ప్రకాశితం 18
1 తదనన్తరం స్వర్గాద్ అవరోహన్ అపర ఏకో దూతో మయా దృష్టః స మహాపరాక్రమవిశిష్టస్తస్య తేజసా చ పృథివీ దీప్తా|
Après cela, je vis descendre du ciel un autre ange, qui avait une grande puissance; et la terre fut illuminée de sa gloire.
2 స బలవతా స్వరేణ వాచమిమామ్ అఘోషయత్ పతితా పతితా మహాబాబిల్, సా భూతానాం వసతిః సర్వ్వేషామ్ అశుచ్యాత్మనాం కారా సర్వ్వేషామ్ అశుచీనాం ఘృణ్యానాఞ్చ పక్షిణాం పిఞ్జరశ్చాభవత్|
Il cria d’une voix forte, disant: « Elle est tombée, elle est tombée, Babylone la grande! Elle est devenue une habitation de démons, un séjour de tout esprit impur, un repaire de tout oiseau immonde et odieux,
3 యతః సర్వ్వజాతీయాస్తస్యా వ్యభిచారజాతాం కోపమదిరాం పీతవన్తః పృథివ్యా రాజానశ్చ తయా సహ వ్యభిచారం కృతవన్తః పృథివ్యా వణిజశ్చ తస్యాః సుఖభోగబాహుల్యాద్ ధనాఢ్యతాం గతవన్తః|
parce que toutes les nations ont bu du vin de la fureur de son impudicité, que les rois de la terre se sont souillés avec elle, et que les marchands de la terre se sont enrichis par l’excès de son luxe. »
4 తతః పరం స్వర్గాత్ మయాపర ఏష రవః శ్రుతః, హే మమ ప్రజాః, యూయం యత్ తస్యాః పాపానామ్ అంశినో న భవత తస్యా దణ్డైశ్చ దణ్డయుక్తా న భవత తదర్థం తతో నిర్గచ్ఛత|
Et j’entendis du ciel une autre voix qui disait: « Sortez du milieu d’elle, ô mon peuple, afin de ne pas participer à ses péchés, et de n’avoir pas part à ses calamités;
5 యతస్తస్యాః పాపాని గగనస్పర్శాన్యభవన్ తస్యా అధర్మ్మక్రియాశ్చేశ్వరేణ సంస్మృతాః|
car ses péchés se sont accumulés jusqu’au ciel, et Dieu s’est souvenu de ses iniquités.
6 పరాన్ ప్రతి తయా యద్వద్ వ్యవహృతం తద్వత్ తాం ప్రతి వ్యవహరత, తస్యాః కర్మ్మణాం ద్విగుణఫలాని తస్యై దత్త, యస్మిన్ కంసే సా పరాన్ మద్యమ్ అపాయయత్ తమేవ తస్యాః పానార్థం ద్విగుణమద్యేన పూరయత|
Payez-la comme elle-même a payé, et rendez-lui au double selon ses œuvres; dans la coupe où elle a versé à boire, versez-lui le double;
7 తయా యాత్మశ్లాఘా యశ్చ సుఖభోగః కృతస్తయో ర్ద్విగుణౌ యాతనాశోకౌ తస్యై దత్త, యతః సా స్వకీయాన్తఃకరణే వదతి, రాజ్ఞీవద్ ఉపవిష్టాహం నానాథా న చ శోకవిత్|
autant elle s’est glorifiée et plongée dans le luxe, autant donnez-lui de tourment et de deuil. Parce qu’elle dit en son cœur: Je trône en reine; je ne suis pas veuve et ne connaîtrai pas le deuil!
8 తస్మాద్ దివస ఏకస్మిన్ మారీదుర్భిక్షశోచనైః, సా సమాప్లోష్యతే నారీ ధ్యక్ష్యతే వహ్నినా చ సా; యద్ విచారాధిపస్తస్యా బలవాన్ ప్రభురీశ్వరః,
à cause de cela, en un même jour, les calamités fondront sur elle, la mort, le deuil et la famine, et elle sera consumée par le feu; car il est puissant le [Seigneur] Dieu qui l’a jugée. »
9 వ్యభిచారస్తయా సార్ద్ధం సుఖభోగశ్చ యైః కృతః, తే సర్వ్వ ఏవ రాజానస్తద్దాహధూమదర్శనాత్, ప్రరోదిష్యన్తి వక్షాంసి చాహనిష్యన్తి బాహుభిః|
Les rois de la terre qui se sont livrés avec elle à l’impudicité et au luxe, pleureront et se lamenteront sur son sort, quand ils verront la fumée de son embrasement.
10 తస్యాస్తై ర్యాతనాభీతే ర్దూరే స్థిత్వేదముచ్యతే, హా హా బాబిల్ మహాస్థాన హా ప్రభావాన్వితే పురి, ఏకస్మిన్ ఆగతా దణ్డే విచారాజ్ఞా త్వదీయకా|
Se tenant à distance, par crainte de ses tourments, ils diront: « Malheur! Malheur! O grande ville, Babylone, ô puissante cité, en une heure est venu ton jugement! »
11 మేదిన్యా వణిజశ్చ తస్యాః కృతే రుదన్తి శోచన్తి చ యతస్తేషాం పణ్యద్రవ్యాణి కేనాపి న క్రీయన్తే|
Et les marchands de la terre pleurent et sont dans le deuil à son sujet, parce que personne n’achète plus leur cargaison:
12 ఫలతః సువర్ణరౌప్యమణిముక్తాః సూక్ష్మవస్త్రాణి కృష్ణలోహితవాసాంసి పట్టవస్త్రాణి సిన్దూరవర్ణవాసాంసి చన్దనాదికాష్ఠాని గజదన్తేన మహార్ఘకాష్ఠేన పిత్తలలౌహాభ్యాం మర్మ్మరప్రస్తరేణ వా నిర్మ్మితాని సర్వ్వవిధపాత్రాణి
cargaison d’or, d’argent, de pierres précieuses, de perles, de lin fin, de pourpre, de soie et d’écarlate, et le bois de senteur de toute espèce, et toute sorte d’objets d’ivoire, et toute sorte d’objets de bois très précieux, d’airain, de fer et de marbre,
13 త్వగేలా ధూపః సుగన్ధిద్రవ్యం గన్ధరసో ద్రాక్షారసస్తైలం శస్యచూర్ణం గోధూమో గావో మేషా అశ్వా రథా దాసేయా మనుష్యప్రాణాశ్చైతాని పణ్యద్రవ్యాణి కేనాపి న క్రీయన్తే|
et la cannelle, les parfums, la myrrhe, l’encens, le vin, l’huile, la fleur de farine, le blé, les bestiaux, les brebis, et des chevaux, et des chars, et des corps et des âmes d’hommes.
14 తవ మనోఽభిలాషస్య ఫలానాం సమయో గతః, త్వత్తో దూరీకృతం యద్యత్ శోభనం భూషణం తవ, కదాచన తదుద్దేశో న పున ర్లప్స్యతే త్వయా|
— Les fruits dont tu faisais tes délices s’en sont allés loin de toi; toutes les choses délicates et magnifiques sont perdues pour toi, et tu ne les retrouveras plus. —
15 తద్విక్రేతారో యే వణిజస్తయా ధనినో జాతాస్తే తస్యా యాతనాయా భయాద్ దూరే తిష్ఠనతో రోదిష్యన్తి శోచన్తశ్చేదం గదిష్యన్తి
Les marchands de ces produits, qui se sont enrichis avec elle, se tiendront à distance par crainte de ses tourments; ils pleureront et se désoleront,
16 హా హా మహాపురి, త్వం సూక్ష్మవస్త్రైః కృష్ణలోహితవస్త్రైః సిన్దూరవర్ణవాసోభిశ్చాచ్ఛాదితా స్వర్ణమణిముక్తాభిరలఙ్కృతా చాసీః,
disant: « Malheur! Malheur! O grande ville, qui était vêtue de fin lin, de pourpre et d’écarlate, et qui était richement parée d’or, de pierres précieuses et de perles, en une heure ont été dévastées tant de richesses! »
17 కిన్త్వేకస్మిన్ దణ్డే సా మహాసమ్పద్ లుప్తా| అపరం పోతానాం కర్ణధారాః సమూహలోకా నావికాః సముద్రవ్యవసాయినశ్చ సర్వ్వే
Et tous les pilotes, et tous ceux qui naviguent vers la ville, les matelots et tous ceux qui exploitent la mer, se tenaient à distance,
18 దూరే తిష్ఠన్తస్తస్యా దాహస్య ధూమం నిరీక్షమాణా ఉచ్చైఃస్వరేణ వదన్తి తస్యా మహానగర్య్యాః కిం తుల్యం?
et ils s’écriaient en voyant la fumée de son embrasement: « Que pouvait-on comparer à cette grande ville? »
19 అపరం స్వశిరఃసు మృత్తికాం నిక్షిప్య తే రుదన్తః శోచన్తశ్చోచ్చైఃస్వరేణేదం వదన్తి హా హా యస్యా మహాపుర్య్యా బాహుల్యధనకారణాత్, సమ్పత్తిః సఞ్చితా సర్వ్వైః సాముద్రపోతనాయకైః, ఏకస్మిన్నేవ దణ్డే సా సమ్పూర్ణోచ్ఛిన్నతాం గతా|
Et ils jetaient de la poussière sur leur tête, et ils criaient en pleurant et en se désolant: « Malheur! Malheur! La grande ville dont l’opulence a enrichi tous ceux qui avaient des vaisseaux sur la mer, en une heure elle a été réduite en désert! »
20 హే స్వర్గవాసినః సర్వ్వే పవిత్రాః ప్రేరితాశ్చ హే| హే భావివాదినో యూయం కృతే తస్యాః ప్రహర్షత| యుష్మాకం యత్ తయా సార్ద్ధం యో వివాదః పురాభవత్| దణ్డం సముచితం తస్య తస్యై వ్యతరదీశ్వరః||
Réjouis-toi sur elle, ô ciel, et vous aussi, les saints, les apôtres et les prophètes; car, en la jugeant, Dieu vous a fait justice.
21 అనన్తరమ్ ఏకో బలవాన్ దూతో బృహత్పేషణీప్రస్తరతుల్యం పాషాణమేకం గృహీత్వా సముద్రే నిక్షిప్య కథితవాన్, ఈదృగ్బలప్రకాశేన బాబిల్ మహానగరీ నిపాతయిష్యతే తతస్తస్యా ఉద్దేశః పున ర్న లప్స్యతే|
Alors un ange puissant prit une pierre semblable à une grande meule, et la lança dans la mer, en disant: « Ainsi sera soudain précipitée Babylone, la grande ville, et on ne la retrouvera plus.
22 వల్లకీవాదినాం శబ్దం పున ర్న శ్రోష్యతే త్వయి| గాథాకానాఞ్చ శబ్దో వా వంశీతూర్య్యాదివాదినాం| శిల్పకర్మ్మకరః కో ఽపి పున ర్న ద్రక్ష్యతే త్వయి| పేషణీప్రస్తరధ్వానః పున ర్న శ్రోష్యతే త్వయి|
En toi on n’entendra plus les sons des joueurs de harpe, des musiciens, des joueurs de flûte et de trompette; en toi on ne trouvera plus d’artisan d’aucun métier, et le bruit de la meule ne s’y fera plus entendre;
23 దీపస్యాపి ప్రభా తద్వత్ పున ర్న ద్రక్ష్యతే త్వయి| న కన్యావరయోః శబ్దః పునః సంశ్రోష్యతే త్వయి| యస్మాన్ముఖ్యాః పృథివ్యా యే వణిజస్తేఽభవన్ తవ| యస్మాచ్చ జాతయః సర్వ్వా మోహితాస్తవ మాయయా|
on n’y verra plus briller la lumière de la lampe; on n’y entendra plus la voix de l’époux et de l’épouse: parce que tes marchands étaient les grands de la terre, parce que toutes les nations ont été égarées par tes enchantements.
24 భావివాదిపవిత్రాణాం యావన్తశ్చ హతా భువి| సర్వ్వేషాం శోణితం తేషాం ప్రాప్తం సర్వ్వం తవాన్తరే||
Et c’est dans cette ville qu’on a trouvé le sang des prophètes et des saints, et de tous ceux qui ont été égorgés sur la terre. »
