మార్కః 1
1 ఈశ్వరపుత్రస్య యీశుఖ్రీష్టస్య సుసంవాదారమ్భః|
([This is/I want to tell you]) the good message about Jesus Christ, the Son of God (OR, the man who was also God). [What I want to tell you] begins just like the prophet Isaiah [said it would begin, when] he wrote [these words that God said to Jesus: ] Listen! I am sending my messenger ahead of you. He will prepare [people for] your [coming].
2 భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే, పశ్య స్వకీయదూతన్తు తవాగ్రే ప్రేషయామ్యహమ్| గత్వా త్వదీయపన్థానం స హి పరిష్కరిష్యతి|
3 "పరమేశస్య పన్థానం పరిష్కురుత సర్వ్వతః| తస్య రాజపథఞ్చైవ సమానం కురుతాధునా| " ఇత్యేతత్ ప్రాన్తరే వాక్యం వదతః కస్యచిద్రవః||
He will call out to people [who pass by where he is] in the desolate area, “As people improve and straighten out pathways [before an important official arrives] [MET], make [yourselves] ready [DOU] [in order that you will be prepared when] the Lord [comes].”
4 సఏవ యోహన్ ప్రాన్తరే మజ్జితవాన్ తథా పాపమార్జననిమిత్తం మనోవ్యావర్త్తకమజ్జనస్య కథాఞ్చ ప్రచారితవాన్|
[The messenger that Isaiah predicted was] John. [People called him] ‘The Baptizer’. In the desolate area near the Jordan River he kept telling people, “If you want God to forgive you for having sinned, you must turn away from your sinful behavior [before you ask me to] baptize [you].”
5 తతో యిహూదాదేశయిరూశాలమ్నగరనివాసినః సర్వ్వే లోకా బహి ర్భూత్వా తస్య సమీపమాగత్య స్వాని స్వాని పాపాన్యఙ్గీకృత్య యర్ద్దననద్యాం తేన మజ్జితా బభూవుః|
A great number [HYP] of people who lived in Jerusalem [city] and [elsewhere] in the Judea [district] were going out to where John was. There, [after hearing John’s message], they [responded by] confessing the sinful things [that they had done]. Then they were being baptized by John {John was baptizing them} in the Jordan River.
6 అస్య యోహనః పరిధేయాని క్రమేలకలోమజాని, తస్య కటిబన్ధనం చర్మ్మజాతమ్, తస్య భక్ష్యాణి చ శూకకీటా వన్యమధూని చాసన్|
John wore [rough] clothes made of camel’s hair. And [as the prophet Elijah had done], he wore a leather belt around his waist; and what he ate was [only] grasshoppers and honey [that he found] in that desolate area.
7 స ప్రచారయన్ కథయాఞ్చక్రే, అహం నమ్రీభూయ యస్య పాదుకాబన్ధనం మోచయితుమపి న యోగ్యోస్మి, తాదృశో మత్తో గురుతర ఏకః పురుషో మత్పశ్చాదాగచ్ఛతి|
He was preaching, “Very shortly a man will come who is very great. I [am nothing compared to him. Because he is so superior to me], I am not even worthy to [serve him like a slave] by stooping down and untying his sandals.
8 అహం యుష్మాన్ జలే మజ్జితవాన్ కిన్తు స పవిత్ర ఆత్మాని సంమజ్జయిష్యతి|
I used [only] water when I baptized you [because you said that you wanted to change your lives], but he will put his Holy Spirit [within] you [to truly change your lives].”
9 అపరఞ్చ తస్మిన్నేవ కాలే గాలీల్ప్రదేశస్య నాసరద్గ్రామాద్ యీశురాగత్య యోహనా యర్ద్దననద్యాం మజ్జితోఽభూత్|
During that time [when John was preaching], Jesus came from Nazareth [town], which is in Galilee [district]. He went to [where John was preaching] and he was baptized by John {John baptized him} in the Jordan [River].
10 స జలాదుత్థితమాత్రో మేఘద్వారం ముక్తం కపోతవత్ స్వస్యోపరి అవరోహన్తమాత్మానఞ్చ దృష్టవాన్|
Immediately after [Jesus] came up out of the water, he saw heaven opened up [and he saw] the Spirit [of God] descending on himself. He came in the form of a dove.
11 త్వం మమ ప్రియః పుత్రస్త్వయ్యేవ మమమహాసన్తోష ఇయమాకాశీయా వాణీ బభూవ|
And [God] [MTY] spoke to him from heaven saying, “You are my Son, whom I love dearly. I am very pleased with you.”
12 తస్మిన్ కాలే ఆత్మా తం ప్రాన్తరమధ్యం నినాయ|
(Then/Right away) the Spirit [of God] sent Jesus into the desolate area.
13 అథ స చత్వారింశద్దినాని తస్మిన్ స్థానే వన్యపశుభిః సహ తిష్ఠన్ శైతానా పరీక్షితః; పశ్చాత్ స్వర్గీయదూతాస్తం సిషేవిరే|
He was there for 40 days. During that time, he was tempted by Satan {Satan tempted him}. There were wild animals [there] also. But angels took care of him.
14 అనన్తరం యోహని బన్ధనాలయే బద్ధే సతి యీశు ర్గాలీల్ప్రదేశమాగత్య ఈశ్వరరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ కథయామాస,
Later, after John was put in prison {after [soldiers] put John in prison} [because he had rebuked the governor Herod Antipas for his sins], Jesus went to Galilee [district]. There he was preaching the good message [that came] from God.
15 కాలః సమ్పూర్ణ ఈశ్వరరాజ్యఞ్చ సమీపమాగతం; అతోహేతో ర్యూయం మనాంసి వ్యావర్త్తయధ్వం సుసంవాదే చ విశ్వాసిత|
He was repeatedly saying, “Now is the time when God will begin to rule people’s lives [in a new way]. [So] turn away from your sinful behavior! Believe the good message [in order] ([to belong to him/to become those whose lives he will rule])!”
16 తదనన్తరం స గాలీలీయసముద్రస్య తీరే గచ్ఛన్ శిమోన్ తస్య భ్రాతా అన్ద్రియనామా చ ఇమౌ ద్వౌ జనౌ మత్స్యధారిణౌ సాగరమధ్యే జాలం ప్రక్షిపన్తౌ దృష్ట్వా తావవదత్,
[One day], while Jesus was walking along by Galilee Lake, he saw [two men], Simon and Simon’s [younger] brother, Andrew. They were casting their [fishing] net into the lake. They [earned money by] catching [and selling] fish.
17 యువాం మమ పశ్చాదాగచ్ఛతం, యువామహం మనుష్యధారిణౌ కరిష్యామి|
Then Jesus said to them, “[Just like you have been] gathering fish, come with me and I will [teach] you how to [gather people to become my disciples]” [MET].
18 తతస్తౌ తత్క్షణమేవ జాలాని పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాత్ జగ్మతుః|
Immediately they abandoned [the work that they were doing with] their nets, and they went with him.
19 తతః పరం తత్స్థానాత్ కిఞ్చిద్ దూరం గత్వా స సివదీపుత్రయాకూబ్ తద్భ్రాతృయోహన్ చ ఇమౌ నౌకాయాం జాలానాం జీర్ణముద్ధారయన్తౌ దృష్ట్వా తావాహూయత్|
After they had gone on a little further, Jesus saw [two other men], James and James’ [younger] brother, John. They were the sons of [a man named] Zebedee. They were both in a boat mending [fishing] nets.
20 తతస్తౌ నౌకాయాం వేతనభుగ్భిః సహితం స్వపితరం విహాయ తత్పశ్చాదీయతుః|
As soon as Jesus saw them, he told them that [they should leave their work and to come with him]. So they left their father, [who remained] in the boat with the hired servants, and they went away with Jesus.
21 తతః పరం కఫర్నాహూమ్నామకం నగరముపస్థాయ స విశ్రామదివసే భజనగ్రహం ప్రవిశ్య సముపదిదేశ|
[Later] Jesus [and those disciples] arrived at Capernaum [town]. On the next (Sabbath/Jewish rest day), after Jesus had entered (the synagogue/the Jewish meeting place), he began teaching [the people who had gathered there].
22 తస్యోపదేశాల్లోకా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే యతః సోధ్యాపకాఇవ నోపదిశన్ ప్రభావవానివ ప్రోపదిదేశ|
They were continually amazed at the way he taught. [He did] not [just teach what others had taught], like the men who teach the [Jewish] laws did. [They habitually just repeated what other people had taught]. Instead, he taught with [his own] authority.
23 అపరఞ్చ తస్మిన్ భజనగృహే అపవిత్రభూతేన గ్రస్త ఏకో మానుష ఆసీత్| స చీత్శబ్దం కృత్వా కథయాఞ్చకే
Suddenly, [while he was teaching], a man [appeared] in their worship place who had an evil spirit in him, and he shouted,
24 భో నాసరతీయ యీశో త్వమస్మాన్ త్యజ, త్వయా సహాస్మాకం కః సమ్బన్ధః? త్వం కిమస్మాన్ నాశయితుం సమాగతః? త్వమీశ్వరస్య పవిత్రలోక ఇత్యహం జానామి|
“Jesus, from Nazareth [town, since] we [evil spirits] have nothing in common with you, ([do not interfere with us]!/what do you want with us [evil spirits]?) [RHQ] (Do not destroy us [now]!/Have you come to destroy us [now]?) [RHQ] I know who you are. I know that you are the holy one [who has come] from God!”
25 తదా యీశుస్తం తర్జయిత్వా జగాద తూష్ణీం భవ ఇతో బహిర్భవ చ|
Jesus rebuked [the evil spirit], saying, “Be quiet! And come out [of the man]!”
26 తతః సోఽపవిత్రభూతస్తం సమ్పీడ్య అత్యుచైశ్చీత్కృత్య నిర్జగామ|
The evil spirit shook the man hard. He screamed loudly, and then he came out of the man [and left].
27 తేనైవ సర్వ్వే చమత్కృత్య పరస్పరం కథయాఞ్చక్రిరే, అహో కిమిదం? కీదృశోఽయం నవ్య ఉపదేశః? అనేన ప్రభావేనాపవిత్రభూతేష్వాజ్ఞాపితేషు తే తదాజ్ఞానువర్త్తినో భవన్తి|
All [the people who were there] were amazed. As a result, they discussed this among themselves, [exclaiming], “(This is [amazing]!/What is this?) [RHQ] Not only does he teach in a new and authoritative way, but also the evil spirits obey him [when] he commands [them]!”
28 తదా తస్య యశో గాలీలశ్చతుర్దిక్స్థసర్వ్వదేశాన్ వ్యాప్నోత్|
The people very soon told [many others] throughout the whole Galilee district what Jesus [had done].
29 అపరఞ్చ తే భజనగృహాద్ బహి ర్భూత్వా యాకూబ్యోహన్భ్యాం సహ శిమోన ఆన్ద్రియస్య చ నివేశనం ప్రవివిశుః|
After they left (the synagogue/the Jewish meeting place), [Jesus, Simon and Andrew], along with James and John went directly to Simon and Andrew’s house.
30 తదా పితరస్య శ్వశ్రూర్జ్వరపీడితా శయ్యాయామాస్త ఇతి తే తం ఝటితి విజ్ఞాపయాఞ్చక్రుః|
Simon’s mother-in-law was lying in bed because she had a [high] fever. Right away someone told Jesus about her [being sick].
31 తతః స ఆగత్య తస్యా హస్తం ధృత్వా తాముదస్థాపయత్; తదైవ తాం జ్వరోఽత్యాక్షీత్ తతః పరం సా తాన్ సిషేవే|
He went to her, and helped her up by taking hold of her hand. She recovered [at once] from the fever, and then she [got up and] served them [some food].
32 అథాస్తం గతే రవౌ సన్ధ్యాకాలే సతి లోకాస్తత్సమీపం సర్వ్వాన్ రోగిణో భూతధృతాంశ్చ సమానిన్యుః|
That evening, after the sun had gone down [and restrictions about travel on the Sabbath/on the Jewish rest day]) [were ended], some people brought to Jesus many people who were sick and others whose lives evil spirits were controlling.
33 సర్వ్వే నాగరికా లోకా ద్వారి సంమిలితాశ్చ|
[It seemed as though] everyone [HYP, MTY] [who lived in] the town was gathered at the doorway [of Simon’s house].
34 తతః స నానావిధరోగిణో బహూన్ మనుజానరోగిణశ్చకార తథా బహూన్ భూతాన్ త్యాజయాఞ్చకార తాన్ భూతాన్ కిమపి వాక్యం వక్తుం నిషిషేధ చ యతోహేతోస్తే తమజానన్|
Jesus healed many people who were ill with various diseases. He also expelled many demons [from people]. He did not allow the demons to tell people [about him], because they knew that he [had come from God, and for various reasons he did not want everyone to know that yet].
35 అపరఞ్చ సోఽతిప్రత్యూషే వస్తుతస్తు రాత్రిశేషే సముత్థాయ బహిర్భూయ నిర్జనం స్థానం గత్వా తత్ర ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
Jesus got up very early [the next morning] while it was still dark. He left [the house] and went away [from the town] to a place where there were no people. Then he prayed there.
36 అనన్తరం శిమోన్ తత్సఙ్గినశ్చ తస్య పశ్చాద్ గతవన్తః|
Simon and his companions searched for him. When they found him, [wanting him to go back to town to help other people], they said to him,
37 తదుద్దేశం ప్రాప్య తమవదన్ సర్వ్వే లోకాస్త్వాం మృగయన్తే|
“[Come back to the town with us, because] many [HYP] people [in Capernaum] are looking for you!”
38 తదా సోఽకథయత్ ఆగచ్ఛత వయం సమీపస్థాని నగరాణి యామః, యతోఽహం తత్ర కథాం ప్రచారయితుం బహిరాగమమ్|
He said to them, “[No], let’s go on to the neighboring towns in order that I can preach there also, because the reason that I came [into the world] was to [preach to people] in many places!”
39 అథ స తేషాం గాలీల్ప్రదేశస్య సర్వ్వేషు భజనగృహేషు కథాః ప్రచారయాఞ్చక్రే భూతానత్యాజయఞ్చ|
So they went throughout Galilee [district. As they did so, each (Sabbath/Jewish rest day]) he preached in (synagogues/Jewish meeting places). He was also expelling evil spirits [from people].
40 అనన్తరమేకః కుష్ఠీ సమాగత్య తత్సమ్ముఖే జానుపాతం వినయఞ్చ కృత్వా కథితవాన్ యది భవాన్ ఇచ్ఛతి తర్హి మాం పరిష్కర్త్తుం శక్నోతి|
[One day] a man who had [a bad skin disease called] leprosy came to Jesus. He knelt down in front of Jesus and then he pleaded with him saying, “[Please heal me, because I know] you are able to heal me if you want to!”
41 తతః కృపాలు ర్యీశుః కరౌ ప్రసార్య్య తం స్పష్ట్వా కథయామాస
Jesus felt very sorry for him. [So he ignored the religious laws about coming close to people who had that disease]. He reached out his hand and touched the man. Then he said to him, “Since I am willing [to heal you], be healed {I heal you} [now]!”
42 మమేచ్ఛా విద్యతే త్వం పరిష్కృతో భవ| ఏతత్కథాయాః కథనమాత్రాత్ స కుష్ఠీ రోగాన్ముక్తః పరిష్కృతోఽభవత్|
Immediately the man was healed! He was no longer a leper!
43 తదా స తం విసృజన్ గాఢమాదిశ్య జగాద
Jesus spoke sternly to him before he sent him away.
44 సావధానో భవ కథామిమాం కమపి మా వద; స్వాత్మానం యాజకం దర్శయ, లోకేభ్యః స్వపరిష్కృతేః ప్రమాణదానాయ మూసానిర్ణీతం యద్దానం తదుత్సృజస్వ చ|
What Jesus said was, “Go to a local priest and show yourself to him [in order that he may examine you and verify that you are healed]. Then, [after the priest tells the local people], they will know [that you have been healed, and you will be able to associate with them again]. Make sure that you do not tell others [about what happened] Then go to [Jerusalem and take to the priest what Moses commanded that people who have been healed from leprosy should offer, in order that he] may offer it [as a sacrifice to God].”
45 కిన్తు స గత్వా తత్ కర్మ్మ ఇత్థం విస్తార్య్య ప్రచారయితుం ప్రారేభే తేనైవ యీశుః పునః సప్రకాశం నగరం ప్రవేష్టుం నాశక్నోత్ తతోహేతోర్బహిః కాననస్థానే తస్యౌ; తథాపి చతుర్ద్దిగ్భ్యో లోకాస్తస్య సమీపమాయయుః|
The man went [and presented himself to the priest. But then] he began to tell many people about [how Jesus had healed him] [DOU]. As a result, Jesus was no longer able to enter any town publicly [because the crowds would surround him]. Instead, he remained outside [the towns] in places [where no people lived]. But people kept coming to him from all over that region.
