మథిః 18

1 తదానీం శిష్యా యీశోః సమీపమాగత్య పృష్టవన్తః స్వర్గరాజ్యే కః శ్రేష్ఠః?

At that time came the disciples to Jesus, saying, Who is to be the greatest in the kingdom of heaven?

2 తతో యీశుః క్షుద్రమేకం బాలకం స్వసమీపమానీయ తేషాం మధ్యే నిధాయ జగాద,

And Jesus calling to Him a little child, set it in the midst of them,

3 యుష్మానహం సత్యం బ్రవీమి, యూయం మనోవినిమయేన క్షుద్రబాలవత్ న సన్తః స్వర్గరాజ్యం ప్రవేష్టుం న శక్నుథ|

and said, Verily I declare unto you, unless ye be converted, and become like little children, ye shall never enter into the kingdom of heaven.

4 యః కశ్చిద్ ఏతస్య క్షుద్రబాలకస్య సమమాత్మానం నమ్రీకరోతి, సఏవ స్వర్గరాజయే శ్రేష్ఠః|

Whosoever therefore shall humble himself as this little child, he shall be greatest in the kingdom of heaven:

5 యః కశ్చిద్ ఏతాదృశం క్షుద్రబాలకమేకం మమ నామ్ని గృహ్లాతి, స మామేవ గృహ్లాతి|

and whoever shall receive one such little child for my sake, receiveth me:

6 కిన్తు యో జనో మయి కృతవిశ్వాసానామేతేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకస్యాపి విధ్నిం జనయతి, కణ్ఠబద్ధపేషణీకస్య తస్య సాగరాగాధజలే మజ్జనం శ్రేయః|

but whosoever shall lay a stumbling-block in the way of one of these little ones, who believe in me, it were better for him that a milstone were hung on his neck, and that he were thrown into the sea.

7 విఘ్నాత్ జగతః సన్తాపో భవిష్యతి, విఘ్నోఽవశ్యం జనయిష్యతే, కిన్తు యేన మనుజేన విఘ్నో జనిష్యతే తస్యైవ సన్తాపో భవిష్యతి|

Wo will be to the world from such offenses; for it is of necessity that offenses come: but wo to that man by whom the offense cometh.

8 తస్మాత్ తవ కరశ్చరణో వా యది త్వాం బాధతే, తర్హి తం ఛిత్త్వా నిక్షిప, ద్వికరస్య ద్విపదస్య వా తవానప్తవహ్నౌ నిక్షేపాత్, ఖఞ్జస్య వా ఛిన్నహస్తస్య తవ జీవనే ప్రవేశో వరం| (aiōnios g166)

If then thy hand or thy foot cause thee to offend, cut them off and cast them from thee; it is better for thee to enter into life halt or maimed, than having two hands or two feet to be cast into everlasting fire: (aiōnios g166)

9 అపరం తవ నేత్రం యది త్వాం బాధతే, తర్హి తదప్యుత్పావ్య నిక్షిప, ద్వినేత్రస్య నరకాగ్నౌ నిక్షేపాత్ కాణస్య తవ జీవనే ప్రవేశో వరం| (Geenna g1067)

and if thine eye cause thee to offend, pluck it out and cast it from thee; it is better for thee to enter into life with but one eye, than having two eyes to be cast into hell-fire. (Geenna g1067)

10 తస్మాదవధద్ధం, ఏతేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకమపి మా తుచ్ఛీకురుత,

See that ye despise not one of these little ones; for I tell you, that their angels in heaven do continually appear in the presence of my father, who is in heaven:

11 యతో యుష్మానహం తథ్యం బ్రవీమి, స్వర్గే తేషాం దూతా మమ స్వర్గస్థస్య పితురాస్యం నిత్యం పశ్యన్తి| ఏవం యే యే హారితాస్తాన్ రక్షితుం మనుజపుత్ర ఆగచ్ఛత్|

for the Son of man came from thence to save that which was lost.

12 యూయమత్ర కిం వివింగ్ఘ్వే? కస్యచిద్ యది శతం మేషాః సన్తి, తేషామేకో హార్య్యతే చ, తర్హి స ఏకోనశతం మేషాన్ విహాయ పర్వ్వతం గత్వా తం హారితమేకం కిం న మృగయతే?

What think ye? if any man had an hundred sheep, and one of them should go astray, would he not leave the ninety and nine, and go upon the hills, and seek that which is gone astray?

13 యది చ కదాచిత్ తన్మేషోద్దేశం లమతే, తర్హి యుష్మానహం సత్యం కథయామి, సోఽవిపథగామిభ్య ఏకోనశతమేషేభ్యోపి తదేకహేతోరధికమ్ ఆహ్లాదతే|

And if he find it, verily I say unto you, he rejoiceth more on account of that, than of the ninety nine which went not astray.

14 తద్వద్ ఏతేషాం క్షుద్రప్రాఏనామ్ ఏకోపి నశ్యతీతి యుష్మాకం స్వర్గస్థపితు ర్నాభిమతమ్|

Even so it is not the will of your heavenly Father, that any one of these little ones should be lost.

15 యద్యపి తవ భ్రాతా త్వయి కిమప్యపరాధ్యతి, తర్హి గత్వా యువయోర్ద్వయోః స్థితయోస్తస్యాపరాధం తం జ్ఞాపయ| తత్ర స యది తవ వాక్యం శృణోతి, తర్హి త్వం స్వభ్రాతరం ప్రాప్తవాన్,

And if thy brother trespass against thee, go and expostulate with him alone; if he hearken to thee, thou hast gained thy brother:

16 కిన్తు యది న శృణోతి, తర్హి ద్వాభ్యాం త్రిభి ర్వా సాక్షీభిః సర్వ్వం వాక్యం యథా నిశ్చితం జాయతే, తదర్థమ్ ఏకం ద్వౌ వా సాక్షిణౌ గృహీత్వా యాహి|

but if he regard thee not, take with thee one or two more, that in the mouth of two or three witnesses every word may be established.

17 తేన స యది తయో ర్వాక్యం న మాన్యతే, తర్హి సమాజం తజ్జ్ఞాపయ, కిన్తు యది సమాజస్యాపి వాక్యం న మాన్యతే, తర్హి స తవ సమీపే దేవపూజకఇవ చణ్డాలఇవ చ భవిష్యతి|

And if he disregard them, tell it to the church: but if he disregard the church too, let him be unto thee as an heathen and a publican.

18 అహం యుష్మాన్ సత్యం వదామి, యుష్మాభిః పృథివ్యాం యద్ బధ్యతే తత్ స్వర్గే భంత్స్యతే; మేదిన్యాం యత్ భోచ్యతే, స్వర్గేఽపి తత్ మోక్ష్యతే|

Verily I say unto you, whatsoever ye shall bind on earth, shall be bound in heaven, and whatsoever ye shall loose on earth, shall be loosed in heaven.

19 పునరహం యుష్మాన్ వదామి, మేదిన్యాం యుష్మాకం యది ద్వావేకవాక్యీభూయ కిఞ్చిత్ ప్రార్థయేతే, తర్హి మమ స్వర్గస్థపిత్రా తత్ తయోః కృతే సమ్పన్నం భవిష్యతి|

And I tell you moreover, that if but two of you shall agree on earth concerning any thing which they would ask for, it shall be granted them by my Father who is in heaven:

20 యతో యత్ర ద్వౌ త్రయో వా మమ నాన్ని మిలన్తి, తత్రైవాహం తేషాం మధ్యేఽస్మి|

for where two or three are assembled together in my name, there am I in the midst of them.

21 తదానీం పితరస్తత్సమీపమాగత్య కథితవాన్ హే ప్రభో, మమ భ్రాతా మమ యద్యపరాధ్యతి, తర్హి తం కతికృత్వః క్షమిష్యే?

Then Peter came to Him and said, Lord, how often shall my brother offend against me, and I forgive him? to seven times?

22 కిం సప్తకృత్వః? యీశుస్తం జగాద, త్వాం కేవలం సప్తకృత్వో యావత్ న వదామి, కిన్తు సప్తత్యా గుణితం సప్తకృత్వో యావత్|

Jesus answereth him, I tell thee not, to seven times, but to seventy times seven.

23 అపరం నిజదాసైః సహ జిగణయిషుః కశ్చిద్ రాజేవ స్వర్గరాజయం|

And therefore the gospel-kingdom is like unto a king, who had a mind to settle accounts with his servants:

24 ఆరబ్ధే తస్మిన్ గణనే సార్ద్ధసహస్రముద్రాపూరితానాం దశసహస్రపుటకానామ్ ఏకోఽఘమర్ణస్తత్సమక్షమానాయి|

and when he began to reckon, there was brought to him one, who was debtor in ten thousand talents:

25 తస్య పరిశోధనాయ ద్రవ్యాభావాత్ పరిశోధనార్థం స తదీయభార్య్యాపుత్రాదిసర్వ్వస్వఞ్చ విక్రీయతామితి తత్ప్రభురాదిదేశ|

and not having it to pay, his lord commanded him to be sold, and his wife and children and all that he had; and payment to be made.

26 తేన స దాసస్తస్య పాదయోః పతన్ ప్రణమ్య కథితవాన్, హే ప్రభో భవతా ఘైర్య్యే కృతే మయా సర్వ్వం పరిశోధిష్యతే|

The servant therefore fell prostrate before him, saying, Lord, bear with me a while, and I will pay thee all:

27 తదానీం దాసస్య ప్రభుః సకరుణః సన్ సకలర్ణం క్షమిత్వా తం తత్యాజ|

and his lord had compassion on him, and discharged him, and forgave him the debt.

28 కిన్తు తస్మిన్ దాసే బహి ర్యాతే, తస్య శతం ముద్రాచతుర్థాంశాన్ యో ధారయతి, తం సహదాసం దృష్ద్వా తస్య కణ్ఠం నిష్పీడ్య గదితవాన్, మమ యత్ ప్రాప్యం తత్ పరిశోధయ|

But that same servant, as he was going out, met with one of his fellow-servants, who owed him but an hundred pence; and he laid hold on him and seized him by the throat, saying, Pay me what thou owest me:

29 తదా తస్య సహదాసస్తత్పాదయోః పతిత్వా వినీయ బభాషే, త్వయా ధైర్య్యే కృతే మయా సర్వ్వం పరిశోధిష్యతే|

and his fellow-servant fell down at his feet, and intreated him, saying, Bear with me a while, and I will pay thee all.

30 తథాపి స తత్ నాఙగీకృత్య యావత్ సర్వ్వమృణం న పరిశోధితవాన్ తావత్ తం కారాయాం స్థాపయామాస|

And he would not: but went away and threw him into prison till he should pay the debt.

31 తదా తస్య సహదాసాస్తస్యైతాదృగ్ ఆచరణం విలోక్య ప్రభోః సమీపం గత్వా సర్వ్వం వృత్తాన్తం నివేదయామాసుః|

Now when his fellow-servants saw what was done, they were very much grieved, and came and acquainted their lord with all that had passed.

32 తదా తస్య ప్రభుస్తమాహూయ జగాద, రే దుష్ట దాస, త్వయా మత్సన్నిధౌ ప్రార్థితే మయా తవ సర్వ్వమృణం త్యక్తం;

Then his lord called for him again, and said to him, Thou wicked slave, I forgave thee all that vast debt at thy request,

33 యథా చాహం త్వయి కరుణాం కృతవాన్, తథైవ త్వత్సహదాసే కరుణాకరణం కిం తవ నోచితం?

and oughtest not thou to have had compassion on thy fellow-servant, even as I had on thee?

34 ఇతి కథయిత్వా తస్య ప్రభుః క్రుద్ధ్యన్ నిజప్రాప్యం యావత్ స న పరిశోధితవాన్, తావత్ ప్రహారకానాం కరేషు తం సమర్పితవాన్|

And his lord being highly provoked delivered him to the officers, till he should pay all that was owing to him.

35 యది యూయం స్వాన్తఃకరణైః స్వస్వసహజానామ్ అపరాధాన్ న క్షమధ్వే, తర్హి మమ స్వర్గస్యః పితాపి యుష్మాన్ ప్రతీత్థం కరిష్యతి|

Thus will my heavenly Father do also unto you, if ye forgive not every one his brother from your hearts their trespasses.