉามิ, ยโต 'สฺมากมฺ อานนฺโท ยถา สมฺปูรฺโณ ภวิษฺยติ ตถา ยุษฺมตฺสมีปมุปสฺถายาหํ สมฺมุขีภูย ยุษฺมาภิ: สมฺภาษิษฺย อิติ ปฺรตฺยาศา มมาเสฺตฯ
നിങ്ങൾക്കു എഴുതുവാൻ പലതും ഉണ്ടു; എങ്കിലും കടലാസ്സിലും മഷികൊണ്ടും എഴുതുവാൻ എനിക്കു മനസ്സില്ല. നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം പൂർണ്ണമാകേണ്ടതിന്നു നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ വന്നു മുഖാമുഖമായി സംസാരിപ്പാൻ ആശിക്കുന്നു.
13 ตวาภิรุจิตายา ภคินฺยา พาลกาสฺตฺวำ นมสฺการํ ชฺญาปยนฺติฯ อาเมนฺฯ
അവിടത്തെ മാന്യസഹോദരിയുടെ മക്കൾ വന്ദനം ചൊല്ലുന്നു.

< ๒ โยหน: 1 >