లూకః 6
1 అచరఞ్చ పర్వ్వణో ద్వితీయదినాత్ పరం ప్రథమవిశ్రామవారే శస్యక్షేత్రేణ యీశోర్గమనకాలే తస్య శిష్యాః కణిశం ఛిత్త్వా కరేషు మర్ద్దయిత్వా ఖాదితుమారేభిరే|
E aconteceu que, no sábado segundo-primeiro, passou pelas searas, e os seus discípulos iam arrancando espigas, e, esfregando-as com as mãos, as comiam.
2 తస్మాత్ కియన్తః ఫిరూశినస్తానవదన్ విశ్రామవారే యత్ కర్మ్మ న కర్త్తవ్యం తత్ కుతః కురుథ?
E alguns dos fariseus lhes disseram: Porque fazeis o que não é lícito fazer nos sábados?
3 యీశుః ప్రత్యువాచ దాయూద్ తస్య సఙ్గినశ్చ క్షుధార్త్తాః కిం చక్రుః స కథమ్ ఈశ్వరస్య మన్దిరం ప్రవిశ్య
E Jesus, respondendo-lhes, disse: Nunca lestes o que fez David quando teve fome, ele e os que com ele estavam?
4 యే దర్శనీయాః పూపా యాజకాన్ వినాన్యస్య కస్యాప్యభోజనీయాస్తానానీయ స్వయం బుభజే సఙ్గిభ్యోపి దదౌ తత్ కిం యుష్మాభిః కదాపి నాపాఠి?
Como entrou na casa de Deus, e tomou os pães da proposição, e os comeu, e deu também aos que estavam com ele, os quais não é lícito comer senão só aos sacerdotes?
5 పశ్చాత్ స తానవదత్ మనుజసుతో విశ్రామవారస్యాపి ప్రభు ర్భవతి|
E dizia-lhes: O Filho do homem é Senhor até do sábado.
6 అనన్తరమ్ అన్యవిశ్రామవారే స భజనగేహం ప్రవిశ్య సముపదిశతి| తదా తత్స్థానే శుష్కదక్షిణకర ఏకః పుమాన్ ఉపతస్థివాన్|
E aconteceu também noutro sábado que entrou na sinagoga, e estava ensinando; e estava ali um homem que tinha a mão direita mirrada.
7 తస్మాద్ అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ తస్మిన్ దోషమారోపయితుం స విశ్రామవారే తస్య స్వాస్థ్యం కరోతి నవేతి ప్రతీక్షితుమారేభిరే|
E os escribas e fariseus atentavam nele, se o curaria no sábado, para acharem de que o acusar.
8 తదా యీశుస్తేషాం చిన్తాం విదిత్వా తం శుష్కకరం పుమాంసం ప్రోవాచ, త్వముత్థాయ మధ్యస్థానే తిష్ఠ|
Mas ele bem conhecia os seus pensamentos; e disse ao homem que tinha a mão mirrada: Levanta-te, e põe-te em pé no meio. E, levantando-se ele, pôs-se em pé
9 తస్మాత్ తస్మిన్ ఉత్థితవతి యీశుస్తాన్ వ్యాజహార, యుష్మాన్ ఇమాం కథాం పృచ్ఛామి, విశ్రామవారే హితమ్ అహితం వా, ప్రాణరక్షణం ప్రాణనాశనం వా, ఏతేషాం కిం కర్మ్మకరణీయమ్?
Então Jesus lhes disse: Uma coisa vos hei de perguntar: É lícito nos sábados fazer bem, ou fazer mal? salvar a vida, ou matar?
10 పశ్చాత్ చతుర్దిక్షు సర్వ్వాన్ విలోక్య తం మానవం బభాషే, నిజకరం ప్రసారయ; తతస్తేన తథా కృత ఇతరకరవత్ తస్య హస్తః స్వస్థోభవత్|
E, olhando para todos em redor, disse ao homem: Estende a tua mão. E ele assim o fez, e a mão lhe foi restituida sã como a outra.
11 తస్మాత్ తే ప్రచణ్డకోపాన్వితా యీశుం కిం కరిష్యన్తీతి పరస్పరం ప్రమన్త్రితాః|
E ficaram cheios de furor, e uns com os outros praticavam sobre o que fariam a Jesus.
12 తతః పరం స పర్వ్వతమారుహ్యేశ్వరముద్దిశ్య ప్రార్థయమానః కృత్స్నాం రాత్రిం యాపితవాన్|
E aconteceu que naqueles dias subiu ao monte a orar, e passou a noite orando a Deus.
13 అథ దినే సతి స సర్వ్వాన్ శిష్యాన్ ఆహూతవాన్ తేషాం మధ్యే
E, quando já era dia, chamou a si os seus discípulos, e escolheu doze deles, a quem também nomeou apóstolos: a saber,
14 పితరనామ్నా ఖ్యాతః శిమోన్ తస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియశ్చ యాకూబ్ యోహన్ చ ఫిలిప్ బర్థలమయశ్చ
Simão, ao qual também chamou Pedro, e André, seu irmão; Thiago e João; Felipe e bartolomeo;
15 మథిః థోమా ఆల్ఫీయస్య పుత్రో యాకూబ్ జ్వలన్తనామ్నా ఖ్యాతః శిమోన్
E Mateus e Tomé; Thiago, filho, d'Alfeo, e Simão, chamado o zelador;
16 చ యాకూబో భ్రాతా యిహూదాశ్చ తం యః పరకరేషు సమర్పయిష్యతి స ఈష్కరీయోతీయయిహూదాశ్చైతాన్ ద్వాదశ జనాన్ మనోనీతాన్ కృత్వా స జగ్రాహ తథా ప్రేరిత ఇతి తేషాం నామ చకార|
E Judas, irmão de Thiago; e Judas Iscariotes, que foi o traidor.
17 తతః పరం స తైః సహ పర్వ్వతాదవరుహ్య ఉపత్యకాయాం తస్థౌ తతస్తస్య శిష్యసఙ్ఘో యిహూదాదేశాద్ యిరూశాలమశ్చ సోరః సీదోనశ్చ జలధే రోధసో జననిహాశ్చ ఏత్య తస్య కథాశ్రవణార్థం రోగముక్త్యర్థఞ్చ తస్య సమీపే తస్థుః|
E, descendo com eles, parou num lugar plano, e também uma grande turba de seus discípulos, e grande multidão de povo de toda a Judeia, e de Jerusalém, e da costa marítima de Tiro e de Sidon,
18 అమేధ్యభూతగ్రస్తాశ్చ తన్నికటమాగత్య స్వాస్థ్యం ప్రాపుః|
Que tinham vindo para o ouvir, e serem curados das suas enfermidades, como também os atormentados dos espíritos imundos: e eram curados.
19 సర్వ్వేషాం స్వాస్థ్యకరణప్రభావస్య ప్రకాశితత్వాత్ సర్వ్వే లోకా ఏత్య తం స్ప్రష్టుం యేతిరే|
E toda a multidão procurava toca-lo; porque saía dele virtude, e curava a todos.
20 పశ్చాత్ స శిష్యాన్ ప్రతి దృష్టిం కుత్వా జగాద, హే దరిద్రా యూయం ధన్యా యత ఈశ్వరీయే రాజ్యే వోఽధికారోస్తి|
E, levantando ele os olhos para os seus discípulos, dizia: bem-aventurados vós, os pobres, porque vosso é o reino de Deus.
21 హే అధునా క్షుధితలోకా యూయం ధన్యా యతో యూయం తర్ప్స్యథ; హే ఇహ రోదినో జనా యూయం ధన్యా యతో యూయం హసిష్యథ|
Bem-aventurados vós, que agora tendes fome, porque sereis fartos. bem-aventurados vós, que agora chorais, porque haveis de rir.
22 యదా లోకా మనుష్యసూనో ర్నామహేతో ర్యుష్మాన్ ఋతీయిష్యన్తే పృథక్ కృత్వా నిన్దిష్యన్తి, అధమానివ యుష్మాన్ స్వసమీపాద్ దూరీకరిష్యన్తి చ తదా యూయం ధన్యాః|
Bem-aventurados sereis quando os homens vos aborrecerem, e quando vos separarem, e injuriarem, e rejeitarem o vosso nome como mau, por causa do Filho do homem.
23 స్వర్గే యుష్మాకం యథేష్టం ఫలం భవిష్యతి, ఏతదర్థం తస్మిన్ దినే ప్రోల్లసత ఆనన్దేన నృత్యత చ, తేషాం పూర్వ్వపురుషాశ్చ భవిష్యద్వాదినః ప్రతి తథైవ వ్యవాహరన్|
Folgai nesse dia, exultai; porque, eis que é grande o vosso galardão no céu, porque assim faziam os seus pais aos profetas.
24 కిన్తు హా హా ధనవన్తో యూయం సుఖం ప్రాప్నుత| హన్త పరితృప్తా యూయం క్షుధితా భవిష్యథ;
Mas ai de vós, ricos! porque já tendes a vossa consolação.
25 ఇహ హసన్తో యూయం వత యుష్మాభిః శోచితవ్యం రోదితవ్యఞ్చ|
Ai de vós, que estais fartos! porque tereis fome. Ai de vós, que agora rides, porque lamentareis e chorareis.
26 సర్వ్వైలాకై ర్యుష్మాకం సుఖ్యాతౌ కృతాయాం యుష్మాకం దుర్గతి ర్భవిష్యతి యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మృషాభవిష్యద్వాదినః ప్రతి తద్వత్ కృతవన్తః|
Ai de vós quando todos os homens de vós disserem bem, porque assim faziam seus pais aos falsos profetas.
27 హే శ్రోతారో యుష్మభ్యమహం కథయామి, యూయం శత్రుషు ప్రీయధ్వం యే చ యుష్మాన్ ద్విషన్తి తేషామపి హితం కురుత|
Mas a vós, que ouvis isto, digo: amai a vossos inimigos, fazei bem aos que vos aborrecem;
28 యే చ యుష్మాన్ శపన్తి తేభ్య ఆశిషం దత్త యే చ యుష్మాన్ అవమన్యన్తే తేషాం మఙ్గలం ప్రార్థయధ్వం|
Bendizei os que vos maldizem, e orai pelos que vos caluniam.
29 యది కశ్చిత్ తవ కపోలే చపేటాఘాతం కరోతి తర్హి తం ప్రతి కపోలమ్ అన్యం పరావర్త్త్య సమ్ముఖీకురు పునశ్చ యది కశ్చిత్ తవ గాత్రీయవస్త్రం హరతి తర్హి తం పరిధేయవస్త్రమ్ అపి గ్రహీతుం మా వారయ|
Ao que te ferir numa face, oferece-lhe também a outra; e, ao que te houver tirado a capa, nem a túnica recuses;
30 యస్త్వాం యాచతే తస్మై దేహి, యశ్చ తవ సమ్పత్తిం హరతి తం మా యాచస్వ|
E dá a qualquer que te pedir; e, ao que tomar o que é teu, não lho tornes a pedir.
31 పరేభ్యః స్వాన్ ప్రతి యథాచరణమ్ అపేక్షధ్వే పరాన్ ప్రతి యూయమపి తథాచరత|
E, como vós quereis que os homens vos façam, também da mesma maneira lhes fazei vós.
32 యే జనా యుష్మాసు ప్రీయన్తే కేవలం తేషు ప్రీయమాణేషు యుష్మాకం కిం ఫలం? పాపిలోకా అపి స్వేషు ప్రీయమాణేషు ప్రీయన్తే|
E, se amardes aos que vos amam, que recompensa tereis? Porque também os pecadores amam aos que os amam.
33 యది హితకారిణ ఏవ హితం కురుథ తర్హి యుష్మాకం కిం ఫలం? పాపిలోకా అపి తథా కుర్వ్వన్తి|
E, se fizerdes bem aos que vos fazem bem, que recompensa tereis? Porque também os pecadores fazem o mesmo.
34 యేభ్య ఋణపరిశోధస్య ప్రాప్తిప్రత్యాశాస్తే కేవలం తేషు ఋణే సమర్పితే యుష్మాకం కిం ఫలం? పునః ప్రాప్త్యాశయా పాపీలోకా అపి పాపిజనేషు ఋణమ్ అర్పయన్తి|
E, se emprestardes àqueles de quem esperais tornar a receber, que recompensa tereis? Porque também os pecadores emprestam aos pecadores, para tornarem a receber outro tanto.
35 అతో యూయం రిపుష్వపి ప్రీయధ్వం, పరహితం కురుత చ; పునః ప్రాప్త్యాశాం త్యక్త్వా ఋణమర్పయత, తథా కృతే యుష్మాకం మహాఫలం భవిష్యతి, యూయఞ్చ సర్వ్వప్రధానస్య సన్తానా ఇతి ఖ్యాతిం ప్రాప్స్యథ, యతో యుష్మాకం పితా కృతఘ్నానాం దుర్వ్టత్తానాఞ్చ హితమాచరతి|
Amai pois a vossos inimigos, e fazei bem, e emprestai, sem nada esperardes, e será grande o vosso galardão, e sereis filhos do altíssimo; porque é benigno até para com os ingratos e maus.
36 అత ఏవ స యథా దయాలు ర్యూయమపి తాదృశా దయాలవో భవత|
Sede pois misericordiosos, como também vosso Pai é misericordioso.
37 అపరఞ్చ పరాన్ దోషిణో మా కురుత తస్మాద్ యూయం దోషీకృతా న భవిష్యథ; అదణ్డ్యాన్ మా దణ్డయత తస్మాద్ యూయమపి దణ్డం న ప్రాప్స్యథ; పరేషాం దోషాన్ క్షమధ్వం తస్మాద్ యుష్మాకమపి దోషాః క్షమిష్యన్తే|
Não julgueis, e não sereis julgados: não condeneis, e não sereis condenados: soltai, e soltar-vos-ão.
38 దానానిదత్త తస్మాద్ యూయం దానాని ప్రాప్స్యథ, వరఞ్చ లోకాః పరిమాణపాత్రం ప్రదలయ్య సఞ్చాల్య ప్రోఞ్చాల్య పరిపూర్య్య యుష్మాకం క్రోడేషు సమర్పయిష్యన్తి; యూయం యేన పరిమాణేన పరిమాథ తేనైవ పరిమాణేన యుష్మత్కృతే పరిమాస్యతే|
Dai, e ser-vos-a dado; boa medida, recalcada, sacudida e trasbordando, vos deitarão no vosso regaço; porque com a mesma medida com que medirdes vos tornarão a medir.
39 అథ స తేభ్యో దృష్టాన్తకథామకథయత్, అన్ధో జనః కిమన్ధం పన్థానం దర్శయితుం శక్నోతి? తస్మాద్ ఉభావపి కిం గర్త్తే న పతిష్యతః?
E dizia-lhes uma parábola: Pode porventura o cego guiar o cego? não cairão ambos na cova?
40 గురోః శిష్యో న శ్రేష్ఠః కిన్తు శిష్యే సిద్ధే సతి స గురుతుల్యో భవితుం శక్నోతి|
O discípulo não é sobre o seu mestre, mas todo o que for perfeito será como o seu mestre.
41 అపరఞ్చ త్వం స్వచక్షుషి నాసామ్ అదృష్ట్వా తవ భ్రాతుశ్చక్షుషి యత్తృణమస్తి తదేవ కుతః పశ్యమి?
E porque atentas tu no argueiro que está no olho de teu irmão, e não reparas na trave que está no teu próprio olho?
42 స్వచక్షుషి యా నాసా విద్యతే తామ్ అజ్ఞాత్వా, భ్రాతస్తవ నేత్రాత్ తృణం బహిః కరోమీతి వాక్యం భ్రాతరం కథం వక్తుం శక్నోషి? హే కపటిన్ పూర్వ్వం స్వనయనాత్ నాసాం బహిః కురు తతో భ్రాతుశ్చక్షుషస్తృణం బహిః కర్త్తుం సుదృష్టిం ప్రాప్స్యసి|
Ou como podes dizer a teu irmão: Irmão, deixa-me tirar o argueiro que está no teu olho; não atentando tu mesmo na trave que está no teu olho? hipócrita, tira primeiro a trave do teu olho, e então verás bem para tirar o argueiro que está no olho de teu irmão.
43 అన్యఞ్చ ఉత్తమస్తరుః కదాపి ఫలమనుత్తమం న ఫలతి, అనుత్తమతరుశ్చ ఫలముత్తమం న ఫలతి కారణాదతః ఫలైస్తరవో జ్ఞాయన్తే|
Porque não há boa árvore que dê mau fruto, nem má árvore que dê bom fruto.
44 కణ్టకిపాదపాత్ కోపి ఉడుమ్బరఫలాని న పాతయతి తథా శృగాలకోలివృక్షాదపి కోపి ద్రాక్షాఫలం న పాతయతి|
Porque cada árvore se conhece pelo seu próprio fruto; pois não se colhem figos dos espinheiros, nem se vindimam uvas dos abrolhos.
45 తద్వత్ సాధులోకోఽన్తఃకరణరూపాత్ సుభాణ్డాగారాద్ ఉత్తమాని ద్రవ్యాణి బహిః కరోతి, దుష్టో లోకశ్చాన్తఃకరణరూపాత్ కుభాణ్డాగారాత్ కుత్సితాని ద్రవ్యాణి నిర్గమయతి యతోఽన్తఃకరణానాం పూర్ణభావానురూపాణి వచాంసి ముఖాన్నిర్గచ్ఛన్తి|
O homem bom do bom tesouro do seu coração tira o bem, e o homem mau do mau tesouro do seu coração tira o mal, porque da abundância do seu coração fala a boca
46 అపరఞ్చ మమాజ్ఞానురూపం నాచరిత్వా కుతో మాం ప్రభో ప్రభో ఇతి వదథ?
E porque me chamais, Senhor, Senhor, e não fazeis o que eu digo?
47 యః కశ్చిన్ మమ నికటమ్ ఆగత్య మమ కథా నిశమ్య తదనురూపం కర్మ్మ కరోతి స కస్య సదృశో భవతి తదహం యుష్మాన్ జ్ఞాపయామి|
Qualquer que vem para mim e ouve as minhas palavras, e as observa, eu vos mostrarei a quem é semelhante:
48 యో జనో గభీరం ఖనిత్వా పాషాణస్థలే భిత్తిం నిర్మ్మాయ స్వగృహం రచయతి తేన సహ తస్యోపమా భవతి; యత ఆప్లావిజలమేత్య తస్య మూలే వేగేన వహదపి తద్గేహం లాడయితుం న శక్నోతి యతస్తస్య భిత్తిః పాషాణోపరి తిష్ఠతి|
É semelhante ao homem que edificou uma casa, e cavou, e abriu bem fundo, e pôs os alicerces sobre rocha, e, vindo a enchente, bateu com ímpeto a corrente naquela casa, e não a pôde abalar, porque estava fundada sobre rocha.
49 కిన్తు యః కశ్చిన్ మమ కథాః శ్రుత్వా తదనురూపం నాచరతి స భిత్తిం వినా మృదుపరి గృహనిర్మ్మాత్రా సమానో భవతి; యత ఆప్లావిజలమాగత్య వేగేన యదా వహతి తదా తద్గృహం పతతి తస్య మహత్ పతనం జాయతే|
Mas o que ouve e não obra é semelhante ao homem que edificou uma casa sobre terra, sem alicerces, na qual bateu com ímpeto a corrente, e logo caiu; e foi grande a queda daquela casa.
