మథిః 9
1 అనన్తరం యీశు ర్నౌకామారుహ్య పునః పారమాగత్య నిజగ్రామమ్ ఆయయౌ|
And climbing into a boat, he crossed the sea, and he arrived at his own city.
2 తతః కతిపయా జనా ఏకం పక్షాఘాతినం స్వట్టోపరి శాయయిత్వా తత్సమీపమ్ ఆనయన్; తతో యీశుస్తేషాం ప్రతీతిం విజ్ఞాయ తం పక్షాఘాతినం జగాద, హే పుత్ర, సుస్థిరో భవ, తవ కలుషస్య మర్షణం జాతమ్|
And behold, they brought to him a paralytic, lying on a bed. And Jesus, seeing their faith, said to the paralytic, “Be strengthened in faith, son; your sins are forgiven you.”
3 తాం కథాం నిశమ్య కియన్త ఉపాధ్యాయా మనఃసు చిన్తితవన్త ఏష మనుజ ఈశ్వరం నిన్దతి|
And behold, some of the scribes said within themselves, “He is blaspheming.”
4 తతః స తేషామ్ ఏతాదృశీం చిన్తాం విజ్ఞాయ కథితవాన్, యూయం మనఃసు కృత ఏతాదృశీం కుచిన్తాం కురుథ?
And when Jesus had perceived their thoughts, he said: “Why do you think such evil in your hearts?
5 తవ పాపమర్షణం జాతం, యద్వా త్వముత్థాయ గచ్ఛ, ద్వయోరనయో ర్వాక్యయోః కిం వాక్యం వక్తుం సుగమం?
Which is easier to say, ‘Your sins are forgiven you,’ or to say, ‘Rise up and walk?’
6 కిన్తు మేదిన్యాం కలుషం క్షమితుం మనుజసుతస్య సామర్థ్యమస్తీతి యూయం యథా జానీథ, తదర్థం స తం పక్షాఘాతినం గదితవాన్, ఉత్తిష్ఠ, నిజశయనీయం ఆదాయ గేహం గచ్ఛ|
But, so that you may know that the Son of man has authority on earth to forgive sins,” he then said to the paralytic, “Rise up, take up your bed, and go into your house.”
7 తతః స తత్క్షణాద్ ఉత్థాయ నిజగేహం ప్రస్థితవాన్|
And he arose and went into his house.
8 మానవా ఇత్థం విలోక్య విస్మయం మేనిరే, ఈశ్వరేణ మానవాయ సామర్థ్యమ్ ఈదృశం దత్తం ఇతి కారణాత్ తం ధన్యం బభాషిరే చ|
Then the crowd, seeing this, was frightened, and they glorified God, who gave such power to men.
9 అనన్తరం యీశుస్తత్స్థానాద్ గచ్ఛన్ గచ్ఛన్ కరసంగ్రహస్థానే సముపవిష్టం మథినామానమ్ ఏకం మనుజం విలోక్య తం బభాషే, మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ, తతః స ఉత్థాయ తస్య పశ్చాద్ వవ్రాజ|
And when Jesus passed on from there, he saw, sitting at the tax office, a man named Matthew. And he said to him, “Follow me.” And rising up, he followed him.
10 తతః పరం యీశౌ గృహే భోక్తుమ్ ఉపవిష్టే బహవః కరసంగ్రాహిణః కలుషిణశ్చ మానవా ఆగత్య తేన సాకం తస్య శిష్యైశ్చ సాకమ్ ఉపవివిశుః|
And it happened that, as he was sitting down to eat in the house, behold, many tax collectors and sinners arrived, and they sat down to eat with Jesus and his disciples.
11 ఫిరూశినస్తద్ దృష్ట్వా తస్య శిష్యాన్ బభాషిరే, యుష్మాకం గురుః కిం నిమిత్తం కరసంగ్రాహిభిః కలుషిభిశ్చ సాకం భుంక్తే?
And the Pharisees, seeing this, said to his disciples, “Why does your Teacher eat with tax collectors and sinners?”
12 యీశుస్తత్ శ్రుత్వా తాన్ ప్రత్యవదత్, నిరామయలోకానాం చికిత్సకేన ప్రయోజనం నాస్తి, కిన్తు సామయలోకానాం ప్రయోజనమాస్తే|
But Jesus, hearing this, said: “It is not those who are healthy who are in need of a physician, but those who have maladies.
13 అతో యూయం యాత్వా వచనస్యాస్యార్థం శిక్షధ్వమ్, దయాయాం మే యథా ప్రీతి ర్న తథా యజ్ఞకర్మ్మణి| యతోఽహం ధార్మ్మికాన్ ఆహ్వాతుం నాగతోఽస్మి కిన్తు మనః పరివర్త్తయితుం పాపిన ఆహ్వాతుమ్ ఆగతోఽస్మి|
So then, go out and learn what this means: ‘I desire mercy and not sacrifice.’ For I have not come to call the just, but sinners.”
14 అనన్తరం యోహనః శిష్యాస్తస్య సమీపమ్ ఆగత్య కథయామాసుః, ఫిరూశినో వయఞ్చ పునః పునరుపవసామః, కిన్తు తవ శిష్యా నోపవసన్తి, కుతః?
Then the disciples of John drew near to him, saying, “Why do we and the Pharisees fast frequently, but your disciples do not fast?”
15 తదా యీశుస్తాన్ అవోచత్ యావత్ సఖీనాం సంఙ్గే కన్యాయా వరస్తిష్ఠతి, తావత్ కిం తే విలాపం కర్త్తుం శక్లువన్తి? కిన్తు యదా తేషాం సంఙ్గాద్ వరం నయన్తి, తాదృశః సమయ ఆగమిష్యతి, తదా తే ఉపవత్స్యన్తి|
And Jesus said to them: “How can the sons of the groom mourn, while the groom is still with them? But the days will arrive when the groom will be taken away from them. And then they shall fast.
16 పురాతనవసనే కోపి నవీనవస్త్రం న యోజయతి, యస్మాత్ తేన యోజితేన పురాతనవసనం ఛినత్తి తచ్ఛిద్రఞ్చ బహుకుత్సితం దృశ్యతే|
For no one would sew a patch of new cloth onto an old garment. For it pulls its fullness away from the garment, and the tear is made worse.
17 అన్యఞ్చ పురాతనకుత్వాం కోపి నవానగోస్తనీరసం న నిదధాతి, యస్మాత్ తథా కృతే కుతూ ర్విదీర్య్యతే తేన గోస్తనీరసః పతతి కుతూశ్చ నశ్యతి; తస్మాత్ నవీనాయాం కుత్వాం నవీనో గోస్తనీరసః స్థాప్యతే, తేన ద్వయోరవనం భవతి|
Neither do they pour new wine into old wineskins. Otherwise, the wineskins rupture, and the wine pours out, and the wineskins are destroyed. Instead, they pour new wine into new wineskins. And so, both are preserved.”
18 అపరం తేనైతత్కథాకథనకాలే ఏకోఽధిపతిస్తం ప్రణమ్య బభాషే, మమ దుహితా ప్రాయేణైతావత్కాలే మృతా, తస్మాద్ భవానాగత్య తస్యా గాత్రే హస్తమర్పయతు, తేన సా జీవిష్యతి|
As he was speaking these things to them, behold, a certain ruler approached and adored him, saying: “Lord, my daughter has recently passed away. But come and impose your hand upon her, and she will live.”
19 తదానీం యీశుః శిష్యైః సాకమ్ ఉత్థాయ తస్య పశ్చాద్ వవ్రాజ|
And Jesus, rising up, followed him, with his disciples.
20 ఇత్యనన్తరే ద్వాదశవత్సరాన్ యావత్ ప్రదరామయేన శీర్ణైకా నారీ తస్య పశ్చాద్ ఆగత్య తస్య వసనస్య గ్రన్థిం పస్పర్శ;
And behold, a woman, who had suffered from a flow of blood for twelve years, approached from behind and touched the hem of his garment.
21 యస్మాత్ మయా కేవలం తస్య వసనం స్పృష్ట్వా స్వాస్థ్యం ప్రాప్స్యతే, సా నారీతి మనసి నిశ్చితవతీ|
For she said within herself, “If I will touch even his garment, I shall be saved.”
22 తతో యీశుర్వదనం పరావర్త్త్య తాం జగాద, హే కన్యే, త్వం సుస్థిరా భవ, తవ విశ్వాసస్త్వాం స్వస్థామకార్షీత్| ఏతద్వాక్యే గదితఏవ సా యోషిత్ స్వస్థాభూత్|
But Jesus, turning and seeing her, said: “Be strengthened in faith, daughter; your faith has made you well.” And the woman was made well from that hour.
23 అపరం యీశుస్తస్యాధ్యక్షస్య గేహం గత్వా వాదకప్రభృతీన్ బహూన్ లోకాన్ శబ్దాయమానాన్ విలోక్య తాన్ అవదత్,
And when Jesus had arrived in the house of the ruler, and he had seen the musicians and the tumultuous crowd,
24 పన్థానం త్యజ, కన్యేయం నామ్రియత నిద్రితాస్తే; కథామేతాం శ్రుత్వా తే తముపజహసుః|
he said, “Depart. For the girl is not dead, but asleep.” And they derided him.
25 కిన్తు సర్వ్వేషు బహిష్కృతేషు సోఽభ్యన్తరం గత్వా కన్యాయాః కరం ధృతవాన్, తేన సోదతిష్ఠత్;
And when the crowd had been sent away, he entered. And he took her by the hand. And the girl rose up.
26 తతస్తత్కర్మ్మణో యశః కృత్స్నం తం దేశం వ్యాప్తవత్|
And the news of this went out to that entire land.
27 తతః పరం యీశుస్తస్మాత్ స్థానాద్ యాత్రాం చకార; తదా హే దాయూదః సన్తాన, అస్మాన్ దయస్వ, ఇతి వదన్తౌ ద్వౌ జనావన్ధౌ ప్రోచైరాహూయన్తౌ తత్పశ్చాద్ వవ్రజతుః|
And as Jesus passed from there, two blind men followed him, crying out and saying, “Take pity on us, Son of David.”
28 తతో యీశౌ గేహమధ్యం ప్రవిష్టం తావపి తస్య సమీపమ్ ఉపస్థితవన్తౌ, తదానీం స తౌ పృష్టవాన్ కర్మ్మైతత్ కర్త్తుం మమ సామర్థ్యమ్ ఆస్తే, యువాం కిమితి ప్రతీథః? తదా తౌ ప్రత్యూచతుః, సత్యం ప్రభో|
And when he had arrived at the house, the blind men approached him. And Jesus said to them, “Do you trust that I am able to do this for you?” They say to him, “Certainly, Lord.”
29 తదానీం స తయో ర్లోచనాని స్పృశన్ బభాషే, యువయోః ప్రతీత్యనుసారాద్ యువయో ర్మఙ్గలం భూయాత్| తేన తత్క్షణాత్ తయో ర్నేత్రాణి ప్రసన్నాన్యభవన్,
Then he touched their eyes, saying, “According to your faith, so let it be done for you.”
30 పశ్చాద్ యీశుస్తౌ దృఢమాజ్ఞాప్య జగాద, అవధత్తమ్ ఏతాం కథాం కోపి మనుజో మ జానీయాత్|
And their eyes were opened. And Jesus warned them, saying, “See to it that no one knows of this.”
31 కిన్తు తౌ ప్రస్థాయ తస్మిన్ కృత్స్నే దేశే తస్య కీర్త్తిం ప్రకాశయామాసతుః|
But going out, they spread the news of it to all that land.
32 అపరం తౌ బహిర్యాత ఏతస్మిన్నన్తరే మనుజా ఏకం భూతగ్రస్తమూకం తస్య సమీపమ్ ఆనీతవన్తః|
Then, when they had departed, behold, they brought him a man who was mute, having a demon.
33 తేన భూతే త్యాజితే స మూకః కథాం కథయితుం ప్రారభత, తేన జనా విస్మయం విజ్ఞాయ కథయామాసుః, ఇస్రాయేలో వంశే కదాపి నేదృగదృశ్యత;
And after the demon was cast out, the mute man spoke. And the crowds wondered, saying, “Never has anything like this been seen in Israel.”
34 కిన్తు ఫిరూశినః కథయాఞ్చక్రుః భూతాధిపతినా స భూతాన్ త్యాజయతి|
But the Pharisees said, “By the prince of demons does he cast out demons.”
35 తతః పరం యీశుస్తేషాం భజనభవన ఉపదిశన్ రాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ లోకానాం యస్య య ఆమయో యా చ పీడాసీత్, తాన్ శమయన్ శమయంశ్చ సర్వ్వాణి నగరాణి గ్రామాంశ్చ బభ్రామ|
And Jesus traveled throughout all of the cities and towns, teaching in their synagogues, and preaching the Gospel of the kingdom, and healing every illness and every infirmity.
36 అన్యఞ్చ మనుజాన్ వ్యాకులాన్ అరక్షకమేషానివ చ త్యక్తాన్ నిరీక్ష్య తేషు కారుణికః సన్ శిష్యాన్ అవదత్,
Then, seeing the multitudes, he had compassion on them, because they were distressed and were reclining, like sheep without a shepherd.
37 శస్యాని ప్రచురాణి సన్తి, కిన్తు ఛేత్తారః స్తోకాః|
Then he said to his disciples: “The harvest indeed is great, but the laborers are few.
38 క్షేత్రం ప్రత్యపరాన్ ఛేదకాన్ ప్రహేతుం శస్యస్వామినం ప్రార్థయధ్వమ్|
Therefore, petition the Lord of the harvest, so that he may sent out laborers to his harvest.”
