మార్కః 2
1 తదనన్తరం యీశై కతిపయదినాని విలమ్బ్య పునః కఫర్నాహూమ్నగరం ప్రవిష్టే స గృహ ఆస్త ఇతి కింవదన్త్యా తత్క్షణం తత్సమీపం బహవో లోకా ఆగత్య సముపతస్థుః,
και εισηλθεν παλιν εις καπερναουμ δι ημερων και ηκουσθη οτι εις οικον εστιν
2 తస్మాద్ గృహమధ్యే సర్వ్వేషాం కృతే స్థానం నాభవద్ ద్వారస్య చతుర్దిక్ష్వపి నాభవత్, తత్కాలే స తాన్ ప్రతి కథాం ప్రచారయాఞ్చక్రే|
και ευθεως συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον
3 తతః పరం లోకాశ్చతుర్భి ర్మానవైరేకం పక్షాఘాతినం వాహయిత్వా తత్సమీపమ్ ఆనిన్యుః|
και ερχονται προς αυτον παραλυτικον φεροντες αιρομενον υπο τεσσαρων
4 కిన్తు జనానాం బహుత్వాత్ తం యీశోః సమ్ముఖమానేతుం న శక్నువన్తో యస్మిన్ స్థానే స ఆస్తే తదుపరిగృహపృష్ఠం ఖనిత్వా ఛిద్రం కృత్వా తేన మార్గేణ సశయ్యం పక్షాఘాతినమ్ అవరోహయామాసుః|
και μη δυναμενοι προσεγγισαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραββατον εφ ω ο παραλυτικος κατεκειτο
5 తతో యీశుస్తేషాం విశ్వాసం దృష్ట్వా తం పక్షాఘాతినం బభాషే హే వత్స తవ పాపానాం మార్జనం భవతు|
ιδων δε ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
6 తదా కియన్తోఽధ్యాపకాస్తత్రోపవిశన్తో మనోభి ర్వితర్కయాఞ్చక్రుః, ఏష మనుష్య ఏతాదృశీమీశ్వరనిన్దాం కథాం కుతః కథయతి?
ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων
7 ఈశ్వరం వినా పాపాని మార్ష్టుం కస్య సామర్థ్యమ్ ఆస్తే?
τι ουτος ουτως λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
8 ఇత్థం తే వితర్కయన్తి యీశుస్తత్క్షణం మనసా తద్ బుద్వ్వా తానవదద్ యూయమన్తఃకరణైః కుత ఏతాని వితర్కయథ?
και ευθεως επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτως αυτοι διαλογιζονται εν εαυτοις ειπεν αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
9 తదనన్తరం యీశుస్తత్స్థానాత్ పునః సముద్రతటం యయౌ; లోకనివహే తత్సమీపమాగతే స తాన్ సముపదిదేశ|
τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφεωνται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειραι και αρον τον κραββατον σου και περιπατει
10 కిన్తు పృథివ్యాం పాపాని మార్ష్టుం మనుష్యపుత్రస్య సామర్థ్యమస్తి, ఏతద్ యుష్మాన్ జ్ఞాపయితుం (స తస్మై పక్షాఘాతినే కథయామాస)
ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω
11 ఉత్తిష్ఠ తవ శయ్యాం గృహీత్వా స్వగృహం యాహి, అహం త్వామిదమ్ ఆజ్ఞాపయామి|
σοι λεγω εγειραι και αρον τον κραββατον σου και υπαγε εις τον οικον σου
12 తతః స తత్క్షణమ్ ఉత్థాయ శయ్యాం గృహీత్వా సర్వ్వేషాం సాక్షాత్ జగామ; సర్వ్వే విస్మితా ఏతాదృశం కర్మ్మ వయమ్ కదాపి నాపశ్యామ, ఇమాం కథాం కథయిత్వేశ్వరం ధన్యమబ్రువన్|
και ηγερθη ευθεως και αρας τον κραββατον εξηλθεν εναντιον παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτι ουδεποτε ουτως ειδομεν
13 తదనన్తరం యీశుస్తత్స్థానాత్ పునః సముద్రతటం యయౌ; లోకనివహే తత్సమీపమాగతే స తాన్ సముపదిదేశ|
και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους
14 అథ గచ్ఛన్ కరసఞ్చయగృహ ఉపవిష్టమ్ ఆల్ఫీయపుత్రం లేవిం దృష్ట్వా తమాహూయ కథితవాన్ మత్పశ్చాత్ త్వామామచ్ఛ తతః స ఉత్థాయ తత్పశ్చాద్ యయౌ|
και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
15 అనన్తరం యీశౌ తస్య గృహే భోక్తుమ్ ఉపవిష్టే బహవః కరమఞ్చాయినః పాపినశ్చ తేన తచ్ఛిష్యైశ్చ సహోపవివిశుః, యతో బహవస్తత్పశ్చాదాజగ్ముః|
και εγενετο εν τω κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθησαν αυτω
16 తదా స కరమఞ్చాయిభిః పాపిభిశ్చ సహ ఖాదతి, తద్ దృష్ట్వాధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ తస్య శిష్యానూచుః కరమఞ్చాయిభిః పాపిభిశ్చ సహాయం కుతో భుంక్తే పివతి చ?
και οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ιδοντες αυτον εσθιοντα μετα των τελωνων και αμαρτωλων ελεγον τοις μαθηταις αυτου τι οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει και πινει
17 తద్వాక్యం శ్రుత్వా యీశుః ప్రత్యువాచ, అరోగిలోకానాం చికిత్సకేన ప్రయోజనం నాస్తి, కిన్తు రోగిణామేవ; అహం ధార్మ్మికానాహ్వాతుం నాగతః కిన్తు మనో వ్యావర్త్తయితుం పాపిన ఏవ|
και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
18 తతః పరం యోహనః ఫిరూశినాఞ్చోపవాసాచారిశిష్యా యీశోః సమీపమ్ ఆగత్య కథయామాసుః, యోహనః ఫిరూశినాఞ్చ శిష్యా ఉపవసన్తి కిన్తు భవతః శిష్యా నోపవసన్తి కిం కారణమస్య?
και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιων νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν
19 తదా యీశుస్తాన్ బభాషే యావత్ కాలం సఖిభిః సహ కన్యాయా వరస్తిష్ఠతి తావత్కాలం తే కిముపవస్తుం శక్నువన్తి? యావత్కాలం వరస్తైః సహ తిష్ఠతి తావత్కాలం త ఉపవస్తుం న శక్నువన్తి|
και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον μεθ εαυτων εχουσιν τον νυμφιον ου δυνανται νηστευειν
20 యస్మిన్ కాలే తేభ్యః సకాశాద్ వరో నేష్యతే స కాల ఆగచ్ఛతి, తస్మిన్ కాలే తే జనా ఉపవత్స్యన్తి|
ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
21 కోపి జనః పురాతనవస్త్రే నూతనవస్త్రం న సీవ్యతి, యతో నూతనవస్త్రేణ సహ సేవనే కృతే జీర్ణం వస్త్రం ఛిద్యతే తస్మాత్ పున ర్మహత్ ఛిద్రం జాయతే|
και ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιρραπτει επι ιματιω παλαιω ει δε μη αιρει το πληρωμα αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται
22 కోపి జనః పురాతనకుతూషు నూతనం ద్రాక్షారసం న స్థాపయతి, యతో నూతనద్రాక్షారసస్య తేజసా తాః కుత్వో విదీర్య్యన్తే తతో ద్రాక్షారసశ్చ పతతి కుత్వశ్చ నశ్యన్తి, అతఏవ నూతనద్రాక్షారసో నూతనకుతూషు స్థాపనీయః|
και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρησσει ο οινος ο νεος τους ασκους και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον
23 తదనన్తరం యీశు ర్యదా విశ్రామవారే శస్యక్షేత్రేణ గచ్ఛతి తదా తస్య శిష్యా గచ్ఛన్తః శస్యమఞ్జరీశ్ఛేత్తుం ప్రవృత్తాః|
και εγενετο παραπορευεσθαι αυτον εν τοις σαββασιν δια των σποριμων και ηρξαντο οι μαθηται αυτου οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
24 అతః ఫిరూశినో యీశవే కథయామాసుః పశ్యతు విశ్రామవాసరే యత్ కర్మ్మ న కర్త్తవ్యం తద్ ఇమే కుతః కుర్వ్వన్తి?
και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν εν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν
25 తదా స తేభ్యోఽకథయత్ దాయూద్ తత్సంఙ్గినశ్చ భక్ష్యాభావాత్ క్షుధితాః సన్తో యత్ కర్మ్మ కృతవన్తస్తత్ కిం యుష్మాభి ర్న పఠితమ్?
και αυτος ελεγεν αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
26 అబియాథర్నామకే మహాయాజకతాం కుర్వ్వతి స కథమీశ్వరస్యావాసం ప్రవిశ్య యే దర్శనీయపూపా యాజకాన్ వినాన్యస్య కస్యాపి న భక్ష్యాస్తానేవ బుభుజే సఙ్గిలోకేభ్యోఽపి దదౌ|
πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τοις ιερευσιν και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν
27 సోఽపరమపి జగాద, విశ్రామవారో మనుష్యార్థమేవ నిరూపితోఽస్తి కిన్తు మనుష్యో విశ్రామవారార్థం నైవ|
και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον
28 మనుష్యపుత్రో విశ్రామవారస్యాపి ప్రభురాస్తే|
ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου
