< ๑ ตีมถิย: 4 >

1 ปวิตฺร อาตฺมา สฺปษฺฏมฺ อิทํ วากฺยํ วทติ จรมกาเล กติปยโลกา วหฺนินางฺกิตตฺวาตฺ
Men Aanden siger klarlig, at i kommende Tider ville nogle falde fra Troen, idet de agte paa forførende Aander og paa Dæmoners Lærdomme,
2 กโฐรมนสำ กาปฏฺยาทฺ อนฺฤตวาทินำ วิวาหนิเษธกานำ ภกฺษฺยวิเศษนิเษธกานาญฺจ
ved Løgnlæreres Hykleri, som ere brændemærkede i deres egen Samvittighed,
3 ภูตสฺวรูปาณำ ศิกฺษายำ ภฺรมกาตฺมนำ วาเกฺยษุ จ มนำสิ นิเวศฺย ธรฺมฺมาทฺ ภฺรํศิษฺยนฺเตฯ ตานิ ตุ ภกฺษฺยาณิ วิศฺวาสินำ สฺวีกฺฤตสตฺยธรฺมฺมาณาญฺจ ธนฺยวาทสหิตาย โภคาเยศฺวเรณ สสฺฤชิเรฯ
som byde, at man ikke maa gifte sig, og at man skal afholde sig fra Spiser, hvilke Gud har skabt til at nydes med Taksigelse af dem, som tro og have erkendt Sandheden.
4 ยต อีศฺวเรณ ยทฺยตฺ สฺฤษฺฏํ ตตฺ สรฺวฺวมฺ อุตฺตมํ ยทิ จ ธนฺยวาเทน ภุชฺยเต ตรฺหิ ตสฺย กิมปิ นาคฺราหฺยํ ภวติ,
Thi al Guds Skabning er god, og intet er at forkaste, naar det tages med Taksigelse;
5 ยต อีศฺวรสฺย วาเกฺยน ปฺรารฺถนยา จ ตตฺ ปวิตฺรีภวติฯ
thi det helliges ved Guds Ord og Bøn.
6 เอตานิ วากฺยานิ ยทิ ตฺวํ ภฺราตฺฤนฺ ชฺญาปเยสฺตรฺหิ ยีศุขฺรีษฺฏโสฺยตฺตมฺ: ปริจารโก ภวิษฺยสิ โย วิศฺวาโส หิโตปเทศศฺจ ตฺวยา คฺฤหีตสฺตทียวาไกฺยราปฺยายิษฺยเส จฯ
Naar du foreholder Brødrene dette, er du en god Kristi Jesu Tjener, idet du næres ved Troens og den gode Læres Ord, den, som du har efterfulgt;
7 ยานฺยุปาขฺยานานิ ทุรฺภาวานิ วฺฤทฺธโยษิตาเมว โยคฺยานิ จ ตานิ ตฺวยา วิสฺฤชฺยนฺตามฺ อีศฺวรภกฺตเย ยตฺน: กฺริยตาญฺจฯ
men afvis de vanhellige og kærlingagtige Fabler! Derimod øv dig selv i Gudsfrygt!
8 ยต: ศารีริโก ยตฺน: สฺวลฺปผลโท ภวติ กินฺตฺวีศฺวรภกฺติไรหิกปารตฺริกชีวนโย: ปฺรติชฺญายุกฺตา สตี สรฺวฺวตฺร ผลทา ภวติฯ
Thi den legemlige Øvelse er nyttig til lidet, men Gudsfrygten er nyttig til alle Ting, idet den har Forjættelse for det Liv, som nu er, og for det, som kommer.
9 วากฺยเมตทฺ วิศฺวสนียํ สรฺไวฺว รฺคฺรหณียญฺจ วยญฺจ ตทรฺถเมว ศฺรามฺยาโม นินฺทำ ภุํชฺมเห จฯ
Den Tale er troværdig og al Modtagelse værd.
10 ยโต เหโต: สรฺวฺวมานวานำ วิเศษโต วิศฺวาสินำ ตฺราตา โย'มร อีศฺวรสฺตสฺมินฺ วยํ วิศฺวสาม: ฯ
Thi derfor lide vi Møje og Forhaanelser, fordi vi have sat vort Haab til den levende Gud, som er alle Menneskers Frelser, mest deres, som tro.
11 ตฺวมฺ เอตานิ วากฺยานิ ปฺรจารย สมุปทิศ จฯ
Paabyd og lær dette!
12 อลฺปวยษฺกตฺวาตฺ เกนาปฺยวชฺเญโย น ภว กินฺตฺวาลาเปนาจรเณน เปฺรมฺนา สทาตฺมเตฺวน วิศฺวาเสน ศุจิเตฺวน จ วิศฺวาสินามฺ อาทรฺโศ ภวฯ
Lad ingen ringeagte dig for din Ungdoms Skyld, men bliv et Forbillede for dem, som tro, i Tale, i Vandel, i Kærlighed, i Tro, i Renhed!
13 ยาวนฺนาหมฺ อาคมิษฺยามิ ตาวตฺ ตฺว ปาเฐ เจตยเน อุปเทเศ จ มโน นิธตฺสฺวฯ
Indtil jeg kommer, saa giv Agt paa Oplæsningen, Formaningen, Undervisningen.
14 ปฺราจีนคณหสฺตารฺปณสหิเตน ภวิษฺยทฺวาเกฺยน ยทฺทานํ ตุภฺยํ วิศฺราณิตํ ตวานฺต: เสฺถ ตสฺมินฺ ทาเน ศิถิลมนา มา ภวฯ
Forsøm ikke den Naadegave, som er i dig, som blev given dig under Profeti med Haandspaalæggelse af de Ældste.
15 เอเตษุ มโน นิเวศย, เอเตษุ วรฺตฺตสฺว, อิตฺถญฺจ สรฺวฺววิษเย ตว คุณวฺฤทฺธิ: ปฺรกาศตำฯ
Tænk paa dette, lev i dette, for at din Fremgang maa være aabenbar for alle.
16 สฺวสฺมินฺ อุปเทเศ จ สาวธาโน ภูตฺวาวติษฺฐสฺว ตตฺ กฺฤตฺวา ตฺวยาตฺมปริตฺราณํ โศฺรตฺฤณาญฺจ ปริตฺราณํ สาธยิษฺยเตฯ
Giv Agt paa dig selv og paa Undervisningen; hold ved dermed; thi naar du gør dette, skal du frelse baade dig selv og dem, som høre dig.

< ๑ ตีมถิย: 4 >