ఫిలిపినః 2
1 ఖ్రీష్టాద్ యది కిమపి సాన్త్వనం కశ్చిత్ ప్రేమజాతో హర్షః కిఞ్చిద్ ఆత్మనః సమభాగిత్వం కాచిద్ అనుకమ్పా కృపా వా జాయతే తర్హి యూయం మమాహ్లాదం పూరయన్త
If, then, any encouragement comes through union with Christ, if there is any persuasive power in love, if there is any communion with the Spirit, if there is any tenderness or pity,
2 ఏకభావా ఏకప్రేమాణ ఏకమనస ఏకచేష్టాశ్చ భవత|
I entreat you to make my happiness complete – live together animated by the same spirit and in mutual love, one in heart, animated by one Spirit.
3 విరోధాద్ దర్పాద్ వా కిమపి మా కురుత కిన్తు నమ్రతయా స్వేభ్యోఽపరాన్ విశిష్టాన్ మన్యధ్వం|
Nothing should be done out of selfish ambition or vain conceit. Rather, in humility lift others up above yourselves,
4 కేవలమ్ ఆత్మహితాయ న చేష్టమానాః పరహితాయాపి చేష్టధ్వం|
considering not only your own interests but also the interests of others.
5 ఖ్రీష్టస్య యీశో ర్యాదృశః స్వభావో యుష్మాకమ్ అపి తాదృశో భవతు|
Let the spirit of Christ Jesus be yours also.
6 స ఈశ్వరరూపీ సన్ స్వకీయామ్ ఈశ్వరతుల్యతాం శ్లాఘాస్పదం నామన్యత,
Though the divine nature was his from the beginning, yet he did not look on equality with God as above all things to be clung to,
7 కిన్తు స్వం శూన్యం కృత్వా దాసరూపీ బభూవ నరాకృతిం లేభే చ|
but impoverished himself by taking the nature of a servant and becoming like one of us;
8 ఇత్థం నరమూర్త్తిమ్ ఆశ్రిత్య నమ్రతాం స్వీకృత్య మృత్యోరర్థతః క్రుశీయమృత్యోరేవ భోగాయాజ్ఞాగ్రాహీ బభూవ|
he appeared among us as a man, and still further humbled himself by submitting even to death – to death on a cross!
9 తత్కారణాద్ ఈశ్వరోఽపి తం సర్వ్వోన్నతం చకార యచ్చ నామ సర్వ్వేషాం నామ్నాం శ్రేష్ఠం తదేవ తస్మై దదౌ,
And that is why God raised him to the very highest place, and gave him the name which stands above all other names,
10 తతస్తస్మై యీశునామ్నే స్వర్గమర్త్యపాతాలస్థితైః సర్వ్వై ర్జానుపాతః కర్త్తవ్యః,
so that in adoration of the name of Jesus every knee should bend, in heaven, on earth, and under the earth,
11 తాతస్థేశ్వరస్య మహిమ్నే చ యీశుఖ్రీష్టః ప్రభురితి జిహ్వాభిః స్వీకర్త్తవ్యం|
and that every tongue should acknowledge JESUS CHRIST as LORD – to the glory of God the Father.
12 అతో హే ప్రియతమాః, యుష్మాభి ర్యద్వత్ సర్వ్వదా క్రియతే తద్వత్ కేవలే మమోపస్థితికాలే తన్నహి కిన్త్విదానీమ్ అనుపస్థితేఽపి మయి బహుతరయత్నేనాజ్ఞాం గృహీత్వా భయకమ్పాభ్యాం స్వస్వపరిత్రాణం సాధ్యతాం|
Therefore, my dear friends, as you have always been obedient in the past, so now work out your own salvation with anxious care, not only when I am with you, but all the more now that I am absent.
13 యత ఈశ్వర ఏవ స్వకీయానురోధాద్ యుష్మన్మధ్యే మనస్కామనాం కర్మ్మసిద్ధిఞ్చ విదధాతి|
Remember it is God who, in his kindness, is at work within you, enabling you both to will and to work.
14 యూయం కలహవివాదర్విజతమ్ ఆచారం కుర్వ్వన్తోఽనిన్దనీయా అకుటిలా
In all that you do, avoid murmuring and dissension,
15 ఈశ్వరస్య నిష్కలఙ్కాశ్చ సన్తానాఇవ వక్రభావానాం కుటిలాచారిణాఞ్చ లోకానాం మధ్యే తిష్ఠత,
so as to prove yourselves blameless and innocent – faultless children of God, in the midst of an evil-disposed and perverse generation, in which you are seen shining like stars in a dark world,
16 యతస్తేషాం మధ్యే యూయం జీవనవాక్యం ధారయన్తో జగతో దీపకా ఇవ దీప్యధ్వే| యుష్మాభిస్తథా కృతే మమ యత్నః పరిశ్రమో వా న నిష్ఫలో జాత ఇత్యహం ఖ్రీష్టస్య దినే శ్లాఘాం కర్త్తుం శక్ష్యామి|
offering to them the message of life; and then I will be able at the day of Christ to boast that I did not run my course for nothing, or toil for nothing.
17 యుష్మాకం విశ్వాసార్థకాయ బలిదానాయ సేవనాయ చ యద్యప్యహం నివేదితవ్యో భవేయం తథాపి తేనానన్దామి సర్వ్వేషాం యుష్మాకమ్ ఆనన్దస్యాంశీ భవామి చ|
And yet, even if, when your faith is offered as a sacrifice to God, my lifeblood must be poured out in addition, still I will rejoice and share the joy of you all;
18 తద్వద్ యూయమప్యానన్దత మదీయానన్దస్యాంశినో భవత చ|
and you must also rejoice and share my joy.
19 యుష్మాకమ్ అవస్థామ్ అవగత్యాహమపి యత్ సాన్త్వనాం ప్రాప్నుయాం తదర్థం తీమథియం త్వరయా యుష్మత్సమీపం ప్రేషయిష్యామీతి ప్రభౌ ప్రత్యాశాం కుర్వ్వే|
I hope, however, as one who trusts in the Lord Jesus, to send Timothy to you before long, so that I may myself be cheered by receiving news of you.
20 యః సత్యరూపేణ యుష్మాకం హితం చిన్తయతి తాదృశ ఏకభావస్తస్మాదన్యః కోఽపి మమ సన్నిధౌ నాస్తి|
For I have no one but him to send – no one of kindred spirit who would take the same genuine interest in your welfare.
21 యతోఽపరే సర్వ్వే యీశోః ఖ్రీష్టస్య విషయాన్ న చిన్తయన్త ఆత్మవిషయాన్ చిన్తయన్తి|
They are all pursuing their own aims and not those of Christ Jesus.
22 కిన్తు తస్య పరీక్షితత్వం యుష్మాభి ర్జ్ఞాయతే యతః పుత్రో యాదృక్ పితుః సహకారీ భవతి తథైవ సుసంవాదస్య పరిచర్య్యాయాం స మమ సహకారీ జాతః|
But you know what Timothy has proved himself to be, and how, like a child working for his father, he worked hard with me in spreading the good news.
23 అతఏవ మమ భావిదశాం జ్ఞాత్వా తత్క్షణాత్ తమేవ ప్రేషయితుం ప్రత్యాశాం కుర్వ్వే
It is Timothy, then, whom I hope to send, just as soon as I find out what is going to happen to me here.
24 స్వయమ్ అహమపి తూర్ణం యుష్మత్సమీపం గమిష్యామీత్యాశాం ప్రభునా కుర్వ్వే|
And I am confident, as one who trusts in the Lord Jesus, that before long I myself will follow.
25 అపరం య ఇపాఫ్రదీతో మమ భ్రాతా కర్మ్మయుద్ధాభ్యాం మమ సహాయశ్చ యుష్మాకం దూతో మదీయోపకారాయ ప్రతినిధిశ్చాస్తి యుష్మత్సమీపే తస్య ప్రేషణమ్ ఆవశ్యకమ్ అమన్యే|
Still I think it necessary to send Epaphroditus to you now, for he is my dear friend, fellow worker, and fellow soldier, and he was also your messenger to help me in my need.
26 యతః స యుష్మాన్ సర్వ్వాన్ అకాఙ్క్షత యుష్మాభిస్తస్య రోగస్య వార్త్తాశ్రావీతి బుద్ధ్వా పర్య్యశోచచ్చ|
For he has been longing to see you all, and has been distressed because you heard of his illness.
27 స పీడయా మృతకల్పోఽభవదితి సత్యం కిన్త్వీశ్వరస్తం దయితవాన్ మమ చ దుఃఖాత్ పరం పునర్దుఃఖం యన్న భవేత్ తదర్థం కేవలం తం న దయిత్వా మామపి దయితవాన్|
And I can assure you that his illness very nearly proved fatal. But God had pity on him, and not on him only but also on me, so that I might not have sorrow on sorrow.
28 అతఏవ యూయం తం విలోక్య యత్ పునరానన్దేత మమాపి దుఃఖస్య హ్రాసో యద్ భవేత్ తదర్థమ్ అహం త్వరయా తమ్ అప్రేషయం|
I am all the more ready, therefore, to send him, so that the sight of him may revive your spirits and my own sorrow be lightened.
29 అతో యూయం ప్రభోః కృతే సమ్పూర్ణేనానన్దేన తం గృహ్లీత తాదృశాన్ లోకాంశ్చాదరణీయాన్ మన్యధ్వం|
Give him, then, the heartiest of Christian welcomes, and hold such people in great honour.
30 యతో మమ సేవనే యుష్మాకం త్రుటిం పూరయితుం స ప్రాణాన్ పణీకృత్య ఖ్రీష్టస్య కార్య్యార్థం మృతప్రాయేఽభవత్|
For it was owing to his devotion to the Master’s work that he was at the point of death, having risked his own life in the effort to supply what was wanting in the help that you sent me.
