లూకః 4
1 తతః పరం యీశుః పవిత్రేణాత్మనా పూర్ణః సన్ యర్ద్దననద్యాః పరావృత్యాత్మనా ప్రాన్తరం నీతః సన్ చత్వారింశద్దినాని యావత్ శైతానా పరీక్షితోఽభూత్,
Jesus aber, voll Heiligen Geistes, kehrte vom Jordan zurück und wurde durch den Geist in der Wüste vierzig Tage umhergeführt,
2 కిఞ్చ తాని సర్వ్వదినాని భోజనం వినా స్థితత్వాత్ కాలే పూర్ణే స క్షుధితవాన్|
indem er von dem Teufel versucht wurde. Und er aß in jenen Tagen nichts; und als sie vollendet waren, hungerte ihn.
3 తతః శైతానాగత్య తమవదత్ త్వం చేదీశ్వరస్య పుత్రస్తర్హి ప్రస్తరానేతాన్ ఆజ్ఞయా పూపాన్ కురు|
Und der Teufel sprach zu ihm: Wenn du Gottes Sohn bist, so sprich zu diesem Steine, daß er Brot werde.
4 తదా యీశురువాచ, లిపిరీదృశీ విద్యతే మనుజః కేవలేన పూపేన న జీవతి కిన్త్వీశ్వరస్య సర్వ్వాభిరాజ్ఞాభి ర్జీవతి|
Und Jesus antwortete ihm [und sprach]: Es steht geschrieben: “Nicht vom Brot allein soll der Mensch leben, sondern von jedem Worte Gottes”.
5 తదా శైతాన్ తముచ్చం పర్వ్వతం నీత్వా నిమిషైకమధ్యే జగతః సర్వ్వరాజ్యాని దర్శితవాన్|
Und [der Teufel] führte ihn auf einen hohen Berg und zeigte ihm in einem Augenblick alle Reiche des Erdkreises.
6 పశ్చాత్ తమవాదీత్ సర్వ్వమ్ ఏతద్ విభవం ప్రతాపఞ్చ తుభ్యం దాస్యామి తన్ మయి సమర్పితమాస్తే యం ప్రతి మమేచ్ఛా జాయతే తస్మై దాతుం శక్నోమి,
Und der Teufel sprach zu ihm: Ich will dir alle diese Gewalt und ihre Herrlichkeit geben; denn mir ist sie übergeben, und wem irgend ich will, gebe ich sie.
7 త్వం చేన్మాం భజసే తర్హి సర్వ్వమేతత్ తవైవ భవిష్యతి|
Wenn du nun vor mir anbeten willst, soll sie alle dein sein.
8 తదా యీశుస్తం ప్రత్యుక్తవాన్ దూరీ భవ శైతాన్ లిపిరాస్తే, నిజం ప్రభుం పరమేశ్వరం భజస్వ కేవలం తమేవ సేవస్వ చ|
Und Jesus antwortete ihm und sprach: Es steht geschrieben: “Du sollst den Herrn, deinen Gott, anbeten und ihm allein dienen”.
9 అథ శైతాన్ తం యిరూశాలమం నీత్వా మన్దిరస్య చూడాయా ఉపరి సముపవేశ్య జగాద త్వం చేదీశ్వరస్య పుత్రస్తర్హి స్థానాదితో లమ్ఫిత్వాధః
Und er führte ihn nach Jerusalem und stellte ihn auf die Zinne des Tempels und sprach zu ihm: Wenn du Gottes Sohn bist, so wirf dich von hier hinab;
10 పత యతో లిపిరాస్తే, ఆజ్ఞాపయిష్యతి స్వీయాన్ దూతాన్ స పరమేశ్వరః|
denn es steht geschrieben: “Er wird seinen Engeln über dir befehlen, daß sie dich bewahren;
11 రక్షితుం సర్వ్వమార్గే త్వాం తేన త్వచ్చరణే యథా| న లగేత్ ప్రస్తరాఘాతస్త్వాం ధరిష్యన్తి తే తథా|
und sie werden dich auf den Händen tragen, damit du nicht etwa deinen Fuß an einen Stein stoßest”.
12 తదా యీశునా ప్రత్యుక్తమ్ ఇదమప్యుక్తమస్తి త్వం స్వప్రభుం పరేశం మా పరీక్షస్వ|
Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Es ist gesagt: “Du sollst den Herrn, deinen Gott, nicht versuchen”.
13 పశ్చాత్ శైతాన్ సర్వ్వపరీక్షాం సమాప్య క్షణాత్తం త్యక్త్వా యయౌ|
Und als der Teufel jede Versuchung vollendet hatte, wich er für eine Zeit von ihm.
14 తదా యీశురాత్మప్రభావాత్ పునర్గాలీల్ప్రదేశం గతస్తదా తత్సుఖ్యాతిశ్చతుర్దిశం వ్యానశే|
Und Jesus kehrte in der Kraft des Geistes nach Galiläa zurück, und das Gerücht über ihn ging aus durch die ganze Umgegend.
15 స తేషాం భజనగృహేషు ఉపదిశ్య సర్వ్వైః ప్రశంసితో బభూవ|
Und er lehrte in ihren Synagogen, geehrt von allen.
16 అథ స స్వపాలనస్థానం నాసరత్పురమేత్య విశ్రామవారే స్వాచారాద్ భజనగేహం ప్రవిశ్య పఠితుముత్తస్థౌ|
Und er kam nach Nazareth, wo er erzogen war; und er ging nach seiner Gewohnheit am Sabbathtage in die Synagoge und stand auf, um vorzulesen.
17 తతో యిశయియభవిష్యద్వాదినః పుస్తకే తస్య కరదత్తే సతి స తత్ పుస్తకం విస్తార్య్య యత్ర వక్ష్యమాణాని వచనాని సన్తి తత్ స్థానం ప్రాప్య పపాఠ|
Und es wurde ihm das Buch des Propheten Jesaias gereicht; und als er das Buch aufgerollt hatte, fand er die Stelle, wo geschrieben war:
18 ఆత్మా తు పరమేశస్య మదీయోపరి విద్యతే| దరిద్రేషు సుసంవాదం వక్తుం మాం సోభిషిక్తవాన్| భగ్నాన్తః కరణాల్లోకాన్ సుస్వస్థాన్ కర్త్తుమేవ చ| బన్దీకృతేషు లోకేషు ముక్తే ర్ఘోషయితుం వచః| నేత్రాణి దాతుమన్ధేభ్యస్త్రాతుం బద్ధజనానపి|
“Der Geist des Herrn ist auf mir, weil er mich gesalbt hat, Armen gute Botschaft zu verkündigen; er hat mich gesandt, Gefangenen Befreiung auszurufen und Blinden das Gesicht, Zerschlagene in Freiheit hinzusenden,
19 పరేశానుగ్రహే కాలం ప్రచారయితుమేవ చ| సర్వ్వైతత్కరణార్థాయ మామేవ ప్రహిణోతి సః||
auszurufen das angenehme Jahr des Herrn”.
20 తతః పుస్తకం బద్వ్వా పరిచారకస్య హస్తే సమర్ప్య చాసనే సముపవిష్టః, తతో భజనగృహే యావన్తో లోకా ఆసన్ తే సర్వ్వేఽనన్యదృష్ట్యా తం విలులోకిరే|
Und als er das Buch zugerollt hatte, gab er es dem Diener zurück und setzte sich; und aller Augen in der Synagoge waren auf ihn gerichtet.
21 అనన్తరమ్ అద్యైతాని సర్వ్వాణి లిఖితవచనాని యుష్మాకం మధ్యే సిద్ధాని స ఇమాం కథాం తేభ్యః కథయితుమారేభే|
Er fing aber an, zu ihnen zu sagen: Heute ist diese Schrift vor euren Ohren erfüllt.
22 తతః సర్వ్వే తస్మిన్ అన్వరజ్యన్త, కిఞ్చ తస్య ముఖాన్నిర్గతాభిరనుగ్రహస్య కథాభిశ్చమత్కృత్య కథయామాసుః కిమయం యూషఫః పుత్రో న?
Und alle gaben ihm Zeugnis und verwunderten sich über die Worte der Gnade, die aus seinem Munde hervorgingen; und sie sprachen: Ist dieser nicht der Sohn Josephs?
23 తదా సోఽవాదీద్ హే చికిత్సక స్వమేవ స్వస్థం కురు కఫర్నాహూమి యద్యత్ కృతవాన్ తదశ్రౌష్మ తాః సర్వాః క్రియా అత్ర స్వదేశే కురు కథామేతాం యూయమేవావశ్యం మాం వదిష్యథ|
Und er sprach zu ihnen: Ihr werdet allerdings dieses Sprichwort zu mir sagen: Arzt, heile dich selbst; alles, was wir gehört haben, daß es in Kapernaum geschehen sei, tue auch hier in deiner Vaterstadt.
24 పునః సోవాదీద్ యుష్మానహం యథార్థం వదామి, కోపి భవిష్యద్వాదీ స్వదేశే సత్కారం న ప్రాప్నోతి|
Er sprach aber: Wahrlich, ich sage euch, daß kein Prophet in seiner Vaterstadt angenehm ist.
25 అపరఞ్చ యథార్థం వచ్మి, ఏలియస్య జీవనకాలే యదా సార్ద్ధత్రితయవర్షాణి యావత్ జలదప్రతిబన్ధాత్ సర్వ్వస్మిన్ దేశే మహాదుర్భిక్షమ్ అజనిష్ట తదానీమ్ ఇస్రాయేలో దేశస్య మధ్యే బహ్వ్యో విధవా ఆసన్,
In Wahrheit aber sage ich euch: Viele Witwen waren in den Tagen Elias' in Israel, als der Himmel drei Jahre und sechs Monate verschlossen war, so daß eine große Hungersnot über das ganze Land kam;
26 కిన్తు సీదోన్ప్రదేశీయసారిఫత్పురనివాసినీమ్ ఏకాం విధవాం వినా కస్యాశ్చిదపి సమీపే ఏలియః ప్రేరితో నాభూత్|
und zu keiner von ihnen wurde Elias gesandt, als nur nach Sarepta in Sidonia, zu einem Weibe, einer Witwe.
27 అపరఞ్చ ఇలీశాయభవిష్యద్వాదివిద్యమానతాకాలే ఇస్రాయేల్దేశే బహవః కుష్ఠిన ఆసన్ కిన్తు సురీయదేశీయం నామాన్కుష్ఠినం వినా కోప్యన్యః పరిష్కృతో నాభూత్|
Und viele Aussätzige waren zur Zeit des Propheten Elisa in Israel, und keiner von ihnen wurde gereinigt, als nur Naaman, der Syrer.
28 ఇమాం కథాం శ్రుత్వా భజనగేహస్థితా లోకాః సక్రోధమ్ ఉత్థాయ
Und alle wurden von Wut erfüllt in der Synagoge, als sie dies hörten.
29 నగరాత్తం బహిష్కృత్య యస్య శిఖరిణ ఉపరి తేషాం నగరం స్థాపితమాస్తే తస్మాన్నిక్షేప్తుం తస్య శిఖరం తం నిన్యుః
Und sie standen auf und stießen ihn zur Stadt hinaus und führten ihn bis an den Rand des Berges, auf welchem ihre Stadt erbaut war, um ihn so hinabzustürzen.
30 కిన్తు స తేషాం మధ్యాదపసృత్య స్థానాన్తరం జగామ|
Er aber, durch ihre Mitte hindurchgehend, ging hinweg.
31 తతః పరం యీశుర్గాలీల్ప్రదేశీయకఫర్నాహూమ్నగర ఉపస్థాయ విశ్రామవారే లోకానుపదేష్టుమ్ ఆరబ్ధవాన్|
Und er kam nach Kapernaum hinab, einer Stadt in Galiläa, und lehrte sie an den Sabbathen.
32 తదుపదేశాత్ సర్వ్వే చమచ్చక్రు ర్యతస్తస్య కథా గురుతరా ఆసన్|
Und sie erstaunten sehr über seine Lehre, denn sein Wort war mit Gewalt.
33 తదానీం తద్భజనగేహస్థితోఽమేధ్యభూతగ్రస్త ఏకో జన ఉచ్చైః కథయామాస,
Und es war in der Synagoge ein Mensch, der einen Geist eines unreinen Dämons hatte, und er schrie auf mit lauter Stimme
34 హే నాసరతీయయీశోఽస్మాన్ త్యజ, త్వయా సహాస్మాకం కః సమ్బన్ధః? కిమస్మాన్ వినాశయితుమాయాసి? త్వమీశ్వరస్య పవిత్రో జన ఏతదహం జానామి|
und sprach: Laß ab! Was haben wir mit dir zu schaffen, Jesu, Nazarener? Bist du gekommen, uns zu verderben? Ich kenne dich, wer du bist: der Heilige Gottes.
35 తదా యీశుస్తం తర్జయిత్వావదత్ మౌనీ భవ ఇతో బహిర్భవ; తతః సోమేధ్యభూతస్తం మధ్యస్థానే పాతయిత్వా కిఞ్చిదప్యహింసిత్వా తస్మాద్ బహిర్గతవాన్|
Und Jesus bedrohte ihn und sprach: Verstumme und fahre aus von ihm! Und als der Dämon ihn mitten unter sie geworfen hatte, fuhr er von ihm aus, ohne ihn zu beschädigen.
36 తతః సర్వ్వే లోకాశ్చమత్కృత్య పరస్పరం వక్తుమారేభిరే కోయం చమత్కారః| ఏష ప్రభావేణ పరాక్రమేణ చామేధ్యభూతాన్ ఆజ్ఞాపయతి తేనైవ తే బహిర్గచ్ఛన్తి|
Und Entsetzen kam über alle, und sie redeten untereinander und sprachen: Was ist dies für ein Wort? Denn mit Gewalt und Kraft gebietet er den unreinen Geistern, und sie fahren aus.
37 అనన్తరం చతుర్దిక్స్థదేశాన్ తస్య సుఖ్యాతిర్వ్యాప్నోత్|
Und das Gerücht über ihn ging aus in jeden Ort der Umgegend.
38 తదనన్తరం స భజనగేహాద్ బహిరాగత్య శిమోనో నివేశనం ప్రవివేశ తదా తస్య శ్వశ్రూర్జ్వరేణాత్యన్తం పీడితాసీత్ శిష్యాస్తదర్థం తస్మిన్ వినయం చక్రుః|
Er machte sich aber auf von der Synagoge und kam in das Haus Simons. Die Schwiegermutter des Simon aber war von einem starken Fieber befallen; und sie baten ihn für sie.
39 తతః స తస్యాః సమీపే స్థిత్వా జ్వరం తర్జయామాస తేనైవ తాం జ్వరోఽత్యాక్షీత్ తతః సా తత్క్షణమ్ ఉత్థాయ తాన్ సిషేవే|
Und über ihr stehend, bedrohte er das Fieber, und es verließ sie; sie aber stand alsbald auf und diente ihnen.
40 అథ సూర్య్యాస్తకాలే స్వేషాం యే యే జనా నానారోగైః పీడితా ఆసన్ లోకాస్తాన్ యీశోః సమీపమ్ ఆనిన్యుః, తదా స ఏకైకస్య గాత్రే కరమర్పయిత్వా తానరోగాన్ చకార|
Als aber die Sonne unterging, brachten alle, welche an mancherlei Krankheiten Leidende hatten, dieselben zu ihm; er aber legte einem jeden von ihnen die Hände auf und heilte sie.
41 తతో భూతా బహుభ్యో నిర్గత్య చీత్శబ్దం కృత్వా చ బభాషిరే త్వమీశ్వరస్య పుత్రోఽభిషిక్తత్రాతా; కిన్తు సోభిషిక్తత్రాతేతి తే వివిదురేతస్మాత్ కారణాత్ తాన్ తర్జయిత్వా తద్వక్తుం నిషిషేధ|
Und auch Dämonen fuhren von vielen aus, indem sie schrieen und sprachen: Du bist der Sohn Gottes. Und er bedrohte sie und ließ sie nicht reden, weil sie wußten, daß er der Christus war.
42 అపరఞ్చ ప్రభాతే సతి స విజనస్థానం ప్రతస్థే పశ్చాత్ జనాస్తమన్విచ్ఛన్తస్తన్నికటం గత్వా స్థానాన్తరగమనార్థం తమన్వరున్ధన్|
Als es aber Tag geworden war, ging er aus und begab sich an einen öden Ort; und die Volksmengen suchten ihn auf und kamen bis zu ihm, und sie hielten ihn auf, daß er nicht von ihnen ginge.
43 కిన్తు స తాన్ జగాద, ఈశ్వరీయరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అన్యాని పురాణ్యపి మయా యాతవ్యాని యతస్తదర్థమేవ ప్రేరితోహం|
Er aber sprach zu ihnen: Ich muß auch den anderen Städten das Evangelium vom Reiche Gottes verkündigen, denn dazu bin ich gesandt worden.
44 అథ గాలీలో భజనగేహేషు స ఉపదిదేశ|
Und er predigte in den Synagogen von Galiläa.
