మథిః 6
1 సావధానా భవత, మనుజాన్ దర్శయితుం తేషాం గోచరే ధర్మ్మకర్మ్మ మా కురుత, తథా కృతే యుష్మాకం స్వర్గస్థపితుః సకాశాత్ కిఞ్చన ఫలం న ప్రాప్స్యథ|
Habt acht auf eure Almosen, daß ihr die nicht gebet vor den Leuten, daß ihr von ihnen gesehen werdet; ihr habt anders keinen Lohn bei eurem Vater im Himmel.
2 త్వం యదా దదాసి తదా కపటినో జనా యథా మనుజేభ్యః ప్రశంసాం ప్రాప్తుం భజనభవనే రాజమార్గే చ తూరీం వాదయన్తి, తథా మా కురి, అహం తుభ్యం యథార్థం కథయామి, తే స్వకాయం ఫలమ్ అలభన్త|
Wenn du nun Almosen gibst, sollst du nicht lassen vor dir posaunen, wie die Heuchler tun in den Schulen und auf den Gassen, auf daß sie von den Leuten gepreiset werden. Wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
3 కిన్తు త్వం యదా దదాసి, తదా నిజదక్షిణకరో యత్ కరోతి, తద్ వామకరం మా జ్ఞాపయ|
Wenn du aber Almosen gibst, so laß deine linke Hand nicht wissen, was die rechte tut,
4 తేన తవ దానం గుప్తం భవిష్యతి యస్తు తవ పితా గుప్తదర్శీ, స ప్రకాశ్య తుభ్యం ఫలం దాస్యతి|
auf daß dein Almosen verborgen, sei; und dein Vater, der in das Verborgene siehet, wird dir's vergelten öffentlich.
5 అపరం యదా ప్రార్థయసే, తదా కపటినఇవ మా కురు, యస్మాత్ తే భజనభవనే రాజమార్గస్య కోణే తిష్ఠన్తో లోకాన్ దర్శయన్తః ప్రార్థయితుం ప్రీయన్తే; అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, తే స్వకీయఫలం ప్రాప్నువన్|
Und wenn du betest, sollst du nicht sein wie die Heuchler, die da gerne stehen und beten in den Schulen und an den Ecken auf den Gassen, auf daß sie von den Leuten gesehen werden. Wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
6 తస్మాత్ ప్రార్థనాకాలే అన్తరాగారం ప్రవిశ్య ద్వారం రుద్వ్వా గుప్తం పశ్యతస్తవ పితుః సమీపే ప్రార్థయస్వ; తేన తవ యః పితా గుప్తదర్శీ, స ప్రకాశ్య తుభ్యం ఫలం దాస్యతి
Wenn du aber betest, so gehe in dein Kämmerlein und schließe die Tür zu und bete zu deinem Vater im Verborgenen; und dein Vater, der in das Verborgene siehet, wird dir's vergelten öffentlich.
7 అపరం ప్రార్థనాకాలే దేవపూజకాఇవ ముధా పునరుక్తిం మా కురు, యస్మాత్ తే బోధన్తే, బహువారం కథాయాం కథితాయాం తేషాం ప్రార్థనా గ్రాహిష్యతే|
Und wenn ihr betet, sollt ihr nicht viel plappern wie die Heiden; denn sie meinen, sie werden erhöret, wenn sie viel Worte machen.
8 యూయం తేషామివ మా కురుత, యస్మాత్ యుష్మాకం యద్ యత్ ప్రయోజనం యాచనాతః ప్రాగేవ యుష్మాకం పితా తత్ జానాతి|
Darum sollt ihr euch ihnen nicht gleichen. Euer Vater weiß, was ihr bedürfet, ehe denn ihr ihn bittet.
9 అతఏవ యూయమ ఈదృక్ ప్రార్థయధ్వం, హే అస్మాకం స్వర్గస్థపితః, తవ నామ పూజ్యం భవతు|
Darum sollt ihr also beten: Unser Vater in dem Himmel! Dein Name werde geheiliget.
10 తవ రాజత్వం భవతు; తవేచ్ఛా స్వర్గే యథా తథైవ మేదిన్యామపి సఫలా భవతు|
Dein Reich komme. Dein Wille geschehe auf Erden wie im Himmel.
11 అస్మాకం ప్రయోజనీయమ్ ఆహారమ్ అద్య దేహి|
Unser täglich Brot gib uns heute.
12 వయం యథా నిజాపరాధినః క్షమామహే, తథైవాస్మాకమ్ అపరాధాన్ క్షమస్వ|
Und vergib uns unsere Schulden, wie wir unsern Schuldigern vergeben.
13 అస్మాన్ పరీక్షాం మానయ, కిన్తు పాపాత్మనో రక్ష; రాజత్వం గౌరవం పరాక్రమః ఏతే సర్వ్వే సర్వ్వదా తవ; తథాస్తు|
Und führe uns nicht in Versuchung, sondern erlöse uns von dem Übel. Denn dein ist das Reich und die Kraft und die HERRLIchkeit in Ewigkeit. Amen.
14 యది యూయమ్ అన్యేషామ్ అపరాధాన్ క్షమధ్వే తర్హి యుష్మాకం స్వర్గస్థపితాపి యుష్మాన్ క్షమిష్యతే;
Denn so ihr den Menschen ihre Fehle vergebet, so wird euch euer himmlischer Vater auch vergeben.
15 కిన్తు యది యూయమ్ అన్యేషామ్ అపరాధాన్ న క్షమధ్వే, తర్హి యుష్మాకం జనకోపి యుష్మాకమ్ అపరాధాన్ న క్షమిష్యతే|
Wo ihr aber den Menschen ihre Fehle nicht vergebet, so wird euch euer Vater eure Fehle auch nicht vergeben.
16 అపరమ్ ఉపవాసకాలే కపటినో జనా మానుషాన్ ఉపవాసం జ్ఞాపయితుం స్వేషాం వదనాని మ్లానాని కుర్వ్వన్తి, యూయం తఇవ విషణవదనా మా భవత; అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి తే స్వకీయఫలమ్ అలభన్త|
Wenn ihr fastet, sollt' ihr nicht sauer sehen wie die Heuchler; denn sie verstellen ihre Angesichte, auf daß sie vor den Leuten scheinen mit ihrem Fasten. Wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
17 యదా త్వమ్ ఉపవససి, తదా యథా లోకైస్త్వం ఉపవాసీవ న దృశ్యసే, కిన్తు తవ యోఽగోచరః పితా తేనైవ దృశ్యసే, తత్కృతే నిజశిరసి తైలం మర్ద్దయ వదనఞ్చ ప్రక్షాలయ;
Wenn du aber fastest, so salbe dein Haupt und wasche dein Angesicht,
18 తేన తవ యః పితా గుప్తదర్శీ స ప్రకాశ్య తుభ్యం ఫలం దాస్యతి|
auf daß du nicht scheinest vor den Leuten mit deinem Fasten, sondern vor deinem Vater, welcher verborgen ist; und dein Vater, der in das Verborgene siehet, wird dir's Vergelten öffentlich.
19 అపరం యత్ర స్థానే కీటాః కలఙ్కాశ్చ క్షయం నయన్తి, చౌరాశ్చ సన్ధిం కర్త్తయిత్వా చోరయితుం శక్నువన్తి, తాదృశ్యాం మేదిన్యాం స్వార్థం ధనం మా సంచినుత|
Ihr sollt euch nicht Schätze sammeln auf Erden, da sie die Motten und der Rost fressen, und da die Diebe nach graben und stehlen.
20 కిన్తు యత్ర స్థానే కీటాః కలఙ్కాశ్చ క్షయం న నయన్తి, చౌరాశ్చ సన్ధిం కర్త్తయిత్వా చోరయితుం న శక్నువన్తి, తాదృశే స్వర్గే ధనం సఞ్చినుత|
Sammelt euch aber Schätze im Himmel, da sie weder Motten noch Rost fressen, und da die Diebe nicht nach graben noch stehlen.
21 యస్మాత్ యత్ర స్థానే యుష్మాంక ధనం తత్రైవ ఖానే యుష్మాకం మనాంసి|
Denn wo euer Schatz ist, da ist auch euer Herz.
22 లోచనం దేహస్య ప్రదీపకం, తస్మాత్ యది తవ లోచనం ప్రసన్నం భవతి, తర్హి తవ కృత్స్నం వపు ర్దీప్తియుక్తం భవిష్యతి|
Das Auge ist des Leibes Licht. Wenn dein Auge einfältig ist, so wird dein ganzer Leib licht sein.
23 కిన్తు లోచనేఽప్రసన్నే తవ కృత్స్నం వపుః తమిస్రయుక్తం భవిష్యతి| అతఏవ యా దీప్తిస్త్వయి విద్యతే, సా యది తమిస్రయుక్తా భవతి, తర్హి తత్ తమిస్రం కియన్ మహత్|
Wenn aber dein Auge ein Schalk ist, so wird dein ganzer Leib finster sein. Wenn aber das Licht, das in dir ist, Finsternis ist, wie groß wird dann die Finsternis selber sein!
24 కోపి మనుజో ద్వౌ ప్రభూ సేవితుం న శక్నోతి, యస్మాద్ ఏకం సంమన్య తదన్యం న సమ్మన్యతే, యద్వా ఏకత్ర మనో నిధాయ తదన్యమ్ అవమన్యతే; తథా యూయమపీశ్వరం లక్ష్మీఞ్చేత్యుభే సేవితుం న శక్నుథ|
Niemand kann zweien HERREN dienen. Entweder er wird einen hassen und den andern lieben, oder wird einem anhangen und den andern verachten. Ihr könnt nicht Gott dienen und dem Mammon.
25 అపరమ్ అహం యుష్మభ్యం తథ్యం కథయామి, కిం భక్షిష్యామః? కిం పాస్యామః? ఇతి ప్రాణధారణాయ మా చిన్తయత; కిం పరిధాస్యామః? ఇతి కాయరక్షణాయ న చిన్తయత; భక్ష్యాత్ ప్రాణా వసనాఞ్చ వపూంషి కిం శ్రేష్ఠాణి న హి?
Darum sage ich euch: Sorget nicht für euer Leben, was ihr essen und trinken werdet, auch nicht für euren Leib, was ihr anziehen werdet. Ist nicht das Leben mehr denn die Speise und der Leib mehr denn die Kleidung?
26 విహాయసో విహఙ్గమాన్ విలోకయత; తై ర్నోప్యతే న కృత్యతే భాణ్డాగారే న సఞ్చీయతేఽపి; తథాపి యుష్మాకం స్వర్గస్థః పితా తేభ్య ఆహారం వితరతి|
Sehet die Vögel unter dem Himmel an: sie säen nicht, sie ernten nicht, sie sammeln nicht in die Scheunen; und euer himmlischer Vater nähret sie doch. Seid ihr denn nicht viel mehr denn sie?
27 యూయం తేభ్యః కిం శ్రేష్ఠా న భవథ? యుష్మాకం కశ్చిత్ మనుజః చిన్తయన్ నిజాయుషః క్షణమపి వర్ద్ధయితుం శక్నోతి?
Wer ist unter euch, der seiner Länge eine Elle zusetzen möge, ob er gleich darum sorget?
28 అపరం వసనాయ కుతశ్చిన్తయత? క్షేత్రోత్పన్నాని పుష్పాణి కథం వర్ద్ధన్తే తదాలోచయత| తాని తన్తూన్ నోత్పాదయన్తి కిమపి కార్య్యం న కుర్వ్వన్తి;
Und warum sorget ihr für die Kleidung? Schauet die Lilien auf dem Felde, wie sie wachsen! Sie arbeiten nicht, auch spinnen sie nicht.
29 తథాప్యహం యుష్మాన్ వదామి, సులేమాన్ తాదృగ్ ఐశ్వర్య్యవానపి తత్పుష్పమివ విభూషితో నాసీత్|
Ich sage euch, daß auch Salomo in aller seiner HERRLIchkeit nicht bekleidet gewesen ist als derselbigen eins.
30 తస్మాత్ క్షద్య విద్యమానం శ్చః చుల్ల్యాం నిక్షేప్స్యతే తాదృశం యత్ క్షేత్రస్థితం కుసుమం తత్ యదీశ్చర ఇత్థం బిభూషయతి, తర్హి హే స్తోకప్రత్యయినో యుష్మాన్ కిం న పరిధాపయిష్యతి?
So denn Gott das Gras auf dem Felde also kleidet, das doch heute stehet und morgen in den Ofen geworfen wird, sollt' er das nicht viel mehr euch tun, o ihr Kleingläubigen?
31 తస్మాత్ అస్మాభిః కిమత్స్యతే? కిఞ్చ పాయిష్యతే? కిం వా పరిధాయిష్యతే, ఇతి న చిన్తయత|
Darum sollt ihr nicht sorgen und sagen: Was werden wir essen, was werden wir trinken, womit werden wir uns kleiden?
32 యస్మాత్ దేవార్చ్చకా అపీతి చేష్టన్తే; ఏతేషు ద్రవ్యేషు ప్రయోజనమస్తీతి యుష్మాకం స్వర్గస్థః పితా జానాతి|
Nach solchem allem trachten die Heiden. Denn euer himmlischer Vater weiß, daß ihr des alles bedürfet.
33 అతఏవ ప్రథమత ఈశ్వరీయరాజ్యం ధర్మ్మఞ్చ చేష్టధ్వం, తత ఏతాని వస్తూని యుష్మభ్యం ప్రదాయిష్యన్తే|
Trachtet am ersten nach dem Reich Gottes und nach seiner Gerechtigkeit, so wird euch solches alles zufallen.
34 శ్వః కృతే మా చిన్తయత, శ్వఏవ స్వయం స్వముద్దిశ్య చిన్తయిష్యతి; అద్యతనీ యా చిన్తా సాద్యకృతే ప్రచురతరా|
Darum sorget nicht für den andern Morgen; denn der morgende Tag wird für das Seine sorgen. Es ist genug, daß ein jeglicher Tag seine eigene Plage habe.
