< ๑ กรินฺถิน: 9 >

1 อหํ กิมฺ เอก: เปฺรริโต นาสฺมิ? กิมหํ สฺวตนฺโตฺร นาสฺมิ? อสฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุ: ขฺรีษฺฏ: กึ มยา นาทรฺศิ? ยูยมปิ กึ ปฺรภุนา มทียศฺรมผลสฺวรูปา น ภวถ?
Non sum liber? non sum Apostolus? nonne Christum Jesum Dominum nostrum vidi? nonne opus meum vos estis in Domino?
2 อนฺยโลกานำ กฺฤเต ยทฺยปฺยหํ เปฺรริโต น ภเวยํ ตถาจ ยุษฺมตฺกฺฤเต เปฺรริโต'สฺมิ ยต: ปฺรภุนา มม เปฺรริตตฺวปทสฺย มุทฺราสฺวรูปา ยูยเมวาเธฺวฯ
Et si aliis non sum Apostolus, sed tamen vobis sum: nam signaculum apostolatus mei vos estis in Domino.
3 เย โลกา มยิ โทษมาโรปยนฺติ ตานฺ ปฺรติ มม ปฺรตฺยุตฺตรเมตตฺฯ
Mea defensio apud eos qui me interrogant, hæc est:
4 โภชนปานโย: กิมสฺมากํ กฺษมตา นาสฺติ?
Numquid non habemus potestatem manducandi et bibendi?
5 อเนฺย เปฺรริตา: ปฺรโภ รฺภฺราตเรา ไกผาศฺจ ยตฺ กุรฺวฺวนฺติ ตทฺวตฺ กาญฺจิตฺ ธรฺมฺมภคินีํ วฺยูหฺย ตยา สารฺทฺธํ ปรฺยฺยฏิตุํ วยํ กึ น ศกฺนุม: ?
numquid non habemus potestatem mulierem sororem circumducendi sicut et ceteri Apostoli, et fratres Domini, et Cephas?
6 สำสาริกศฺรมสฺย ปริตฺยาคาตฺ กึ เกวลมหํ พรฺณพฺพาศฺจ นิวาริเตา?
aut ego solus, et Barnabas, non habemus potestatem hoc operandi?
7 นิชธนวฺยเยน ก: สํคฺรามํ กโรติ? โก วา ทฺรากฺษากฺเษตฺรํ กฺฤตฺวา ตตฺผลานิ น ภุงฺกฺเต? โก วา ปศุวฺรชํ ปาลยนฺ ตตฺปโย น ปิวติ?
Quis militat suis stipendiis umquam? quis plantat vineam, et de fructu ejus non edit? quis pascit gregem, et de lacte gregis non manducat?
8 กิมหํ เกวลำ มานุษิกำ วาจํ วทามิ? วฺยวสฺถายำ กิเมตาทฺฤศํ วจนํ น วิทฺยเต?
Numquid secundum hominem hæc dico? an et lex hæc non dicit?
9 มูสาวฺยวสฺถาคฺรนฺเถ ลิขิตมาเสฺต, ตฺวํ ศสฺยมรฺทฺทกวฺฤษสฺยาสฺยํ น ภํตฺสฺยสีติฯ อีศฺวเรณ พลีวรฺทฺทานาเมว จินฺตา กึ กฺริยเต?
Scriptum est enim in lege Moysi: Non alligabis os bovi trituranti. Numquid de bobus cura est Deo?
10 กึ วา สรฺวฺวถาสฺมากํ กฺฤเต ตทฺวจนํ เตโนกฺตํ? อสฺมากเมว กฺฤเต ตลฺลิขิตํฯ ย: เกฺษตฺรํ กรฺษติ เตน ปฺรตฺยาศายุกฺเตน กรฺษฺฏวฺยํ, ยศฺจ ศสฺยานิ มรฺทฺทยติ เตน ลาภปฺรตฺยาศายุกฺเตน มรฺทฺทิตวฺยํฯ
an propter nos utique hoc dicit? Nam propter nos scripta sunt: quoniam debet in spe qui arat, arare: et qui triturat, in spe fructus percipiendi.
11 ยุษฺมตฺกฺฤเต'สฺมาภิ: ปารตฺริกาณิ พีชานิ โรปิตานิ, อโต ยุษฺมากไมหิกผลานำ วยมฺ อํศิโน ภวิษฺยาม: กิเมตตฺ มหตฺ กรฺมฺม?
Si nos vobis spiritualia seminavimus, magnum est si nos carnalia vestra metamus?
12 ยุษฺมาสุ โย'ธิการสฺตสฺย ภาคิโน ยทฺยเนฺย ภเวยุสฺตรฺหฺยสฺมาภิสฺตโต'ธิกํ กึ ตสฺย ภาคิภิ รฺน ภวิตวฺยํ? อธิกนฺตุ วยํ เตนาธิกาเรณ น วฺยวหฺฤตวนฺต: กินฺตุ ขฺรีษฺฏียสุสํวาทสฺย โก'ปิ วฺยาฆาโต'สฺมาภิรฺยนฺน ชาเยต ตทรฺถํ สรฺวฺวํ สหามเหฯ
Si alii potestatis vestræ participes sunt, quare non potius nos? Sed non usi sumus hac potestate: sed omnia sustinemus, ne quod offendiculum demus Evangelio Christi.
13 อปรํ เย ปวิตฺรวสฺตูนำ ปริจรฺยฺยำ กุรฺวฺวนฺติ เต ปวิตฺรวสฺตุโต ภกฺษฺยาณิ ลภนฺเต, เย จ เวทฺยา: ปริจรฺยฺยำ กุรฺวฺวนฺติ เต เวทิสฺถวสฺตูนามฺ อํศิโน ภวนฺเตฺยตทฺ ยูยํ กึ น วิท?
Nescitis quoniam qui in sacrario operantur quæ de sacrario sunt, edunt: et qui altari deserviunt, cum altari participant?
14 ตทฺวทฺ เย สุสํวาทํ โฆษยนฺติ ไต: สุสํวาเทน ชีวิตวฺยมิติ ปฺรภุนาทิษฺฏํฯ
Ita et Dominus ordinavit iis qui Evangelium annuntiant, de Evangelio vivere.
15 อหเมเตษำ สรฺเวฺวษำ กิมปิ นาศฺริตวานฺ มำ ปฺรติ ตทนุสาราตฺ อาจริตวฺยมิตฺยาศเยนาปิ ปตฺรมิทํ มยา น ลิขฺยเต ยต: เกนาปิ ชเนน มม ยศโส มุธากรณาตฺ มม มรณํ วรํฯ
Ego autem nullo horum usus sum. Non autem scripsi hæc ut ita fiant in me: bonum est enim mihi magis mori, quam ut gloriam meam quis evacuet.
16 สุสํวาทเฆษณาตฺ มม ยโศ น ชายเต ยตสฺตทฺโฆษณํ มมาวศฺยกํ ยทฺยหํ สุสํวาทํ น โฆษเยยํ ตรฺหิ มำ ธิกฺฯ
Nam si evangelizavero, non est mihi gloria: necessitas enim mihi incumbit: væ enim mihi est, si non evangelizavero.
17 อิจฺฉุเกน ตตฺ กุรฺวฺวตา มยา ผลํ ลปฺสฺยเต กินฺตฺวนิจฺฉุเก'ปิ มยิ ตตฺกรฺมฺมโณ ภาโร'รฺปิโต'สฺติฯ
Si enim volens hoc ago, mercedem habeo: si autem invitus, dispensatio mihi credita est.
18 เอเตน มยา ลภฺยํ ผลํ กึ? สุสํวาเทน มม โย'ธิการ อาเสฺต ตํ ยทภทฺรภาเวน นาจเรยํ ตทรฺถํ สุสํวาทโฆษณสมเย ตสฺย ขฺรีษฺฏียสุสํวาทสฺย นิรฺวฺยยีกรณเมว มม ผลํฯ
Quæ est ergo merces mea? ut Evangelium prædicans, sine sumptu ponam Evangelium, ut non abutar potestate mea in Evangelio.
19 สรฺเวฺวษามฺ อนายตฺโต'หํ ยทฺ ภูริโศ โลกานฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ สรฺเวฺวษำ ทาสตฺวมงฺคีกฺฤตวานฺฯ
Nam cum liber essem ex omnibus, omnium me servum feci, ut plures lucrifacerem.
20 ยิหูทียานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ ยิหูทียานำ กฺฤเต ยิหูทียอิวาภวํฯ เย จ วฺยวสฺถายตฺตาสฺตานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ วฺยวสฺถานายตฺโต โย'หํ โส'หํ วฺยวสฺถายตฺตานำ กฺฤเต วฺยวสฺถายตฺตอิวาภวํฯ
Et factus sum Judæis tamquam Judæus, ut Judæos lucrarer:
21 เย จาลพฺธวฺยวสฺถาสฺตานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อลพฺธวฺยวโสฺถ น ภูตฺวา ขฺรีษฺเฏน ลพฺธวฺยวโสฺถ โย'หํ โส'หมฺ อลพฺธวฺยวสฺถานำ กฺฤเต'ลพฺธวฺยวสฺถ อิวาภวํฯ
iis qui sub lege sunt, quasi sub lege essem (cum ipse non essem sub lege) ut eos qui sub lege erant, lucrifacerem: iis qui sine lege erant, tamquam sine lege essem (cum sine lege Dei non essem: sed in lege essem Christi) ut lucrifacerem eos qui sine lege erant.
22 ทุรฺพฺพลานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถมหํ ทุรฺพฺพลานำ กฺฤเต ทุรฺพฺพลอิวาภวํฯ อิตฺถํ เกนาปิ ปฺรกาเรณ กติปยา โลกา ยนฺมยา ปริตฺราณํ ปฺราปฺนุยุสฺตทรฺถํ โย ยาทฺฤศ อาสีตฺ ตสฺย กฺฤเต 'หํ ตาทฺฤศอิวาภวํฯ
Factus sum infirmis infirmus, ut infirmos lucrifacerem. Omnibus omnia factus sum, ut omnes facerem salvos.
23 อิทฺฤศ อาจาร: สุสํวาทารฺถํ มยา กฺริยเต ยโต'หํ ตสฺย ผลานำ สหภาคี ภวิตุมิจฺฉามิฯ
Omnia autem facio propter Evangelium: ut particeps ejus efficiar.
24 ปณฺยลาภารฺถํ เย ธาวนฺติ ธาวตำ เตษำ สรฺเวฺวษำ เกวล เอก: ปณฺยํ ลภเต ยุษฺมาภิ: กิเมตนฺน ชฺญายเต? อโต ยูยํ ยถา ปณฺยํ ลปฺสฺยเธฺว ตไถว ธาวตฯ
Nescitis quod ii qui in stadio currunt, omnes quidem currunt, sed unus accipit bravium? Sic currite ut comprehendatis.
25 มลฺลา อปิ สรฺวฺวโภเค ปริมิตโภคิโน ภวนฺติ เต ตุ มฺลานำ สฺรชํ ลิปฺสนฺเต กินฺตุ วยมฺ อมฺลานำ ลิปฺสามเหฯ
Omnis autem qui in agone contendit, ab omnibus se abstinet, et illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant: nos autem incorruptam.
26 ตสฺมาทฺ อหมปิ ธาวามิ กินฺตุ ลกฺษฺยมนุทฺทิศฺย ธาวามิ ตนฺนหิฯ อหํ มลฺลอิว ยุธฺยามิ จ กินฺตุ ฉายามาฆาตยนฺนิว ยุธฺยามิ ตนฺนหิฯ
Ego igitur sic curro, non quasi in incertum: sic pugno, non quasi aërem verberans:
27 อิตรานฺ ปฺรติ สุสํวาทํ โฆษยิตฺวาหํ ยตฺ สฺวยมคฺราโหฺย น ภวามิ ตทรฺถํ เทหมฺ อาหนฺมิ วศีกุรฺเวฺว จฯ
sed castigo corpus meum, et in servitutem redigo: ne forte cum aliis prædicaverim, ipse reprobus efficiar.

< ๑ กรินฺถิน: 9 >