< ప్రకాశితం 21 >

1 అనన్తరం నవీనమ్ ఆకాశమణ్డలం నవీనా పృథివీ చ మయా దృష్టే యతః ప్రథమమ్ ఆకాశమణ్డలం ప్రథమా పృథివీ చ లోపం గతే సముద్రో ఽపి తతః పరం న విద్యతే|
En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer.
2 అపరం స్వర్గాద్ అవరోహన్తీ పవిత్రా నగరీ, అర్థతో నవీనా యిరూశాలమపురీ మయా దృష్టా, సా వరాయ విభూషితా కన్యేవ సుసజ్జితాసీత్|
En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als een bruid, die voor haar man versierd is.
3 అనన్తరం స్వర్గాద్ ఏష మహారవో మయా శ్రుతః పశ్యాయం మానవైః సార్ద్ధమ్ ఈశ్వరస్యావాసః, స తైః సార్ద్ధం వత్స్యతి తే చ తస్య ప్రజా భవిష్యన్తి, ఈశ్వరశ్చ స్వయం తేషామ్ ఈశ్వరో భూత్వా తైః సార్ద్ధం స్థాస్యతి|
En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn.
4 తేషాం నేత్రేభ్యశ్చాశ్రూణి సర్వ్వాణీశ్వరేణ ప్రమార్క్ష్యన్తే మృత్యురపి పున ర్న భవిష్యతి శోకవిలాపక్లేశా అపి పున ర్న భవిష్యన్తి, యతః ప్రథమాని సర్వ్వాణి వ్యతీతిని|
En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan.
5 అపరం సింహాసనోపవిష్టో జనోఽవదత్ పశ్యాహం సర్వ్వాణి నూతనీకరోమి| పునరవదత్ లిఖ యత ఇమాని వాక్యాని సత్యాని విశ్వాస్యాని చ సన్తి|
En Die op den troon zat, zeide: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zeide tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en getrouw.
6 పన ర్మామ్ అవదత్ సమాప్తం, అహం కః క్షశ్చ, అహమ్ ఆదిరన్తశ్చ యః పిపాసతి తస్మా అహం జీవనదాయిప్రస్రవణస్య తోయం వినామూల్యం దాస్యామి|
En Hij sprak tot mij: Het is geschied. Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde. Ik zal den dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet.
7 యో జయతి స సర్వ్వేషామ్ అధికారీ భవిష్యతి, అహఞ్చ తస్యేశ్వరో భవిష్యామి స చ మమ పుత్రో భవిష్యతి|
Die overwint, zal alles beerven; en Ik zal hem een God zijn, en hij zal Mij een zoon zijn.
8 కిన్తు భీతానామ్ అవిశ్వాసినాం ఘృణ్యానాం నరహన్తృణాం వేశ్యాగామినాం మోహకానాం దేవపూజకానాం సర్వ్వేషామ్ అనృతవాదినాఞ్చాంశో వహ్నిగన్ధకజ్వలితహ్రదే భవిష్యతి, ఏష ఏవ ద్వితీయో మృత్యుః| (Limnē Pyr g3041 g4442)
Maar den vreesachtigen, en ongelovigen, en gruwelijken, en doodslagers, en hoereerders, en tovenaars, en afgodendienaars, en al den leugenaars, is hun deel in den poel, die daar brandt van vuur en sulfer; hetwelk is de tweede dood. (Limnē Pyr g3041 g4442)
9 అనన్తరం శేషసప్తదణ్డైః పరిపూర్ణాః సప్త కంసా యేషాం సప్తదూతానాం కరేష్వాసన్ తేషామేక ఆగత్య మాం సమ్భాష్యావదత్, ఆగచ్ఛాహం తాం కన్యామ్ అర్థతో మేషశావకస్య భావిభార్య్యాం త్వాం దర్శయామి|
En tot mij kwam een van de zeven engelen, die de zeven fiolen hadden, welke vol geweest waren van de zeven laatste plagen, en sprak met mij, zeggende: Kom herwaarts, ik zal u tonen de Bruid, de Vrouw des Lams.
10 తతః స ఆత్మావిష్టం మామ్ అత్యుచ్చం మహాపర్వ్వతమేంక నీత్వేశ్వరస్య సన్నిధితః స్వర్గాద్ అవరోహన్తీం యిరూశాలమాఖ్యాం పవిత్రాం నగరీం దర్శితవాన్|
En hij voerde mij weg in den geest op een groten en hogen berg, en hij toonde mij de grote stad, het heilige Jeruzalem, nederdalende uit den hemel van God.
11 సా ఈశ్వరీయప్రతాపవిశిష్టా తస్యాస్తేజో మహార్ఘరత్నవద్ అర్థతః సూర్య్యకాన్తమణితేజస్తుల్యం|
En zij had de heerlijkheid Gods, en haar licht was den allerkostelijksten steen gelijk, namelijk als den steen Jaspis, blinkende gelijk kristal.
12 తస్యాః ప్రాచీరం బృహద్ ఉచ్చఞ్చ తత్ర ద్వాదశ గోపురాణి సన్తి తద్గోపురోపరి ద్వాదశ స్వర్గదూతా విద్యన్తే తత్ర చ ద్వాదశ నామాన్యర్థత ఇస్రాయేలీయానాం ద్వాదశవంశానాం నామాని లిఖితాని|
En zij had een groten en hogen muur, en had twaalf poorten, en in de poorten twaalf engelen, en namen daarop geschreven, welken zijn de namen der twaalf geslachten der kinderen Israels.
13 పూర్వ్వదిశి త్రీణి గోపురాణి ఉత్తరదిశి త్రీణి గోపురాణి దక్షిణదిషి త్రీణి గోపురాణి పశ్చీమదిశి చ త్రీణి గోపురాణి సన్తి|
Van het oosten waren drie poorten, van het noorden drie poorten, van het zuiden drie poorten, van het westen drie poorten.
14 నగర్య్యాః ప్రాచీరస్య ద్వాదశ మూలాని సన్తి తత్ర మేషాశావాకస్య ద్వాదశప్రేరితానాం ద్వాదశ నామాని లిఖితాని|
En de muur der stad had twaalf fondamenten, en in dezelve de namen der twaalf apostelen des Lams.
15 అనరం నగర్య్యాస్తదీయగోపురాణాం తత్ప్రాచీరస్య చ మాపనార్థం మయా సమ్భాషమాణస్య దూతస్య కరే స్వర్ణమయ ఏకః పరిమాణదణ్డ ఆసీత్|
En hij die met mij sprak, had een gouden rietstok, opdat hij de stad zou meten, en haar poorten, en haar muur.
16 నగర్య్యా ఆకృతిశ్చతురస్రా తస్యా దైర్ఘ్యప్రస్థే సమే| తతః పరం స తేగ పరిమాణదణ్డేన తాం నగరీం పరిమితవాన్ తస్యాః పరిమాణం ద్వాదశసహస్రనల్వాః| తస్యా దైర్ఘ్యం ప్రస్థమ్ ఉచ్చత్వఞ్చ సమానాని|
En de stad lag vierkant, en haar lengte was zo groot als haar breedte. En hij mat de stad met den rietstok op twaalf duizend stadien; de lengte, en de breedte, en de hoogte derzelve waren even gelijk.
17 అపరం స తస్యాః ప్రాచీరం పరిమితవాన్ తస్య మానవాస్యార్థతో దూతస్య పరిమాణానుసారతస్తత్ చతుశ్చత్వారింశదధికాశతహస్తపరిమితం |
En hij mat haar muur op honderd vier en veertig ellen, naar de maat eens mensen, welke des engels was.
18 తస్య ప్రాచీరస్య నిర్మ్మితిః సూర్య్యకాన్తమణిభి ర్నగరీ చ నిర్మ్మలకాచతుల్యేన శుద్ధసువర్ణేన నిర్మ్మితా|
En het gebouw van haar muur Jaspis; en de stad was zuiver goud, zijnde zuiver glas gelijk.
19 నగర్య్యాః ప్రాచీరస్య మూలాని చ సర్వ్వవిధమహార్ఘమణిభి ర్భూషితాని| తేషాం ప్రథమం భిత్తిమూలం సూర్య్యకాన్తస్య, ద్వితీయం నీలస్య, తృతీయం తామ్రమణేః, చతుర్థం మరకతస్య,
En de fondamenten van den muur der stad waren met allerlei kostelijk gesteente versierd. Het eerste fondament was Jaspis, het tweede Saffier, het derde Chalcedon, het vierde Smaragd.
20 పఞ్చమం వైదూర్య్యస్య, షష్ఠం శోణరత్నస్య, సప్తమం చన్ద్రకాన్తస్య, అష్టమం గోమేదస్య, నవమం పద్మరాగస్య, దశమం లశూనీయస్య, ఏకాదశం షేరోజస్య, ద్వాదశం మర్టీష్మణేశ్చాస్తి|
Het vijfde Sardonix, het zesde Sardius, het zevende Chrysoliet, het achtste Beryl, het negende Topaas, het tiende Chrysopraas, het elfde Hyacinth, het twaalfde Amethyst.
21 ద్వాదశగోపురాణి ద్వాదశముక్తాభి ర్నిర్మ్మితాని, ఏకైకం గోపురమ్ ఏకైకయా ముక్తయా కృతం నగర్య్యా మహామార్గశ్చాచ్ఛకాచవత్ నిర్మ్మలసువర్ణేన నిర్మ్మితం|
En de twaalf poorten waren twaalf paarlen, een iedere poort was elk uit een paarl; en de straat der stad was zuiver goud; gelijk doorluchtig glas.
22 తస్యా అన్తర ఏకమపి మన్దిరం మయా న దృష్టం సతః సర్వ్వశక్తిమాన్ ప్రభుః పరమేశ్వరో మేషశావకశ్చ స్వయం తస్య మన్దిరం|
En ik zag geen tempel in dezelve; want de Heere, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam.
23 తస్యై నగర్య్యై దీప్తిదానార్థం సూర్య్యాచన్ద్రమసోః ప్రయోజనం నాస్తి యత ఈశ్వరస్య ప్రతాపస్తాం దీపయతి మేషశావకశ్చ తస్యా జ్యోతిరస్తి|
En de stad behoeft de zon en de maan niet, dat zij in dezelve zouden schijnen; want de heerlijkheid Gods heeft haar verlicht, en het Lam is haar Kaars.
24 పరిత్రాణప్రాప్తలోకనివహాశ్చ తస్యా ఆలోకే గమనాగమనే కుర్వ్వన్తి పృథివ్యా రాజానశ్చ స్వకీయం ప్రతాపం గౌరవఞ్చ తన్మధ్యమ్ ఆనయన్తి|
En de volken, die zalig worden, zullen in haar licht wandelen; en de koningen der aarde brengen hun heerlijkheid en eer in dezelve.
25 తస్యా ద్వారాణి దివా కదాపి న రోత్స్యన్తే నిశాపి తత్ర న భవిష్యతి|
En haar poorten zullen niet gesloten worden des daags; want aldaar zal geen nacht zijn.
26 సర్వ్వజాతీనాం గౌరవప్రతాపౌ తన్మధ్యమ్ ఆనేష్యేతే|
En zij zullen de heerlijkheid en de eer der volken daarin brengen.
27 పరన్త్వపవిత్రం ఘృణ్యకృద్ అనృతకృద్ వా కిమపి తన్మధ్యం న ప్రవేక్ష్యతి మేషశావకస్య జీవనపుస్తకే యేషాం నామాని లిఖితాని కేవలం త ఏవ ప్రవేక్ష్యన్తి|
En in haar zal niet inkomen iets, dat ontreinigt, en gruwelijkheid doet, en leugen spreekt; maar die geschreven zijn in het boek des levens des Lams.

< ప్రకాశితం 21 >