యోహనః 6
1 తతః పరం యీశు ర్గాలీల్ ప్రదేశీయస్య తివిరియానామ్నః సిన్ధోః పారం గతవాన్|
After this, Jesus crossed the Sea of Galilee – otherwise called the Lake of Tiberias.
2 తతో వ్యాధిమల్లోకస్వాస్థ్యకరణరూపాణి తస్యాశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణి దృష్ట్వా బహవో జనాస్తత్పశ్చాద్ అగచ్ఛన్|
A great crowd of people, however, followed him, because they saw the signs of his mission in his work among those who were sick.
3 తతో యీశుః పర్వ్వతమారుహ్య తత్ర శిష్యైః సాకమ్|
Jesus went up the hill, and sat down there with his disciples.
4 తస్మిన్ సమయ నిస్తారోత్సవనామ్ని యిహూదీయానామ ఉత్సవ ఉపస్థితే
It was near the time of the Jewish Festival of the Passover.
5 యీశు ర్నేత్రే ఉత్తోల్య బహులోకాన్ స్వసమీపాగతాన్ విలోక్య ఫిలిపం పృష్టవాన్ ఏతేషాం భోజనాయ భోజద్రవ్యాణి వయం కుత్ర క్రేతుం శక్రుమః?
Looking up, and noticing that a great crowd was coming towards him, Jesus said to Philip, “Where are we to buy bread for these people to eat?”
6 వాక్యమిదం తస్య పరీక్షార్థమ్ అవాదీత్ కిన్తు యత్ కరిష్యతి తత్ స్వయమ్ అజానాత్|
He said this to test him, for he himself knew what he meant to do.
7 ఫిలిపః ప్రత్యవోచత్ ఏతేషామ్ ఏకైకో యద్యల్పమ్ అల్పం ప్రాప్నోతి తర్హి ముద్రాపాదద్విశతేన క్రీతపూపా అపి న్యూనా భవిష్యన్తి|
“Even if we spent a years’ wages on bread,” answered Philip, “it would not be enough for each of them to have a little.”
8 శిమోన్ పితరస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియాఖ్యః శిష్యాణామేకో వ్యాహృతవాన్
“There is a boy here,” said Andrew, another of his disciples, Simon Peter’s brother,
9 అత్ర కస్యచిద్ బాలకస్య సమీపే పఞ్చ యావపూపాః క్షుద్రమత్స్యద్వయఞ్చ సన్తి కిన్తు లోకానాం ఏతావాతాం మధ్యే తైః కిం భవిష్యతి?
“Who has five barley loaves and two fish; but what is that for so many?”
10 పశ్చాద్ యీశురవదత్ లోకానుపవేశయత తత్ర బహుయవససత్త్వాత్ పఞ్చసహస్త్రేభ్యో న్యూనా అధికా వా పురుషా భూమ్యామ్ ఉపావిశన్|
“Make the people sit down,” said Jesus. It was a grassy spot; so the people, who numbered about five thousand, sat down,
11 తతో యీశుస్తాన్ పూపానాదాయ ఈశ్వరస్య గుణాన్ కీర్త్తయిత్వా శిష్యేషు సమార్పయత్ తతస్తే తేభ్య ఉపవిష్టలోకేభ్యః పూపాన్ యథేష్టమత్స్యఞ్చ ప్రాదుః|
and then Jesus took the loaves, and, after saying the thanksgiving, distributed them to those who were sitting down; and the same with the fish, giving the people as much as they wanted.
12 తేషు తృప్తేషు స తానవోచద్ ఏతేషాం కిఞ్చిదపి యథా నాపచీయతే తథా సర్వ్వాణ్యవశిష్టాని సంగృహ్లీత|
When they were satisfied, Jesus said to his disciples, “Collect the broken pieces that are left, so that nothing may be wasted.”
13 తతః సర్వ్వేషాం భోజనాత్ పరం తే తేషాం పఞ్చానాం యావపూపానాం అవశిష్టాన్యఖిలాని సంగృహ్య ద్వాదశడల్లకాన్ అపూరయన్|
The disciples did so, and filled twelve baskets with the pieces of the five barley loaves, which were left after all had eaten.
14 అపరం యీశోరేతాదృశీమ్ ఆశ్చర్య్యక్రియాం దృష్ట్వా లోకా మిథో వక్తుమారేభిరే జగతి యస్యాగమనం భవిష్యతి స ఏవాయమ్ అవశ్యం భవిష్యద్వక్త్తా|
When the people saw the signs which Jesus gave, they said, “This is certainly the prophet who was to come into the world.”
15 అతఏవ లోకా ఆగత్య తమాక్రమ్య రాజానం కరిష్యన్తి యీశుస్తేషామ్ ఈదృశం మానసం విజ్ఞాయ పునశ్చ పర్వ్వతమ్ ఏకాకీ గతవాన్|
But Jesus, having discovered that they were intending to come and carry him off to make him king, went again up the hill, quite alone.
16 సాయంకాల ఉపస్థితే శిష్యా జలధితటం వ్రజిత్వా నావమారుహ్య నగరదిశి సిన్ధౌ వాహయిత్వాగమన్|
When evening fell, his disciples went down to the sea,
17 తస్మిన్ సమయే తిమిర ఉపాతిష్ఠత్ కిన్తు యీషుస్తేషాం సమీపం నాగచ్ఛత్|
and, getting into a boat, began to cross to Capernaum. By this time darkness had set in, and Jesus had not yet come back to them;
18 తదా ప్రబలపవనవహనాత్ సాగరే మహాతరఙ్గో భవితుమ్ ఆరేభే|
the sea, too, was getting rough, for a strong wind was blowing.
19 తతస్తే వాహయిత్వా ద్విత్రాన్ క్రోశాన్ గతాః పశ్చాద్ యీశుం జలధేరుపరి పద్భ్యాం వ్రజన్తం నౌకాన్తికమ్ ఆగచ్ఛన్తం విలోక్య త్రాసయుక్తా అభవన్
When they had rowed three or four miles, they caught sight of him walking on the water and approaching the boat, and they were frightened.
20 కిన్తు స తానుక్త్తవాన్ అయమహం మా భైష్ట|
But Jesus said to them, “It is I; do not be afraid!”
21 తదా తే తం స్వైరం నావి గృహీతవన్తః తదా తత్క్షణాద్ ఉద్దిష్టస్థానే నౌరుపాస్థాత్|
And after this they were glad to take him into the boat; and the boat at once arrived off the shore, for which they had been making.
22 యయా నావా శిష్యా అగచ్ఛన్ తదన్యా కాపి నౌకా తస్మిన్ స్థానే నాసీత్ తతో యీశుః శిష్యైః సాకం నాగమత్ కేవలాః శిష్యా అగమన్ ఏతత్ పారస్థా లోకా జ్ఞాతవన్తః|
The people who remained on the other side of the sea had seen that only one boat had been there, and that Jesus had not gone into it with his disciples, but that they had left without him.
23 కిన్తు తతః పరం ప్రభు ర్యత్ర ఈశ్వరస్య గుణాన్ అనుకీర్త్త్య లోకాన్ పూపాన్ అభోజయత్ తత్స్థానస్య సమీపస్థతివిరియాయా అపరాస్తరణయ ఆగమన్|
Some boats, however, had come from Tiberias, from near the spot where they had eaten the bread after the Master had said the thanksgiving.
24 యీశుస్తత్ర నాస్తి శిష్యా అపి తత్ర నా సన్తి లోకా ఇతి విజ్ఞాయ యీశుం గవేషయితుం తరణిభిః కఫర్నాహూమ్ పురం గతాః|
So, on the next day, when the people saw that Jesus was not there, or his disciples either, they themselves got into the boats, and went to Capernaum to look for him.
25 తతస్తే సరిత్పతేః పారే తం సాక్షాత్ ప్రాప్య ప్రావోచన్ హే గురో భవాన్ అత్ర స్థానే కదాగమత్?
And, when they found him on the other side of the sea, they said, “When did you get here, Rabbi?”
26 తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవాదీద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి ఆశ్చర్య్యకర్మ్మదర్శనాద్ధేతో ర్న కిన్తు పూపభోజనాత్ తేన తృప్తత్వాఞ్చ మాం గవేషయథ|
“In truth I tell you,” answered Jesus, “it is not because of the signs which you saw that you are looking for me, but because you had the bread to eat and were satisfied.
27 క్షయణీయభక్ష్యార్థం మా శ్రామిష్ట కిన్త్వన్తాయుర్భక్ష్యార్థం శ్రామ్యత, తస్మాత్ తాదృశం భక్ష్యం మనుజపుత్రో యుష్మాభ్యం దాస్యతి; తస్మిన్ తాత ఈశ్వరః ప్రమాణం ప్రాదాత్| (aiōnios g166)
Work, not for the food that perishes, but for the food that lasts for eternal life, which the Son of Man will give you; for on him the Father – God himself – has set the seal of his approval.” (aiōnios g166)
28 తదా తేఽపృచ్ఛన్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ కర్త్తుమ్ అస్మాభిః కిం కర్త్తవ్యం?
“How,” they asked, “are we to do the work that God wants us to do?”
29 తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరో యం ప్రైరయత్ తస్మిన్ విశ్వసనమ్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ|
“The work that God wants you to do,” answered Jesus, “is to believe in him whom God sent as his messenger.”
30 తదా తే వ్యాహరన్ భవతా కిం లక్షణం దర్శితం యద్దృష్ట్వా భవతి విశ్వసిష్యామః? త్వయా కిం కర్మ్మ కృతం?
“What sign, then,” they asked, “are you giving, which we may see, and so believe you? What is the work that you are doing?
31 అస్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మాన్నాం భోక్త్తుం ప్రాపుః యథా లిపిరాస్తే| స్వర్గీయాణి తు భక్ష్యాణి ప్రదదౌ పరమేశ్వరః|
Our ancestors had the manna to eat in the desert; as scripture says – ‘He gave them bread from heaven to eat.’”
32 తదా యీశురవదద్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి మూసా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం భక్ష్యం నాదాత్ కిన్తు మమ పితా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం పరమం భక్ష్యం దదాతి|
“In truth I tell you,” replied Jesus, “Moses did not give you the bread from heaven, but my Father does give you the true bread from heaven;
33 యః స్వర్గాదవరుహ్య జగతే జీవనం దదాతి స ఈశ్వరదత్తభక్ష్యరూపః|
for the bread that God gives is that which comes down from heaven, and gives life to the world.”
34 తదా తే ప్రావోచన్ హే ప్రభో భక్ష్యమిదం నిత్యమస్మభ్యం దదాతు|
“Master,” they exclaimed, “give us that bread always!”
35 యీశురవదద్ అహమేవ జీవనరూపం భక్ష్యం యో జనో మమ సన్నిధిమ్ ఆగచ్ఛతి స జాతు క్షుధార్త్తో న భవిష్యతి, తథా యో జనో మాం ప్రత్యేతి స జాతు తృషార్త్తో న భవిష్యతి|
“I am the life-giving bread,” Jesus said to them, “whoever comes to me will never be hungry, and whoever believes in me will never thirst again.
36 మాం దృష్ట్వాపి యూయం న విశ్వసిథ యుష్మానహమ్ ఇత్యవోచం|
But, as I have said already, you have seen me, and yet you do not believe in me.
37 పితా మహ్యం యావతో లోకానదదాత్ తే సర్వ్వ ఏవ మమాన్తికమ్ ఆగమిష్యన్తి యః కశ్చిచ్చ మమ సన్నిధిమ్ ఆయాస్యతి తం కేనాపి ప్రకారేణ న దూరీకరిష్యామి|
All those whom the Father gives me will come to me; and no one who comes to me will I ever turn away.
38 నిజాభిమతం సాధయితుం న హి కిన్తు ప్రేరయితురభిమతం సాధయితుం స్వర్గాద్ ఆగతోస్మి|
For I have come down from heaven, to do, not my own will, but the will of him who sent me;
39 స యాన్ యాన్ లోకాన్ మహ్యమదదాత్ తేషామేకమపి న హారయిత్వా శేషదినే సర్వ్వానహమ్ ఉత్థాపయామి ఇదం మత్ప్రేరయితుః పితురభిమతం|
and his will is this – that I should not lose one of all those whom he has given me, but should raise them up at the Last day.
40 యః కశ్చిన్ మానవసుతం విలోక్య విశ్వసితి స శేషదినే మయోత్థాపితః సన్ అనన్తాయుః ప్రాప్స్యతి ఇతి మత్ప్రేరకస్యాభిమతం| (aiōnios g166)
For it is the will of my Father that everyone who sees the Son, and believes in him, should have immortal life; and I myself will raise him up at the Last day.” (aiōnios g166)
41 తదా స్వర్గాద్ యద్ భక్ష్యమ్ అవారోహత్ తద్ భక్ష్యమ్ అహమేవ యిహూదీయలోకాస్తస్యైతద్ వాక్యే వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే
The people began murmuring against Jesus for saying – ‘I am the bread which came down from heaven.’
42 యూషఫః పుత్రో యీశు ర్యస్య మాతాపితరౌ వయం జానీమ ఏష కిం సఏవ న? తర్హి స్వర్గాద్ అవారోహమ్ ఇతి వాక్యం కథం వక్త్తి?
“Is not this Jesus, Joseph’s son,” they asked, “whose father and mother we know? How is it that he now says that he has come down from heaven?”
43 తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవదత్ పరస్పరం మా వివదధ్వం
“Do not murmur among yourselves,” said Jesus in reply.
44 మత్ప్రేరకేణ పిత్రా నాకృష్టః కోపి జనో మమాన్తికమ్ ఆయాతుం న శక్నోతి కిన్త్వాగతం జనం చరమేఽహ్ని ప్రోత్థాపయిష్యామి|
“No one can come to me, unless the Father who sent me draws him to me; and I will raise him up at the Last day.
45 తే సర్వ్వ ఈశ్వరేణ శిక్షితా భవిష్యన్తి భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే అతో యః కశ్చిత్ పితుః సకాశాత్ శ్రుత్వా శిక్షతే స ఏవ మమ సమీపమ్ ఆగమిష్యతి|
It is said in the prophets – ‘And they will all be taught by God.’ Everyone who is taught by the Father and learns from him comes to me.
46 య ఈశ్వరాద్ అజాయత తం వినా కోపి మనుష్యో జనకం నాదర్శత్ కేవలః సఏవ తాతమ్ అద్రాక్షీత్|
Not that anyone has seen the Father, except him who is from God – he has seen the Father.
In truth I tell you, the person who believes in me has eternal life. (aiōnios g166)
48 అహమేవ తజ్జీవనభక్ష్యం|
I am the life-giving bread.
49 యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మన్నాభక్ష్యం భూక్త్తాపి మృతాః
Your ancestors ate the manna in the desert, and yet died.
50 కిన్తు యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తద్ యది కశ్చిద్ భుఙ్క్త్తే తర్హి స న మ్రియతే|
The bread that comes down from heaven is such that whoever eats of it will never die.
51 యజ్జీవనభక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ సోహమేవ ఇదం భక్ష్యం యో జనో భుఙ్క్త్తే స నిత్యజీవీ భవిష్యతి| పునశ్చ జగతో జీవనార్థమహం యత్ స్వకీయపిశితం దాస్యామి తదేవ మయా వితరితం భక్ష్యమ్| (aiōn g165)
I am the living bread that has come down from heaven. If anyone eats of this bread, they will live for ever; and the bread that I will give is my flesh, which I will give for the life of the world.” (aiōn g165)
52 తస్మాద్ యిహూదీయాః పరస్పరం వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే ఏష భోజనార్థం స్వీయం పలలం కథమ్ అస్మభ్యం దాస్యతి?
They began disputing with one another, “How is it possible for this man to give us his flesh to eat?”
53 తదా యీశుస్తాన్ ఆవోచద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి మనుష్యపుత్రస్యామిషే యుష్మాభి ర్న భుక్త్తే తస్య రుధిరే చ న పీతే జీవనేన సార్ద్ధం యుష్మాకం సమ్బన్ధో నాస్తి|
“In truth I tell you,” answered Jesus, “unless you eat the flesh of the Son of Man, and drink his blood, you have not life within you.
54 యో మమామిషం స్వాదతి మమ సుధిరఞ్చ పివతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి తతః శేషేఽహ్ని తమహమ్ ఉత్థాపయిష్యామి| (aiōnios g166)
Everyone who takes my flesh for their food, and drinks my blood, has eternal life; and I will raise them up at the Last day. (aiōnios g166)
55 యతో మదీయమామిషం పరమం భక్ష్యం తథా మదీయం శోణితం పరమం పేయం|
For my flesh is true food, and my blood true drink.
56 యో జనో మదీయం పలలం స్వాదతి మదీయం రుధిరఞ్చ పివతి స మయి వసతి తస్మిన్నహఞ్చ వసామి|
Everyone who takes my flesh for their food, and drinks my blood, remains united to me, and I to them.
57 మత్ప్రేరయిత్రా జీవతా తాతేన యథాహం జీవామి తద్వద్ యః కశ్చిన్ మామత్తి సోపి మయా జీవిష్యతి|
As the living Father sent me as his messenger, and as I live because the Father lives, so the person who takes me for their food will live because I live.
58 యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తదిదం యన్మాన్నాం స్వాదిత్వా యుష్మాకం పితరోఽమ్రియన్త తాదృశమ్ ఇదం భక్ష్యం న భవతి ఇదం భక్ష్యం యో భక్షతి స నిత్యం జీవిష్యతి| (aiōn g165)
That is the bread which has come down from heaven – not such as your ancestors ate, and yet died; the person who takes this bread for their food will live for ever.” (aiōn g165)
59 యదా కఫర్నాహూమ్ పుర్య్యాం భజనగేహే ఉపాదిశత్ తదా కథా ఏతా అకథయత్|
All this Jesus said in a synagogue, when he was teaching in Capernaum.
60 తదేత్థం శ్రుత్వా తస్య శిష్యాణామ్ అనేకే పరస్పరమ్ అకథయన్ ఇదం గాఢం వాక్యం వాక్యమీదృశం కః శ్రోతుం శక్రుయాత్?
On hearing it, many of his disciples said, “This is harsh doctrine! Who can bear to listen to it?”
61 కిన్తు యీశుః శిష్యాణామ్ ఇత్థం వివాదం స్వచిత్తే విజ్ఞాయ కథితవాన్ ఇదం వాక్యం కిం యుష్మాకం విఘ్నం జనయతి?
But Jesus, aware that his disciples were murmuring about it, said to them,
62 యది మనుజసుతం పూర్వ్వవాసస్థానమ్ ఊర్ద్వ్వం గచ్ఛన్తం పశ్యథ తర్హి కిం భవిష్యతి?
“Is this a hindrance to you? What, then, if you should see the Son of Man ascending where he was before?
63 ఆత్మైవ జీవనదాయకః వపు ర్నిష్ఫలం యుష్మభ్యమహం యాని వచాంసి కథయామి తాన్యాత్మా జీవనఞ్చ|
It is the Spirit that gives life; human strength achieves nothing. In the teaching that I have been giving you there is Spirit and there is life.
64 కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే కేచన అవిశ్వాసినః సన్తి కే కే న విశ్వసన్తి కో వా తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తాన్ యీశురాప్రథమాద్ వేత్తి|
Yet there are some of you who do not believe in me.” For Jesus knew from the first who they were that did not believe in him, and who it was that would betray him;
65 అపరమపి కథితవాన్ అస్మాత్ కారణాద్ అకథయం పితుః సకాశాత్ శక్త్తిమప్రాప్య కోపి మమాన్తికమ్ ఆగన్తుం న శక్నోతి|
and he added, “This is why I told you that no one can come to me, unless enabled by the Father.”
66 తత్కాలేఽనేకే శిష్యా వ్యాఘుట్య తేన సార్ద్ధం పున ర్నాగచ్ఛన్|
After this many of his disciples drew back, and did not go about with him any longer.
67 తదా యీశు ర్ద్వాదశశిష్యాన్ ఉక్త్తవాన్ యూయమపి కిం యాస్యథ?
So Jesus said to the Twelve, “Do you also wish to leave me?”
But Simon Peter answered, “Master, to whom would we go? Eternal life is in your teaching; (aiōnios g166)
69 అనన్తజీవనదాయిన్యో యాః కథాస్తాస్తవైవ| భవాన్ అమరేశ్వరస్యాభిషిక్త్తపుత్ర ఇతి విశ్వస్య నిశ్చితం జానీమః|
and we have learned to believe and to know that you are the Holy One of God.”
70 తదా యీశురవదత్ కిమహం యుష్మాకం ద్వాదశజనాన్ మనోనీతాన్ న కృతవాన్? కిన్తు యుష్మాకం మధ్యేపి కశ్చిదేకో విఘ్నకారీ విద్యతే|
“Didn’t I myself choose you to be the Twelve?” replied Jesus, “and yet, even of you, one is playing the devil’s part.”
71 ఇమాం కథం స శిమోనః పుత్రమ్ ఈష్కరీయోతీయం యిహూదామ్ ఉద్దిశ్య కథితవాన్ యతో ద్వాదశానాం మధ్యే గణితః స తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
He meant Judas, the son of Simon Iscariot, who was about to betray him, though he was one of the Twelve.
