మథిః 9
1 అనన్తరం యీశు ర్నౌకామారుహ్య పునః పారమాగత్య నిజగ్రామమ్ ఆయయౌ|
И влез в корабль, прейде и прииде во Свой град.
2 తతః కతిపయా జనా ఏకం పక్షాఘాతినం స్వట్టోపరి శాయయిత్వా తత్సమీపమ్ ఆనయన్; తతో యీశుస్తేషాం ప్రతీతిం విజ్ఞాయ తం పక్షాఘాతినం జగాద, హే పుత్ర, సుస్థిరో భవ, తవ కలుషస్య మర్షణం జాతమ్|
И се, принесоша Ему разслаблена (жилами), на одре лежаща: и видев Иисус веру их, рече разслабленному: дерзай, чадо, отпущаются ти греси твои.
3 తాం కథాం నిశమ్య కియన్త ఉపాధ్యాయా మనఃసు చిన్తితవన్త ఏష మనుజ ఈశ్వరం నిన్దతి|
И се, нецыи от книжник реша в себе: Сей хулит.
4 తతః స తేషామ్ ఏతాదృశీం చిన్తాం విజ్ఞాయ కథితవాన్, యూయం మనఃసు కృత ఏతాదృశీం కుచిన్తాం కురుథ?
И видев Иисус помышления их, рече: вскую вы мыслите лукавая в сердцах своих?
5 తవ పాపమర్షణం జాతం, యద్వా త్వముత్థాయ గచ్ఛ, ద్వయోరనయో ర్వాక్యయోః కిం వాక్యం వక్తుం సుగమం?
Что бо есть удобее рещи: отпущаются ти греси: или рещи: востани и ходи?
6 కిన్తు మేదిన్యాం కలుషం క్షమితుం మనుజసుతస్య సామర్థ్యమస్తీతి యూయం యథా జానీథ, తదర్థం స తం పక్షాఘాతినం గదితవాన్, ఉత్తిష్ఠ, నిజశయనీయం ఆదాయ గేహం గచ్ఛ|
Но да увесте, яко власть имать Сын Человеческий на земли отпущати грехи: тогда глагола разслабленному: востани, возми твой одр и иди в дом твой.
7 తతః స తత్క్షణాద్ ఉత్థాయ నిజగేహం ప్రస్థితవాన్|
И востав, (взем одр свой, ) иде в дом свой.
8 మానవా ఇత్థం విలోక్య విస్మయం మేనిరే, ఈశ్వరేణ మానవాయ సామర్థ్యమ్ ఈదృశం దత్తం ఇతి కారణాత్ తం ధన్యం బభాషిరే చ|
Видевше же народи чудишася и прославиша Бога, давшаго власть таковую человеком.
9 అనన్తరం యీశుస్తత్స్థానాద్ గచ్ఛన్ గచ్ఛన్ కరసంగ్రహస్థానే సముపవిష్టం మథినామానమ్ ఏకం మనుజం విలోక్య తం బభాషే, మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ, తతః స ఉత్థాయ తస్య పశ్చాద్ వవ్రాజ|
И преходя Иисус оттуду, виде человека седяща на мытнице, Матфеа глаголема: и глагола ему: по Мне гряди. И востав по Нем иде.
10 తతః పరం యీశౌ గృహే భోక్తుమ్ ఉపవిష్టే బహవః కరసంగ్రాహిణః కలుషిణశ్చ మానవా ఆగత్య తేన సాకం తస్య శిష్యైశ్చ సాకమ్ ఉపవివిశుః|
И бысть Ему возлежащу в дому, и се, мнози мытари и грешницы пришедше возлежаху со Иисусом и со ученики Его.
11 ఫిరూశినస్తద్ దృష్ట్వా తస్య శిష్యాన్ బభాషిరే, యుష్మాకం గురుః కిం నిమిత్తం కరసంగ్రాహిభిః కలుషిభిశ్చ సాకం భుంక్తే?
И видевше фарисее, глаголаху учеником Его: почто с мытари и грешники Учитель ваш яст и пиет?
12 యీశుస్తత్ శ్రుత్వా తాన్ ప్రత్యవదత్, నిరామయలోకానాం చికిత్సకేన ప్రయోజనం నాస్తి, కిన్తు సామయలోకానాం ప్రయోజనమాస్తే|
Иисус же слышав рече им: не требуют здравии врача, но болящии:
13 అతో యూయం యాత్వా వచనస్యాస్యార్థం శిక్షధ్వమ్, దయాయాం మే యథా ప్రీతి ర్న తథా యజ్ఞకర్మ్మణి| యతోఽహం ధార్మ్మికాన్ ఆహ్వాతుం నాగతోఽస్మి కిన్తు మనః పరివర్త్తయితుం పాపిన ఆహ్వాతుమ్ ఆగతోఽస్మి|
шедше же научитеся, что есть: милости хощу, а не жертвы? Не приидох бо призвати праведники, но грешники на покаяние.
14 అనన్తరం యోహనః శిష్యాస్తస్య సమీపమ్ ఆగత్య కథయామాసుః, ఫిరూశినో వయఞ్చ పునః పునరుపవసామః, కిన్తు తవ శిష్యా నోపవసన్తి, కుతః?
Тогда приступиша к Нему ученицы Иоанновы, глаголюще: почто мы и фарисее постимся много, ученицы же Твои не постятся?
15 తదా యీశుస్తాన్ అవోచత్ యావత్ సఖీనాం సంఙ్గే కన్యాయా వరస్తిష్ఠతి, తావత్ కిం తే విలాపం కర్త్తుం శక్లువన్తి? కిన్తు యదా తేషాం సంఙ్గాద్ వరం నయన్తి, తాదృశః సమయ ఆగమిష్యతి, తదా తే ఉపవత్స్యన్తి|
И рече им Иисус: еда могут сынове брачнии плакати, елико время с ними есть жених? Приидут же дние, егда отимется от них жених, и тогда постятся.
16 పురాతనవసనే కోపి నవీనవస్త్రం న యోజయతి, యస్మాత్ తేన యోజితేన పురాతనవసనం ఛినత్తి తచ్ఛిద్రఞ్చ బహుకుత్సితం దృశ్యతే|
Никтоже бо приставляет приставления плата небелена ризе ветсе: возмет бо кончину свою от ризы, и горша дира будет.
17 అన్యఞ్చ పురాతనకుత్వాం కోపి నవానగోస్తనీరసం న నిదధాతి, యస్మాత్ తథా కృతే కుతూ ర్విదీర్య్యతే తేన గోస్తనీరసః పతతి కుతూశ్చ నశ్యతి; తస్మాత్ నవీనాయాం కుత్వాం నవీనో గోస్తనీరసః స్థాప్యతే, తేన ద్వయోరవనం భవతి|
Ниже вливают вина нова в мехи ветхи: аще ли же ни, то просадятся меси, и вино пролиется, и меси погибнут: но вливают вино ново в мехи новы, и обое соблюдется.
18 అపరం తేనైతత్కథాకథనకాలే ఏకోఽధిపతిస్తం ప్రణమ్య బభాషే, మమ దుహితా ప్రాయేణైతావత్కాలే మృతా, తస్మాద్ భవానాగత్య తస్యా గాత్రే హస్తమర్పయతు, తేన సా జీవిష్యతి|
Сия Ему глаголющу к ним, се, князь некий пришед кланяшеся Ему, глаголя, яко дщи моя ныне умре: но пришед возложи на ню руку Твою, и оживет.
19 తదానీం యీశుః శిష్యైః సాకమ్ ఉత్థాయ తస్య పశ్చాద్ వవ్రాజ|
И востав Иисус по нем иде, и ученицы Его.
20 ఇత్యనన్తరే ద్వాదశవత్సరాన్ యావత్ ప్రదరామయేన శీర్ణైకా నారీ తస్య పశ్చాద్ ఆగత్య తస్య వసనస్య గ్రన్థిం పస్పర్శ;
И се, жена кровоточива дванадесяте лет, приступльши созади, прикоснуся воскрилию ризы Его,
21 యస్మాత్ మయా కేవలం తస్య వసనం స్పృష్ట్వా స్వాస్థ్యం ప్రాప్స్యతే, సా నారీతి మనసి నిశ్చితవతీ|
глаголаше бо в себе: аще токмо прикоснуся ризе Его, спасена буду.
22 తతో యీశుర్వదనం పరావర్త్త్య తాం జగాద, హే కన్యే, త్వం సుస్థిరా భవ, తవ విశ్వాసస్త్వాం స్వస్థామకార్షీత్| ఏతద్వాక్యే గదితఏవ సా యోషిత్ స్వస్థాభూత్|
Иисус же обращься и видев ю, рече: дерзай, дщи, вера твоя спасе тя. И спасена бысть жена от часа того.
23 అపరం యీశుస్తస్యాధ్యక్షస్య గేహం గత్వా వాదకప్రభృతీన్ బహూన్ లోకాన్ శబ్దాయమానాన్ విలోక్య తాన్ అవదత్,
И пришед Иисус в дом княжь, и видев сопцы и народ молвящь,
24 పన్థానం త్యజ, కన్యేయం నామ్రియత నిద్రితాస్తే; కథామేతాం శ్రుత్వా తే తముపజహసుః|
глагола им: отидите, не умре бо девица, но спит. И ругахуся Ему.
25 కిన్తు సర్వ్వేషు బహిష్కృతేషు సోఽభ్యన్తరం గత్వా కన్యాయాః కరం ధృతవాన్, తేన సోదతిష్ఠత్;
Егда же изгнан бысть народ, вшед ят ю за руку: и воста девица.
26 తతస్తత్కర్మ్మణో యశః కృత్స్నం తం దేశం వ్యాప్తవత్|
И изыде весть сия по всей земли той.
27 తతః పరం యీశుస్తస్మాత్ స్థానాద్ యాత్రాం చకార; తదా హే దాయూదః సన్తాన, అస్మాన్ దయస్వ, ఇతి వదన్తౌ ద్వౌ జనావన్ధౌ ప్రోచైరాహూయన్తౌ తత్పశ్చాద్ వవ్రజతుః|
И преходящу оттуду Иисусови, по Нем идоста два слепца, зовуща и глаголюща: помилуй ны, (Иисусе) сыне Давидов.
28 తతో యీశౌ గేహమధ్యం ప్రవిష్టం తావపి తస్య సమీపమ్ ఉపస్థితవన్తౌ, తదానీం స తౌ పృష్టవాన్ కర్మ్మైతత్ కర్త్తుం మమ సామర్థ్యమ్ ఆస్తే, యువాం కిమితి ప్రతీథః? తదా తౌ ప్రత్యూచతుః, సత్యం ప్రభో|
Пришедшу же Ему в дом, приступиста к Нему слепца, и глагола има Иисус: веруета ли, яко могу сие сотворити? Глаголаста Ему: ей, Господи.
29 తదానీం స తయో ర్లోచనాని స్పృశన్ బభాషే, యువయోః ప్రతీత్యనుసారాద్ యువయో ర్మఙ్గలం భూయాత్| తేన తత్క్షణాత్ తయో ర్నేత్రాణి ప్రసన్నాన్యభవన్,
Тогда прикоснуся очию их, глаголя: по вере ваю буди вама.
30 పశ్చాద్ యీశుస్తౌ దృఢమాజ్ఞాప్య జగాద, అవధత్తమ్ ఏతాం కథాం కోపి మనుజో మ జానీయాత్|
И отверзостася очи има: и запрети има Иисус, глаголя: блюдита, да никтоже увесть.
31 కిన్తు తౌ ప్రస్థాయ తస్మిన్ కృత్స్నే దేశే తస్య కీర్త్తిం ప్రకాశయామాసతుః|
Она же изшедша прослависта Его по всей земли той.
32 అపరం తౌ బహిర్యాత ఏతస్మిన్నన్తరే మనుజా ఏకం భూతగ్రస్తమూకం తస్య సమీపమ్ ఆనీతవన్తః|
Тема же исходящема, се, приведоша к Нему человека нема беснуема.
33 తేన భూతే త్యాజితే స మూకః కథాం కథయితుం ప్రారభత, తేన జనా విస్మయం విజ్ఞాయ కథయామాసుః, ఇస్రాయేలో వంశే కదాపి నేదృగదృశ్యత;
И изгнану бесу, проглагола немый. И дивишася народи, глаголюще, яко николиже явися тако во Израили.
34 కిన్తు ఫిరూశినః కథయాఞ్చక్రుః భూతాధిపతినా స భూతాన్ త్యాజయతి|
Фарисее же глаголаху: о князи бесовстем изгонит бесы.
35 తతః పరం యీశుస్తేషాం భజనభవన ఉపదిశన్ రాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ లోకానాం యస్య య ఆమయో యా చ పీడాసీత్, తాన్ శమయన్ శమయంశ్చ సర్వ్వాణి నగరాణి గ్రామాంశ్చ బభ్రామ|
И прохождаше Иисус грады вся и веси, учя на сонмищих их, и проповедая Евангелие Царствия, и целя всяк недуг и всяку язю в людех.
36 అన్యఞ్చ మనుజాన్ వ్యాకులాన్ అరక్షకమేషానివ చ త్యక్తాన్ నిరీక్ష్య తేషు కారుణికః సన్ శిష్యాన్ అవదత్,
Видев же народы, милосердова о них, яко бяху смятени и отвержени, яко овцы не имущыя пастыря.
37 శస్యాని ప్రచురాణి సన్తి, కిన్తు ఛేత్తారః స్తోకాః|
Тогда глагола учеником Своим: жатва убо многа, делателей же мало:
38 క్షేత్రం ప్రత్యపరాన్ ఛేదకాన్ ప్రహేతుం శస్యస్వామినం ప్రార్థయధ్వమ్|
молитеся убо Господину жатвы, яко да изведет делатели на жатву Свою.
