మార్కః 9
1 అథ స తానవాదీత్ యుష్మభ్యమహం యథార్థం కథయామి, ఈశ్వరరాజ్యం పరాక్రమేణోపస్థితం న దృష్ట్వా మృత్యుం నాస్వాదిష్యన్తే, అత్ర దణ్డాయమానానాం మధ్యేపి తాదృశా లోకాః సన్తి|
Nog sprak Hij tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: Daar zijn er onder de hier aanwezigen, die de dood niet zullen smaken, voordat ze het koninkrijk Gods hebben zien komen in kracht.
2 అథ షడ్దినేభ్యః పరం యీశుః పితరం యాకూబం యోహనఞ్చ గృహీత్వా గిరేరుచ్చస్య నిర్జనస్థానం గత్వా తేషాం ప్రత్యక్షే మూర్త్యన్తరం దధార|
Zes dagen later nam Jesus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee, en bracht ze heel afzonderlijk op een hoge berg. En Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd.
3 తతస్తస్య పరిధేయమ్ ఈదృశమ్ ఉజ్జ్వలహిమపాణడరం జాతం యద్ జగతి కోపి రజకో న తాదృక్ పాణడరం కర్త్తాం శక్నోతి|
Zijn klederen werden blinkend en wit, zoals geen bleker op aarde ze wit kan maken.
4 అపరఞ్చ ఏలియో మూసాశ్చ తేభ్యో దర్శనం దత్త్వా యీశునా సహ కథనం కర్త్తుమారేభాతే|
Elias en Moses verschenen hun, en spraken met Jesus.
5 తదా పితరో యీశుమవాదీత్ హే గురోఽస్మాకమత్ర స్థితిరుత్తమా, తతఏవ వయం త్వత్కృతే ఏకాం మూసాకృతే ఏకామ్ ఏలియకృతే చైకాం, ఏతాస్తిస్రః కుటీ ర్నిర్మ్మామ|
Toen nam Petrus het woord, en zei tot Jesus: Rabbi, het is ons goed, hier te zijn; laat ons drie tenten opslaan, één voor U, één voor Moses, en één voor Elias.
6 కిన్తు స యదుక్తవాన్ తత్ స్వయం న బుబుధే తతః సర్వ్వే బిభయాఞ్చక్రుః|
Hij wist niet goed wat hij zeide; want ze waren met schrik bevangen.
7 ఏతర్హి పయోదస్తాన్ ఛాదయామాస, మమయాం ప్రియః పుత్రః కథాసు తస్య మనాంసి నివేశయతేతి నభోవాణీ తన్మేద్యాన్నిర్యయౌ|
Nu kwam er een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk klonk een stem: Deze is mijn geliefde Zoon, luistert naar Hem!
8 అథ హఠాత్తే చతుర్దిశో దృష్ట్వా యీశుం వినా స్వైః సహితం కమపి న దదృశుః|
Op hetzelfde ogenblik keken ze rond, maar zagen niemand meer bij zich dan Jesus alleen.
9 తతః పరం గిరేరవరోహణకాలే స తాన్ గాఢమ్ దూత్యాదిదేశ యావన్నరసూనోః శ్మశానాదుత్థానం న భవతి, తావత్ దర్శనస్యాస్య వార్త్తా యుష్మాభిః కస్మైచిదపి న వక్తవ్యా|
En terwijl ze afdaalden van de berg, verbood Hij hun, aan iemand te vertellen wat ze hadden gezien, voordat de Mensenzoon van de doden was opgestaan.
10 తదా శ్మశానాదుత్థానస్య కోభిప్రాయ ఇతి విచార్య్య తే తద్వాక్యం స్వేషు గోపాయాఞ్చక్రిరే|
Ze hielden zich aan dat woord. Toch vroegen ze onder elkander, wat het beduidde: op te staan van de doden.
11 అథ తే యీశుం పప్రచ్ఛుః ప్రథమత ఏలియేనాగన్తవ్యమ్ ఇతి వాక్యం కుత ఉపాధ్యాయా ఆహుః?
Ze ondervroegen Hem dus: Waarom zeggen de farizeën en schriftgeleerden dan, dat eerst Elias komen moet?
12 తదా స ప్రత్యువాచ, ఏలియః ప్రథమమేత్య సర్వ్వకార్య్యాణి సాధయిష్యతి; నరపుత్రే చ లిపి ర్యథాస్తే తథైవ సోపి బహుదుఃఖం ప్రాప్యావజ్ఞాస్యతే|
Hij gaf hun ten antwoord: Zeker, Elias komt ook eerst, om alles te herstellen. Maar hoe staat er over den Mensenzoon geschreven? Dat Hij veel zal lijden en veracht zal worden.
13 కిన్త్వహం యుష్మాన్ వదామి, ఏలియార్థే లిపి ర్యథాస్తే తథైవ స ఏత్య యయౌ, లోకా: స్వేచ్ఛానురూపం తమభివ్యవహరన్తి స్మ|
En Ik zeg u: Elias is reeds gekomen; maar ze hebben met hem gedaan wat ze wilden, gelijk van hem geschreven staat.
14 అనన్తరం స శిష్యసమీపమేత్య తేషాం చతుఃపార్శ్వే తైః సహ బహుజనాన్ వివదమానాన్ అధ్యాపకాంశ్చ దృష్టవాన్;
Toen zij nu bij de andere leerlingen kwamen, zagen zij hen omringd van een talrijke schare, en van schriftgeleerden, die met hen twistten.
15 కిన్తు సర్వ్వలోకాస్తం దృష్ట్వైవ చమత్కృత్య తదాసన్నం ధావన్తస్తం ప్రణేముః|
Zodra het volk Hem zag, liep het verbaasd naar Hem toe, om Hem te begroeten.
16 తదా యీశురధ్యాపకానప్రాక్షీద్ ఏతైః సహ యూయం కిం వివదధ్వే?
Hij vroeg hun: Waarom twist gij met hen?
17 తతో లోకానాం కశ్చిదేకః ప్రత్యవాదీత్ హే గురో మమ సూనుం మూకం భూతధృతఞ్చ భవదాసన్నమ్ ఆనయం|
Een uit de menigte antwoordde Hem: Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht, die van een stommen geest is bezeten.
18 యదాసౌ భూతస్తమాక్రమతే తదైవ పాతసతి తథా స ఫేణాయతే, దన్తైర్దన్తాన్ ఘర్షతి క్షీణో భవతి చ; తతో హేతోస్తం భూతం త్యాజయితుం భవచ్ఛిష్యాన్ నివేదితవాన్ కిన్తు తే న శేకుః|
Wanneer hij hem aangrijpt, dan werpt hij hem neer; dan schuimbekt hij, knarst met de tanden, en verstijft. Ik heb uw leerlingen verzocht, hem uit te drijven: maar ze konden het niet.
19 తదా స తమవాదీత్, రే అవిశ్వాసినః సన్తానా యుష్మాభిః సహ కతి కాలానహం స్థాస్యామి? అపరాన్ కతి కాలాన్ వా వ ఆచారాన్ సహిష్యే? తం మదాసన్నమానయత|
Hij antwoordde hun: O ongelovig geslacht, hoelang nog zal Ik bij u zijn, hoelang nog zal Ik u dulden? Brengt hem hier bij Mij!
20 తతస్తత్సన్నిధిం స ఆనీయత కిన్తు తం దృష్ట్వైవ భూతో బాలకం ధృతవాన్; స చ భూమౌ పతిత్వా ఫేణాయమానో లులోఠ|
Ze brachten hem. Zodra de geest Hem zag, deed hij den knaap de stuipen krijgen; hij viel op de grond, en wentelde zich schuimbekkend rond.
21 తదా స తత్పితరం పప్రచ్ఛ, అస్యేదృశీ దశా కతి దినాని భూతా? తతః సోవాదీత్ బాల్యకాలాత్|
Hij vroeg aan zijn vader: Hoe lang heeft hij dit al, dat hem dit overkomt? Deze zeide: Van kindsbeen af;
22 భూతోయం తం నాశయితుం బహువారాన్ వహ్నౌ జలే చ న్యక్షిపత్ కిన్తు యది భవాన కిమపి కర్త్తాం శక్నోతి తర్హి దయాం కృత్వాస్మాన్ ఉపకరోతు|
dikwijls werpt hij hem in het vuur of in het water om hem te doden. Ach, indien het U mogelijk is, help ons dan, uit medelijden met ons.
23 తదా యీశుస్తమవదత్ యది ప్రత్యేతుం శక్నోషి తర్హి ప్రత్యయినే జనాయ సర్వ్వం సాధ్యమ్|
Jesus sprak tot hem: Hoe; indien het U mogelijk is? Alles is mogelijk voor hem die gelooft.
24 తతస్తత్క్షణం తద్బాలకస్య పితా ప్రోచ్చై రూవన్ సాశ్రునేత్రః ప్రోవాచ, ప్రభో ప్రత్యేమి మమాప్రత్యయం ప్రతికురు|
Aanstonds riep de vader van den knaap onder tranen uit: Ik geloof; kom mijn ongeloof te hulp.
25 అథ యీశు ర్లోకసఙ్ఘం ధావిత్వాయాన్తం దృష్ట్వా తమపూతభూతం తర్జయిత్వా జగాద, రే బధిర మూక భూత త్వమేతస్మాద్ బహిర్భవ పునః కదాపి మాశ్రయైనం త్వామహమ్ ఇత్యాదిశామి|
En daar Jesus zag, dat het volk tezamen liep, gebood Hij den onreinen geest, en zeide hem: Stomme en dove geest, Ik gebied u, ga van hem uit, en keer niet meer bij hem terug.
26 తదా స భూతశ్చీత్శబ్దం కృత్వా తమాపీడ్య బహిర్జజామ, తతో బాలకో మృతకల్పో బభూవ తస్మాదయం మృతఇత్యనేకే కథయామాసుః|
Schreeuwend en onder hevige stuiptrekkingen ging hij van hem uit; de knaap zag er uit als een lijk, zodat velen zeiden, dat hij gestorven was.
27 కిన్తు కరం ధృత్వా యీశునోత్థాపితః స ఉత్తస్థౌ|
Maar Jesus vatte hem bij de hand, en richtte hem op; en hij stond overeind.
28 అథ యీశౌ గృహం ప్రవిష్టే శిష్యా గుప్తం తం పప్రచ్ఛుః, వయమేనం భూతం త్యాజయితుం కుతో న శక్తాః?
Toen Hij thuis was gekomen, vroegen zijn leerlingen Hem, terwijl zij alleen waren: Waarom konden wij hem niet uitdrijven?
29 స ఉవాచ, ప్రార్థనోపవాసౌ వినా కేనాప్యన్యేన కర్మ్మణా భూతమీదృశం త్యాజయితుం న శక్యం|
Hij zei hun: Dit soort kan alleen met gebed worden uitgedreven.
30 అనన్తరం స తత్స్థానాదిత్వా గాలీల్మధ్యేన యయౌ, కిన్తు తత్ కోపి జానీయాదితి స నైచ్ఛత్|
Zij vertrokken vandaar, en reisden Galilea door. Maar Hij wilde niet, dat iemand het wist;
31 అపరఞ్చ స శిష్యానుపదిశన్ బభాషే, నరపుత్రో నరహస్తేషు సమర్పయిష్యతే తే చ తం హనిష్యన్తి తైస్తస్మిన్ హతే తృతీయదినే స ఉత్థాస్యతీతి|
want Hij onderrichtte zijn leerlingen. Hij sprak tot hen: De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der mensen; ze zullen Hem doden, maar na zijn dood zal Hij de derde dag verrijzen.
32 కిన్తు తత్కథాం తే నాబుధ్యన్త ప్రష్టుఞ్చ బిభ్యః|
Ze begrepen dit niet: toch durfden ze Hem niet ondervragen.
33 అథ యీశుః కఫర్నాహూమ్పురమాగత్య మధ్యేగృహఞ్చేత్య తానపృచ్ఛద్ వర్త్మమధ్యే యూయమన్యోన్యం కిం వివదధ్వే స్మ?
Zij kwamen te Kafárnaum terug. En thuis gekomen, vroeg Hij hun: Waarover hebt gij onderweg gesproken?
34 కిన్తు తే నిరుత్తరాస్తస్థు ర్యస్మాత్తేషాం కో ముఖ్య ఇతి వర్త్మాని తేఽన్యోన్యం వ్యవదన్త|
Ze zwegen; want ze hadden onderweg met elkander getwist, wie de grootste zou zijn.
35 తతః స ఉపవిశ్య ద్వాదశశిష్యాన్ ఆహూయ బభాషే యః కశ్చిత్ ముఖ్యో భవితుమిచ్ఛతి స సర్వ్వేభ్యో గౌణః సర్వ్వేషాం సేవకశ్చ భవతు|
Hij zette Zich neer, riep de twaalf, en sprak tot hen: Zo iemand de eerste wil zijn, dan moet hij de laatste van allen zijn, en de dienaar van allen.
36 తదా స బాలకమేకం గృహీత్వా మధ్యే సముపావేశయత్ తతస్తం క్రోడే కృత్వా తానవాదాత్
Nu nam Hij een kind, plaatste het in hun midden, omhelsde het, en zei hun:
37 యః కశ్చిదీదృశస్య కస్యాపి బాలస్యాతిథ్యం కరోతి స మమాతిథ్యం కరోతి; యః కశ్చిన్మమాతిథ్యం కరోతి స కేవలమ్ మమాతిథ్యం కరోతి తన్న మత్ప్రేరకస్యాప్యాతిథ్యం కరోతి|
Wie een van zulke kinderen opneemt in mijn Naam, hij neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt Mij niet op, maar Hem die Mij gezonden heeft.
38 అథ యోహన్ తమబ్రవీత్ హే గురో, అస్మాకమననుగామినమ్ ఏకం త్వాన్నామ్నా భూతాన్ త్యాజయన్తం వయం దృష్టవన్తః, అస్మాకమపశ్చాద్గామిత్వాచ్చ తం న్యషేధామ|
Johannes zeide tot Hem: Meester, we hebben iemand, die ons niet volgt, duivels zien uitdrijven in uw Naam; we hebben het hem verboden, omdat hij zich niet bij ons aansluit.
39 కిన్తు యీశురవదత్ తం మా నిషేధత్, యతో యః కశ్చిన్ మన్నామ్నా చిత్రం కర్మ్మ కరోతి స సహసా మాం నిన్దితుం న శక్నోతి|
Maar Jesus sprak: Verbiedt het hem niet; want er is niemand, die een wonder verricht in mijn Naam, en onmiddellijk daarop Mij kan honen.
40 తథా యః కశ్చిద్ యుష్మాకం విపక్షతాం న కరోతి స యుష్మాకమేవ సపక్షః|
Wie niet tegen ons is, hij is voor ons.
41 యః కశ్చిద్ యుష్మాన్ ఖ్రీష్టశిష్యాన్ జ్ఞాత్వా మన్నామ్నా కంసైకేన పానీయం పాతుం దదాతి, యుష్మానహం యథార్థం వచ్మి, స ఫలేన వఞ్చితో న భవిష్యతి|
En wie u een beker water te drinken geeft, juist omdat gij van Christus zijt, voorwaar Ik zeg u: Hij zal zijn loon niet missen.
42 కిన్తు యది కశ్చిన్ మయి విశ్వాసినామేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకస్యాపి విఘ్నం జనయతి, తర్హి తస్యైతత్కర్మ్మ కరణాత్ కణ్ఠబద్ధపేషణీకస్య తస్య సాగరాగాధజల మజ్జనం భద్రం|
Wie ergernis geeft aan een van deze kleinen, die in Mij geloven, het ware hem beter, dat hem een zware molensteen om de hals werd gehangen, en hij zo in de zee werd geworpen.
43 అతః స్వకరో యది త్వాం బాధతే తర్హి తం ఛిన్ధి;
Zo uw hand u ergert, houw ze af. Het is beter, verminkt het Leven binnen te gaan, dan met twee handen naar de hel te gaan, naar het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
45 యది తవ పాదో విఘ్నం జనయతి తర్హి తం ఛిన్ధి,
En zo uw voet u ergert, houw hem af. Het is beter, kreupel het Leven binnen te gaan, dan met beide voeten in de hel te worden geworpen, in het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
46 యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి, తస్మిన్ ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్విపాదవతస్తవ నిక్షేపాత్ పాదహీనస్య స్వర్గప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
47 స్వనేత్రం యది త్వాం బాధతే తర్హి తదప్యుత్పాటయ, యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి,
En zo uw oog u ergert, ruk het uit. Het is beter met één enkel oog het koninkrijk Gods binnen te gaan, dan met twee ogen in de hel te worden geworpen, (Geenna g1067)
48 తస్మిన ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్వినేత్రస్య తవ నిక్షేపాద్ ఏకనేత్రవత ఈశ్వరరాజ్యే ప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
49 యథా సర్వ్వో బలి ర్లవణాక్తః క్రియతే తథా సర్వ్వో జనో వహ్నిరూపేణ లవణాక్తః కారిష్యతే|
Allen moeten inderdaad met vuur worden gezouten.
50 లవణం భద్రం కిన్తు యది లవణే స్వాదుతా న తిష్ఠతి, తర్హి కథమ్ ఆస్వాద్యుక్తం కరిష్యథ? యూయం లవణయుక్తా భవత పరస్పరం ప్రేమ కురుత|
Het zout is goed: als echter het zout smakeloos wordt, waar zult gij het dan mee zouten? Behoudt het zout in u, en leeft in vrede onder elkander.
