๑ กรินฺถิน: 8
1 เทวปฺรสาเท สรฺเวฺวษามฺ อสฺมากํ ชฺญานมาเสฺต ตทฺวยํ วิทฺม: ฯ ตถาปิ ชฺญานํ ครฺวฺวํ ชนยติ กินฺตุ เปฺรมโต นิษฺฐา ชายเตฯ
Men hvad Kødet fra Afgudsofrene angaar, da vide vi, fordi vi alle have Kundskab — (Kundskaben opblæser, men Kærligheden opbygger.
2 อต: กศฺจน ยทิ มนฺยเต มม ชฺญานมาสฺต อิติ ตรฺหิ เตน ยาทฺฤศํ ชฺญานํ เจษฺฏิตวฺยํ ตาทฺฤศํ กิมปิ ชฺญานมทฺยาปิ น ลพฺธํฯ
Dersom nogen tykkes at kende noget, han kender endnu ikke saaledes, som man bør kende.
3 กินฺตุ ย อีศฺวเร ปฺรียเต ส อีศฺวเรณาปิ ชฺญายเตฯ
Men dersom nogen elsker Gud, han er kendt af ham.)
4 เทวตาพลิปฺรสาทภกฺษเณ วยมิทํ วิทฺโม ยตฺ ชคนฺมเธฺย โก'ปิ เทโว น วิทฺยเต, เอกศฺเจศฺวโร ทฺวิตีโย นาสฺตีติฯ
Hvad altsaa Spisningen af Offerkødet angaar, da vide vi, at der er ingen Afgud i Verden, og at der ingen Gud er uden een.
5 สฺวรฺเค ปฺฤถิวฺยำ วา ยทฺยปิ เกษุจิทฺ อีศฺวร อิติ นามาโรปฺยเต ตาทฺฤศาศฺจ พหว อีศฺวรา พหวศฺจ ปฺรภโว วิทฺยนฺเต
Thi om der end er saakaldte Guder, være sig i Himmelen eller paa Jorden, som der jo er mange Guder og mange Herrer,
6 ตถาปฺยสฺมากมทฺวิตีย อีศฺวร: ส ปิตา ยสฺมาตฺ สรฺเวฺวษำ ยทรฺถญฺจาสฺมากํ สฺฤษฺฏิ รฺชาตา, อสฺมากญฺจาทฺวิตีย: ปฺรภุ: ส ยีศุ: ขฺรีษฺโฏ เยน สรฺวฺววสฺตูนำ เยนาสฺมากมปิ สฺฤษฺฏิ: กฺฤตาฯ
saa er der for os dog kun een Gud, Faderen, af hvem alle Ting ere, og vi til ham, og een Herre, Jesus Kristus, ved hvem alle Ting ere, og vi ved ham.
7 อธิกนฺตุ ชฺญานํ สรฺเวฺวษำ นาสฺติ ยต: เกจิททฺยาปิ เทวตำ สมฺมนฺย เทวปฺรสาทมิว ตทฺ ภกฺษฺยํ ภุญฺชเต เตน ทุรฺพฺพลตยา เตษำ สฺวานฺตานิ มลีมสานิ ภวนฺติฯ
Dog ikke alle have den Kundskab. Men der er nogle, som ifølge deres hidtidige Afgudsvane spise det som Afgudsofferkød, og deres Samvittighed, som er skrøbelig, besmittes.
8 กินฺตุ ภกฺษฺยทฺรวฺยาทฺ วยมฺ อีศฺวเรณ คฺราหฺยา ภวามสฺตนฺนหิ ยโต ภุงฺกฺตฺวา วยมุตฺกฺฤษฺฏา น ภวามสฺตทฺวทภุงฺกฺตฺวาปฺยปกฺฤษฺฏา น ภวาม: ฯ
Men Mad skal ikke bestemme vor Stilling over for Gud; hverken have vi Fortrin, om vi spise, eller staa tilbage, om vi ikke spise.
9 อโต ยุษฺมากํ ยา กฺษมตา สา ทุรฺพฺพลานามฺ อุนฺมาถสฺวรูปา ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ สาวธานา ภวตฯ
Men ser til, at ikke denne eders Frihed skal blive til Anstød for de skrøbelige!
10 ยโต ชฺญานวิศิษฺฏสฺตฺวํ ยทิ เทวาลเย อุปวิษฺฏ: เกนาปิ ทฺฤศฺยเส ตรฺหิ ตสฺย ทุรฺพฺพลสฺย มนสิ กึ ปฺรสาทภกฺษณ อุตฺสาโห น ชนิษฺยเต?
Thi dersom nogen ser dig, som har Kundskab, sidde til Bords i et Afgudshus, vil saa ikke Samvittigheden hos den, som er skrøbelig, blive opbygget til at spise Afgudsofferkødet?
11 ตถา สติ ยสฺย กฺฤเต ขฺรีษฺโฏ มมาร ตว ส ทุรฺพฺพโล ภฺราตา ตว ชฺญานาตฺ กึ น วินํกฺษฺยติ?
Den skrøbelige gaar jo til Grunde ved din Kundskab, Broderen, for hvis Skyld Kristus er død.
12 อิตฺยเนน ปฺรกาเรณ ภฺราตฺฤณำ วิรุทฺธมฺ อปราธฺยทฺภิเสฺตษำ ทุรฺพฺพลานิ มนำสิ วฺยาฆาตยทฺภิศฺจ ยุษฺมาภิ: ขฺรีษฺฏสฺย ไวปรีเตฺยนาปราธฺยเตฯ
Men naar I saaledes synde imod Brødrene og saare deres skrøbelige Samvittighed, synde I imod Kristus.
