๑ กรินฺถิน: 10
1 เห ภฺราตร: , อสฺมตฺปิตฺฤปุรุษานธิ ยูยํ ยทชฺญาตา น ติษฺฐเตติ มม วาญฺฉา, เต สรฺเวฺว เมฆาธ: สฺถิตา พภูวุ: สรฺเวฺว สมุทฺรมเธฺยน ววฺรชุ: ,
Käre bröder, jag vill icke dölja för eder, att våre fäder voro alle under skyn, alle gingo de genom hafvet;
2 สรฺเวฺว มูสามุทฺทิศฺย เมฆสมุทฺรโย รฺมชฺชิตา พภูวุ:
Och alle vordo de under Mose döpte, i skynom, och i hafvet.
3 สรฺวฺว เอกมฺ อาตฺมิกํ ภกฺษฺยํ พุภุชิร เอกมฺ อาตฺมิกํ เปยํ ปปุศฺจ
Och hafva alle enahanda andelig mat ätit;
4 ยตเสฺต'นุจรต อาตฺมิกาทฺ อจลาตฺ ลพฺธํ โตยํ ปปุ: โส'จล: ขฺรีษฺเฏอวฯ
Och alle enahanda andelig dryck druckit; ty de drucko af den andeliga klippan, som dem medföljde; hvilken klippa var Christus.
5 ตถา สตฺยปิ เตษำ มเธฺย'ธิเกษุ โลเกษฺวีศฺวโร น สนฺตุโตเษติ เหโตเสฺต ปฺรนฺตเร นิปาติตา: ฯ
Men månge af dem voro icke Gudi behagelige; ty de vordo nederslagne i öknene.
6 เอตสฺมินฺ เต 'สฺมากํ นิทรฺศนสฺวรูปา พภูวุ: ; อตเสฺต ยถา กุตฺสิตาภิลาษิโณ พภูวุรสฺมาภิสฺตถา กุตฺสิตาภิลาษิภิ รฺน ภวิตวฺยํฯ
Men detta är oss skedt till exempel; att vi icke skole hafva begärelse till det ondt är, såsom de begärelse hade.
7 ลิขิตมาเสฺต, โลกา โภกฺตุํ ปาตุญฺโจปวิวิศุสฺตต: กฺรีฑิตุมุตฺถิตา อิตยเนน ปฺรกาเรณ เตษำ ไกศฺจิทฺ ยทฺวทฺ เทวปูชา กฺฤตา ยุษฺมาภิสฺตทฺวตฺ น กฺริยตำฯ
Varer icke heller afgudadyrkare, såsom somliga af dem, som skrifvet är: Folket satte sig ned att äta och dricka, och stodo upp till att leka.
8 อปรํ เตษำ ไกศฺจิทฺ ยทฺวทฺ วฺยภิจาร: กฺฤตเสฺตน ไจกสฺมินฺ ทิเน ตฺรโยวึศติสหสฺราณิ โลกา นิปาติตาสฺตทฺวทฺ อสฺมาภิ รฺวฺยภิจาโร น กรฺตฺตวฺย: ฯ
Låter oss icke heller drifva horeri, såsom somlige af dem besmittade sig med horeri; och föllo på en dag tre och tjugu tusend.
9 เตษำ เกจิทฺ ยทฺวตฺ ขฺรีษฺฏํ ปรีกฺษิตวนฺตสฺตสฺมาทฺ ภุชงฺไค รฺนษฺฏาศฺจ ตทฺวทฺ อสฺมาภิ: ขฺรีษฺโฏ น ปรีกฺษิตวฺย: ฯ
Låter oss ock icke fresta Christum, såsom somlige af dem frestade honom; och vordo dräpne af ormar.
10 เตษำ เกจิทฺ ยถา วากฺกลหํ กฺฤตวนฺตสฺตตฺการณาตฺ หนฺตฺรา วินาศิตาศฺจ ยุษฺมาภิสฺตทฺวทฺ วากฺกลโห น กฺริยตำฯ
Knorrer ock icke, såsom somlige af dem knorrade; och vordo dräpne af förderfvarenom.
11 ตานฺ ปฺรติ ยาเนฺยตานิ ชฆฏิเร ตานฺยสฺมากํ นิทรฺศนานิ ชคต: เศษยุเค วรฺตฺตมานานามฺ อสฺมากํ ศิกฺษารฺถํ ลิขิตานิ จ พภูวุ: ฯ (aiōn g165)
Allt sådant verderfors dem till ett exempel; men det är oss skrifvet till en förvarning, på hvilka verldenes ände kommen är. (aiōn g165)
12 อเตอว ย: กศฺจิทฺ สุสฺถิรํมนฺย: ส ยนฺน ปเตตฺ ตตฺร สาวธาโน ภวตุฯ
Derföre, den som låter sig tycka han står, han se till, att han icke faller.
13 มานุษิกปรีกฺษาติริกฺตา กาปิ ปรีกฺษา ยุษฺมานฺ นากฺรามตฺ, อีศฺวรศฺจ วิศฺวาสฺย: โส'ติศกฺตฺยำ ปรีกฺษายำ ปตนาตฺ ยุษฺมานฺ รกฺษิษฺยติ, ปรีกฺษา จ ยทฺ ยุษฺมาภิ: โสฒุํ ศกฺยเต ตทรฺถํ ตยา สห นิสฺตารสฺย ปนฺถานํ นิรูปยิษฺยติฯ
Eder hafver ingen frestelse ännu påkommit, utan den mennisklig är; men Gud är trofast, som icke låter eder frestas öfver edra förmågo; utan gör med frestelsen en utgång, så att I kunnen dragat.
14 เห ปฺริยภฺราตร: , เทวปูชาโต ทูรมฺ อปสรตฯ
Derföre, mine käreste, flyr ifrån afgudadyrkan.
15 อหํ ยุษฺมานฺ วิชฺญานฺ มตฺวา ปฺรภาเษ มยา ยตฺ กถฺยเต ตทฺ ยุษฺมาภิ รฺวิวิจฺยตำฯ
Jag talar såsom med förståndigom; betrakter I hvad jag säger:
16 ยทฺ ธนฺยวาทปาตฺรมฺ อสฺมาภิ รฺธนฺยํ คทฺยเต ตตฺ กึ ขฺรีษฺฏสฺย โศณิตสฺย สหภาคิตฺวํ นหิ? ยศฺจ ปูโป'สฺมาภิ รฺภชฺยเต ส กึ ขฺรีษฺฏสฺย วปุษ: สหภาคิตฺวํ นหิ?
Välsignelsens kalk, den vi välsigne, är icke han Christi blods delaktighet? Det brödet, som vi bryte, är icke det Christi lekamens delaktighet?
17 วยํ พหว: สนฺโต'เปฺยกปูปสฺวรูปา เอกวปุ: สฺวรูปาศฺจ ภวาม: , ยโต วยํ สรฺวฺว เอกปูปสฺย สหภาคิน: ฯ
Ty det är ett bröd; så äre vi månge en lekamen, efter vi alle af eno bröde delaktige äre.
18 ยูยํ ศารีริกมฺ อิสฺราเยลียวํศํ นิรีกฺษธฺวํฯ เย พลีนำ มำสานิ ภุญฺชเต เต กึ ยชฺญเวทฺยา: สหภาคิโน น ภวนฺติ?
Ser på Israel efter köttet; de som äta offren, äro de icke delaktige af altaret?
19 อิตฺยเนน มยา กึ กถฺยเต? เทวตา วาสฺตวิกี เทวตาไย พลิทานํ วา วาสฺตวิกํ กึ ภเวตฺ?
Hvad skall jag då säga: Är afguden något? Eller är det något, som afgudom offras? Nej.
20 ตนฺนหิ กินฺตุ ภินฺนชาติภิ เรฺย พลโย ทียนฺเต ต อีศฺวราย ตนฺนหิ ภูเตภฺเยอว ทียนฺเต ตสฺมาทฺ ยูยํ ยทฺ ภูตานำ สหภาคิโน ภวเถตฺยหํ นาภิลษามิฯ
Men det säger jag, att hvad Hedningarna offra, det offra de djeflom, och icke Gudi. Nu vill jag icke, att I skolen delaktige varda med djeflomen.
21 ปฺรโภ: กํเสน ภูตานามปิ กํเสน ปานํ ยุษฺมาภิรสาธฺยํ; ยูยํ ปฺรโภ โรฺภชฺยสฺย ภูตานามปิ โภชฺยสฺย สหภาคิโน ภวิตุํ น ศกฺนุถฯ
I kunnen icke dricka Herrans kalk, och djeflarnas kalk. I kunnen icke delaktige vara af Herrans bord, och djeflarnas bord.
22 วยํ กึ ปฺรภุํ สฺปรฺทฺธิษฺยามเห? วยํ กึ ตสฺมาทฺ พลวนฺต: ?
Eller vilje vi reta Herran? Månn vi vara starkare än han?
23 มำ ปฺรติ สรฺวฺวํ กรฺมฺมาปฺรติษิทฺธํ กินฺตุ น สรฺวฺวํ หิตชนกํ สรฺวฺวมฺ อปฺรติษิทฺธํ กินฺตุ น สรฺวฺวํ นิษฺฐาชนกํฯ
Jag hafver magt till allt, men det kommer icke allt till förbättring.
24 อาตฺมหิต: เกนาปิ น เจษฺฏิตวฺย: กินฺตุ สรฺไวฺว: ปรหิตศฺเจษฺฏิตวฺย: ฯ
Ingen söke sitt, utan annars bästa.
25 อาปเณ ยตฺ กฺรยฺยํ ตทฺ ยุษฺมาภิ: สํเวทสฺยารฺถํ กิมปิ น ปฺฤษฺฏฺวา ภุชฺยตำ
Allt det falt är i köttboden, det äter, och fråger intet derefter för samvetets skull;
26 ยต: ปฺฤถิวี ตนฺมธฺยสฺถญฺจ สรฺวฺวํ ปรเมศฺวรสฺยฯ
Ty jorden är Herrans, och allt det derpå är.
27 อปรมฺ อวิศฺวาสิโลกานำ เกนจิตฺ นิมนฺตฺริตา ยูยํ ยทิ ตตฺร ชิคมิษถ ตรฺหิ เตน ยทฺ ยทฺ อุปสฺถาปฺยเต ตทฺ ยุษฺมาภิ: สํเวทสฺยารฺถํ กิมปิ น ปฺฤษฺฏฺวา ภุชฺยตำฯ
När nu en otrogen bjuder eder till gäst, och I viljen gå till honom, så äter allt det eder förelägges, och fråger intet derefter för samvetets skull.
28 กินฺตุ ตตฺร ยทิ กศฺจิทฺ ยุษฺมานฺ วเทตฺ ภกฺษฺยเมตทฺ เทวตายา: ปฺรสาท อิติ ตรฺหิ ตสฺย ชฺญาปยิตุรนุโรธาตฺ สํเวทสฺยารฺถญฺจ ตทฺ ยุษฺมาภิ รฺน โภกฺตวฺยํฯ ปฺฤถิวี ตนฺมธฺยสฺถญฺจ สรฺวฺวํ ปรเมศฺวรสฺย,
Men om då någor säger till eder: Detta är offradt afgudom, så äter icke, för hans skull som det underviste, och för samvetets skull; ty jorden är Herrans, och allt det derpå är.
29 สตฺยเมตตฺ, กินฺตุ มยา ย: สํเวโท นิรฺทฺทิศฺยเต ส ตว นหิ ปรไสฺยวฯ
Samvetet, säger jag; icke ditt, utan dens andras; ty hvarföre skulle jag låta döma mina frihet af ens annars samvet?
30 อนุคฺรหปาเตฺรณ มยา ธนฺยวาทํ กฺฤตฺวา ยทฺ ภุชฺยเต ตตฺการณาทฺ อหํ กุโต นินฺทิเษฺย?
Ty om jag äter deraf med tacksägelse, hvi skulle jag då lastad varda för det jag tackar före?
31 ตสฺมาทฺ โภชนํ ปานมฺ อนฺยทฺวา กรฺมฺม กุรฺวฺวทฺภิ รฺยุษฺมาภิ: สรฺวฺวเมเวศฺวรสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศารฺถํ กฺริยตำฯ
Hvad I nu äten eller dricken, eller hvad I gören, så gören allt Gudi till äro.
32 ยิหูทียานำ ภินฺนชาตียานามฺ อีศฺวรสฺย สมาชสฺย วา วิฆฺนชนไก รฺยุษฺมาภิ รฺน ภวิตวฺยํฯ
Varer sådane, att I ingen förargen, hvarken Juda, eller Grek, eller Guds församling;
33 อหมปฺยาตฺมหิตมฺ อเจษฺฏมาโน พหูนำ ปริตฺราณารฺถํ เตษำ หิตํ เจษฺฏมาน: สรฺวฺววิษเย สรฺเวฺวษำ ตุษฺฏิกโร ภวามีตฺยเนนาหํ ยทฺวตฺ ขฺรีษฺฏสฺยานุคามี ตทฺวทฺ ยูยํ มมานุคามิโน ภวตฯ
Såsom ock jag i all ting är allom till vilja, icke sökandes min, utan mångs mans nytto, att de måga varda salige.
