మార్కః 4
1 అనన్తరం స సముద్రతటే పునరుపదేష్టుం ప్రారేభే, తతస్తత్ర బహుజనానాం సమాగమాత్ స సాగరోపరి నౌకామారుహ్య సముపవిష్టః; సర్వ్వే లోకాః సముద్రకూలే తస్థుః|
예수께서 다시 바닷가에서 가르치시니 큰 무리가 모여 들거늘 예수께서 배에 올라 바다에 떠 앉으시고 온 무리는 바다 곁 육지에 있더라
2 తదా స దృష్టాన్తకథాభి ర్బహూపదిష్టవాన్ ఉపదిశంశ్చ కథితవాన్,
이에 예수께서 여러 가지를 비유로 가르치시니 그 가르치시는 중에 저희에게 이르시되
3 అవధానం కురుత, ఏకో బీజవప్తా బీజాని వప్తుం గతః;
들으라 씨를 뿌리는 자가 뿌리러 나가서
4 వపనకాలే కియన్తి బీజాని మార్గపాశ్వే పతితాని, తత ఆకాశీయపక్షిణ ఏత్య తాని చఖాదుః|
뿌릴새 더러는 길 가에 떨어지매 새들이 와서 먹어 버렸고
5 కియన్తి బీజాని స్వల్పమృత్తికావత్పాషాణభూమౌ పతితాని తాని మృదోల్పత్వాత్ శీఘ్రమఙ్కురితాని;
더러는 흙이 얇은 돌밭에 떨어지매 흙이 깊지 아니하므로 곧 싹이 나오나
6 కిన్తూదితే సూర్య్యే దగ్ధాని తథా మూలానో నాధోగతత్వాత్ శుష్కాణి చ|
해가 돋은 후에 타져서 뿌리가 없으므로 말랐고
7 కియన్తి బీజాని కణ్టకివనమధ్యే పతితాని తతః కణ్టకాని సంవృద్వ్య తాని జగ్రసుస్తాని న చ ఫలితాని|
더러는 가시떨기에 떨어지매 가시가 자라 기운을 막으므로 결실치 못하였고
8 తథా కియన్తి బీజాన్యుత్తమభూమౌ పతితాని తాని సంవృద్వ్య ఫలాన్యుత్పాదితాని కియన్తి బీజాని త్రింశద్గుణాని కియన్తి షష్టిగుణాని కియన్తి శతగుణాని ఫలాని ఫలితవన్తి|
더러는 좋은 땅에 떨어지매 자라 무성하여 결실하였으니 삼십 배와 육십 배와 백 배가 되었느니라 하시고
9 అథ స తానవదత్ యస్య శ్రోతుం కర్ణౌ స్తః స శృణోతు|
또 이르시되 들을 귀 있는 자는 들으라 하시니라
10 తదనన్తరం నిర్జనసమయే తత్సఙ్గినో ద్వాదశశిష్యాశ్చ తం తద్దృష్టాన్తవాక్యస్యార్థం పప్రచ్ఛుః|
예수께서 홀로 계실 때에 함께한 사람들이 열두 제자로 더불어 그 비유들를 묻자오니
11 తదా స తానుదితవాన్ ఈశ్వరరాజ్యస్య నిగూఢవాక్యం బోద్ధుం యుష్మాకమధికారోఽస్తి;
이르시되 하나님 나라의 비밀을 너희에게는 주었으나 외인에게는 모든 것을 비유로 하나니
12 కిన్తు యే వహిర్భూతాః "తే పశ్యన్తః పశ్యన్తి కిన్తు న జానన్తి, శృణ్వన్తః శృణ్వన్తి కిన్తు న బుధ్యన్తే, చేత్తై ర్మనఃసు కదాపి పరివర్త్తితేషు తేషాం పాపాన్యమోచయిష్యన్త," అతోహేతోస్తాన్ ప్రతి దృష్టాన్తైరేవ తాని మయా కథితాని|
이는 저희로 보기는 보아도 알지 못하며 듣기는 들어도 깨닫지 못하게 하여 돌이켜 죄 사함을 얻지 못하게 하려 함이니라 하시고
13 అథ స కథితవాన్ యూయం కిమేతద్ దృష్టాన్తవాక్యం న బుధ్యధ్వే? తర్హి కథం సర్వ్వాన్ దృష్టాన్తాన భోత్స్యధ్వే?
또 가라사대 너희가 이 비유를 알지 못할진대 어떻게 모든 비유를 알겠느뇨
14 బీజవప్తా వాక్యరూపాణి బీజాని వపతి;
뿌리는 자는 말씀을 뿌리는 것이라
15 తత్ర యే యే లోకా వాక్యం శృణ్వన్తి, కిన్తు శ్రుతమాత్రాత్ శైతాన్ శీఘ్రమాగత్య తేషాం మనఃసూప్తాని తాని వాక్యరూపాణి బీజాన్యపనయతి తఏవ ఉప్తబీజమార్గపార్శ్వేస్వరూపాః|
말씀이 길 가에 뿌리웠다는 것은 이들이니 곧 말씀을 들었을 때에 사단이 즉시 와서 저희에게 뿌리운 말씀을 빼앗는 것이요
16 యే జనా వాక్యం శ్రుత్వా సహసా పరమానన్దేన గృహ్లన్తి, కిన్తు హృది స్థైర్య్యాభావాత్ కిఞ్చిత్ కాలమాత్రం తిష్ఠన్తి తత్పశ్చాత్ తద్వాక్యహేతోః
또 이와 같이 돌밭에 뿌리웠다는 것은 이들이니 곧 말씀을 들을 때에 즉시 기쁨으로 받으나
17 కుత్రచిత్ క్లేశే ఉపద్రవే వా సముపస్థితే తదైవ విఘ్నం ప్రాప్నువన్తి తఏవ ఉప్తబీజపాషాణభూమిస్వరూపాః|
그 속에 뿌리가 없어 잠간 견디다가 말씀을 인하여 환난이나 핍박이 일어나는 때에는 곧 넘어지는 자요
18 యే జనాః కథాం శృణ్వన్తి కిన్తు సాంసారికీ చిన్తా ధనభ్రాన్తి ర్విషయలోభశ్చ ఏతే సర్వ్వే ఉపస్థాయ తాం కథాం గ్రసన్తి తతః మా విఫలా భవతి (aiōn g165)
또 어떤 이는 가시떨기에 뿌리우는 자니 이들은 말씀을 듣되
20 యే జనా వాక్యం శ్రుత్వా గృహ్లన్తి తేషాం కస్య వా త్రింశద్గుణాని కస్య వా షష్టిగుణాని కస్య వా శతగుణాని ఫలాని భవన్తి తఏవ ఉప్తబీజోర్వ్వరభూమిస్వరూపాః|
좋은 땅에 뿌리웠다는 것은 곧 말씀을 듣고 받아 삼십 배와 육십 배와 백 배의 결실을 하는 자니라
21 తదా సోఽపరమపి కథితవాన్ కోపి జనో దీపాధారం పరిత్యజ్య ద్రోణస్యాధః ఖట్వాయా అధే వా స్థాపయితుం దీపమానయతి కిం?
또 저희에게 이르시되 사람이 등불을 가져오는 것은 말 아래나 평상 아래나 두려 함이냐 등경 위에 두려 함이 아니냐
22 అతోహేతో ర్యన్న ప్రకాశయిష్యతే తాదృగ్ లుక్కాయితం కిమపి వస్తు నాస్తి; యద్ వ్యక్తం న భవిష్యతి తాదృశం గుప్తం కిమపి వస్తు నాస్తి|
드러내려 하지 않고는 숨긴 것이 없고 나타내려 하지 않고는 감추인 것이 없느니라
23 యస్య శ్రోతుం కర్ణౌ స్తః స శృణోతు|
들을 귀 있는 자는 들으라
24 అపరమపి కథితవాన్ యూయం యద్ యద్ వాక్యం శృణుథ తత్ర సావధానా భవత, యతో యూయం యేన పరిమాణేన పరిమాథ తేనైవ పరిమాణేన యుష్మదర్థమపి పరిమాస్యతే; శ్రోతారో యూయం యుష్మభ్యమధికం దాస్యతే|
또 가라사대 너희가 무엇을 듣는가 스스로 삼가라 너희의 헤아리는 그 헤아림으로 너희가 헤아림을 받을 것이요 또 더 받으리니
25 యస్యాశ్రయే వర్ద్ధతే తస్మై అపరమపి దాస్యతే, కిన్తు యస్యాశ్రయే న వర్ద్ధతే తస్య యత్ కిఞ్చిదస్తి తదపి తస్మాన్ నేష్యతే|
있는 자는 받을 것이요 없는 자는 그 있는 것까지 빼앗기리라
26 అనన్తరం స కథితవాన్ ఏకో లోకః క్షేత్రే బీజాన్యుప్త్వా
또 가라사대 하나님의 나라는 사람이 씨를 땅에 뿌림과 같으니
27 జాగరణనిద్రాభ్యాం దివానిశం గమయతి, పరన్తు తద్వీజం తస్యాజ్ఞాతరూపేణాఙ్కురయతి వర్ద్ధతే చ;
저가 밤낮 자고 깨고 하는 중에 씨가 나서 자라되 그 어떻게 된 것을 알지 못하느니라
28 యతోహేతోః ప్రథమతః పత్రాణి తతః పరం కణిశాని తత్పశ్చాత్ కణిశపూర్ణాని శస్యాని భూమిః స్వయముత్పాదయతి;
땅이 스스로 열매를 맺되 처음에는 싹이요 다음에는 이삭이요 그 다음에는 이삭에 충실한 곡식이라
29 కిన్తు ఫలేషు పక్కేషు శస్యచ్ఛేదనకాలం జ్ఞాత్వా స తత్క్షణం శస్యాని ఛినత్తి, అనేన తుల్యమీశ్వరరాజ్యం|
열매가 익으면 곧 낫을 대나니 이는 추수 때가 이르렀음이니라
30 పునః సోఽకథయద్ ఈశ్వరరాజ్యం కేన సమం? కేన వస్తునా సహ వా తదుపమాస్యామి?
또 가라사대 우리가 하나님의 나라를 어떻게 비하며 또 무슨 비유로 나타낼꼬
31 తత్ సర్షపైకేన తుల్యం యతో మృది వపనకాలే సర్షపబీజం సర్వ్వపృథివీస్థబీజాత్ క్షుద్రం
겨자씨 한 알과 같으니 땅에 심길 때에는 땅 위의 모든 씨보다 작은 것이로되
32 కిన్తు వపనాత్ పరమ్ అఙ్కురయిత్వా సర్వ్వశాకాద్ బృహద్ భవతి, తస్య బృహత్యః శాఖాశ్చ జాయన్తే తతస్తచ్ఛాయాం పక్షిణ ఆశ్రయన్తే|
심긴 후에는 자라서 모든 나물보다 커지며 큰 가지를 내니 공중의 새들이 그 그늘에 깃들일 만큼 되느니라
33 ఇత్థం తేషాం బోధానురూపం సోఽనేకదృష్టాన్తైస్తానుపదిష్టవాన్,
예수께서 이러한 많은 비유로 저희가 알아 들을 수 있는 대로 말씀을 가르치시되
34 దృష్టాన్తం వినా కామపి కథాం తేభ్యో న కథితవాన్ పశ్చాన్ నిర్జనే స శిష్యాన్ సర్వ్వదృష్టాన్తార్థం బోధితవాన్|
비유가 아니면 말씀하지 아니하시고 다만 혼자 계실 때에 그 제자들에게 모든 것을 해석하시더라
35 తద్దినస్య సన్ధ్యాయాం స తేభ్యోఽకథయద్ ఆగచ్ఛత వయం పారం యామ|
그 날 저물 때에 제자들에게 이르시되 우리가 저편으로 건너가자 하시니
36 తదా తే లోకాన్ విసృజ్య తమవిలమ్బం గృహీత్వా నౌకయా ప్రతస్థిరే; అపరా అపి నావస్తయా సహ స్థితాః|
저희가 무리를 떠나 예수를 배에 계신 그대로 모시고 가매 다른 배들도 함께 하더니
37 తతః పరం మహాఝఞ్భ్శగమాత్ నౌ ర్దోలాయమానా తరఙ్గేణ జలైః పూర్ణాభవచ్చ|
큰 광풍이 일어나며 물결이 부딪혀 배에 들어와 배에 가득하게 되었더라
38 తదా స నౌకాచశ్చాద్భాగే ఉపధానే శిరో నిధాయ నిద్రిత ఆసీత్ తతస్తే తం జాగరయిత్వా జగదుః, హే ప్రభో, అస్మాకం ప్రాణా యాన్తి కిమత్ర భవతశ్చిన్తా నాస్తి?
예수께서는 고물에서 베개를 베시고 주무시더니 제자들이 깨우며 가로되 선생님이여 우리의 죽게 된 것을 돌아보지 아니하시나이까 하니
39 తదా స ఉత్థాయ వాయుం తర్జితవాన్ సముద్రఞ్చోక్తవాన్ శాన్తః సుస్థిరశ్చ భవ; తతో వాయౌ నివృత్తేఽబ్ధిర్నిస్తరఙ్గోభూత్|
예수께서 깨어 바람을 꾸짖으시며 바다더러 이르시되 잠잠하라 고요하라 하시니 바람이 그치고 아주 잔잔하여지더라
40 తదా స తానువాచ యూయం కుత ఏతాదృక్శఙ్కాకులా భవత? కిం వో విశ్వాసో నాస్తి?
이에 제자들에게 이르시되 어찌하여 이렇게 무서워하느냐 너희가 어찌 믿음이 없느냐 하시니
41 తస్మాత్తేఽతీవభీతాః పరస్పరం వక్తుమారేభిరే, అహో వాయుః సిన్ధుశ్చాస్య నిదేశగ్రాహిణౌ కీదృగయం మనుజః|
저희가 심히 두려워하여 서로 말하되 저가 뉘기에 바람과 바다라도 순종하는고 하였더라
