๑ ปิตร: 2
1 สรฺวฺวานฺ เทฺวษานฺ สรฺวฺวำศฺจ ฉลานฺ กาปฏฺยานีรฺษฺยา: สมสฺตคฺลานิกถาศฺจ ทูรีกฺฤตฺย
Abandonai, portanto, toda malícia, toda enganação, fingimentos, invejas, e todas as falas maldosas,
2 ยุษฺมาภิ: ปริตฺราณาย วฺฤทฺธิปฺราปฺตฺยรฺถํ นวชาตศิศุภิริว ปฺรกฺฤตํ วาคฺทุคฺธํ ปิปาสฺยตำฯ
e desejai ansiosamente, como bebês recém-nascidos, o leite da Palavra, não falsificado, para que por meio dele estejais crescendo para a salvação;
3 ยต: ปฺรภุ รฺมธุร เอตสฺยาสฺวาทํ ยูยํ ปฺราปฺตวนฺต: ฯ
se, de fato, já experimentastes que o Senhor é bom.
4 อปรํ มานุไษรวชฺญาตสฺย กินฺตฺวีศฺวเรณาภิรุจิตสฺย พหุมูลฺยสฺย ชีวตฺปฺรสฺตรเสฺยว ตสฺย ปฺรโภ: สนฺนิธิมฺ อาคตา
Aproximai-vos dele, [que é] uma pedra viva, rejeitada pelos seres humanos, mas escolhida e preciosa para Deus.
5 ยูยมปิ ชีวตฺปฺรสฺตรา อิว นิจียมานา อาตฺมิกมนฺทิรํ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา เจศฺวรโตษกาณามฺ อาตฺมิกพลีนำ ทานารฺถํ ปวิโตฺร ยาชกวรฺโค ภวถฯ
Também vós, como pedras vivas, sois edificados como casa espiritual [e] sacerdócio santo, para oferecerdes sacrifícios espirituais, agradáveis a Deus por meio de Jesus Cristo.
6 ยต: ศาสฺเตฺร ลิขิตมาเสฺต, ยถา, ปศฺย ปาษาณ เอโก 'สฺติ สีโยนิ สฺถาปิโต มยาฯ มุขฺยโกณสฺย โยคฺย: ส วฺฤตศฺจาตีว มูลฺยวานฺฯ โย ชโน วิศฺวเสตฺ ตสฺมินฺ ส ลชฺชำ น คมิษฺยติฯ
Pois também está contido na Escritura: Eis que eu ponho em Sião uma pedra principal de esquina, escolhida [e] preciosa. Quem nela crer de maneira nenhuma será envergonhado.
7 วิศฺวาสินำ ยุษฺมากเมว สมีเป ส มูลฺยวานฺ ภวติ กินฺตฺววิศฺวาสินำ กฺฤเต นิเจตฺฤภิรวชฺญาต: ส ปาษาณ: โกณสฺย ภิตฺติมูลํ ภูตฺวา พาธาชนก: ปาษาณ: สฺขลนการกศฺจ ไศโล ชาต: ฯ
Assim, para vós, que credes, ela é preciosa. Mas para os incrédulos: A pedra que os construtores rejeitaram, essa se tornou a principal de esquina,
8 เต จาวิศฺวาสาทฺ วาเกฺยน สฺขลนฺติ สฺขลเน จ นิยุกฺตา: สนฺติฯ
assim como pedra de tropeço, e pedra que causa queda. Eles tropeçam na palavra por serem rebeldes. Para isso eles foram destinados.
9 กินฺตุ ยูยํ เยนานฺธการมธฺยาตฺ สฺวกียาศฺจรฺยฺยทีปฺติมธฺยมฺ อาหูตาสฺตสฺย คุณานฺ ปฺรกาศยิตุมฺ อภิรุจิโต วํโศ ราชกีโย ยาชกวรฺค: ปวิตฺรา ชาติรธิกรฺตฺตวฺยา: ปฺรชาศฺจ ชาตา: ฯ
Mas vós sois a geração escolhida, o sacerdócio real, a nação santa, o povo adquirido; a fim de que anuncieis as virtudes daquele que vos chamou das trevas para a sua maravilhosa luz.
10 ปูรฺวฺวํ ยูยํ ตสฺย ปฺรชา นาภวต กินฺตฺวิทานีมฺ อีศฺวรสฺย ปฺรชา อาเธฺวฯ ปูรฺวฺวมฺ อนนุกมฺปิตา อภวต กินฺตฺวิทานีมฺ อนุกมฺปิตา อาเธฺวฯ
Antes, vós não éreis povo, mas agora sois povo de Deus. [Antes], não havíeis recebido misericórdia, mas agora recebestes misericórdia.
11 เห ปฺริยตมา: , ยูยํ ปฺรวาสิโน วิเทศินศฺจ โลกา อิว มนส: ปฺราติกูเลฺยน โยธิภฺย: ศารีริกสุขาภิลาเษโภฺย นิวรฺตฺตธฺวมฺ อิตฺยหํ วินเยฯ
Amados, como a peregrinos e estrangeiros, eu vos peço que vos abstenhais dos desejos carnais, que batalham contra a alma,
12 เทวปูชกานำ มเธฺย ยุษฺมากมฺ อาจาร เอวมฺ อุตฺตโม ภวตุ ยถา เต ยุษฺมานฺ ทุษฺกรฺมฺมการิโลกานิว ปุน รฺน นินฺทนฺต: กฺฤปาทฺฤษฺฏิทิเน สฺวจกฺษุรฺโคจรียสตฺกฺริยาภฺย อีศฺวรสฺย ปฺรศํสำ กุรฺยฺยุ: ฯ
e que tenhais um bom comportamento vosso entre os pagãos; para que, naquilo que de vós, como de malfeitores, falam mal, no dia da visitação glorifiquem a Deus por causa das [vossas] boas obras que virem.
13 ตโต เหโต รฺยูยํ ปฺรโภรนุโรธาตฺ มานวสฺฤษฺฏานำ กรฺตฺฤตฺวปทานำ วศีภวต วิเศษโต ภูปาลสฺย ยต: ส เศฺรษฺฐ: ,
Sujeitai-vos a toda autoridade humana, por causa do Senhor; seja ao rei, como superior;
14 เทศาธฺยกฺษาณาญฺจ ยตเสฺต ทุษฺกรฺมฺมการิณำ ทณฺฑทานารฺถํ สตฺกรฺมฺมการิณำ ปฺรศํสารฺถญฺจ เตน เปฺรริตา: ฯ
seja aos governantes, como enviados por ele, com o objetivo de castigar os malfeitores, e de conceder honra aos que fazem o bem.
15 อิตฺถํ นิรฺพฺโพธมานุษาณามฺ อชฺญานตฺวํ ยตฺ สทาจาริภิ รฺยุษฺมาภิ รฺนิรุตฺตรีกฺริยเต ตทฺ อีศฺวรสฺยาภิมตํฯ
Pois esta é a vontade de Deus, que, ao fazerdes o bem, caleis a ignorância dos homens tolos.
16 ยูยํ สฺวาธีนา อิวาจรต ตถาปิ ทุษฺฏตายา เวษสฺวรูปำ สฺวาธีนตำ ธารยนฺต อิว นหิ กินฺตฺวีศฺวรสฺย ทาสา อิวฯ
[Comportai-vos] como pessoas livres, mas não useis a liberdade como pretexto para a malícia. Em vez disso, [sede] como servos de Deus.
17 สรฺวฺวานฺ สมาทฺริยธฺวํ ภฺราตฺฤวรฺเค ปฺรียธฺวมฺ อีศฺวราทฺ พิภีต ภูปาลํ สมฺมนฺยธฺวํฯ
Honrai a todos: amai aos irmãos, temei a Deus, honrai ao rei.
18 เห ทาสา: ยูยํ สมฺปูรฺณาทเรณ ปฺรภูนำ วศฺยา ภวต เกวลํ ภทฺราณำ ทยาลูนาญฺจ นหิ กินฺตฺวนฺฤชูนามปิฯ
Servos, sujeitai-vos com todo temor aos [vossos] senhores, não somente aos bons e brandos, mas também aos que maltratam.
19 ยโต 'นฺยาเยน ทุ: ขโภคกาล อีศฺวรจินฺตยา ยตฺ เกฺลศสหนํ ตเทว ปฺริยํฯ
Pois coisa agradável é se alguém, por causa da consciência a respeito de Deus, experimente dores, sofrendo injustamente.
20 ปาปํ กฺฤตฺวา ยุษฺมากํ จเปฏาฆาตสหเนน กา ปฺรศํสา? กินฺตุ สทาจารํ กฺฤตฺวา ยุษฺมากํ ยทฺ ทุ: ขสหนํ ตเทเวศฺวรสฺย ปฺริยํฯ
Afinal, que mérito há em suportar serdes espancados por cometerdes pecado? Contudo, se, quando fazeis o bem, sois afligidos e suportais, isso é a Deus.
21 ตทรฺถเมว ยูยมฺ อาหูตา ยต: ขฺรีษฺโฏ'ปิ ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ ทุ: ขํ ภุกฺตฺวา ยูยํ ยตฺ ตสฺย ปทจิไหฺน รฺวฺรเชต ตทรฺถํ ทฺฤษฺฏานฺตเมกํ ทรฺศิตวานฺฯ
Pois para isto fostes chamados, porque também Cristo sofreu por vós, deixando-vos exemplo, para que sigais os seus passos.
22 ส กิมปิ ปาปํ น กฺฤตวานฺ ตสฺย วทเน กาปิ ฉลสฺย กถา นาสีตฺฯ
Ele não cometeu pecado, nem engano foi achado em sua boca.
23 นินฺทิโต 'ปิ สนฺ ส ปฺรตินินฺทำ น กฺฤตวานฺ ทุ: ขํ สหมาโน 'ปิ น ภรฺตฺสิตวานฺ กินฺตุ ยถารฺถวิจารยิตุ: สมีเป สฺวํ สมรฺปิตวานฺฯ
Quando o insultavam, ele não insultava de volta. Quando sofria, ele não ameaçava; em vez disso, entregava-se ao que julga de maneira justa.
24 วยํ ยตฺ ปาเปโภฺย นิวฺฤตฺย ธรฺมฺมารฺถํ ชีวามสฺตทรฺถํ ส สฺวศรีเรณาสฺมากํ ปาปานิ กฺรุศ อูฒวานฺ ตสฺย ปฺรหาไร รฺยูยํ สฺวสฺถา อภวตฯ
Ele levou nossos pecados em seu próprio corpo sobre o madeiro; para que nós, estando mortos para os pecados, vivamos para a justiça. Pela ferida dele fostes sarados.
25 ยต: ปูรฺวฺวํ ยูยํ ภฺรมณการิเมษา อิวาธฺวํ กินฺตฺวธุนา ยุษฺมากมฺ อาตฺมนำ ปาลกสฺยาธฺยกฺษสฺย จ สมีปํ ปฺรตฺยาวรฺตฺติตา: ฯ
Porque vós éreis como ovelhas desviadas do caminho; mas agora vós estais convertidos ao Pastor e Supervisor de vossas almas.
