మథిః 21
1 అనన్తరం తేషు యిరూశాలమ్నగరస్య సమీపవేర్త్తినో జైతుననామకధరాధరస్య సమీపస్థ్తిం బైత్ఫగిగ్రామమ్ ఆగతేషు, యీశుః శిష్యద్వయం ప్రేషయన్ జగాద,
Lorsqu’ils approchèrent de Jérusalem et qu’ils furent venus à Bethphagé, près du mont des Oliviers, Jésus envoya deux disciples,
2 యువాం సమ్ముఖస్థగ్రామం గత్వా బద్ధాం యాం సవత్సాం గర్ద్దభీం హఠాత్ ప్రాప్స్యథః, తాం మోచయిత్వా మదన్తికమ్ ఆనయతం|
Leur disant: Allez au village qui est devant vous, et soudain vous trouverez une ânesse attachée, et son ânon avec elle; déliez-les et amenez-les-moi.
3 తత్ర యది కశ్చిత్ కిఞ్చిద్ వక్ష్యతి, తర్హి వదిష్యథః, ఏతస్యాం ప్రభోః ప్రయోజనమాస్తే, తేన స తత్క్షణాత్ ప్రహేష్యతి|
Et si quelqu’un vous dit quelque chose, répondez que le Seigneur en a besoin; et aussitôt il les laissera emmener.
4 సీయోనః కన్యకాం యూయం భాషధ్వమితి భారతీం| పశ్య తే నమ్రశీలః సన్ నృప ఆరుహ్య గర్దభీం| అర్థాదారుహ్య తద్వత్సమాయాస్యతి త్వదన్తికం|
Or tout cela fut fait, afin que s’accomplit la parole du prophète, disant:
5 భవిష్యద్వాదినోక్తం వచనమిదం తదా సఫలమభూత్|
Dites à la fille de Sion: Voici que votre Roi vient à vous plein de douceur, monté sur une ânesse et sur l’ânon de celle qui est sous le joug.
6 అనన్తరం తౌ శ్ష్యి యీశో ర్యథానిదేశం తం గ్రామం గత్వా
S’en allant donc, les disciples firent comme Jésus leur avait commandé;
7 గర్దభీం తద్వత్సఞ్చ సమానీతవన్తౌ, పశ్చాత్ తదుపరి స్వీయవసనానీ పాతయిత్వా తమారోహయామాసతుః|
Ils amenèrent l’ânesse et l’ânon, mirent dessus leurs vêtements et l’y firent asseoir.
8 తతో బహవో లోకా నిజవసనాని పథి ప్రసారయితుమారేభిరే, కతిపయా జనాశ్చ పాదపపర్ణాదికం ఛిత్వా పథి విస్తారయామాసుః|
La plus grande partie du peuple étendit ses vêtements le long de la route, d’autres coupaient des branches d’arbres et en jonchaient le chemin.
9 అగ్రగామినః పశ్చాద్గామినశ్చ మనుజా ఉచ్చైర్జయ జయ దాయూదః సన్తానేతి జగదుః పరమేశ్వరస్య నామ్నా య ఆయాతి స ధన్యః, సర్వ్వోపరిస్థస్వర్గేపి జయతి|
Or la foule qui précédait et celle qui suivait criaient, disant: Hosanna au fils de David: béni celui qui vient au nom du Seigneur! Hosanna au plus haut des cieux!
10 ఇత్థం తస్మిన్ యిరూశాలమం ప్రవిష్టే కోఽయమితి కథనాత్ కృత్స్నం నగరం చఞ్చలమభవత్|
Lorsqu’il fut entré dans Jérusalem, toute la ville fut émue, demandant: Qui est celui-ci?
11 తత్ర లోకోః కథయామాసుః, ఏష గాలీల్ప్రదేశీయ-నాసరతీయ-భవిష్యద్వాదీ యీశుః|
Et la multitude répondait: C’est Jésus, le Prophète de Nazareth en Galilée.
12 అనన్తరం యీశురీశ్వరస్య మన్దిరం ప్రవిశ్య తన్మధ్యాత్ క్రయవిక్రయిణో వహిశ్చకార; వణిజాం ముద్రాసనానీ కపోతవిక్రయిణాఞ్చసనానీ చ న్యువ్జయామాస|
Et Jésus entra dans le temple de Dieu, et chassa tous ceux qui vendaient et achetaient dans le temple; il renversa même les tables des changeurs et les sièges de ceux qui vendaient des colombes;
13 అపరం తానువాచ, ఏషా లిపిరాస్తే, "మమ గృహం ప్రార్థనాగృహమితి విఖ్యాస్యతి", కిన్తు యూయం తద్ దస్యూనాం గహ్వరం కృతవన్తః|
Et il leur dit: Il est écrit: Ma maison sera appelée maison de prière; mais vous en avez fait une caverne de voleurs.
14 తదనన్తరమ్ అన్ధఖఞ్చలోకాస్తస్య సమీపమాగతాః, స తాన్ నిరామయాన్ కృతవాన్|
Et des aveugles et des boiteux s’approchèrent de lui dans le temple, et il les guérit.
15 యదా ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తేన కృతాన్యేతాని చిత్రకర్మ్మాణి దదృశుః, జయ జయ దాయూదః సన్తాన, మన్దిరే బాలకానామ్ ఏతాదృశమ్ ఉచ్చధ్వనిం శుశ్రువుశ్చ, తదా మహాక్రుద్ధా బభూవః,
Mais les princes des prêtres et les scribes, voyant les merveilles qu’il faisait et les enfants qui criaient dans le temple et disaient: Hosanna au fils de David, s’indignèrent,
16 తం పప్రచ్ఛుశ్చ, ఇమే యద్ వదన్తి, తత్ కిం త్వం శృణోషి? తతో యీశుస్తాన్ అవోచత్, సత్యమ్; స్తన్యపాయిశిశూనాఞ్చ బాలకానాఞ్చ వక్త్రతః| స్వకీయం మహిమానం త్వం సంప్రకాశయసి స్వయం| ఏతద్వాక్యం యూయం కిం నాపఠత?
Et lui dirent: Entendez-vous ce que disent ceux-ci? Jésus leur répondit: Oui. N’avez-vous jamais lu: C’est de la bouche des enfants et de ceux qui sont à la mamelle, que vous avez tiré la louange la plus parfaite?
17 తతస్తాన్ విహాయ స నగరాద్ బైథనియాగ్రామం గత్వా తత్ర రజనీం యాపయామాస|
Et, les ayant quittés, il s’en alla hors de la ville à Béthanie et s’y arrêta.
18 అనన్తరం ప్రభాతే సతి యీశుః పునరపి నగరమాగచ్ఛన్ క్షుధార్త్తో బభూవ|
Le lendemain matin, comme il revenait à la ville, il eut faim.
19 తతో మార్గపార్శ్వ ఉడుమ్బరవృక్షమేకం విలోక్య తత్సమీపం గత్వా పత్రాణి వినా కిమపి న ప్రాప్య తం పాదపం ప్రోవాచ, అద్యారభ్య కదాపి త్వయి ఫలం న భవతు; తేన తత్క్షణాత్ స ఉడుమ్బరమాహీరుహః శుష్కతాం గతః| (aiōn g165)
Or apercevant un figuier près du chemin, il s’en approcha; et n’y trouvant rien que des feuilles, il lui dit: Que jamais fruit ne naisse de toi désormais. Et à l’instant le figuier sécha. (aiōn g165)
20 తద్ దృష్ట్వా శిష్యా ఆశ్చర్య్యం విజ్ఞాయ కథయామాసుః, ఆః, ఉడుమ్వరపాదపోఽతితూర్ణం శుష్కోఽభవత్|
Ce qu’ayant vu, les disciples s’étonnèrent, disant: Comment a-t-il séché sur-le-champ?
21 తతో యీశుస్తానువాచ, యుష్మానహం సత్యం వదామి, యది యూయమసన్దిగ్ధాః ప్రతీథ, తర్హి యూయమపి కేవలోడుమ్వరపాదపం ప్రతీత్థం కర్త్తుం శక్ష్యథ, తన్న, త్వం చలిత్వా సాగరే పతేతి వాక్యం యుష్మాభిరస్మిన శైలే ప్రోక్తేపి తదైవ తద్ ఘటిష్యతే|
Alors, Jésus prenant la parole, leur dit: En vérité, je vous dis: Si vous avez de la foi et que vous n’hésitiez point, non seulement vous ferez comme j’ai fait au figuier, mais même, si vous dites à cette montagne: Lève-toi et te jette dans la mer, cela se fera.
22 తథా విశ్వస్య ప్రార్థ్య యుష్మాభి ర్యద్ యాచిష్యతే, తదేవ ప్రాప్స్యతే|
Et tout ce que vous demanderez dans la prière avec foi, vous l’obtiendrez.
23 అనన్తరం మన్దిరం ప్రవిశ్యోపదేశనసమయే తత్సమీపం ప్రధానయాజకాః ప్రాచీనలోకాశ్చాగత్య పప్రచ్ఛుః, త్వయా కేన సామర్థ్యనైతాని కర్మ్మాణి క్రియన్తే? కేన వా తుభ్యమేతాని సామర్థ్యాని దత్తాని?
Or, comme il vint dans le temple, les princes des prêtres et les anciens du peuple s’approchèrent de lui, tandis qu’il enseignait, et dirent: Par quelle autorité faites-vous ces choses? Et qui vous a donné ce pouvoir?
24 తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహమపి యుష్మాన్ వాచమేకాం పృచ్ఛామి, యది యూయం తదుత్తరం దాతుం శక్ష్యథ, తదా కేన సామర్థ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాని కరోమి, తదహం యుష్మాన్ వక్ష్యామి|
Jésus répondant, leur dit: Je vous ferai, moi aussi, une demande; si vous y répondez, je vous dirai par quelle autorité je fais ces choses.
25 యోహనో మజ్జనం కస్యాజ్ఞయాభవత్? కిమీశ్వరస్య మనుష్యస్య వా? తతస్తే పరస్పరం వివిచ్య కథయామాసుః, యదీశ్వరస్యేతి వదామస్తర్హి యూయం తం కుతో న ప్రత్యైత? వాచమేతాం వక్ష్యతి|
Le baptême de Jean, d’où était-il? du ciel ou des hommes? Mais eux pensaient en eux-mêmes, disant:
26 మనుష్యస్యేతి వక్తుమపి లోకేభ్యో బిభీమః, యతః సర్వ్వైరపి యోహన్ భవిష్యద్వాదీతి జ్ఞాయతే|
Si nous répondons: Du ciel, il nous dira: Pourquoi donc n’y avez-vous pas cru! Et si nous répondons: Des hommes, nous avons à craindre le peuple; tous, en effet, tenaient Jean pour prophète.
27 తస్మాత్ తే యీశుం ప్రత్యవదన్, తద్ వయం న విద్మః| తదా స తానుక్తవాన్, తర్హి కేన సామరథ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాన్యహం కరోమి, తదప్యహం యుష్మాన్ న వక్ష్యామి|
Ainsi, répondant à Jésus, ils dirent: Nous ne savons. Et Jésus aussi leur répondit: Ni moi non plus je ne vous dirai par quelle autorité je fais ces choses.
28 కస్యచిజ్జనస్య ద్వౌ సుతావాస్తాం స ఏకస్య సుతస్య సమీపం గత్వా జగాద, హే సుత, త్వమద్య మమ ద్రాక్షాక్షేత్రే కర్మ్మ కర్తుం వ్రజ|
Mais que vous en semble? Un homme avait deux fils; s’approchant du premier, il lui dit: Mon fils, va-t’en aujourd’hui travailler à ma vigne.
29 తతః స ఉక్తవాన్, న యాస్యామి, కిన్తు శేషేఽనుతప్య జగామ|
Celui-ci répondant, dit: Je ne veux pas. Mais après, touché de repentir, il y alla.
30 అనన్తరం సోన్యసుతస్య సమీపం గత్వా తథైవ కథ్తివాన్; తతః స ప్రత్యువాచ, మహేచ్ఛ యామి, కిన్తు న గతః|
S’approchant ensuite de l’autre, il dit de même. Et celui-ci répondant dit: J’y vais. Seigneur, et il n’y alla point.
31 ఏతయోః పుత్రయో ర్మధ్యే పితురభిమతం కేన పాలితం? యుష్మాభిః కిం బుధ్యతే? తతస్తే ప్రత్యూచుః, ప్రథమేన పుత్రేణ| తదానీం యీశుస్తానువాచ, అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, చణ్డాలా గణికాశ్చ యుష్మాకమగ్రత ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రవిశన్తి|
Lequel des deux a fait la volonté du père? Ils lui dirent: Le premier. Jésus leur répliqua: En vérité je vous dis que les publicains et les femmes de mauvaise vie vous précéderont dans le royaume de Dieu.
32 యతో యుష్మాకం సమీపం యోహని ధర్మ్మపథేనాగతే యూయం తం న ప్రతీథ, కిన్తు చణ్డాలా గణికాశ్చ తం ప్రత్యాయన్, తద్ విలోక్యాపి యూయం ప్రత్యేతుం నాఖిద్యధ్వం|
Car Jean est venu à vous dans la voie de la justice et vous n’avez pas cru en lui; mais les publicains et les femmes de mauvaise vie ont cru en lui; et vous, ayant vu cela, vous n’avez pas même eu de repentir ensuite, de manière à croire en lui.
33 అపరమేకం దృష్టాన్తం శృణుత, కశ్చిద్ గృహస్థః క్షేత్రే ద్రాక్షాలతా రోపయిత్వా తచ్చతుర్దిక్షు వారణీం విధాయ తన్మధ్యే ద్రాక్షాయన్త్రం స్థాపితవాన్, మాఞ్చఞ్చ నిర్మ్మితవాన్, తతః కృషకేషు తత్ క్షేత్రం సమర్ప్య స్వయం దూరదేశం జగామ|
Ecoutez une autre parabole: Il y avait un homme, père de famille, qui planta une vigne et l’entoura d’une haie, y creusa un pressoir, et bâtit une tour; il la loua ensuite à des vignerons, et partit pour un voyage.
34 తదనన్తరం ఫలసమయ ఉపస్థితే స ఫలాని ప్రాప్తుం కృషీవలానాం సమీపం నిజదాసాన్ ప్రేషయామాస|
Or, lorsque le temps des fruits approcha, il envoya ses serviteurs aux vignerons, pour en recevoir les fruits.
35 కిన్తు కృషీవలాస్తస్య తాన్ దాసేయాన్ ధృత్వా కఞ్చన ప్రహృతవన్తః, కఞ్చన పాషాణైరాహతవన్తః, కఞ్చన చ హతవన్తః|
Mais les vignerons s’étant saisis de ses serviteurs déchirèrent l’un de coups, tuèrent l’autre et en lapidèrent un autre.
36 పునరపి స ప్రభుః ప్రథమతోఽధికదాసేయాన్ ప్రేషయామాస, కిన్తు తే తాన్ ప్రత్యపి తథైవ చక్రుః|
Il envoya encore d’autres serviteurs en plus grand nombre que les premiers, et ils leur firent pareillement.
37 అనన్తరం మమ సుతే గతే తం సమాదరిష్యన్తే, ఇత్యుక్త్వా శేషే స నిజసుతం తేషాం సన్నిధిం ప్రేషయామాస|
En dernier lieu il leur envoya son fils, disant: Ils auront du respect pour mon fils.
38 కిన్తు తే కృషీవలాః సుతం వీక్ష్య పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రయితుమ్ ఆరేభిరే, అయముత్తరాధికారీ వయమేనం నిహత్యాస్యాధికారం స్వవశీకరిష్యామః|
Mais les vignerons voyant le fils dirent en eux-mêmes: Celui-ci est l’héritier; venez, tuons-le, et nous aurons son héritage.
39 పశ్చాత్ తే తం ధృత్వా ద్రాక్షాక్షేత్రాద్ బహిః పాతయిత్వాబధిషుః|
Et après l’avoir pris, ils le jetèrent hors de la vigne, et le tuèrent.
40 యదా స ద్రాక్షాక్షేత్రపతిరాగమిష్యతి, తదా తాన్ కృషీవలాన్ కిం కరిష్యతి?
Lors donc que viendra le maître de la vigne, que fera-t-il à ces vignerons?
41 తతస్తే ప్రత్యవదన్, తాన్ కలుషిణో దారుణయాతనాభిరాహనిష్యతి, యే చ సమయానుక్రమాత్ ఫలాని దాస్యన్తి, తాదృశేషు కృషీవలేషు క్షేత్రం సమర్పయిష్యతి|
Ils lui répondirent: Il fera mourir misérablement ces misérables, et il louera sa vigne à d’autres vignerons qui lui en rendront le fruit en son temps.
42 తదా యీశునా తే గదితాః, గ్రహణం న కృతం యస్య పాషాణస్య నిచాయకైః| ప్రధానప్రస్తరః కోణే సఏవ సంభవిష్యతి| ఏతత్ పరేశితుః కర్మ్మాస్మదృష్టావద్భుతం భవేత్| ధర్మ్మగ్రన్థే లిఖితమేతద్వచనం యుష్మాభిః కిం నాపాఠి?
Jésus leur demanda: N’avez-vous jamais lu dans les Ecritures: La pierre rejetée par ceux qui bâtissaient, est devenue un sommet d’angle. Ceci est l’œuvre du Seigneur et elle est admirable à nos yeux?
43 తస్మాదహం యుష్మాన్ వదామి, యుష్మత్త ఈశ్వరీయరాజ్యమపనీయ ఫలోత్పాదయిత్రన్యజాతయే దాయిష్యతే|
C’est pourquoi je vous dis que le royaume de Dieu vous sera ôté, et qu’il sera donné à un peuple qui en produira les fruits.
44 యో జన ఏతత్పాషాణోపరి పతిష్యతి, తం స భంక్ష్యతే, కిన్త్వయం పాషాణో యస్యోపరి పతిష్యతి, తం స ధూలివత్ చూర్ణీకరిష్యతి|
Celui qui tombera sur cette pierre, se brisera; et celui sur qui elle tombera, elle l’écrasera.
45 తదానీం ప్రాధనయాజకాః ఫిరూశినశ్చ తస్యేమాం దృష్టాన్తకథాం శ్రుత్వా సోఽస్మానుద్దిశ్య కథితవాన్, ఇతి విజ్ఞాయ తం ధర్త్తుం చేష్టితవన్తః;
Or, lorsque les princes des prêtres et les pharisiens eurent entendu ses paraboles, ils comprirent que c’était d’eux qu’il parlait.
46 కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః, యతో లోకైః స భవిష్యద్వాదీత్యజ్ఞాయి|
Et cherchant à se saisir de lui, ils craignirent le peuple, parce qu’il le regardait comme un prophète.
