๒ โยหน: 1
1 เห อภิรุจิเต กุริเย, ตฺวำ ตว ปุตฺรำศฺจ ปฺรติ ปฺราจีโน'หํ ปตฺรํ ลิขามิฯ
Der Älteste der auserwählten Frau und ihren Kindern, die ich liebe in der Wahrheit; und nicht ich allein, sondern auch alle, welche die Wahrheit erkannt haben,
2 สตฺยมตาทฺ ยุษฺมาสุ มม เปฺรมาสฺติ เกวลํ มม นหิ กินฺตุ สตฺยมตชฺญานำ สรฺเวฺวษาเมวฯ ยต: สตฺยมตมฺ อสฺมาสุ ติษฺฐตฺยนนฺตกาลํ ยาวจฺจาสฺมาสุ สฺถาสฺยติฯ (aiōn g165)
um der Wahrheit willen, die in uns bleibt und mit uns sein wird in Ewigkeit. (aiōn g165)
3 ปิตุรีศฺวราตฺ ตตฺปิตุ: ปุตฺราตฺ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏาจฺจ ปฺราโปฺย 'นุคฺรห: กฺฤปา ศานฺติศฺจ สตฺยตาเปฺรมภฺยำ สารฺทฺธํ ยุษฺมานฺ อธิติษฺฐตุฯ
Es wird mit euch sein Gnade, Barmherzigkeit, Friede von Gott, dem Vater, und von dem Herrn Jesus Christus, dem Sohne des Vaters, in Wahrheit und Liebe.
4 วยํ ปิตฺฤโต ยามฺ อาชฺญำ ปฺราปฺตวนฺตสฺตทนุสาเรณ ตว เกจิทฺ อาตฺมชา: สตฺยมตมฺ อาจรนฺเตฺยตสฺย ปฺรมาณํ ปฺราปฺยาหํ ภฺฤศมฺ อานนฺทิตวานฺฯ
Ich freute mich sehr, daß ich einige von deinen Kindern in der Wahrheit wandelnd gefunden habe, wie wir von dem Vater ein Gebot empfangen haben.
5 สามฺปฺรตญฺจ เห กุริเย, นวีนำ กาญฺจิทฺ อาชฺญำ น ลิขนฺนหมฺ อาทิโต ลพฺธามฺ อาชฺญำ ลิขนฺ ตฺวามฺ อิทํ วินเย ยทฺ อสฺมาภิ: ปรสฺปรํ เปฺรม กรฺตฺตวฺยํฯ
Und nun bitte ich dich, Frau, nicht als ob ich ein neues Gebot dir schriebe, sondern das, welches wir von Anfang gehabt haben: daß wir einander lieben sollen.
6 อปรํ เปฺรไมเตน ปฺรกาศเต ยทฺ วยํ ตสฺยาชฺญา อาจเรมฯ อาทิโต ยุษฺมาภิ รฺยา ศฺรุตา เสยมฺ อาชฺญา สา จ ยุษฺมาภิราจริตวฺยาฯ
Und dies ist die Liebe, daß wir nach seinen Geboten wandeln. Dies ist das Gebot, wie ihr von Anfang gehört habt, daß ihr darin wandeln sollt.
7 ยโต พหว: ปฺรวญฺจกา ชคตฺ ปฺรวิศฺย ยีศุขฺรีษฺโฏ นราวตาโร ภูตฺวาคต เอตตฺ นางฺคีกุรฺวฺวนฺติ ส เอว ปฺรวญฺจก: ขฺรีษฺฏาริศฺจาสฺติฯ
Denn viele Verführer sind in die Welt ausgegangen, die nicht Jesum Christum im Fleische kommend bekennen; dies ist der Verführer und der Antichrist.
8 อสฺมากํ ศฺรโม ยตฺ ปณฺฑศฺรโม น ภเวตฺ กินฺตุ สมฺปูรฺณํ เวตนมสฺมาภิ รฺลเภฺยต ตทรฺถํ สฺวานธิ สาวธานา ภวต: ฯ
Sehet auf euch selbst, auf daß wir nicht verlieren, was wir erarbeitet haben, sondern vollen Lohn empfangen.
9 ย: กศฺจิทฺ วิปถคามี ภูตฺวา ขฺรีษฺฏสฺย ศิกฺษายำ น ติษฺฐติ ส อีศฺวรํ น ธารยติ ขฺรีษฺฏสฺย ศิชฺญายำ ยสฺติษฺฐติ ส ปิตรํ ปุตฺรญฺจ ธารยติฯ
Jeder, der weitergeht und nicht bleibt in der Lehre des Christus, hat Gott nicht; wer in der Lehre bleibt, dieser hat sowohl den Vater als auch den Sohn.
10 ย: กศฺจิทฺ ยุษฺมตฺสนฺนิธิมาคจฺฉนฺ ศิกฺษาเมนำ นานยติ ส ยุษฺมาภิ: สฺวเวศฺมนิ น คฺฤหฺยตำ ตว มงฺคลํ ภูยาทิติ วาคปิ ตไสฺม น กถฺยตำฯ
Wenn jemand zu euch kommt und diese Lehre nicht bringt, so nehmet ihn nicht ins Haus auf und grüßet ihn nicht.
11 ยตสฺตว มงฺคลํ ภูยาทิติ วาจํ ย: กศฺจิตฺ ตไสฺม กถยติ ส ตสฺย ทุษฺกรฺมฺมณามฺ อํศี ภวติฯ
Denn wer ihn grüßt, nimmt teil an seinen bösen Werken.
12 ยุษฺมานฺ ปฺรติ มยา พหูนิ เลขิตวฺยานิ กินฺตุ ปตฺรมสีภฺยำ ตตฺ กรฺตฺตุํ เนจฺฉามิ, ยโต 'สฺมากมฺ อานนฺโท ยถา สมฺปูรฺโณ ภวิษฺยติ ตถา ยุษฺมตฺสมีปมุปสฺถายาหํ สมฺมุขีภูย ยุษฺมาภิ: สมฺภาษิษฺย อิติ ปฺรตฺยาศา มมาเสฺตฯ
Da ich euch vieles zu schreiben habe, wollte ich es nicht mit Papier und Tinte tun, sondern ich hoffe, zu euch zu kommen und mündlich mit euch zu reden, auf daß unsere Freude völlig sei.
13 ตวาภิรุจิตายา ภคินฺยา พาลกาสฺตฺวำ นมสฺการํ ชฺญาปยนฺติฯ อาเมนฺฯ
Es grüßen dich die Kinder deiner auserwählten Schwester.
