మథిః 14
1 తదానీం రాజా హేరోద్ యీశో ర్యశః శ్రుత్వా నిజదాసేయాన్ జగాద్,
En ce temps-là, Hérode le tétrarque entendit parler de la renommée de Jésus;
2 ఏష మజ్జయితా యోహన్, ప్రమితేభయస్తస్యోత్థానాత్ తేనేత్థమద్భుతం కర్మ్మ ప్రకాశ్యతే|
et il dit à ses serviteurs: C’est Jean le baptiseur; il est ressuscité des morts, et c’est pourquoi les miracles s’opèrent par lui.
3 పురా హేరోద్ నిజభ్రాతు: ఫిలిపో జాయాయా హేరోదీయాయా అనురోధాద్ యోహనం ధారయిత్వా బద్ధా కారాయాం స్థాపితవాన్|
Car Hérode, ayant fait prendre Jean, l’avait fait lier et mettre en prison, à cause d’Hérodias, la femme de Philippe son frère;
4 యతో యోహన్ ఉక్తవాన్, ఏత్సయాః సంగ్రహో భవతో నోచితః|
car Jean lui disait: Il ne t’est pas permis de l’avoir.
5 తస్మాత్ నృపతిస్తం హన్తుమిచ్ఛన్నపి లోకేభ్యో విభయాఞ్చకార; యతః సర్వ్వే యోహనం భవిష్యద్వాదినం మేనిరే|
Et tout en ayant le désir de le faire mourir, il craignait la foule, parce qu’ils le tenaient pour prophète.
6 కిన్తు హేరోదో జన్మాహీయమహ ఉపస్థితే హేరోదీయాయా దుహితా తేషాం సమక్షం నృతిత్వా హేరోదమప్రీణ్యత్|
Mais lorsqu’on célébrait l’anniversaire de la naissance d’Hérode, la fille d’Hérodias dansa devant tous, et plut à Hérode:
7 తస్మాత్ భూపతిః శపథం కుర్వ్వన్ ఇతి ప్రత్యజ్ఞాసీత్, త్వయా యద్ యాచ్యతే, తదేవాహం దాస్యామి|
sur quoi il lui promit avec serment de lui donner tout ce qu’elle demanderait.
8 సా కుమారీ స్వీయమాతుః శిక్షాం లబ్ధా బభాషే, మజ్జయితుర్యోహన ఉత్తమాఙ్గం భాజనే సమానీయ మహ్యం విశ్రాణయ|
Et elle, poussée par sa mère: Donne-moi ici, dit-elle, dans un plat, la tête de Jean le baptiseur.
9 తతో రాజా శుశోచ, కిన్తు భోజనాయోపవిశతాం సఙ్గినాం స్వకృతశపథస్య చానురోధాత్ తత్ ప్రదాతుమ ఆదిదేశ|
Et le roi en fut affligé; mais, à cause des serments et de ceux qui étaient à table avec lui, il donna l’ordre qu’on la lui donne.
10 పశ్చాత్ కారాం ప్రతి నరం ప్రహిత్య యోహన ఉత్తమాఙ్గం ఛిత్త్వా
Et il envoya décapiter Jean dans la prison.
11 తత్ భాజన ఆనాయ్య తస్యై కుమార్య్యై వ్యశ్రాణయత్, తతః సా స్వజనన్యాః సమీపం తన్నినాయ|
Et sa tête fut apportée dans un plat et donnée à la jeune fille; et elle la porta à sa mère.
12 పశ్చాత్ యోహనః శిష్యా ఆగత్య కాయం నీత్వా శ్మశానే స్థాపయామాసుస్తతో యీశోః సన్నిధిం వ్రజిత్వా తద్వార్త్తాం బభాషిరే|
Et ses disciples vinrent et enlevèrent le corps et l’ensevelirent; et s’en allant, ils rapportèrent à Jésus [ce qui était arrivé].
13 అనన్తరం యీశురితి నిశభ్య నావా నిర్జనస్థానమ్ ఏకాకీ గతవాన్, పశ్చాత్ మానవాస్తత్ శ్రుత్వా నానానగరేభ్య ఆగత్య పదైస్తత్పశ్చాద్ ఈయుః|
Et Jésus, l’ayant entendu, se retira de là dans un bateau en un lieu désert, à l’écart; et les foules, l’ayant appris, le suivirent à pied, des [différentes] villes.
14 తదానీం యీశు ర్బహిరాగత్య మహాన్తం జననివహం నిరీక్ష్య తేషు కారుణికః మన్ తేషాం పీడితజనాన్ నిరామయాన్ చకార|
Et étant sorti, il vit une grande foule; et il fut ému de compassion envers eux, et il guérit leurs infirmes.
15 తతః పరం సన్ధ్యాయాం శిష్యాస్తదన్తికమాగత్య కథయాఞ్చక్రుః, ఇదం నిర్జనస్థానం వేలాప్యవసన్నా; తస్మాత్ మనుజాన్ స్వస్వగ్రామం గన్తుం స్వార్థం భక్ష్యాణి క్రేతుఞ్చ భవాన్ తాన్ విసృజతు|
Et le soir étant venu, ses disciples vinrent à lui, disant: Le lieu est désert, et l’heure est déjà passée; renvoie les foules, afin qu’elles s’en aillent aux villages et qu’elles s’achètent des vivres.
16 కిన్తు యీశుస్తానవాదీత్, తేషాం గమనే ప్రయోజనం నాస్తి, యూయమేవ తాన్ భోజయత|
Mais Jésus leur dit: Il n’est pas nécessaire qu’elles s’en aillent; vous, donnez-leur à manger.
17 తదా తే ప్రత్యవదన్, అస్మాకమత్ర పూపపఞ్చకం మీనద్వయఞ్చాస్తే|
Mais ils lui disent: Nous n’avons ici que cinq pains et deux poissons.
18 తదానీం తేనోక్తం తాని మదన్తికమానయత|
Et il dit: Apportez-les-moi ici.
19 అనన్తరం స మనుజాన్ యవసోపర్య్యుపవేష్టుమ్ ఆజ్ఞాపయామాస; అపర తత్ పూపపఞ్చకం మీనద్వయఞ్చ గృహ్లన్ స్వర్గం ప్రతి నిరీక్ష్యేశ్వరీయగుణాన్ అనూద్య భంక్త్వా శిష్యేభ్యో దత్తవాన్, శిష్యాశ్చ లోకేభ్యో దదుః|
Et ayant donné l’ordre aux foules de s’asseoir sur l’herbe, ayant pris les cinq pains et les deux poissons, il regarda vers le ciel et bénit; et ayant rompu les pains, il les donna aux disciples, et les disciples aux foules.
20 తతః సర్వ్వే భుక్త్వా పరితృప్తవన్తః, తతస్తదవశిష్టభక్ష్యైః పూర్ణాన్ ద్వాదశడలకాన్ గృహీతవన్తః|
Et ils mangèrent tous et furent rassasiés. Et ils ramassèrent, des morceaux qui étaient de reste, douze paniers pleins.
21 తే భోక్తారః స్త్రీర్బాలకాంశ్చ విహాయ ప్రాయేణ పఞ్చ సహస్రాణి పుమాంస ఆసన్|
Or ceux qui avaient mangé étaient environ 5 000 hommes, outre les femmes et les enfants.
22 తదనన్తరం యీశు ర్లోకానాం విసర్జనకాలే శిష్యాన్ తరణిమారోఢుం స్వాగ్రే పారం యాతుఞ్చ గాఢమాదిష్టవాన్|
Et aussitôt il contraignit les disciples de monter dans le bateau et de le précéder à l’autre rive, jusqu’à ce qu’il ait renvoyé les foules.
23 తతో లోకేషు విసృష్టేషు స వివిక్తే ప్రార్థయితుం గిరిమేకం గత్వా సన్ధ్యాం యావత్ తత్రైకాకీ స్థితవాన్|
Et quand il eut renvoyé les foules, il monta sur une montagne à l’écart pour prier; et le soir étant venu, il était là seul.
24 కిన్తు తదానీం సమ్ముఖవాతత్వాత్ సరిత్పతే ర్మధ్యే తరఙ్గైస్తరణిర్దోలాయమానాభవత్|
Or le bateau était déjà au milieu de la mer, battu par les vagues, car le vent était contraire.
25 తదా స యామిన్యాశ్చతుర్థప్రహరే పద్భ్యాం వ్రజన్ తేషామన్తికం గతవాన్|
Et à la quatrième veille de la nuit, il s’en alla vers eux, marchant sur la mer.
26 కిన్తు శిష్యాస్తం సాగరోపరి వ్రజన్తం విలోక్య సముద్విగ్నా జగదుః, ఏష భూత ఇతి శఙ్కమానా ఉచ్చైః శబ్దాయాఞ్చక్రిరే చ|
Et les disciples, le voyant marcher sur la mer, furent troublés, disant: C’est un fantôme. Et ils crièrent de peur.
27 తదైవ యీశుస్తానవదత్, సుస్థిరా భవత, మా భైష్ట, ఏషోఽహమ్|
Mais Jésus leur parla aussitôt, disant: Ayez bon courage; c’est moi, n’ayez point de peur.
28 తతః పితర ఇత్యుక్తవాన్, హే ప్రభో, యది భవానేవ, తర్హి మాం భవత్సమీపం యాతుమాజ్ఞాపయతు|
Et Pierre, lui répondant, dit: Seigneur, si c’est toi, commande-moi d’aller à toi sur les eaux.
29 తతః తేనాదిష్టః పితరస్తరణితోఽవరుహ్య యీశేరన్తికం ప్రాప్తుం తోయోపరి వవ్రాజ|
Et il dit: Viens. Et Pierre, étant descendu du bateau, marcha sur les eaux pour aller à Jésus.
30 కిన్తు ప్రచణ్డం పవనం విలోక్య భయాత్ తోయే మంక్తుమ్ ఆరేభే, తస్మాద్ ఉచ్చైః శబ్దాయమానః కథితవాన్, హే ప్రభో, మామవతు|
Mais voyant que le vent était fort, il eut peur; et comme il commençait à enfoncer, il s’écria, disant: Seigneur, sauve-moi!
31 యీశుస్తత్క్షణాత్ కరం ప్రసార్య్య తం ధరన్ ఉక్తవాన్, హ స్తోకప్రత్యయిన్ త్వం కుతః సమశేథాః?
Et aussitôt Jésus, étendant la main, le prit et lui dit: Homme de petite foi, pourquoi as-tu douté?
32 అనన్తరం తయోస్తరణిమారూఢయోః పవనో నివవృతే|
Et quand ils furent montés dans le bateau, le vent tomba.
33 తదానీం యే తరణ్యామాసన్, త ఆగత్య తం ప్రణభ్య కథితవన్తః, యథార్థస్త్వమేవేశ్వరసుతః|
Et ceux qui étaient dans le bateau vinrent et lui rendirent hommage, disant: Véritablement tu es le Fils de Dieu!
34 అనన్తరం పారం ప్రాప్య తే గినేషరన్నామకం నగరముపతస్థుః,
Et ayant passé à l’autre rive, ils vinrent dans la contrée de Génésareth.
35 తదా తత్రత్యా జనా యీశుం పరిచీయ తద్దేశ్స్య చతుర్దిశో వార్త్తాం ప్రహిత్య యత్ర యావన్తః పీడితా ఆసన్, తావతఏవ తదన్తికమానయామాసుః|
Et les hommes de ce lieu-là, l’ayant reconnu, envoyèrent dans tout le pays d’alentour; et on lui apporta tous ceux qui se portaient mal;
36 అపరం తదీయవసనస్య గ్రన్థిమాత్రం స్ప్రష్టుం వినీయ యావన్తో జనాస్తత్ స్పర్శం చక్రిరే, తే సర్వ్వఏవ నిరామయా బభూవుః|
et ils le priaient de [les laisser] toucher seulement le bord de sa robe: et tous ceux qui le touchèrent furent complètement guéris.
