మార్కః 12
1 అనన్తరం యీశు ర్దృష్టాన్తేన తేభ్యః కథయితుమారేభే, కశ్చిదేకో ద్రాక్షాక్షేత్రం విధాయ తచ్చతుర్దిక్షు వారణీం కృత్వా తన్మధ్యే ద్రాక్షాపేషణకుణ్డమ్ అఖనత్, తథా తస్య గడమపి నిర్మ్మితవాన్ తతస్తత్క్షేత్రం కృషీవలేషు సమర్ప్య దూరదేశం జగామ|
E prese a dir loro in parabole: Un uomo piantò una vigna e le fece attorno una siepe e vi scavò un luogo da spremer l’uva e vi edificò una torre; l’allogò a de’ lavoratori, e se ne andò in viaggio.
2 తదనన్తరం ఫలకాలే కృషీవలేభ్యో ద్రాక్షాక్షేత్రఫలాని ప్రాప్తుం తేషాం సవిధే భృత్యమ్ ఏకం ప్రాహిణోత్|
E a suo tempo mandò a que’ lavoratori un servitore per ricevere da loro de’ frutti della vigna.
3 కిన్తు కృషీవలాస్తం ధృత్వా ప్రహృత్య రిక్తహస్తం విససృజుః|
Ma essi, presolo, lo batterono e lo rimandarono a vuoto.
4 తతః స పునరన్యమేకం భృత్యం ప్రషయామాస, కిన్తు తే కృషీవలాః పాషాణాఘాతైస్తస్య శిరో భఙ్క్త్వా సాపమానం తం వ్యసర్జన్|
Ed egli di nuovo mandò loro un altro servitore; e anche lui ferirono nel capo e vituperarono.
5 తతః పరం సోపరం దాసం ప్రాహిణోత్ తదా తే తం జఘ్నుః, ఏవమ్ అనేకేషాం కస్యచిత్ ప్రహారః కస్యచిద్ వధశ్చ తైః కృతః|
Ed egli ne mandò un altro, e anche quello uccisero; e poi molti altri, de’ quali alcuni batterono ed alcuni uccisero.
6 తతః పరం మయా స్వపుత్రే ప్రహితే తే తమవశ్యం సమ్మంస్యన్తే, ఇత్యుక్త్వావశేషే తేషాం సన్నిధౌ నిజప్రియమ్ అద్వితీయం పుత్రం ప్రేషయామాస|
Aveva ancora un unico figliuolo diletto; e quello mandò loro per ultimo, dicendo: Avranno rispetto al mio figliuolo.
7 కిన్తు కృషీవలాః పరస్పరం జగదుః, ఏష ఉత్తరాధికారీ, ఆగచ్ఛత వయమేనం హన్మస్తథా కృతే ఽధికారోయమ్ అస్మాకం భవిష్యతి|
Ma que’ lavoratori dissero fra loro: Costui è l’erede; venite, uccidiamolo, e l’eredità sarà nostra.
8 తతస్తం ధృత్వా హత్వా ద్రాక్షాక్షేత్రాద్ బహిః ప్రాక్షిపన్|
E presolo, l’uccisero, e lo gettarono fuor dalla vigna.
9 అనేనాసౌ ద్రాక్షాక్షేత్రపతిః కిం కరిష్యతి? స ఏత్య తాన్ కృషీవలాన్ సంహత్య తత్క్షేత్రమ్ అన్యేషు కృషీవలేషు సమర్పయిష్యతి|
Che farà dunque il padrone della vigna? Egli verrà e distruggerà quei lavoratori, e darà la vigna ad altri.
10 అపరఞ్చ, "స్థపతయః కరిష్యన్తి గ్రావాణం యన్తు తుచ్ఛకం| ప్రాధానప్రస్తరః కోణే స ఏవ సంభవిష్యతి|
Non avete voi neppur letta questa Scrittura: La pietra che gli edificatori hanno riprovata, è quella che è divenuta pietra angolare;
11 ఏతత్ కర్మ్మ పరేశస్యాంద్భుతం నో దృష్టితో భవేత్|| " ఇమాం శాస్త్రీయాం లిపిం యూయం కిం నాపాఠిష్ట?
ciò è stato fatto dal Signore, ed è cosa maravigliosa agli occhi nostri?
12 తదానీం స తానుద్దిశ్య తాం దృష్టాన్తకథాం కథితవాన్, త ఇత్థం బుద్వ్వా తం ధర్త్తాముద్యతాః, కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః, తదనన్తరం తే తం విహాయ వవ్రజుః|
Ed essi cercavano di pigliarlo, ma temettero la moltitudine; perché si avvidero bene ch’egli aveva detto quella parabola per loro. E lasciatolo, se ne andarono.
13 అపరఞ్చ తే తస్య వాక్యదోషం ధర్త్తాం కతిపయాన్ ఫిరూశినో హేరోదీయాంశ్చ లోకాన్ తదన్తికం ప్రేషయామాసుః|
E gli mandarono alcuni dei Farisei e degli Erodiani per coglierlo in parole.
14 త ఆగత్య తమవదన్, హే గురో భవాన్ తథ్యభాషీ కస్యాప్యనురోధం న మన్యతే, పక్షపాతఞ్చ న కరోతి, యథార్థత ఈశ్వరీయం మార్గం దర్శయతి వయమేతత్ ప్రజానీమః, కైసరాయ కరో దేయో న వాం? వయం దాస్యామో న వా?
Ed essi, venuti, gli dissero: Maestro, noi sappiamo che tu sei verace, e che non ti curi d’alcuno, perché non guardi all’apparenza delle persone, ma insegni la via di Dio secondo verità. E’ egli lecito pagare il tributo a Cesare o no? Dobbiamo darlo o non darlo?
15 కిన్తు స తేషాం కపటం జ్ఞాత్వా జగాద, కుతో మాం పరీక్షధ్వే? ఏకం ముద్రాపాదం సమానీయ మాం దర్శయత|
Ma egli, conosciuta la loro ipocrisia, disse loro: Perché mi tentante? Portatemi un denaro, ch’io lo vegga.
16 తదా తైరేకస్మిన్ ముద్రాపాదే సమానీతే స తాన్ పప్రచ్ఛ, అత్ర లిఖితం నామ మూర్త్తి ర్వా కస్య? తే ప్రత్యూచుః, కైసరస్య|
Ed essi glielo portarono. Ed egli disse loro: Di chi è questa effigie e questa iscrizione? Essi gli dissero:
17 తదా యీశురవదత్ తర్హి కైసరస్య ద్రవ్యాణి కైసరాయ దత్త, ఈశ్వరస్య ద్రవ్యాణి తు ఈశ్వరాయ దత్త; తతస్తే విస్మయం మేనిరే|
Di Cesare. Allora Gesù disse loro: Rendete a Cesare quel ch’è di Cesare, e a Dio quel ch’è di Dio. Ed essi si maravigliarono di lui.
18 అథ మృతానాముత్థానం యే న మన్యన్తే తే సిదూకినో యీశోః సమీపమాగత్య తం పప్రచ్ఛుః;
Poi vennero a lui de’ Sadducei, i quali dicono che non v’è risurrezione, e gli domandarono:
19 హే గురో కశ్చిజ్జనో యది నిఃసన్తతిః సన్ భార్య్యాయాం సత్యాం మ్రియతే తర్హి తస్య భ్రాతా తస్య భార్య్యాం గృహీత్వా భ్రాతు ర్వంశోత్పత్తిం కరిష్యతి, వ్యవస్థామిమాం మూసా అస్మాన్ ప్రతి వ్యలిఖత్|
Maestro, Mosè ci lasciò scritto che se il fratello di uno muore e lascia moglie senza figliuoli, il fratello ne prenda la moglie e susciti progenie a suo fratello.
20 కిన్తు కేచిత్ సప్త భ్రాతర ఆసన్, తతస్తేషాం జ్యేష్ఠభ్రాతా వివహ్య నిఃసన్తతిః సన్ అమ్రియత|
Or v’erano sette fratelli. Il primo prese moglie; e morendo, non lasciò progenie.
21 తతో ద్వితీయో భ్రాతా తాం స్త్రియమగృహణత్ కిన్తు సోపి నిఃసన్తతిః సన్ అమ్రియత; అథ తృతీయోపి భ్రాతా తాదృశోభవత్|
E il secondo la prese e morì senza lasciare progenie.
22 ఇత్థం సప్తైవ భ్రాతరస్తాం స్త్రియం గృహీత్వా నిఃసన్తానాః సన్తోఽమ్రియన్త, సర్వ్వశేషే సాపి స్త్రీ మ్రియతే స్మ|
Così il terzo. E i sette non lasciarono progenie. Infine, dopo tutti, morì anche la donna.
23 అథ మృతానాముత్థానకాలే యదా త ఉత్థాస్యన్తి తదా తేషాం కస్య భార్య్యా సా భవిష్యతి? యతస్తే సప్తైవ తాం వ్యవహన్|
nella risurrezione, quando saranno risuscitati, di chi di loro sarà ella moglie? Poiché tutti i sette l’hanno avuta per moglie.
24 తతో యీశుః ప్రత్యువాచ శాస్త్రమ్ ఈశ్వరశక్తిఞ్చ యూయమజ్ఞాత్వా కిమభ్రామ్యత న?
Gesù disse loro: Non errate voi per questo, che non conoscete le Scritture né la potenza di Dio?
25 మృతలోకానాముత్థానం సతి తే న వివహన్తి వాగ్దత్తా అపి న భవన్తి, కిన్తు స్వర్గీయదూతానాం సదృశా భవన్తి|
Poiché quando gli uomini risuscitano dai morti, né prendono né dànno moglie, ma son come angeli ne’ cieli.
26 పునశ్చ "అహమ్ ఇబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబశ్చేశ్వరః" యామిమాం కథాం స్తమ్బమధ్యే తిష్ఠన్ ఈశ్వరో మూసామవాదీత్ మృతానాముత్థానార్థే సా కథా మూసాలిఖితే పుస్తకే కిం యుష్మాభి ర్నాపాఠి?
Quando poi ai morti ed alla loro risurrezione, non avete voi letto nel libro di Mosè, nel passo del “pruno”, come Dio gli parlò dicendo: Io sono l’Iddio d’Abramo e l’Iddio d’Isacco e l’Iddio di Giacobbe?
27 ఈశ్వరో జీవతాం ప్రభుః కిన్తు మృతానాం ప్రభు ర్న భవతి, తస్మాద్ధేతో ర్యూయం మహాభ్రమేణ తిష్ఠథ|
Egli non è un Dio di morti, ma di viventi. Voi errate grandemente.
28 ఏతర్హి ఏకోధ్యాపక ఏత్య తేషామిత్థం విచారం శుశ్రావ; యీశుస్తేషాం వాక్యస్య సదుత్తరం దత్తవాన్ ఇతి బుద్వ్వా తం పృష్టవాన్ సర్వ్వాసామ్ ఆజ్ఞానాం కా శ్రేష్ఠా? తతో యీశుః ప్రత్యువాచ,
Or uno degli scribi che li aveva uditi discutere, visto ch’egli aveva loro ben risposto, si accostò e gli domandò: Qual è il comandamento primo fra tutti?
29 "హే ఇస్రాయేల్లోకా అవధత్త, అస్మాకం ప్రభుః పరమేశ్వర ఏక ఏవ,
Gesù rispose: Il primo è: Ascolta, Israele: Il Signore Iddio nostro è l’unico Signore:
30 యూయం సర్వ్వన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వచిత్తైః సర్వ్వశక్తిభిశ్చ తస్మిన్ ప్రభౌ పరమేశ్వరే ప్రీయధ్వం," ఇత్యాజ్ఞా శ్రేష్ఠా|
ama dunque il Signore Iddio tuo con tutto il tuo cuore e con tutta l’anima tua e con tutta la mente tua e con tutta la forza tua.
31 తథా "స్వప్రతివాసిని స్వవత్ ప్రేమ కురుధ్వం," ఏషా యా ద్వితీయాజ్ఞా సా తాదృశీ; ఏతాభ్యాం ద్వాభ్యామ్ ఆజ్ఞాభ్యామ్ అన్యా కాప్యాజ్ఞా శ్రేష్ఠా నాస్తి|
Il secondo è questo: Ama il tuo prossimo come te stesso. Non v’è alcun altro comandamento maggiore di questi.
32 తదా సోధ్యాపకస్తమవదత్, హే గురో సత్యం భవాన్ యథార్థం ప్రోక్తవాన్ యత ఏకస్మాద్ ఈశ్వరాద్ అన్యో ద్వితీయ ఈశ్వరో నాస్తి;
E lo scriba gli disse: Maestro, ben hai detto secondo verità che v’è un Dio solo e che fuor di lui non ve n’è alcun altro;
33 అపరం సర్వ్వాన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వచిత్తైః సర్వ్వశక్తిభిశ్చ ఈశ్వరే ప్రేమకరణం తథా స్వమీపవాసిని స్వవత్ ప్రేమకరణఞ్చ సర్వ్వేభ్యో హోమబలిదానాదిభ్యః శ్రష్ఠం భవతి|
e che amarlo con tutto il cuore, con tutto l’intelletto e con tutta la forza e amare il prossimo come te stesso, è assai più che tutti gli olocausti e i sacrifici.
34 తతో యీశుః సుబుద్ధేరివ తస్యేదమ్ ఉత్తరం శ్రుత్వా తం భాషితవాన్ త్వమీశ్వరస్య రాజ్యాన్న దూరోసి| ఇతః పరం తేన సహ కస్యాపి వాక్యస్య విచారం కర్త్తాం కస్యాపి ప్రగల్భతా న జాతా|
E Gesù, vedendo ch’egli avea risposto avvedutamente, gli disse: Tu non sei lontano dal regno di Dio. E niuno ardiva più interrogarlo.
35 అనన్తరం మధ్యేమన్దిరమ్ ఉపదిశన్ యీశురిమం ప్రశ్నం చకార, అధ్యాపకా అభిషిక్తం (తారకం) కుతో దాయూదః సన్తానం వదన్తి?
E Gesù, insegnando nel tempio, prese a dire: Come dicono gli scribi che il Cristo è figliuolo di Davide?
36 స్వయం దాయూద్ పవిత్రస్యాత్మన ఆవేశేనేదం కథయామాస| యథా| "మమ ప్రభుమిదం వాక్యవదత్ పరమేశ్వరః| తవ శత్రూనహం యావత్ పాదపీఠం కరోమి న| తావత్ కాలం మదీయే త్వం దక్షపార్శ్వ్ ఉపావిశ| "
Davide stesso ha detto, per lo Spirito Santo: Il Signore ha detto al mio Signore: Siedi alla mia destra, finché io abbia posto i tuoi nemici per sgabello dei tuoi piedi.
37 యది దాయూద్ తం ప్రభూం వదతి తర్హి కథం స తస్య సన్తానో భవితుమర్హతి? ఇతరే లోకాస్తత్కథాం శ్రుత్వాననన్దుః|
Davide stesso lo chiama Signore; e onde viene ch’egli è suo figliuolo? E la massa del popolo l’ascoltava con piacere.
38 తదానీం స తానుపదిశ్య కథితవాన్ యే నరా దీర్ఘపరిధేయాని హట్టే విపనౌ చ
E diceva nel suo insegnamento: Guardatevi dagli scribi, i quali amano passeggiare in lunghe vesti, ed esser salutati nelle piazze,
39 లోకకృతనమస్కారాన్ భజనగృహే ప్రధానాసనాని భోజనకాలే ప్రధానస్థానాని చ కాఙ్క్షన్తే;
ed avere i primi seggi nelle sinagoghe e i primi posti ne’ conviti;
40 విధవానాం సర్వ్వస్వం గ్రసిత్వా ఛలాద్ దీర్ఘకాలం ప్రార్థయన్తే తేభ్య ఉపాధ్యాయేభ్యః సావధానా భవత; తేఽధికతరాన్ దణ్డాన్ ప్రాప్స్యన్తి|
essi che divorano le case delle vedove, e fanno per apparenza lunghe orazioni. Costoro riceveranno una maggiore condanna.
41 తదనన్తరం లోకా భాణ్డాగారే ముద్రా యథా నిక్షిపన్తి భాణ్డాగారస్య సమ్ముఖే సముపవిశ్య యీశుస్తదవలులోక; తదానీం బహవో ధనినస్తస్య మధ్యే బహూని ధనాని నిరక్షిపన్|
E postosi a sedere dirimpetto alla cassa delle offerte, stava guardando come la gente gettava danaro nella cassa; e molti ricchi ne gettavano assai.
42 పశ్చాద్ ఏకా దరిద్రా విధవా సమాగత్య ద్విపణమూల్యాం ముద్రైకాం తత్ర నిరక్షిపత్|
E venuta una povera vedova, vi gettò due spiccioli che fanno un quarto di soldo.
43 తదా యీశుః శిష్యాన్ ఆహూయ కథితవాన్ యుష్మానహం యథార్థం వదామి యే యే భాణ్డాగారేఽస్మిన ధనాని నిఃక్షిపన్తి స్మ తేభ్యః సర్వ్వేభ్య ఇయం విధవా దరిద్రాధికమ్ నిఃక్షిపతి స్మ|
E Gesù, chiamati a se i suoi discepoli, disse loro: in verità io vi dico che questa povera vedova ha gettato nella cassa delle offerte più di tutti gli altri;
44 యతస్తే ప్రభూతధనస్య కిఞ్చిత్ నిరక్షిపన్ కిన్తు దీనేయం స్వదినయాపనయోగ్యం కిఞ్చిదపి న స్థాపయిత్వా సర్వ్వస్వం నిరక్షిపత్|
poiché tutti han gettato del superfluo; ma costei, del suo necessario, vi ha gettato tutto ciò che possedeva, tutto quanto avea per vivere.
