< ๑ ตีมถิย: 5 >

1 ตฺวํ ปฺราจีนํ น ภรฺตฺสย กินฺตุ ตํ ปิตรมิว ยูนศฺจ ภฺราตฺฤนิว
En gammel Mand må du ikke skælde på, men forman ham som en Fader, unge Mænd som Brødre,
2 วฺฤทฺธา: สฺตฺริยศฺจ มาตฺฤนิว ยุวตีศฺจ ปูรฺณศุจิเตฺวน ภคินีริว วินยสฺวฯ
gamle Kvinder som Mødre, unge som Søstre, i al Renhed.
3 อปรํ สตฺยวิธวา: สมฺมนฺยสฺวฯ
Ær Enker, dem, som virkelig ere Enker;
4 กสฺยาศฺจิทฺ วิธวายา ยทิ ปุตฺรา: เปาตฺรา วา วิทฺยนฺเต ตรฺหิ เต ปฺรถมต: สฺวียปริชนานฺ เสวิตุํ ปิโตฺร: ปฺรตฺยุปกรฺตฺตุญฺจ ศิกฺษนฺตำ ยตสฺตเทเวศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อุตฺตมํ คฺราหฺยญฺจ กรฺมฺมฯ
men om en Enke har Børn eller Børnebørn, da lad dem først lære at vise deres eget Hus skyldig Kærlighed og gøre Gengæld imod Forældrene; thi dette er velbebageligt for Gud.
5 อปรํ ยา นารี สตฺยวิธวา นาถหีนา จาสฺติ สา อีศฺวรสฺยาศฺรเย ติษฺฐนฺตี ทิวานิศํ นิเวทนปฺรารฺถนาภฺยำ กาลํ ยาปยติฯ
Men den, som virkelig er Enke og står ene, har sat sit Håb til Gud og bliver ved med sine Bønner og Påkaldelser Nat og Dag;
6 กินฺตุ ยา วิธวา สุขโภคาสกฺตา สา ชีวตฺยปิ มฺฤตา ภวติฯ
men den, som lever efter sine Lyster, er levende død.
7 อเตอว ตา ยทฺ อนินฺทิตา ภเวยูสฺตทรฺถมฺ เอตานิ ตฺวยา นิทิศฺยนฺตำฯ
Forehold dem også dette, for at de må være ulastelige.
8 ยทิ กศฺจิตฺ สฺวชาตียานฺ โลกานฺ วิเศษต: สฺวียปริชนานฺ น ปาลยติ ตรฺหิ ส วิศฺวาสาทฺ ภฺรษฺโฏ 'ปฺยธมศฺจ ภวติฯ
Men dersom nogen ikke har Omsorg for sine egne og især for sine Husfæller, han har fornægtet Troen og er værre end en vantro.
9 วิธวาวรฺเค ยสฺยา คณนา ภวติ ตยา ษษฺฏิวตฺสเรโภฺย นฺยูนวยสฺกยา น ภวิตวฺยํ; อปรํ ปูรฺวฺวมฺ เอกสฺวามิกา ภูตฺวา
En Enke kan udnævnes når hun er ikke yngre end tresindstyve År, har været een Mands Hustru,
10 สา ยตฺ ศิศุโปษเณนาติถิเสวเนน ปวิตฺรโลกานำ จรณปฺรกฺษาลเนน กฺลิษฺฏานามฺ อุปกาเรณ สรฺวฺววิธสตฺกรฺมฺมาจรเณน จ สตฺกรฺมฺมกรณาตฺ สุขฺยาติปฺราปฺตา ภเวตฺ ตทปฺยาวศฺยกํฯ
har Vidnesbyrd for gode Gerninger, har opfostret Børn, har vist Gæstfrihed, har toet helliges Fødder, har hjulpet nødlidende, har lagt sig efter al god Gerning.
11 กินฺตุ ยุวตี รฺวิธวา น คฺฤหาณ ยต: ขฺรีษฺฏสฺย ไวปรีเตฺยน ตาสำ ทรฺเป ชาเต ตา วิวาหมฺ อิจฺฉนฺติฯ
Men afvis unge Enker; thi når de i kødelig Attrå gøre Oprør imod Kristus, ville de giftes
12 ตสฺมาจฺจ ปูรฺวฺวธรฺมฺมํ ปริตฺยชฺย ทณฺฑนียา ภวนฺติฯ
og have så den Dom, at de have sveget deres første Tro.
13 อนนฺตรํ ตา คฺฤหาทฺ คฺฤหํ ปรฺยฺยฏนฺตฺย อาลสฺยํ ศิกฺษนฺเต เกวลมาลสฺยํ นหิ กินฺตฺวนรฺถกาลาปํ ปราธิการจรฺจฺจาญฺจาปิ ศิกฺษมาณา อนุจิตานิ วากฺยานิ ภาษนฺเตฯ
Tilmed lære de, idet de løbe omkring i Husene, at være ørkesløse, og ikke alene ørkesløse, men også at være sladderagtige og blande sig i uvedkommende Ting, idet de tale, hvad der er utilbørligt.
14 อโต มเมจฺเฉยํ ยุวโตฺย วิธวา วิวาหํ กุรฺวฺวตามฺ อปตฺยวโตฺย ภวนฺตุ คฺฤหกรฺมฺม กุรฺวฺวตาญฺเจตฺถํ วิปกฺษาย กิมปิ นินฺทาทฺวารํ น ททตุฯ
Derfor vil jeg, at unge Enker skulle giftes, føde Børn, styre Hus, ingen Anledning give Modstanderen til slet Omtale.
15 ยต อิต: ปูรฺวฺวมฺ อปิ กาศฺจิตฺ ศยตานสฺย ปศฺจาทฺคามิโนฺย ชาตา: ฯ
Thi allerede have nogle vendt sig bort efter Satan.
16 อปรํ วิศฺวาสินฺยา วิศฺวาสิโน วา กสฺยาปิ ปริวาราณำ มเธฺย ยทิ วิธวา วิทฺยนฺเต ตรฺหิ ส ตา: ปฺรติปาลยตุ ตสฺมาตฺ สมิเตา ภาเร 'นาโรปิเต สตฺยวิธวานำ ปฺรติปาลนํ กรฺตฺตุํ ตยา ศกฺยเตฯ
Dersom nogen troende Kvinde har Enker, da lad hende hjælpe dem, og lad ikke Menigheden bebyrdes, for at den kan hjælpe de virkelige Enker.
17 เย ปฺราญฺจ: สมิตึ สมฺยคฺ อธิติษฺฐนฺติ วิเศษต อีศฺวรวาเกฺยโนปเทเศน จ เย ยตฺนํ วิทธเต เต ทฺวิคุณสฺยาทรสฺย โยคฺยา มานฺยนฺตำฯ
De Ældste, som ere gode Forstandere, skal man holde dobbelt Ære værd, mest dem, som arbejde i Tale og Undervisning.
18 ยสฺมาตฺ ศาสฺเตฺร ลิขิตมิทมาเสฺต, ตฺวํ ศสฺยมรฺทฺทกวฺฤษสฺยาสฺยํ มา พธาเนติ, อปรมปิ การฺยฺยกฺฤทฺ เวตนสฺย โยโคฺย ภวตีติฯ
Thi Skriften siger: "Du må ikke binde Munden til på en Okse, som tærsker;" og: "Arbejderen er sin Løn værd."
19 เทฺวา ตฺรีนฺ วา สากฺษิโณ วินา กสฺยาจิตฺ ปฺราจีนสฺย วิรุทฺธมฺ อภิโยคสฺตฺวยา น คฺฤหฺยตำฯ
Tag ikke imod noget Klagemål imod en Ældste, uden efter to eller tre Vidner.
20 อปรํ เย ปาปมาจรนฺติ ตานฺ สรฺเวฺวษำ สมกฺษํ ภรฺตฺสยสฺว เตนาปเรษามปิ ภีติ รฺชนิษฺยเตฯ
Dem, som Synde, irettesæt dem for alles Åsyn, for at også de andre må have Frygt.
21 อหมฺ อีศฺวรสฺย ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย มโนนีตทิวฺยทูตานาญฺจ โคจเร ตฺวามฺ อิทมฺ อาชฺญาปยามิ ตฺวํ กสฺยาปฺยนุโรเธน กิมปิ น กุรฺวฺวน วินาปกฺษปาตมฺ เอตาน วิธีนฺ ปาลยฯ
Jeg besværger dig for Guds og Kristi Jesu og de udvalgte Engles Åsyn, at du vogter på dette uden Partiskhed, så du intet gør efter Tilbøjelighed.
22 กสฺยาปิ มูรฺทฺธิ หสฺตาปรฺณํ ตฺวรยา มาการฺษี: ฯ ปรปาปานาญฺจำศี มา ภวฯ สฺวํ ศุจึ รกฺษฯ
Vær ikke hastig til at lægge Hænder på nogen, og gør dig ikke delagtig i andres Synder; hold dig selv ren!
23 อปรํ ตโวทรปีฑายา: ปุน: ปุน ทุรฺพฺพลตายาศฺจ นิมิตฺตํ เกวลํ โตยํ น ปิวนฺ กิญฺจินฺ มทฺยํ ปิวฯ
Drik ikke længere bare Vand, men nyd lidt Vin for din Mave og dine jævnlige Svagheder.
24 เกษาญฺจิตฺ มานวานำ ปาปานิ วิจาราตฺ ปูรฺวฺวํ เกษาญฺจิตฺ ปศฺจาตฺ ปฺรกาศนฺเตฯ
Nogle Menneskers Synder ere åbenbare og gå forud til Dom; men for nogle følge de også bagefter.
25 ตไถว สตฺกรฺมฺมาณฺยปิ ปฺรกาศนฺเต ตทนฺยถา สติ ปฺรจฺฉนฺนานิ สฺถาตุํ น ศกฺนุวนฺติฯ
Ligeledes ere også de gode Gerninger åbenbare, og de, som det forholder sig anderledes med, kunne ikke skjules.

< ๑ ตีมถิย: 5 >