๑ กรินฺถิน: 8
1 เทวปฺรสาเท สรฺเวฺวษามฺ อสฺมากํ ชฺญานมาเสฺต ตทฺวยํ วิทฺม: ฯ ตถาปิ ชฺญานํ ครฺวฺวํ ชนยติ กินฺตุ เปฺรมโต นิษฺฐา ชายเตฯ
And concerning sacrifices to idols, we know, that in all of us there is knowledge; and knowledge inflateth, but love edifieth.
2 อต: กศฺจน ยทิ มนฺยเต มม ชฺญานมาสฺต อิติ ตรฺหิ เตน ยาทฺฤศํ ชฺญานํ เจษฺฏิตวฺยํ ตาทฺฤศํ กิมปิ ชฺญานมทฺยาปิ น ลพฺธํฯ
And if any one thinketh that he knoweth any thing he knoweth nothing yet, as he ought to know it.
3 กินฺตุ ย อีศฺวเร ปฺรียเต ส อีศฺวเรณาปิ ชฺญายเตฯ
But if any one loveth God, that man is known of him.
4 เทวตาพลิปฺรสาทภกฺษเณ วยมิทํ วิทฺโม ยตฺ ชคนฺมเธฺย โก'ปิ เทโว น วิทฺยเต, เอกศฺเจศฺวโร ทฺวิตีโย นาสฺตีติฯ
As to the eating of the sacrifices of idols, therefore, we know that an idol is nothing in the world; and that there is no other God, but one.
5 สฺวรฺเค ปฺฤถิวฺยำ วา ยทฺยปิ เกษุจิทฺ อีศฺวร อิติ นามาโรปฺยเต ตาทฺฤศาศฺจ พหว อีศฺวรา พหวศฺจ ปฺรภโว วิทฺยนฺเต
For although there are what are called gods, whether in heaven, or on earth, (as there are gods many, and lords many, )
6 ตถาปฺยสฺมากมทฺวิตีย อีศฺวร: ส ปิตา ยสฺมาตฺ สรฺเวฺวษำ ยทรฺถญฺจาสฺมากํ สฺฤษฺฏิ รฺชาตา, อสฺมากญฺจาทฺวิตีย: ปฺรภุ: ส ยีศุ: ขฺรีษฺโฏ เยน สรฺวฺววสฺตูนำ เยนาสฺมากมปิ สฺฤษฺฏิ: กฺฤตาฯ
yet to us, on our part, there is one God, the Father, from whom are all things, and we in him; and one Lord, Jesus the Messiah, by whom are all things, and we also by him.
7 อธิกนฺตุ ชฺญานํ สรฺเวฺวษำ นาสฺติ ยต: เกจิททฺยาปิ เทวตำ สมฺมนฺย เทวปฺรสาทมิว ตทฺ ภกฺษฺยํ ภุญฺชเต เตน ทุรฺพฺพลตยา เตษำ สฺวานฺตานิ มลีมสานิ ภวนฺติฯ
But there is not this knowledge in every man; for there are some, who, to the present time, in their conscience, eat it as an offering to idols; and because their conscience is weak, it is defiled.
8 กินฺตุ ภกฺษฺยทฺรวฺยาทฺ วยมฺ อีศฺวเรณ คฺราหฺยา ภวามสฺตนฺนหิ ยโต ภุงฺกฺตฺวา วยมุตฺกฺฤษฺฏา น ภวามสฺตทฺวทภุงฺกฺตฺวาปฺยปกฺฤษฺฏา น ภวาม: ฯ
But food doth not bring us near to God; for if we eat, we do not abound; and if we eat not, we are not in want.
9 อโต ยุษฺมากํ ยา กฺษมตา สา ทุรฺพฺพลานามฺ อุนฺมาถสฺวรูปา ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ สาวธานา ภวตฯ
See to it, however, lest this your authority become a stumbling-block to the weak.
10 ยโต ชฺญานวิศิษฺฏสฺตฺวํ ยทิ เทวาลเย อุปวิษฺฏ: เกนาปิ ทฺฤศฺยเส ตรฺหิ ตสฺย ทุรฺพฺพลสฺย มนสิ กึ ปฺรสาทภกฺษณ อุตฺสาโห น ชนิษฺยเต?
For if one should see thee in whom there is knowledge, reclining in the temple of idols, will not his conscience, seeing he is a weak person, be encouraged to eat what is sacrificed?
11 ตถา สติ ยสฺย กฺฤเต ขฺรีษฺโฏ มมาร ตว ส ทุรฺพฺพโล ภฺราตา ตว ชฺญานาตฺ กึ น วินํกฺษฺยติ?
And by thy knowledge, he who is feeble, and on account of whom the Messiah died, will perish.
12 อิตฺยเนน ปฺรกาเรณ ภฺราตฺฤณำ วิรุทฺธมฺ อปราธฺยทฺภิเสฺตษำ ทุรฺพฺพลานิ มนำสิ วฺยาฆาตยทฺภิศฺจ ยุษฺมาภิ: ขฺรีษฺฏสฺย ไวปรีเตฺยนาปราธฺยเตฯ
And if ye thus sin against your brethren, and wound the consciences of the feeble, ye sin against the Messiah.
