< లూకః 11 >

1 అనన్తరం స కస్మింశ్చిత్ స్థానే ప్రార్థయత తత్సమాప్తౌ సత్యాం తస్యైకః శిష్యస్తం జగాద హే ప్రభో యోహన్ యథా స్వశిష్యాన్ ప్రార్థయితుమ్ ఉపదిష్టవాన్ తథా భవానప్యస్మాన్ ఉపదిశతు|
ଥରେ ସେ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ; ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା ସମାପ୍ତ କରନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଯୋହନ ଯେପରି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଶିଖାଇଲେ, ଆପଣ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଶିଖାଅନ୍ତୁ।
2 తస్మాత్ స కథయామాస, ప్రార్థనకాలే యూయమ్ ఇత్థం కథయధ్వం, హే అస్మాకం స్వర్గస్థపితస్తవ నామ పూజ్యం భవతు; తవ రాజత్వం భవతు; స్వర్గే యథా తథా పృథివ్యామపి తవేచ్ఛయా సర్వ్వం భవతు|
ଏଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ସେତେବେଳେ କୁହ, ‘ପିତଃ, ତୁମ୍ଭ ନାମ ପବିତ୍ର ବୋଲି ମାନ୍ୟ ହେଉ। ତୁମ୍ଭର ରାଜ୍ୟ ଆସୁ।
3 ప్రత్యహమ్ అస్మాకం ప్రయోజనీయం భోజ్యం దేహి|
ପ୍ରତିଦିନ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ଆହାର ଦିଅ।
4 యథా వయం సర్వ్వాన్ అపరాధినః క్షమామహే తథా త్వమపి పాపాన్యస్మాకం క్షమస్వ| అస్మాన్ పరీక్షాం మానయ కిన్తు పాపాత్మనో రక్ష|
ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପାପସବୁ କ୍ଷମା କର, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଆପଣାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅପରାଧୀକୁ କ୍ଷମା କରୁ। ପରୀକ୍ଷାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଣ ନାହିଁ।’”
5 పశ్చాత్ సోపరమపి కథితవాన్ యది యుష్మాకం కస్యచిద్ బన్ధుస్తిష్ఠతి నిశీథే చ తస్య సమీపం స గత్వా వదతి,
ଆଉ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କାହାରି ଏପରି ବନ୍ଧୁ ଅଛି କି, ଯାହା ନିକଟକୁ ଅଧରାତିରେ ସେ ଯାଇ କହିବ, ‘ହେ ବନ୍ଧୁ, ମୋତେ ତିନୋଟି ରୁଟି ଉଧାର ଦିଅ,
6 హే బన్ధో పథిక ఏకో బన్ధు ర్మమ నివేశనమ్ ఆయాతః కిన్తు తస్యాతిథ్యం కర్త్తుం మమాన్తికే కిమపి నాస్తి, అతఏవ పూపత్రయం మహ్యమ్ ఋణం దేహి;
କାରଣ ମୋହର ଜଣେ ପଥିକ ବନ୍ଧୁ ମୋʼ ନିକଟକୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ପରିବେଷଣ କରିବା ପାଇଁ ମୋʼ ପାଖରେ କିଛି ନାହିଁ,’
7 తదా స యది గృహమధ్యాత్ ప్రతివదతి మాం మా క్లిశాన, ఇదానీం ద్వారం రుద్ధం శయనే మయా సహ బాలకాశ్చ తిష్ఠన్తి తుభ్యం దాతుమ్ ఉత్థాతుం న శక్నోమి,
ଆଉ ସେ ଭିତରୁ ଏପରି ଉତ୍ତର ଦେବ, ‘ମୋତେ କଷ୍ଟ ଦିଅ ନାହିଁ; ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ ହେଲାଣି, ଆଉ ମୋହର ପିଲାମାନେ ମୋʼ ସାଙ୍ଗରେ ଶୋଇଛନ୍ତି; ମୁଁ ଉଠି ତୁମ୍ଭକୁ ଦେଇ ପାରିବି ନାହିଁ?’
8 తర్హి యుష్మానహం వదామి, స యది మిత్రతయా తస్మై కిమపి దాతుం నోత్తిష్ఠతి తథాపి వారం వారం ప్రార్థనాత ఉత్థాపితః సన్ యస్మిన్ తస్య ప్రయోజనం తదేవ దాస్యతి|
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ସେ ଯଦ୍ୟପି ତାହାର ବନ୍ଧୁ ହେବାରୁ ଉଠି ନ ଦେବ, ତଥାପି ସେ ଥରକୁଥର ମାଗିବାରୁ ସେ ଉଠି, ତାହାର ଯେତେ ଆବଶ୍ୟକ, ତାହାକୁ ସେତେ ଦେବ।
9 అతః కారణాత్ కథయామి, యాచధ్వం తతో యుష్మభ్యం దాస్యతే, మృగయధ్వం తత ఉద్దేశం ప్రాప్స్యథ, ద్వారమ్ ఆహత తతో యుష్మభ్యం ద్వారం మోక్ష్యతే|
ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମାଗ, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ; ଖୋଜ, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସନ୍ଧାନ ପାଇବ; ଦ୍ୱାରରେ ଆଘାତ କର, ସେଥିରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାର ଫିଟାଇ ଦିଆଯିବ।
10 యో యాచతే స ప్రాప్నోతి, యో మృగయతే స ఏవోద్దేశం ప్రాప్నోతి, యో ద్వారమ్ ఆహన్తి తదర్థం ద్వారం మోచ్యతే|
କାରଣ ଯେ କେହି ମାଗେ, ସେ ପାଏ; ଯେ ଖୋଜେ, ସେ ସନ୍ଧାନ ପାଏ; ଆଉ, ଯେ ଦ୍ୱାରରେ ଆଘାତ କରେ, ତାହା ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାର ଫିଟାଇଦିଆଯିବ।
11 పుత్రేణ పూపే యాచితే తస్మై పాషాణం దదాతి వా మత్స్యే యాచితే తస్మై సర్పం దదాతి
ଆଉ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏପରି ପିତା କିଏ ଅଛି, ଯାହାକୁ ତାହାର ପୁଅ ମାଛ ମାଗିଲେ ସେ ତାହାକୁ ମାଛ ବଦଳରେ ସାପ ଦେବ?
12 వా అణ్డే యాచితే తస్మై వృశ్చికం దదాతి యుష్మాకం మధ్యే క ఏతాదృశః పితాస్తే?
କିମ୍ବା ଅଣ୍ଡା ମାଗିଲେ ସେ ତାହାକୁ ବିଛା ଦେବ?
13 తస్మాదేవ యూయమభద్రా అపి యది స్వస్వబాలకేభ్య ఉత్తమాని ద్రవ్యాణి దాతుం జానీథ తర్హ్యస్మాకం స్వర్గస్థః పితా నిజయాచకేభ్యః కిం పవిత్రమ్ ఆత్మానం న దాస్యతి?
ଏଣୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଷ୍ଟ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଯେବେ ଆପଣା ଆପଣା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ଉତ୍ତମ ଦାନ ଦେଇ ଜାଣ, ତେବେ ଯେଉଁ ପିତା ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଦାନ କରନ୍ତି, ସେ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ମାଗିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କେତେ ଅଧିକ ରୂପେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦେବେ!”
14 అనన్తరం యీశునా కస్మాచ్చిద్ ఏకస్మిన్ మూకభూతే త్యాజితే సతి స భూతత్యక్తో మానుషో వాక్యం వక్తుమ్ ఆరేభే; తతో లోకాః సకలా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే|
ଥରେ ସେ ଗୋଟିଏ ଭୂତ ଛଡ଼ାଉଥିଲେ, ସେହି ଭୂତଟା ଘୁଙ୍ଗା। ଭୂତ ବାହାରିଗଲା ପରେ ଘୁଙ୍ଗା ଲୋକଟି କଥା କହିଲା; ସେଥିରେ ଲୋକସମୂହ ଚକିତ ହେଲେ।
15 కిన్తు తేషాం కేచిదూచు ర్జనోయం బాలసిబూబా అర్థాద్ భూతరాజేన భూతాన్ త్యాజయతి|
କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି କହିଲେ, ସେ ଭୂତପତି ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍‍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଏ।
16 తం పరీక్షితుం కేచిద్ ఆకాశీయమ్ ఏకం చిహ్నం దర్శయితుం తం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే|
ଅନ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ଅଭିପ୍ରାୟରେ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଆକାଶରୁ ଏକ ଚିହ୍ନ ମାଗିଲେ।
17 తదా స తేషాం మనఃకల్పనాం జ్ఞాత్వా కథయామాస, కస్యచిద్ రాజ్యస్య లోకా యది పరస్పరం విరున్ధన్తి తర్హి తద్ రాజ్యమ్ నశ్యతి; కేచిద్ గృహస్థా యది పరస్పరం విరున్ధన్తి తర్హి తేపి నశ్యన్తి|
କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ମନର ଭାବ ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯେକୌଣସି ରାଜ୍ୟ ଭାଗ ଭାଗ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ, ତାହା ଉତ୍ସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଏ, ପୁଣି, ଗୃହ ଗୃହ ଉପରେ ପଡ଼େ।
18 తథైవ శైతానపి స్వలోకాన్ యది విరుణద్ధి తదా తస్య రాజ్యం కథం స్థాస్యతి? బాలసిబూబాహం భూతాన్ త్యాజయామి యూయమితి వదథ|
ଆଉ ଶୟତାନ ମଧ୍ୟ ଯଦି ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ନିଜ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ, ତାହାହେଲେ ତାହାର ରାଜ୍ୟ କିପ୍ରକାରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିବ? ମୁଁ ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍‍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଏ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ କହୁଅଛ।
19 యద్యహం బాలసిబూబా భూతాన్ త్యాజయామి తర్హి యుష్మాకం సన్తానాః కేన త్యాజయన్తి? తస్మాత్ తఏవ కథాయా ఏతస్యా విచారయితారో భవిష్యన్తి|
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେବେ ବାଲ୍‌ଜିବୂଲ୍‍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଏ, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ କାହା ସାହାଯ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାନ୍ତି? ଏଣୁ ସେମାନେ ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ହେବେ।
20 కిన్తు యద్యహమ్ ఈశ్వరస్య పరాక్రమేణ భూతాన్ త్యాజయామి తర్హి యుష్మాకం నికటమ్ ఈశ్వరస్య రాజ్యమవశ్యమ్ ఉపతిష్ఠతి|
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯଦି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପରାକ୍ରମ ଦ୍ୱାରା ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଏ, ତେବେ ତ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲାଣି।
21 బలవాన్ పుమాన్ సుసజ్జమానో యతికాలం నిజాట్టాలికాం రక్షతి తతికాలం తస్య ద్రవ్యం నిరుపద్రవం తిష్ఠతి|
ବଳବାନ ଲୋକ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇ ଆପଣା ଗଡ଼ ରକ୍ଷା କରେ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାର ସମ୍ପତ୍ତି ନିରାପଦରେ ଥାଏ;
22 కిన్తు తస్మాద్ అధికబలః కశ్చిదాగత్య యది తం జయతి తర్హి యేషు శస్త్రాస్త్రేషు తస్య విశ్వాస ఆసీత్ తాని సర్వ్వాణి హృత్వా తస్య ద్రవ్యాణి గృహ్లాతి|
କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତାହାଠାରୁ ଅଧିକ ବଳବାନ ଲୋକ ତାହାକୁ ଆକ୍ରମଣ କରି ଜୟ କରେ, ସେତେବେଳେ ଯେଉଁ ଅସ୍ତ୍ର ଉପରେ ତାହାର ଭରସା ଥିଲା, ସେହିସବୁ ସେ ଛଡ଼ାଇ ନିଏ, ପୁଣି, ତାହାର ଲୁଟ କରିଥିବା ଧନସମ୍ପତ୍ତି ବାଣ୍ଟିନିଏ।
23 అతః కారణాద్ యో మమ సపక్షో న స విపక్షః, యో మయా సహ న సంగృహ్లాతి స వికిరతి|
ଯେ ମୋହର ସପକ୍ଷ ନୁହେଁ, ସେ ମୋହର ବିପକ୍ଷ; ପୁଣି, ଯେ ମୋʼ ସହିତ ସଂଗ୍ରହ କରେ ନାହିଁ, ସେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ କରିପକାଏ।”
24 అపరఞ్చ అమేధ్యభూతో మానుషస్యాన్తర్నిర్గత్య శుష్కస్థానే భ్రాన్త్వా విశ్రామం మృగయతే కిన్తు న ప్రాప్య వదతి మమ యస్మాద్ గృహాద్ ఆగతోహం పునస్తద్ గృహం పరావృత్య యామి|
“ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରିଯିବା ପରେ ବିଶ୍ରାମ କରିବା ପାଇଁ ଜଳ ନ ଥିବା ସ୍ଥାନ ସବୁ ଭ୍ରମଣ କରି ଖୋଜେ, ଆଉ ତାହା ନ ପାଇ କହେ, ମୁଁ ଯେଉଁ ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଥିଲି, ‘ମୋହର ସେହି ଘରକୁ ଫେରିଯିବି;’
25 తతో గత్వా తద్ గృహం మార్జితం శోభితఞ్చ దృష్ట్వా
ପୁଣି, ସେ ଆସି ତାହା ପରିଷ୍କାର ହୋଇଥିବା ଦେଖେ।
26 తత్క్షణమ్ అపగత్య స్వస్మాదపి దుర్మ్మతీన్ అపరాన్ సప్తభూతాన్ సహానయతి తే చ తద్గృహం పవిశ్య నివసన్తి| తస్మాత్ తస్య మనుష్యస్య ప్రథమదశాతః శేషదశా దుఃఖతరా భవతి|
ସେତେବେଳେ ସେ ଯାଇ ଆପଣାଠାରୁ ଅଧିକ ଦୁଷ୍ଟ ଆଉ ସାତୋଟି ଆତ୍ମା ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆସେ, ପୁଣି, ସେମାନେ ପ୍ରବେଶ କରି ସେଠାରେ ବାସ କରନ୍ତି, ଆଉ ସେହି ଲୋକର ପ୍ରଥମ ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ଶେଷ ଦଶା ଅଧିକ ମନ୍ଦ ହୁଏ।”
27 అస్యాః కథాయాః కథనకాలే జనతామధ్యస్థా కాచిన్నారీ తముచ్చైఃస్వరం ప్రోవాచ, యా యోషిత్ త్వాం గర్బ్భేఽధారయత్ స్తన్యమపాయయచ్చ సైవ ధన్యా|
ସେ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲା, ଧନ୍ୟ ସେହି ଗର୍ଭ, ଯାହା ତୁମ୍ଭକୁ ଧାରଣ କଲା ଓ ସେହି ସ୍ତନ, ଯହିଁରୁ ତୁମ୍ଭେ ପାନ କଲ।
28 కిన్తు సోకథయత్ యే పరమేశ్వరస్య కథాం శ్రుత్వా తదనురూపమ్ ఆచరన్తి తఏవ ధన్యాః|
ମାତ୍ର ସେ କହିଲେ, “ନା, ବରଂ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଧନ୍ୟ।”
29 తతః పరం తస్యాన్తికే బహులోకానాం సమాగమే జాతే స వక్తుమారేభే, ఆధునికా దుష్టలోకాశ్చిహ్నం ద్రష్టుమిచ్ఛన్తి కిన్తు యూనస్భవిష్యద్వాదినశ్చిహ్నం వినాన్యత్ కిఞ్చిచ్చిహ్నం తాన్ న దర్శయిష్యతే|
ଲୋକମାନେ ଦଳ ଦଳ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକାଠି ହେଉଥିବା ସମୟରେ ସେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, “ଏହି କାଳର ଲୋକମାନେ ଦୁଷ୍ଟ; ଏମାନେ ଚିହ୍ନ ଖୋଜନ୍ତି, ମାତ୍ର ଯୂନସଙ୍କ ଚିହ୍ନ ବିନା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଚିହ୍ନ ସେମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ ନାହିଁ।
30 యూనస్ తు యథా నీనివీయలోకానాం సమీపే చిహ్నరూపోభవత్ తథా విద్యమానలోకానామ్ ఏషాం సమీపే మనుష్యపుత్రోపి చిహ్నరూపో భవిష్యతి|
କାରଣ ଯୂନସ ଯେପରି ନୀନିବୀ ସହରର ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଚିହ୍ନ ଭଳି ହେଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହେବେ।
31 విచారసమయే ఇదానీన్తనలోకానాం ప్రాతికూల్యేన దక్షిణదేశీయా రాజ్ఞీ ప్రోత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యతి, యతః సా రాజ్ఞీ సులేమాన ఉపదేశకథాం శ్రోతుం పృథివ్యాః సీమాత ఆగచ్ఛత్ కిన్తు పశ్యత సులేమానోపి గురుతర ఏకో జనోఽస్మిన్ స్థానే విద్యతే|
ଦକ୍ଷିଣ ଦେଶର ରାଣୀ ବିଚାରରେ ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରିବେ, କାରଣ ସେ ଶଲୋମନଙ୍କ ଜ୍ଞାନର କଥା ଶୁଣିବାକୁ ପୃଥିବୀର ପ୍ରାନ୍ତରୁ ଆସିଥିଲେ; ଆଉ ଦେଖ, ଶଲୋମନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହତ ବିଷୟ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛି।
32 అపరఞ్చ విచారసమయే నీనివీయలోకా అపి వర్త్తమానకాలికానాం లోకానాం వైపరీత్యేన ప్రోత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యన్తి, యతో హేతోస్తే యూనసో వాక్యాత్ చిత్తాని పరివర్త్తయామాసుః కిన్తు పశ్యత యూనసోతిగురుతర ఏకో జనోఽస్మిన్ స్థానే విద్యతే|
ନୀନିବୀ ସହରର ଲୋକମାନେ ବିଚାରରେ ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ଉଠି ସେମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରିବେ, କାରଣ ସେମାନେ ଯୂନସଙ୍କ ପ୍ରଚାରରେ ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିଲେ; ଆଉ ଦେଖ, ଯୂନସଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହତ ବିଷୟ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛି।”
33 ప్రదీపం ప్రజ్వాల్య ద్రోణస్యాధః కుత్రాపి గుప్తస్థానే వా కోపి న స్థాపయతి కిన్తు గృహప్రవేశిభ్యో దీప్తిం దాతం దీపాధారోపర్య్యేవ స్థాపయతి|
“କେହି ଦୀପ ଜାଳି ଗୁପ୍ତ କୋଠରୀରେ କିମ୍ବା ମାଣ ତଳେ ରଖେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଦୀପରୁଖା ଉପରେ ରଖେ, ଯେପରି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ଲୋକମାନେ ଆଲୋକ ଦେଖି ପାରନ୍ତି।
34 దేహస్య ప్రదీపశ్చక్షుస్తస్మాదేవ చక్షు ర్యది ప్రసన్నం భవతి తర్హి తవ సర్వ్వశరీరం దీప్తిమద్ భవిష్యతి కిన్తు చక్షు ర్యది మలీమసం తిష్ఠతి తర్హి సర్వ్వశరీరం సాన్ధకారం స్థాస్యతి|
ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ଶରୀରର ପ୍ରଦୀପ। ଯେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ନିର୍ମଳ ଥାଏ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ମଧ୍ୟ ଆଲୋକମୟ ହୁଏ; କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତାହା ଦୂଷିତ ଥାଏ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭର ଶରୀର ମଧ୍ୟ ଅନ୍ଧକାରମୟ ହୁଏ।
35 అస్మాత్ కారణాత్ తవాన్తఃస్థం జ్యోతి ర్యథాన్ధకారమయం న భవతి తదర్థే సావధానో భవ|
ଅତଏବ ସାବଧାନ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭ ଅନ୍ତରରେ ଥିବା ଆଲୋକ ଅନ୍ଧାର ନ ହୁଏ।
36 యతః శరీరస్య కుత్రాప్యంశే సాన్ధకారే న జాతే సర్వ్వం యది దీప్తిమత్ తిష్ఠతి తర్హి తుభ్యం దీప్తిదాయిప్రోజ్జ్వలన్ ప్రదీప ఇవ తవ సవర్వశరీరం దీప్తిమద్ భవిష్యతి|
ଏଣୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ଆଲୋକମୟ ହୁଏ ଓ ସେଥିର କୌଣସି ଅଂଶ ଅନ୍ଧକାରମୟ ନ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ପ୍ରଦୀପ ଯେପରି ତୁମ୍ଭକୁ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକରେ ଆଲୋକିତ କରେ, ସେହିପରି ତୁମ୍ଭର ସମସ୍ତ ଶରୀର ଆଲୋକମୟ ହେବ।”
37 ఏతత్కథాయాః కథనకాలే ఫిరుశ్యేకో భేజనాయ తం నిమన్త్రయామాస, తతః స గత్వా భోక్తుమ్ ఉపవివేశ|
ସେ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ଫାରୂଶୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦିନବେଳେ ଆପଣା ଗୃହରେ ଭୋଜନ କରିବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲେ, ଆଉ ସେ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଭୋଜନରେ ବସିଲେ।
38 కిన్తు భోజనాత్ పూర్వ్వం నామాఙ్క్షీత్ ఏతద్ దృష్ట్వా స ఫిరుశ్యాశ్చర్య్యం మేనే|
କିନ୍ତୁ ଭୋଜନ କରିବା ପୂର୍ବେ ସେ ଯେ ପ୍ରଥମେ ଧୋଇ ନ ଥିଲେ, ଏହା ଦେଖି ସେହି ଫାରୂଶୀ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ।
39 తదా ప్రభుస్తం ప్రోవాచ యూయం ఫిరూశిలోకాః పానపాత్రాణాం భోజనపాత్రాణాఞ్చ బహిః పరిష్కురుథ కిన్తు యుష్మాకమన్త ర్దౌరాత్మ్యై ర్దుష్క్రియాభిశ్చ పరిపూర్ణం తిష్ఠతి|
ସେଥିରେ ପ୍ରଭୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ ଫାରୂଶୀଯାକ ସିନା ଗିନା ଓ ଥାଳିର ବାହାର ପରିଷ୍କାର କରୁଥାଅ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଲୋଭ ଓ ଦୁଷ୍ଟତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ।
40 హే సర్వ్వే నిర్బోధా యో బహిః ససర్జ స ఏవ కిమన్త ర్న ససర్జ?
ହେ ନିର୍ବୋଧମାନେ, ଯେ ବାହାର ସୃଷ୍ଟି କଲେ, ସେ କି ଭିତର ମଧ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି କଲେ ନାହିଁ?
41 తత ఏవ యుష్మాభిరన్తఃకరణం (ఈశ్వరాయ) నివేద్యతాం తస్మిన్ కృతే యుష్మాకం సర్వ్వాణి శుచితాం యాస్యన్తి|
ବରଂ ଭିତରେ ଯାହା ଯାହା ଅଛି, ସେହିସବୁ ଦାନ କର; ଆଉ ଦେଖ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ସମସ୍ତ ପରିଷ୍କୃତ।
42 కిన్తు హన్త ఫిరూశిగణా యూయం న్యాయమ్ ఈశ్వరే ప్రేమ చ పరిత్యజ్య పోదినాయా అరుదాదీనాం సర్వ్వేషాం శాకానాఞ్చ దశమాంశాన్ దత్థ కిన్తు ప్రథమం పాలయిత్వా శేషస్యాలఙ్ఘనం యుష్మాకమ్ ఉచితమాసీత్|
କିନ୍ତୁ ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୋଦିନା, ଆରୁଦ ଓ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଶାକର ଦଶମାଂଶ ଦେଉଥାଅ, ଆଉ ନ୍ୟାୟବିଚାର ଓ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରେମ ଅବହେଳା କରୁଥାଅ; କିନ୍ତୁ ଏହି ସମସ୍ତ ପାଳନ କରିବା ଓ ଅନ୍ୟସବୁ ଅବହେଳା ନ କରିବା ଉଚିତ।
43 హా హా ఫిరూశినో యూయం భజనగేహే ప్రోచ్చాసనే ఆపణేషు చ నమస్కారేషు ప్రీయధ్వే|
ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରଧାନ ଆସନ ଓ ହାଟବଜାରରେ ନମସ୍କାର ପାଇବାକୁ ଭଲ ପାଅ।
44 వత కపటినోఽధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ లోకాయత్ శ్మశానమ్ అనుపలభ్య తదుపరి గచ్ఛన్తి యూయమ్ తాదృగప్రకాశితశ్మశానవాద్ భవథ|
ହାୟ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦେଖାଯାଉ ନ ଥିବା କବର ତୁଲ୍ୟ; ତାହା ଉପରେ ଚାଲୁଥିବା ଲୋକମାନେ ତାହା ସମାଧି ବୋଲି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ।”
45 తదానీం వ్యవస్థాపకానామ్ ఏకా యీశుమవదత్, హే ఉపదేశక వాక్యేనేదృశేనాస్మాస్వపి దోషమ్ ఆరోపయసి|
ଏଥିରେ ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଏହା କହି ଆପଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅପମାନ କରୁଅଛନ୍ତି।
46 తతః స ఉవాచ, హా హా వ్యవస్థాపకా యూయమ్ మానుషాణామ్ ఉపరి దుఃసహ్యాన్ భారాన్ న్యస్యథ కిన్తు స్వయమ్ ఏకాఙ్గుల్యాపి తాన్ భారాన్ న స్పృశథ|
ସେ କହିଲେ, “ହାୟ, ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ଯେ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଉପରେ ଦୁର୍ବହ ଭାର ଲଦୁଥାଅ ଏବଂ ନିଜେ ଗୋଟିଏ ଅଙ୍ଗୁଳି ଦେଇ ତାହା ସ୍ପର୍ଶ କରୁ ନ ଥାଅ।
47 హన్త యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా యాన్ భవిష్యద్వాదినోఽవధిషుస్తేషాం శ్మశానాని యూయం నిర్మ్మాథ|
ହାୟ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର ସମାଧି ତିଆରି କରୁଥାଅ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃ-ପୁରୁଷମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିଥିଲେ।
48 తేనైవ యూయం స్వపూర్వ్వపురుషాణాం కర్మ్మాణి సంమన్యధ్వే తదేవ సప్రమాణం కురుథ చ, యతస్తే తానవధిషుః యూయం తేషాం శ్మశానాని నిర్మ్మాథ|
ଅତଏବ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃ-ପୁରୁଷଙ୍କ କର୍ମ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାକ୍ଷୀ ଅଟ ଓ ତାହା ଅନୁମୋଦନ କରୁଅଛ; କାରଣ ସେମାନେ ସିନା ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କର କବର ସ୍ତମ୍ଭ ତିଆରି କରୁଥାଅ।
49 అతఏవ ఈశ్వరస్య శాస్త్రే ప్రోక్తమస్తి తేషామన్తికే భవిష్యద్వాదినః ప్రేరితాంశ్చ ప్రేషయిష్యామి తతస్తే తేషాం కాంశ్చన హనిష్యన్తి కాంశ్చన తాడశ్ష్యిన్తి|
ତେଣୁ ଈଶ୍ବର ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଜ୍ଞାନରେ କହିଅଛନ୍ତି, ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଭାବବାଦୀ ଓ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କୁ ପଠାଇବୁ; ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କାହା କାହାକୁ ସେମାନେ ବଧ କରିବେ ଓ କାହା କାହାକୁ ତାଡ଼ନା କରିବେ,
50 ఏతస్మాత్ కారణాత్ హాబిలః శోణితపాతమారభ్య మన్దిరయజ్ఞవేద్యో ర్మధ్యే హతస్య సిఖరియస్య రక్తపాతపర్య్యన్తం
ଯେପରି ହେବଲଙ୍କ ରକ୍ତପାତଠାରୁ, ଯେଉଁ ଜିଖରୀୟ ବେଦି ଓ ମନ୍ଦିରର ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନର ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ହତ ହେଲେ, ତାହାଙ୍କ ରକ୍ତପାତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଗତର ଆରମ୍ଭରୁ ଯେତେ ଭାବବାଦୀଙ୍କର ରକ୍ତପାତ ହୋଇଅଛି,
51 జగతః సృష్టిమారభ్య పృథివ్యాం భవిష్యద్వాదినాం యతిరక్తపాతా జాతాస్తతీనామ్ అపరాధదణ్డా ఏషాం వర్త్తమానలోకానాం భవిష్యన్తి, యుష్మానహం నిశ్చితం వదామి సర్వ్వే దణ్డా వంశస్యాస్య భవిష్యన్తి|
ସେସବୁର ପରିଶୋଧ ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ନିଆଯିବ; ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ଯୁଗର ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ନିଆଯିବ।
52 హా హా వ్యవస్థపకా యూయం జ్ఞానస్య కుఞ్చికాం హృత్వా స్వయం న ప్రవిష్టా యే ప్రవేష్టుఞ్చ ప్రయాసినస్తానపి ప్రవేష్టుం వారితవన్తః|
ହାୟ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜ୍ଞାନର ଚାବି ହରଣ କଲ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ପ୍ରବେଶ କଲ ନାହିଁ, ଆଉ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାଧା ଦେଲ।”
53 ఇత్థం కథాకథనాద్ అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ సతర్కాః
ଆଉ, ସେ ସେଠାରୁ ବାହାରିଗଲା ପରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ ଅତିଶୟ ଈର୍ଷା କରି
54 సన్తస్తమపవదితుం తస్య కథాయా దోషం ధర్త్తమిచ్ఛన్తో నానాఖ్యానకథనాయ తం ప్రవర్త్తయితుం కోపయితుఞ్చ ప్రారేభిరే|
ତାହାଙ୍କ ମୁଖର କୌଣସି କଥା ଧରିବା ନିମନ୍ତେ ଫାନ୍ଦ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଅନେକ ବିଷୟରେ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।

< లూకః 11 >