๑ ถิษลนีกิน: 4
1 เห ภฺราตร: , ยุษฺมาภิ: กีทฺฤคฺ อาจริตวฺยํ อีศฺวราย โรจิตวฺยญฺจ ตทธฺยสฺมตฺโต ยา ศิกฺษา ลพฺธา ตทนุสาราตฺ ปุนรติศยํ ยตฺน: กฺริยตามิติ วยํ ปฺรภุยีศุนา ยุษฺมานฺ วินียาทิศาม: ฯ
Übrigens nun, Brüder, bitten und ermahnen wir euch in dem Herrn Jesus, wie ihr von uns empfangen habt, in welcher Weise ihr wandeln und Gott gefallen sollt, wie ihr auch wandelt, daß ihr reichlicher zunehmet.
2 ยโต วยํ ปฺรภุยีศุนา กีทฺฤศีราชฺญา ยุษฺมาสุ สมรฺปิตวนฺตสฺตทฺ ยูยํ ชานีถฯ
Denn ihr wisset, welche Gebote wir euch gegeben haben durch den Herrn Jesus.
3 อีศฺวรสฺยายมฺ อภิลาโษ ยทฺ ยุษฺมากํ ปวิตฺรตา ภเวตฺ, ยูยํ วฺยภิจาราทฺ ทูเร ติษฺฐตฯ
Denn dies ist Gottes Wille: eure Heiligkeit, daß ihr euch der Hurerei enthaltet,
4 ยุษฺมากมฺ เอไกโก ชน: สฺวกียํ ปฺราณาธารํ ปวิตฺรํ มานฺยญฺจ รกฺษตุ,
daß ein jeder von euch sein eigenes Gefäß in Heiligkeit und Ehrbarkeit zu besitzen wisse,
5 เย จ ภินฺนชาตียา โลกา อีศฺวรํ น ชานนฺติ ต อิว ตตฺ กามาภิลาษสฺยาธีนํ น กโรตุฯ
nicht in Leidenschaft der Lust, wie auch die Nationen, die Gott nicht kennen;
6 เอตสฺมินฺ วิษเย โก'ปฺยตฺยาจารี ภูตฺวา สฺวภฺราตรํ น วญฺจยตุ ยโต'สฺมาภิ: ปูรฺวฺวํ ยโถกฺตํ ปฺรมาณีกฺฤตญฺจ ตไถว ปฺรภุเรตาทฺฤศานำ กรฺมฺมณำ สมุจิตํ ผลํ ทาสฺยติฯ
daß er seinen Bruder nicht übersehe noch hintergehe in der Sache, weil der Herr Rächer ist über dies alles, wie wir euch auch zuvor gesagt und ernstlich bezeugt haben.
7 ยสฺมาทฺ อีศฺวโร'สฺมานฺ อศุจิตาไย นาหูตวานฺ กินฺตุ ปวิตฺรตฺวาไยวาหูตวานฺฯ
Denn Gott hat uns nicht zur Unreinigkeit berufen, sondern in Heiligkeit.
8 อโต เหโต รฺย: กศฺจิทฺ วากฺยเมตนฺน คฺฤหฺลาติ ส มนุษฺยมฺ อวชานาตีติ นหิ เยน สฺวกียาตฺมา ยุษฺมทนฺตเร สมรฺปิตสฺตมฺ อีศฺวรมฺ เอวาวชานาติฯ
Deshalb nun, wer dies verachtet, verachtet nicht einen Menschen, sondern Gott, der euch auch seinen Heiligen Geist gegeben hat.
9 ภฺราตฺฤษุ เปฺรมกรณมธิ ยุษฺมานฺ ปฺรติ มม ลิขนํ นิษฺปฺรโยชนํ ยโต ยูยํ ปรสฺปรํ เปฺรมกรณาเยศฺวรศิกฺษิตา โลกา อาเธฺวฯ
Was aber die Bruderliebe betrifft, so habt ihr nicht nötig, daß wir euch schreiben, denn ihr selbst seid von Gott gelehrt, einander zu lieben;
10 กฺฤตฺเสฺน มากิทนิยาเทเศ จ ยาวนฺโต ภฺราตร: สนฺติ ตานฺ สรฺวฺวานฺ ปฺรติ ยุษฺมาภิสฺตตฺ เปฺรม ปฺรกาศฺยเต ตถาปิ เห ภฺราตร: , วยํ ยุษฺมานฺ วินยามเห ยูยํ ปุน รฺพหุตรํ เปฺรม ปฺรกาศยตฯ
denn das tut ihr auch gegen alle Brüder, die in ganz Macedonien sind. Wir ermahnen euch aber, Brüder, reichlicher zuzunehmen
11 อปรํ เย พหิ: สฺถิตาเสฺตษำ ทฺฤษฺฏิโคจเร ยุษฺมากมฺ อาจรณํ ยตฺ มโนรมฺยํ ภเวตฺ กสฺยาปิ วสฺตุนศฺจาภาโว ยุษฺมากํ ยนฺน ภเวตฺ,
und euch zu beeifern, still zu sein und eure eigenen Geschäfte zu tun und mit euren [eigenen] Händen zu arbeiten, so wie wir euch geboten haben,
12 เอตทรฺถํ ยูยมฺ อสฺมตฺโต ยาทฺฤศมฺ อาเทศํ ปฺราปฺตวนฺตสฺตาทฺฤศํ นิรฺวิโรธาจารํ กรฺตฺตุํ สฺวสฺวกรฺมฺมณิ มนำมิ นิธาตุํ นิชกไรศฺจ การฺยฺยํ สาธยิตุํ ยตธฺวํฯ
auf daß ihr ehrbarlich wandelt gegen die, welche draußen sind, und niemandes bedürfet.
13 เห ภฺราตร: นิราศา อเนฺย โลกา อิว ยูยํ ยนฺน โศเจธฺวํ ตทรฺถํ มหานิทฺราคตานฺ โลกานธิ ยุษฺมากมฺ อชฺญานตา มยา นาภิลษฺยเตฯ
Wir wollen aber nicht, Brüder, daß ihr, was die Entschlafenen betrifft, unkundig seid, auf daß ihr euch nicht betrübet wie auch die übrigen, die keine Hoffnung haben.
14 ยีศุ รฺมฺฤตวานฺ ปุนรุถิตวำศฺเจติ ยทิ วยํ วิศฺวาสมสฺตรฺหิ ยีศุมฺ อาศฺริตานฺ มหานิทฺราปฺราปฺตานฺ โลกานปีศฺวโร'วศฺยํ เตน สารฺทฺธมฺ อาเนษฺยติฯ
Denn wenn wir glauben, daß Jesus gestorben und auferstanden ist, also wird auch Gott die durch Jesum Entschlafenen mit ihm bringen.
15 ยโต'หํ ปฺรโภ รฺวาเกฺยน ยุษฺมานฺ อิทํ ชฺญาปยามิ; อสฺมากํ มเธฺย เย ชนา: ปฺรโภราคมนํ ยาวตฺ ชีวนฺโต'วเศกฺษฺยนฺเต เต มหานิทฺริตานามฺ อคฺรคามิโนน น ภวิษฺยนฺติ;
(Denn dieses sagen wir euch im Worte des Herrn, daß wir, die Lebenden, die übrigbleiben bis zur Ankunft des Herrn, den Entschlafenen keineswegs zuvorkommen werden.
16 ยต: ปฺรภุ: สึหนาเทน ปฺรธานสฺวรฺคทูตโสฺยจฺไจ: ศพฺเทเนศฺวรียตูรีวาเทฺยน จ สฺวยํ สฺวรฺคาทฺ อวโรกฺษฺยติ เตน ขฺรีษฺฏาศฺริตา มฺฤตโลกา: ปฺรถมมฺ อุตฺถาสฺยานฺติฯ
Denn der Herr selbst wird mit gebietendem Zuruf, mit der Stimme eines Erzengels und mit der Posaune Gottes herniederkommen vom Himmel, und die Toten in Christo werden zuerst auferstehen;
17 อปรมฺ อสฺมากํ มเธฺย เย ชีวนฺโต'วเศกฺษฺยนฺเต ต อากาเศ ปฺรโภ: สากฺษาตฺกรณารฺถํ ไต: สารฺทฺธํ เมฆวาหเนน หริษฺยนฺเต; อิตฺถญฺจ วยํ สรฺวฺวทา ปฺรภุนา สารฺทฺธํ สฺถาสฺยาม: ฯ
danach werden wir, die Lebenden, die übrigbleiben, zugleich mit ihnen entrückt werden in Wolken dem Herrn entgegen in die Luft; und also werden wir allezeit bei dem Herrn sein.
18 อโต ยูยมฺ เอตาภิ: กถาภิ: ปรสฺปรํ สานฺตฺวยตฯ
So ermuntert nun einander mit diesen Worten.)
