మథిః 14
1 తదానీం రాజా హేరోద్ యీశో ర్యశః శ్రుత్వా నిజదాసేయాన్ జగాద్,
At that time, Herod the tetrarch heard the report concerning Yeshua,
2 ఏష మజ్జయితా యోహన్, ప్రమితేభయస్తస్యోత్థానాత్ తేనేత్థమద్భుతం కర్మ్మ ప్రకాశ్యతే|
and said to his servants, “This is Yochanan the Immerser. He is risen from the dead. That is why these powers work in him.”
3 పురా హేరోద్ నిజభ్రాతు: ఫిలిపో జాయాయా హేరోదీయాయా అనురోధాద్ యోహనం ధారయిత్వా బద్ధా కారాయాం స్థాపితవాన్|
For Herod had arrested Yochanan, bound him, and put him in prison for the sake of Herodias, his brother Philip’s wife.
4 యతో యోహన్ ఉక్తవాన్, ఏత్సయాః సంగ్రహో భవతో నోచితః|
For Yochanan said to him, “It is not lawful for you to have her.”
5 తస్మాత్ నృపతిస్తం హన్తుమిచ్ఛన్నపి లోకేభ్యో విభయాఞ్చకార; యతః సర్వ్వే యోహనం భవిష్యద్వాదినం మేనిరే|
When he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet.
6 కిన్తు హేరోదో జన్మాహీయమహ ఉపస్థితే హేరోదీయాయా దుహితా తేషాం సమక్షం నృతిత్వా హేరోదమప్రీణ్యత్|
But when Herod’s birthday came, the daughter of Herodias danced amongst them and pleased Herod.
7 తస్మాత్ భూపతిః శపథం కుర్వ్వన్ ఇతి ప్రత్యజ్ఞాసీత్, త్వయా యద్ యాచ్యతే, తదేవాహం దాస్యామి|
Therefore he promised with an oath to give her whatever she should ask.
8 సా కుమారీ స్వీయమాతుః శిక్షాం లబ్ధా బభాషే, మజ్జయితుర్యోహన ఉత్తమాఙ్గం భాజనే సమానీయ మహ్యం విశ్రాణయ|
She, being prompted by her mother, said, “Give me here on a platter the head of Yochanan the Immerser.”
9 తతో రాజా శుశోచ, కిన్తు భోజనాయోపవిశతాం సఙ్గినాం స్వకృతశపథస్య చానురోధాత్ తత్ ప్రదాతుమ ఆదిదేశ|
The king was grieved, but for the sake of his oaths and of those who sat at the table with him, he commanded it to be given,
10 పశ్చాత్ కారాం ప్రతి నరం ప్రహిత్య యోహన ఉత్తమాఙ్గం ఛిత్త్వా
and he sent and beheaded Yochanan in the prison.
11 తత్ భాజన ఆనాయ్య తస్యై కుమార్య్యై వ్యశ్రాణయత్, తతః సా స్వజనన్యాః సమీపం తన్నినాయ|
His head was brought on a platter and given to the young lady; and she brought it to her mother.
12 పశ్చాత్ యోహనః శిష్యా ఆగత్య కాయం నీత్వా శ్మశానే స్థాపయామాసుస్తతో యీశోః సన్నిధిం వ్రజిత్వా తద్వార్త్తాం బభాషిరే|
His disciples came, took the body, and buried it. Then they went and told Yeshua.
13 అనన్తరం యీశురితి నిశభ్య నావా నిర్జనస్థానమ్ ఏకాకీ గతవాన్, పశ్చాత్ మానవాస్తత్ శ్రుత్వా నానానగరేభ్య ఆగత్య పదైస్తత్పశ్చాద్ ఈయుః|
Now when Yeshua heard this, he withdrew from there in a boat to a deserted place apart. When the multitudes heard it, they followed him on foot from the cities.
14 తదానీం యీశు ర్బహిరాగత్య మహాన్తం జననివహం నిరీక్ష్య తేషు కారుణికః మన్ తేషాం పీడితజనాన్ నిరామయాన్ చకార|
Yeshua went out, and he saw a great multitude. He had compassion on them and healed their sick.
15 తతః పరం సన్ధ్యాయాం శిష్యాస్తదన్తికమాగత్య కథయాఞ్చక్రుః, ఇదం నిర్జనస్థానం వేలాప్యవసన్నా; తస్మాత్ మనుజాన్ స్వస్వగ్రామం గన్తుం స్వార్థం భక్ష్యాణి క్రేతుఞ్చ భవాన్ తాన్ విసృజతు|
When evening had come, his disciples came to him, saying, “This place is deserted, and the hour is already late. Send the multitudes away, that they may go into the villages, and buy themselves food.”
16 కిన్తు యీశుస్తానవాదీత్, తేషాం గమనే ప్రయోజనం నాస్తి, యూయమేవ తాన్ భోజయత|
But Yeshua said to them, “They don’t need to go away. You give them something to eat.”
17 తదా తే ప్రత్యవదన్, అస్మాకమత్ర పూపపఞ్చకం మీనద్వయఞ్చాస్తే|
They told him, “We only have here five loaves and two fish.”
18 తదానీం తేనోక్తం తాని మదన్తికమానయత|
He said, “Bring them here to me.”
19 అనన్తరం స మనుజాన్ యవసోపర్య్యుపవేష్టుమ్ ఆజ్ఞాపయామాస; అపర తత్ పూపపఞ్చకం మీనద్వయఞ్చ గృహ్లన్ స్వర్గం ప్రతి నిరీక్ష్యేశ్వరీయగుణాన్ అనూద్య భంక్త్వా శిష్యేభ్యో దత్తవాన్, శిష్యాశ్చ లోకేభ్యో దదుః|
He commanded the multitudes to sit down on the grass; and he took the five loaves and the two fish, and looking up to heaven, he blessed, broke and gave the loaves to the disciples; and the disciples gave to the multitudes.
20 తతః సర్వ్వే భుక్త్వా పరితృప్తవన్తః, తతస్తదవశిష్టభక్ష్యైః పూర్ణాన్ ద్వాదశడలకాన్ గృహీతవన్తః|
They all ate and were filled. They took up twelve baskets full of that which remained left over from the broken pieces.
21 తే భోక్తారః స్త్రీర్బాలకాంశ్చ విహాయ ప్రాయేణ పఞ్చ సహస్రాణి పుమాంస ఆసన్|
Those who ate were about five thousand men, in addition to women and children.
22 తదనన్తరం యీశు ర్లోకానాం విసర్జనకాలే శిష్యాన్ తరణిమారోఢుం స్వాగ్రే పారం యాతుఞ్చ గాఢమాదిష్టవాన్|
Immediately Yeshua made the disciples get into the boat and go ahead of him to the other side, while he sent the multitudes away.
23 తతో లోకేషు విసృష్టేషు స వివిక్తే ప్రార్థయితుం గిరిమేకం గత్వా సన్ధ్యాం యావత్ తత్రైకాకీ స్థితవాన్|
After he had sent the multitudes away, he went up into the mountain by himself to pray. When evening had come, he was there alone.
24 కిన్తు తదానీం సమ్ముఖవాతత్వాత్ సరిత్పతే ర్మధ్యే తరఙ్గైస్తరణిర్దోలాయమానాభవత్|
But the boat was now in the middle of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.
25 తదా స యామిన్యాశ్చతుర్థప్రహరే పద్భ్యాం వ్రజన్ తేషామన్తికం గతవాన్|
In the fourth watch of the night, Yeshua came to them, walking on the sea.
26 కిన్తు శిష్యాస్తం సాగరోపరి వ్రజన్తం విలోక్య సముద్విగ్నా జగదుః, ఏష భూత ఇతి శఙ్కమానా ఉచ్చైః శబ్దాయాఞ్చక్రిరే చ|
When the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, “It’s a ghost!” and they cried out for fear.
27 తదైవ యీశుస్తానవదత్, సుస్థిరా భవత, మా భైష్ట, ఏషోఽహమ్|
But immediately Yeshua spoke to them, saying, “Cheer up! It is I! Don’t be afraid.”
28 తతః పితర ఇత్యుక్తవాన్, హే ప్రభో, యది భవానేవ, తర్హి మాం భవత్సమీపం యాతుమాజ్ఞాపయతు|
Peter answered him and said, “Lord, if it is you, command me to come to you on the waters.”
29 తతః తేనాదిష్టః పితరస్తరణితోఽవరుహ్య యీశేరన్తికం ప్రాప్తుం తోయోపరి వవ్రాజ|
He said, “Come!” Peter stepped down from the boat and walked on the waters to come to Yeshua.
30 కిన్తు ప్రచణ్డం పవనం విలోక్య భయాత్ తోయే మంక్తుమ్ ఆరేభే, తస్మాద్ ఉచ్చైః శబ్దాయమానః కథితవాన్, హే ప్రభో, మామవతు|
But when he saw that the wind was strong, he was afraid, and beginning to sink, he cried out, saying, “Lord, save me!”
31 యీశుస్తత్క్షణాత్ కరం ప్రసార్య్య తం ధరన్ ఉక్తవాన్, హ స్తోకప్రత్యయిన్ త్వం కుతః సమశేథాః?
Immediately Yeshua stretched out his hand, took hold of him, and said to him, “You of little faith, why did you doubt?”
32 అనన్తరం తయోస్తరణిమారూఢయోః పవనో నివవృతే|
When they got up into the boat, the wind ceased.
33 తదానీం యే తరణ్యామాసన్, త ఆగత్య తం ప్రణభ్య కథితవన్తః, యథార్థస్త్వమేవేశ్వరసుతః|
Those who were in the boat came and worshipped him, saying, “You are truly the Son of God!”
34 అనన్తరం పారం ప్రాప్య తే గినేషరన్నామకం నగరముపతస్థుః,
When they had crossed over, they came to the land of Gennesaret.
35 తదా తత్రత్యా జనా యీశుం పరిచీయ తద్దేశ్స్య చతుర్దిశో వార్త్తాం ప్రహిత్య యత్ర యావన్తః పీడితా ఆసన్, తావతఏవ తదన్తికమానయామాసుః|
When the people of that place recognised him, they sent into all that surrounding region and brought to him all who were sick;
36 అపరం తదీయవసనస్య గ్రన్థిమాత్రం స్ప్రష్టుం వినీయ యావన్తో జనాస్తత్ స్పర్శం చక్రిరే, తే సర్వ్వఏవ నిరామయా బభూవుః|
and they begged him that they might just touch the fringe of his garment. As many as touched it were made whole.
