లూకః 20
1 అథైకదా యీశు ర్మనిదరే సుసంవాదం ప్రచారయన్ లోకానుపదిశతి, ఏతర్హి ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాః ప్రాఞ్చశ్చ తన్నికటమాగత్య పప్రచ్ఛుః
En het geschiedde in een van die dagen, als Hij in den tempel het volk leerde, en het Evangelie verkondigde, dat de overpriesters, en Schriftgeleerden, met de ouderlingen daarover kwamen,
2 కయాజ్ఞయా త్వం కర్మ్మాణ్యేతాని కరోషి? కో వా త్వామాజ్ఞాపయత్? తదస్మాన్ వద|
En spraken tot Hem zeggende: Zeg ons, door wat macht Gij deze dingen doet; of wie Hij is, Die U deze macht heeft gegeven?
3 స ప్రత్యువాచ, తర్హి యుష్మానపి కథామేకాం పృచ్ఛామి తస్యోత్తరం వదత|
En Hij, antwoordende, zeide tot hen: Ik zal u ook een woord vragen, en zegt Mij:
4 యోహనో మజ్జనమ్ ఈశ్వరస్య మానుషాణాం వాజ్ఞాతో జాతం?
De doop van Johannes, was die uit den Hemel, of uit de mensen?
5 తతస్తే మిథో వివిచ్య జగదుః, యదీశ్వరస్య వదామస్తర్హి తం కుతో న ప్రత్యైత స ఇతి వక్ష్యతి|
En zij overleiden onder zich, zeggende: Indien wij zeggen: Uit den Hemel; zo zal Hij zeggen: Waarom hebt gij dan hem niet geloofd?
6 యది మనుష్యస్యేతి వదామస్తర్హి సర్వ్వే లోకా అస్మాన్ పాషాణై ర్హనిష్యన్తి యతో యోహన్ భవిష్యద్వాదీతి సర్వ్వే దృఢం జానన్తి|
En indien wij zeggen: Uit de mensen; zo zal ons al het volk stenigen; want zij houden voor zeker, dat Johannes een profeet was.
7 అతఏవ తే ప్రత్యూచుః కస్యాజ్ఞయా జాతమ్ ఇతి వక్తుం న శక్నుమః|
En zij antwoordden, dat zij niet wisten, vanwaar die was.
8 తదా యీశురవదత్ తర్హి కయాజ్ఞయా కర్మ్మాణ్యేతాతి కరోమీతి చ యుష్మాన్ న వక్ష్యామి|
En Jezus zeide tot hen: Zo zeg Ik u ook niet, door wat macht Ik deze dingen doe.
9 అథ లోకానాం సాక్షాత్ స ఇమాం దృష్టాన్తకథాం వక్తుమారేభే, కశ్చిద్ ద్రాక్షాక్షేత్రం కృత్వా తత్ క్షేత్రం కృషీవలానాం హస్తేషు సమర్ప్య బహుకాలార్థం దూరదేశం జగామ|
En Hij begon tot het volk deze gelijkenis te zeggen: Een zeker mens plantte een wijngaard, en hij verhuurde dien aan landlieden, en trok een langen tijd buiten 's lands.
10 అథ ఫలకాలే ఫలాని గ్రహీతు కృషీవలానాం సమీపే దాసం ప్రాహిణోత్ కిన్తు కృషీవలాస్తం ప్రహృత్య రిక్తహస్తం విససర్జుః|
En als het de tijd was, zond hij tot de landlieden een dienstknecht, opdat zij hem van de vrucht des wijngaards geven zouden; maar de landlieden sloegen denzelven, en zonden hem ledig heen.
11 తతః సోధిపతిః పునరన్యం దాసం ప్రేషయామాస, తే తమపి ప్రహృత్య కువ్యవహృత్య రిక్తహస్తం విససృజుః|
En wederom zond hij nog een anderen dienstknecht; maar ook dien geslagen en smadelijk behandeld hebbende, zonden zij hem ledig heen.
12 తతః స తృతీయవారమ్ అన్యం ప్రాహిణోత్ తే తమపి క్షతాఙ్గం కృత్వా బహి ర్నిచిక్షిపుః|
En wederom zond hij nog een derden; maar zij verwondden ook dezen, en wierpen hem uit.
13 తదా క్షేత్రపతి ర్విచారయామాస, మమేదానీం కిం కర్త్తవ్యం? మమ ప్రియే పుత్రే ప్రహితే తే తమవశ్యం దృష్ట్వా సమాదరిష్యన్తే|
En de heer des wijngaards zeide: Wat zal ik doen? Ik zal mijn geliefden zoon zenden; mogelijk dezen ziende, zullen zij hem ontzien.
14 కిన్తు కృషీవలాస్తం నిరీక్ష్య పరస్పరం వివిచ్య ప్రోచుః, అయముత్తరాధికారీ ఆగచ్ఛతైనం హన్మస్తతోధికారోస్మాకం భవిష్యతి|
Maar als de landlieden hem zagen, overleiden zij onder elkander, en zeiden: Deze is de erfgenaam; komt, laat ons hem doden, opdat de erfenis onze worde.
15 తతస్తే తం క్షేత్రాద్ బహి ర్నిపాత్య జఘ్నుస్తస్మాత్ స క్షేత్రపతిస్తాన్ ప్రతి కిం కరిష్యతి?
En als zij hem buiten den wijngaard uitgeworpen hadden, doodden zij hem. Wat zal dan de heer des wijngaards hun doen?
16 స ఆగత్య తాన్ కృషీవలాన్ హత్వా పరేషాం హస్తేషు తత్క్షేత్రం సమర్పయిష్యతి; ఇతి కథాం శ్రుత్వా తే ఽవదన్ ఏతాదృశీ ఘటనా న భవతు|
Hij zal komen en deze landlieden verderven, en zal den wijngaard aan anderen geven. En als zij dat hoorden, zeiden zij: Dat zij verre!
17 కిన్తు యీశుస్తానవలోక్య జగాద, తర్హి, స్థపతయః కరిష్యన్తి గ్రావాణం యన్తు తుచ్ఛకం| ప్రధానప్రస్తరః కోణే స ఏవ హి భవిష్యతి| ఏతస్య శాస్త్రీయవచనస్య కిం తాత్పర్య్యం?
Maar Hij zag hen aan, en zeide: Wat is dan dit, hetwelk geschreven staat: De steen, dien de bouwlieden verworpen hebben, deze is tot een hoofd des hoeks geworden?
18 అపరం తత్పాషాణోపరి యః పతిష్యతి స భంక్ష్యతే కిన్తు యస్యోపరి స పాషాణః పతిష్యతి స తేన ధూలివచ్ చూర్ణీభవిష్యతి|
Een iegelijk, die op dien steen valt, zal verpletterd worden, en op wien hij valt, dien zal hij vermorzelen.
19 సోస్మాకం విరుద్ధం దృష్టాన్తమిమం కథితవాన్ ఇతి జ్ఞాత్వా ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తదైవ తం ధర్తుం వవాఞ్ఛుః కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః|
En de overpriesteren en de Schriftgeleerden zochten te dierzelver ure de handen aan Hem te slaan; maar zij vreesden het volk; want zij verstonden, dat Hij deze gelijkenis tegen hen gesproken had.
20 అతఏవ తం ప్రతి సతర్కాః సన్తః కథం తద్వాక్యదోషం ధృత్వా తం దేశాధిపస్య సాధువేశధారిణశ్చరాన్ తస్య సమీపే ప్రేషయామాసుః|
En zij namen Hem waar, en zonden verspieders uit, die zichzelven veinsden rechtvaardig te zijn; opdat zij Hem in Zijn rede vangen mochten, om Hem aan de heerschappij en de macht des stadhouders over te leveren.
21 తదా తే తం పప్రచ్ఛుః, హే ఉపదేశక భవాన్ యథార్థం కథయన్ ఉపదిశతి, కమప్యనపేక్ష్య సత్యత్వేనైశ్వరం మార్గముపదిశతి, వయమేతజ్జానీమః|
En zij vraagden Hem, zeggende: Meester, wij weten, dat Gij recht spreekt en leert, en den persoon niet aanneemt, maar den weg Gods leert in der waarheid.
22 కైసరరాజాయ కరోస్మాభి ర్దేయో న వా?
Is het ons geoorloofd den keizer schatting te geven, of niet?
23 స తేషాం వఞ్చనం జ్ఞాత్వావదత్ కుతో మాం పరీక్షధ్వే? మాం ముద్రామేకం దర్శయత|
En Hij, hun arglistigheid bemerkende, zeide tot hen: Wat verzoekt gij Mij?
24 ఇహ లిఖితా మూర్తిరియం నామ చ కస్య? తేఽవదన్ కైసరస్య|
Toont Mij een penning; wiens beeld en opschrift heeft hij? En zij, antwoordende, zeiden: Des keizers.
25 తదా స ఉవాచ, తర్హి కైసరస్య ద్రవ్యం కైసరాయ దత్త; ఈశ్వరస్య తు ద్రవ్యమీశ్వరాయ దత్త|
En Hij zeide tot hen: Geeft dan den keizer, dat des keizers is, en Gode, dat Gods is.
26 తస్మాల్లోకానాం సాక్షాత్ తత్కథాయాః కమపి దోషం ధర్తుమప్రాప్య తే తస్యోత్తరాద్ ఆశ్చర్య్యం మన్యమానా మౌనినస్తస్థుః|
En zij konden Hem in Zijn woord niet vatten voor het volk; en zich verwonderende over Zijn antwoord, zwegen zij stil.
27 అపరఞ్చ శ్మశానాదుత్థానానఙ్గీకారిణాం సిదూకినాం కియన్తో జనా ఆగత్య తం పప్రచ్ఛుః,
En tot Hem kwamen sommigen der Sadduceen, welke tegensprekende zeggen, dat er geen opstanding is, en vraagden Hem,
28 హే ఉపదేశక శాస్త్రే మూసా అస్మాన్ ప్రతీతి లిలేఖ యస్య భ్రాతా భార్య్యాయాం సత్యాం నిఃసన్తానో మ్రియతే స తజ్జాయాం వివహ్య తద్వంశమ్ ఉత్పాదయిష్యతి|
Zeggende: Meester! Mozes heeft ons geschreven: Zo iemands broeder sterft, die een vrouw heeft, en hij sterft zonder kinderen, dat zijn broeder de vrouw nemen zal, en zijn broeder zaad verwekken.
29 తథాచ కేచిత్ సప్త భ్రాతర ఆసన్ తేషాం జ్యేష్ఠో భ్రాతా వివహ్య నిరపత్యః ప్రాణాన్ జహౌ|
Er waren nu zeven broeders; en de eerste nam een vrouw, en hij stierf zonder kinderen.
30 అథ ద్వితీయస్తస్య జాయాం వివహ్య నిరపత్యః సన్ మమార| తృతీయశ్చ తామేవ వ్యువాహ;
En de tweede nam die vrouw, en ook deze stierf zonder kinderen.
31 ఇత్థం సప్త భ్రాతరస్తామేవ వివహ్య నిరపత్యాః సన్తో మమ్రుః|
En de derde nam dezelve vrouw; en desgelijks ook de zeven, en hebben geen kinderen nagelaten, en zijn gestorven.
32 శేషే సా స్త్రీ చ మమార|
En ten laatste na allen stierf ook de vrouw.
33 అతఏవ శ్మశానాదుత్థానకాలే తేషాం సప్తజనానాం కస్య సా భార్య్యా భవిష్యతి? యతః సా తేషాం సప్తానామేవ భార్య్యాసీత్|
In de opstanding dan, wiens vrouw van dezen zal zij zijn? Want die zeven hebben dezelve tot een vrouw gehad.
En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: De kinderen dezer eeuw trouwen, en worden ten huwelijk uitgegeven; (aiōn g165)
35 కిన్తు యే తజ్జగత్ప్రాప్తియోగ్యత్వేన గణితాం భవిష్యన్తి శ్మశానాచ్చోత్థాస్యన్తి తే న వివహన్తి వాగ్దత్తాశ్చ న భవన్తి, (aiōn g165)
Maar die waardig zullen geacht zijn die eeuw te verwerven en de opstanding uit de doden, zullen noch trouwen, noch ten huwelijk uitgegeven worden; (aiōn g165)
36 తే పున ర్న మ్రియన్తే కిన్తు శ్మశానాదుత్థాపితాః సన్త ఈశ్వరస్య సన్తానాః స్వర్గీయదూతానాం సదృశాశ్చ భవన్తి|
Want zij kunnen niet meer sterven, want zij zijn den engelen gelijk; en zij zijn kinderen Gods, dewijl zij kinderen der opstanding zijn.
37 అధికన్తు మూసాః స్తమ్బోపాఖ్యానే పరమేశ్వర ఈబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబశ్చేశ్వర ఇత్యుక్త్వా మృతానాం శ్మశానాద్ ఉత్థానస్య ప్రమాణం లిలేఖ|
En dat de doden opgewekt zullen worden, heeft ook Mozes aangewezen bij het doornenbos, als hij den Heere noemt den God Abrahams, en den God Izaks, en den God Jakobs.
38 అతఏవ య ఈశ్వరః స మృతానాం ప్రభు ర్న కిన్తు జీవతామేవ ప్రభుః, తన్నికటే సర్వ్వే జీవన్తః సన్తి|
God nu is niet een God der doden, maar der levenden; want zij leven Hem allen.
39 ఇతి శ్రుత్వా కియన్తోధ్యాపకా ఊచుః, హే ఉపదేశక భవాన్ భద్రం ప్రత్యుక్తవాన్|
En sommigen der Schriftgeleerden, antwoordende, zeiden: Meester! Gij hebt wel gezegd.
40 ఇతః పరం తం కిమపి ప్రష్టం తేషాం ప్రగల్భతా నాభూత్|
En zij durfden Hem niet meer iets vragen.
41 పశ్చాత్ స తాన్ ఉవాచ, యః ఖ్రీష్టః స దాయూదః సన్తాన ఏతాం కథాం లోకాః కథం కథయన్తి?
En Hij zeide tot hen: Hoe zeggen zij, dat de Christus Davids Zoon is?
42 యతః మమ ప్రభుమిదం వాక్యమవదత్ పరమేశ్వరః| తవ శత్రూనహం యావత్ పాదపీఠం కరోమి న| తావత్ కాలం మదీయే త్వం దక్షపార్శ్వ ఉపావిశ|
En David zelf zegt in het boek der psalmen: De Heere heeft gezegd tot mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand,
43 ఇతి కథాం దాయూద్ స్వయం గీతగ్రన్థేఽవదత్|
Totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.
44 అతఏవ యది దాయూద్ తం ప్రభుం వదతి, తర్హి స కథం తస్య సన్తానో భవతి?
David dan noemt Hem zijn Heere; en hoe is Hij zijn Zoon?
45 పశ్చాద్ యీశుః సర్వ్వజనానాం కర్ణగోచరే శిష్యానువాచ,
En daar al het volk het hoorde, zeide Hij tot Zijn discipelen:
46 యేఽధ్యాపకా దీర్ఘపరిచ్ఛదం పరిధాయ భ్రమన్తి, హట్టాపణయో ర్నమస్కారే భజనగేహస్య ప్రోచ్చాసనే భోజనగృహస్య ప్రధానస్థానే చ ప్రీయన్తే
Wacht u van de Schriftgeleerden, die daar willen wandelen in lange klederen, en beminnen de groetingen op de markten, en de voorgestoelten in de synagogen, en de vooraanzittingen in de maaltijden;
47 విధవానాం సర్వ్వస్వం గ్రసిత్వా ఛలేన దీర్ఘకాలం ప్రార్థయన్తే చ తేషు సావధానా భవత, తేషాముగ్రదణ్డో భవిష్యతి|
Die der weduwen huizen opeten, en onder een schijn lange gebeden doen; dezen zullen zwaarder oordeel ontvangen.
