< మార్కః 7 >

1 అనన్తరం యిరూశాలమ ఆగతాః ఫిరూశినోఽధ్యాపకాశ్చ యీశోః సమీపమ్ ఆగతాః|
Los fariseos y líderes religiosos que habían descendido desde Jerusalén para conocer a Jesús
2 తే తస్య కియతః శిష్యాన్ అశుచికరైరర్థాద అప్రక్షాలితహస్తై ర్భుఞ్జతో దృష్ట్వా తానదూషయన్|
se dieron cuenta de que algunos de sus discípulos comían con las manos “impuras” (es decir, sin lavárselas).
3 యతః ఫిరూశినః సర్వ్వయిహూదీయాశ్చ ప్రాచాం పరమ్పరాగతవాక్యం సమ్మన్య ప్రతలేన హస్తాన్ అప్రక్షాల్య న భుఞ్జతే|
(Los fariseos y los judíos no comen sin lavarse las manos previamente, siguiendo la tradición de sus ancestros.
4 ఆపనాదాగత్య మజ్జనం వినా న ఖాదన్తి; తథా పానపాత్రాణాం జలపాత్రాణాం పిత్తలపాత్రాణామ్ ఆసనానాఞ్చ జలే మజ్జనమ్ ఇత్యాదయోన్యేపి బహవస్తేషామాచారాః సన్తి|
De la misma manera, no comen cuando regresan del mercado hasta que no se hayan lavado. Observan muchos otros rituales, como lavar las tazas, las ollas y los recipientes).
5 తే ఫిరూశినోఽధ్యాపకాశ్చ యీశుం పప్రచ్ఛుః, తవ శిష్యాః ప్రాచాం పరమ్పరాగతవాక్యానుసారేణ నాచరన్తోఽప్రక్షాలితకరైః కుతో భుజంతే?
Entonces los fariseos y los líderes religiosos le preguntaron a Jesús: “¿Por qué tus discípulos no siguen la tradición de nuestros ancestros? Pues ellos comen los alimentos con las manos impuras”.
6 తతః స ప్రత్యువాచ కపటినో యుష్మాన్ ఉద్దిశ్య యిశయియభవిష్యద్వాదీ యుక్తమవాదీత్| యథా స్వకీయైరధరైరేతే సమ్మన్యనతే సదైవ మాం| కిన్తు మత్తో విప్రకర్షే సన్తి తేషాం మనాంసి చ|
Jesús respondió: “Isaías tenía la razón sobre ustedes, pueblo hipócrita, cuando dijo: ‘Este pueblo dice que me honra, pero sus mentes están lejos de mí.
7 శిక్షయన్తో బిధీన్ న్నాజ్ఞా భజన్తే మాం ముధైవ తే|
Su adoración no tiene sentido, pues lo que enseñan como doctrinas son solamente normas humanas’.
8 యూయం జలపాత్రపానపాత్రాదీని మజ్జయన్తో మనుజపరమ్పరాగతవాక్యం రక్షథ కిన్తు ఈశ్వరాజ్ఞాం లంఘధ్వే; అపరా ఈదృశ్యోనేకాః క్రియా అపి కురుధ్వే|
Ustedes ignoran la ley de Dios, y por el contrario observan con mucho cuidado las tradiciones humanas”, les dijo.
9 అన్యఞ్చాకథయత్ యూయం స్వపరమ్పరాగతవాక్యస్య రక్షార్థం స్పష్టరూపేణ ఈశ్వరాజ్ఞాం లోపయథ|
“¡Con cuanta astucia ustedes han dejado a un lado la ley de Dios para poder fundamentar sus tradiciones!
10 యతో మూసాద్వారా ప్రోక్తమస్తి స్వపితరౌ సమ్మన్యధ్వం యస్తు మాతరం పితరం వా దుర్వ్వాక్యం వక్తి స నితాన్తం హన్యతాం|
Moisés dijo: ‘Honra a tu padre y a tu madre;’ y también dijo: ‘Cualquiera que maldice a su padre o a su madre, debe morir’.
11 కిన్తు మదీయేన యేన ద్రవ్యేణ తవోపకారోభవత్ తత్ కర్బ్బాణమర్థాద్ ఈశ్వరాయ నివేదితమ్ ఇదం వాక్యం యది కోపి పితరం మాతరం వా వక్తి
Pero ustedes dicen ‘está bien si alguien dice a su padre y a su madre, Todo lo que recibían de mí ahora es Corbán’, (es decir, dedicado a Dios),
12 తర్హి యూయం మాతుః పితు ర్వోపకారం కర్త్తాం తం వారయథ|
y entonces ustedes no permiten que ellos hagan nada más en favor de su padre o su madre.
13 ఇత్థం స్వప్రచారితపరమ్పరాగతవాక్యేన యూయమ్ ఈశ్వరాజ్ఞాం ముధా విధద్వ్వే, ఈదృశాన్యన్యాన్యనేకాని కర్మ్మాణి కురుధ్వే|
Y por medio de esta tradición que ustedes han transmitido, anulan e invalidan la palabra de Dios. Y ustedes hacen muchas otras cosas como estas”.
14 అథ స లోకానాహూయ బభాషే యూయం సర్వ్వే మద్వాక్యం శృణుత బుధ్యధ్వఞ్చ|
Una vez más Jesús llamó a la multitud para que vinieran donde él estaba y les dijo: “Por favor, escúchenme todos y entiendan.
15 బాహ్యాదన్తరం ప్రవిశ్య నరమమేధ్యం కర్త్తాం శక్నోతి ఈదృశం కిమపి వస్తు నాస్తి, వరమ్ అన్తరాద్ బహిర్గతం యద్వస్తు తన్మనుజమ్ అమేధ్యం కరోతి|
No es lo que está afuera y entra por su boca lo que los hace impuros. Es lo que sale de ella lo que los hace impuros”.
16 యస్య శ్రోతుం శ్రోత్రే స్తః స శృణోతు|
17 తతః స లోకాన్ హిత్వా గృహమధ్యం ప్రవిష్టస్తదా శిష్యాస్తదృష్టాన్తవాక్యార్థం పప్రచ్ఛుః|
Entonces Jesús entró para alejarse de la multitud, y sus discípulos le preguntaron sobre esta ilustración.
18 తస్మాత్ స తాన్ జగాద యూయమపి కిమేతాదృగబోధాః? కిమపి ద్రవ్యం బాహ్యాదన్తరం ప్రవిశ్య నరమమేధ్యం కర్త్తాం న శక్నోతి కథామిమాం కిం న బుధ్యధ్వే?
“¿Ustedes tampoco lo entienden?” les preguntó. “¿No ven que lo que ustedes comen no es lo que los vuelve impuros?
19 తత్ తదన్తర్న ప్రవిశతి కిన్తు కుక్షిమధ్యం ప్రవిశతి శేషే సర్వ్వభుక్తవస్తుగ్రాహిణి బహిర్దేశే నిర్యాతి|
Lo que comen no entra en sus mentes, sino en sus estómagos, y luego sale del cuerpo. Así que todos los alimentos están ceremonialmente ‘limpios’.
20 అపరమప్యవాదీద్ యన్నరాన్నిరేతి తదేవ నరమమేధ్యం కరోతి|
“Lo que sale de ustedes es lo que los hace impuros.
21 యతోఽన్తరాద్ అర్థాన్ మానవానాం మనోభ్యః కుచిన్తా పరస్త్రీవేశ్యాగమనం
Es desde adentro, desde la mente de las personas, que salen los malos pensamientos: la inmoralidad sexual, los robos, los asesinatos, el adulterio,
22 నరవధశ్చౌర్య్యం లోభో దుష్టతా ప్రవఞ్చనా కాముకతా కుదృష్టిరీశ్వరనిన్దా గర్వ్వస్తమ ఇత్యాదీని నిర్గచ్ఛన్తి|
la glotonería, la malicia, el engaño, la indecencia, la envidia, la calumnia, el orgullo y la inconsciencia.
23 ఏతాని సర్వ్వాణి దురితాన్యన్తరాదేత్య నరమమేధ్యం కుర్వ్వన్తి|
Todos estos males vienen desde adentro y contaminan a las personas”.
24 అథ స ఉత్థాయ తత్స్థానాత్ సోరసీదోన్పురప్రదేశం జగామ తత్ర కిమపి నివేశనం ప్రవిశ్య సర్వ్వైరజ్ఞాతః స్థాతుం మతిఞ్చక్రే కిన్తు గుప్తః స్థాతుం న శశాక|
Entonces Jesús se marchó de allí hacia la región de Tiro. No quería que nadie supiera que estaba quedándose allí en una casa, pero no pudo mantenerlo en secreto.
25 యతః సురఫైనికీదేశీయయూనానీవంశోద్భవస్త్రియాః కన్యా భూతగ్రస్తాసీత్| సా స్త్రీ తద్వార్త్తాం ప్రాప్య తత్సమీపమాగత్య తచ్చరణయోః పతిత్వా
Tan pronto como una mujer, cuya hija tenía un espíritu maligno, escuchó acerca de él, vino y se postró a sus pies.
26 స్వకన్యాతో భూతం నిరాకర్త్తాం తస్మిన్ వినయం కృతవతీ|
La mujer era griega, nacida en Sirofenicia. Ella le rogó a Jesús que sacara ese demonio de su hija.
27 కిన్తు యీశుస్తామవదత్ ప్రథమం బాలకాస్తృప్యన్తు యతో బాలకానాం ఖాద్యం గృహీత్వా కుక్కురేభ్యో నిక్షేపోఽనుచితః|
“Deja que los hijos coman primero hasta que estén satisfechos”, respondió Jesús. “No está bien tomar el alimento de los hijos para tirárselo a los perros”.
28 తదా సా స్త్రీ తమవాదీత్ భోః ప్రభో తత్ సత్యం తథాపి మఞ్చాధఃస్థాః కుక్కురా బాలానాం కరపతితాని ఖాద్యఖణ్డాని ఖాదన్తి|
“Eso es cierto, Señor”, dijo ella, “pero aún los perros que están debajo de la mesa comen de las migajas que los hijos dejan”.
29 తతః సోఽకథయద్ ఏతత్కథాహేతోః సకుశలా యాహి తవ కన్యాం త్యక్త్వా భూతో గతః|
Entonces Jesús le dijo: “Por tal respuesta que has dado, puedes irte. El demonio ha salido de tu hija”.
30 అథ సా స్త్రీ గృహం గత్వా కన్యాం భూతత్యక్తాం శయ్యాస్థితాం దదర్శ|
Y ella se fue a casa y encontró a la niña acostada en la cama, y el demonio se había ido.
31 పునశ్చ స సోరసీదోన్పురప్రదేశాత్ ప్రస్థాయ దికాపలిదేశస్య ప్రాన్తరభాగేన గాలీల్జలధేః సమీపం గతవాన్|
Al salir de la región de Tiro, Jesús pasó por Sidón y luego por el Mar de Galilea y por el territorio de las Diez Ciudades.
32 తదా లోకైరేకం బధిరం కద్వదఞ్చ నరం తన్నికటమానీయ తస్య గాత్రే హస్తమర్పయితుం వినయః కృతః|
Allí le trajeron a un hombre sordo que tampoco podía hablar bien. Ellos le pidieron a Jesús que tocara al hombre con su mano y lo sanara.
33 తతో యీశు ర్లోకారణ్యాత్ తం నిర్జనమానీయ తస్య కర్ణయోఙ్గులీ ర్దదౌ నిష్ఠీవం దత్త్వా చ తజ్జిహ్వాం పస్పర్శ|
Y después de llevarlo aparte, lejos de la multitud, Jesús puso sus dedos en los oídos del hombre sordo. Entonces tocó la lengua del hombre con saliva.
34 అనన్తరం స్వర్గం నిరీక్ష్య దీర్ఘం నిశ్వస్య తమవదత్ ఇతఫతః అర్థాన్ ముక్తో భూయాత్|
Luego miró al cielo, y con un suspiro dijo: “Efata”, que quiere decir, “¡ábrete!”
35 తతస్తత్క్షణం తస్య కర్ణౌ ముక్తౌ జిహ్వాయాశ్చ జాడ్యాపగమాత్ స సుస్పష్టవాక్యమకథయత్|
Y los oídos del hombre se abrieron, y ya no tenía impedimento para hablar, y comenzó a hablar con claridad.
36 అథ స తాన్ వాఢమిత్యాదిదేశ యూయమిమాం కథాం కస్మైచిదపి మా కథయత, కిన్తు స యతి న్యషేధత్ తే తతి బాహుల్యేన ప్రాచారయన్;
Entonces Jesús dio órdenes estrictas de no contarlo a nadie, pero cuanto más él decía esto, tanto más la gente difundía la noticia.
37 తేఽతిచమత్కృత్య పరస్పరం కథయామాసుః స బధిరాయ శ్రవణశక్తిం మూకాయ చ కథనశక్తిం దత్త్వా సర్వ్వం కర్మ్మోత్తమరూపేణ చకార|
La gente estaba completamente asombrada y decían: “Todo lo que él hace es maravilloso. Incluso hace que los sordos oigan y que los mudos puedan hablar”.

< మార్కః 7 >