యోహనః 4
1 యీశుః స్వయం నామజ్జయత్ కేవలం తస్య శిష్యా అమజ్జయత్ కిన్తు యోహనోఽధికశిష్యాన్ స కరోతి మజ్జయతి చ,
Quando, pois, o Senhor entendeu que os fariseus ouviram que Jesus fazia e batizava mais discípulos que João
2 ఫిరూశిన ఇమాం వార్త్తామశృణ్వన్ ఇతి ప్రభురవగత్య
(ainda que Jesus mesmo não batizava, mas sim seus discípulos),
3 యిహూదీయదేశం విహాయ పున ర్గాలీలమ్ ఆగత్|
Ele deixou a Judeia, e foi outra vez para a Galileia.
4 తతః శోమిరోణప్రదేశస్య మద్యేన తేన గన్తవ్యే సతి
E foi necessário passar por Samaria.
5 యాకూబ్ నిజపుత్రాయ యూషఫే యాం భూమిమ్ అదదాత్ తత్సమీపస్థాయి శోమిరోణప్రదేశస్య సుఖార్ నామ్నా విఖ్యాతస్య నగరస్య సన్నిధావుపాస్థాత్|
Veio pois a uma cidade de Samaria, chamada Sicar, junto à propriedade que Jacó deu a seu filho José.
6 తత్ర యాకూబః ప్రహిరాసీత్; తదా ద్వితీయయామవేలాయాం జాతాయాం స మార్గే శ్రమాపన్నస్తస్య ప్రహేః పార్శ్వే ఉపావిశత్|
E ali estava a fonte de Jacó. Então Jesus, cansado do caminho, sentou-se assim junto à fonte; era isto quase à hora sexta.
7 ఏతర్హి కాచిత్ శోమిరోణీయా యోషిత్ తోయోత్తోలనార్థమ్ తత్రాగమత్
Veio uma mulher de Samaria para tirar água; Disse-lhe Jesus: Dá-me de beber.
8 తదా శిష్యాః ఖాద్యద్రవ్యాణి క్రేతుం నగరమ్ అగచ్ఛన్|
(Porque seus discípulos haviam ido à cidade para a comprar de comer).
9 యీశుః శోమిరోణీయాం తాం యోషితమ్ వ్యాహార్షీత్ మహ్యం కిఞ్చిత్ పానీయం పాతుం దేహి| కిన్తు శోమిరోణీయైః సాకం యిహూదీయలోకా న వ్యవాహరన్ తస్మాద్ధేతోః సాకథయత్ శోమిరోణీయా యోషితదహం త్వం యిహూదీయోసి కథం మత్తః పానీయం పాతుమ్ ఇచ్ఛసి?
Disse-lhe pois a mulher samaritana: Como, sendo tu judeu, me pedes de beber, que sou mulher samaritana? (Porque os judeus não se comunicam com o samaritanos.)
10 తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరస్య యద్దానం తత్కీదృక్ పానీయం పాతుం మహ్యం దేహి య ఇత్థం త్వాం యాచతే స వా క ఇతి చేదజ్ఞాస్యథాస్తర్హి తమయాచిష్యథాః స చ తుభ్యమమృతం తోయమదాస్యత్|
Respondeu Jesus, e disse-lhe: Se tu conhecesses o dom de Deus, e quem é o que te diz: Dá-me de beber, tu lhe pedirias, e ele te daria água viva.
11 తదా సా సీమన్తినీ భాషితవతి, హే మహేచ్ఛ ప్రహిర్గమ్భీరో భవతో నీరోత్తోలనపాత్రం నాస్తీ చ తస్మాత్ తదమృతం కీలాలం కుతః ప్రాప్స్యసి?
Disse a mulher: Senhor, tu não tens com que [a] tirar, e o poço é fundo; de onde pois tens a água viva?
12 యోస్మభ్యమ్ ఇమమన్ధూం దదౌ, యస్య చ పరిజనా గోమేషాదయశ్చ సర్వ్వేఽస్య ప్రహేః పానీయం పపురేతాదృశో యోస్మాకం పూర్వ్వపురుషో యాకూబ్ తస్మాదపి భవాన్ మహాన్ కిం?
És tu maior que nosso pai Jacó, que nos deu o poço? E ele mesmo dele bebeu, e seus filhos, e seu gado?
13 తతో యీశురకథయద్ ఇదం పానీయం సః పివతి స పునస్తృషార్త్తో భవిష్యతి,
Jesus respondeu, e disse-lhe: Todo aquele que beber desta água voltará a ter sede;
15 తదా సా వనితాకథయత్ హే మహేచ్ఛ తర్హి మమ పునః పీపాసా యథా న జాయతే తోయోత్తోలనాయ యథాత్రాగమనం న భవతి చ తదర్థం మహ్యం తత్తోయం దేహీ|
Disse-lhe a mulher: Senhor, dá-me desta água, para que eu não tenha [mais] sede, nem venha aqui para tirar.
16 తతో యీశూరవదద్యాహి తవ పతిమాహూయ స్థానేఽత్రాగచ్ఛ|
Disse-lhe Jesus: Vai, chama a teu marido, e vem cá.
17 సా వామావదత్ మమ పతిర్నాస్తి| యీశురవదత్ మమ పతిర్నాస్తీతి వాక్యం భద్రమవోచః|
A mulher respondeu, e disse: Não tenho marido. Disse-lhe Jesus: Bem disseste: Marido não tenho.
18 యతస్తవ పఞ్చ పతయోభవన్ అధునా తు త్వయా సార్ద్ధం యస్తిష్ఠతి స తవ భర్త్తా న వాక్యమిదం సత్యమవాదిః|
Porque cinco maridos tiveste, e o que agora tens não é teu marido; isto com verdade disseste.
19 తదా సా మహిలా గదితవతి హే మహేచ్ఛ భవాన్ ఏకో భవిష్యద్వాదీతి బుద్ధం మయా|
Disse-lhe a mulher: Senhor, vejo que és profeta.
20 అస్మాకం పితృలోకా ఏతస్మిన్ శిలోచ్చయేఽభజన్త, కిన్తు భవద్భిరుచ్యతే యిరూశాలమ్ నగరే భజనయోగ్యం స్థానమాస్తే|
Nossos pais adoraram neste monte, e vós dizeis que em Jerusalém é o lugar onde se deve adorar.
21 యీశురవోచత్ హే యోషిత్ మమ వాక్యే విశ్వసిహి యదా యూయం కేవలశైలేఽస్మిన్ వా యిరూశాలమ్ నగరే పితుర్భజనం న కరిష్యధ్వే కాల ఏతాదృశ ఆయాతి|
Disse-lhe Jesus: Mulher, crê em mim, que a hora vem, quando nem neste monte, nem em Jerusalém, adorareis ao Pai.
22 యూయం యం భజధ్వే తం న జానీథ, కిన్తు వయం యం భజామహే తం జానీమహే, యతో యిహూదీయలోకానాం మధ్యాత్ పరిత్రాణం జాయతే|
Vós adorais o que não sabeis; nós adoramos o que sabemos, porque a salvação vem dos judeus.
23 కిన్తు యదా సత్యభక్తా ఆత్మనా సత్యరూపేణ చ పితుర్భజనం కరిష్యన్తే సమయ ఏతాదృశ ఆయాతి, వరమ్ ఇదానీమపి విద్యతే; యత ఏతాదృశో భత్కాన్ పితా చేష్టతే|
Porém a hora vem, e agora é, quando os verdadeiros adoradores adorarão ao Pai em espírito e em verdade; porque também o Pai busca a tais que o adorem.
24 ఈశ్వర ఆత్మా; తతస్తస్య యే భక్తాస్తైః స ఆత్మనా సత్యరూపేణ చ భజనీయః|
Deus é Espírito, e os que o adoram devem adorá [-lo] em espírito e em verdade.
25 తదా సా మహిలావాదీత్ ఖ్రీష్టనామ్నా విఖ్యాతోఽభిషిక్తః పురుష ఆగమిష్యతీతి జానామి స చ సర్వ్వాః కథా అస్మాన్ జ్ఞాపయిష్యతి|
Disse-lhe a mulher: Eu sei que o Messias vem (que se chama o Cristo); quando ele vier, todas as coisas nos anunciará.
26 తతో యీశురవదత్ త్వయా సార్ద్ధం కథనం కరోమి యోఽహమ్ అహమేవ స పురుషః|
Disse-lhe Jesus: Eu sou o que contigo falo.
27 ఏతస్మిన్ సమయే శిష్యా ఆగత్య తథా స్త్రియా సార్ద్ధం తస్య కథోపకథనే మహాశ్చర్య్యమ్ అమన్యన్త తథాపి భవాన్ కిమిచ్ఛతి? యద్వా కిమర్థమ్ ఏతయా సార్ద్ధం కథాం కథయతి? ఇతి కోపి నాపృచ్ఛత్|
E nisto vieram seus discípulos; e maravilharam-se de que falasse com uma mulher; mas ninguém [lhe] disse: Que perguntas? ou, O que falas com ela?
28 తతః పరం సా నారీ కలశం స్థాపయిత్వా నగరమధ్యం గత్వా లోకేభ్యోకథాయద్
Deixou, pois, a mulher seu vaso de água, e foi à cidade, e disse ao povo:
29 అహం యద్యత్ కర్మ్మాకరవం తత్సర్వ్వం మహ్యమకథయద్ ఏతాదృశం మానవమేకమ్ ఆగత్య పశ్యత రు కిమ్ అభిషిక్తో న భవతి?
Vinde, vede um homem que me disse tudo quanto tenho feito; por acaso não é este o Cristo?
30 తతస్తే నగరాద్ బహిరాగత్య తాతస్య సమీపమ్ ఆయన్|
Saíram, pois, da cidade, e vieram a ele.
31 ఏతర్హి శిష్యాః సాధయిత్వా తం వ్యాహార్షుః హే గురో భవాన్ కిఞ్చిద్ భూక్తాం|
E enquanto isso, os discípulos lhe pediam, dizendo: Rabi, come.
32 తతః సోవదద్ యుష్మాభిర్యన్న జ్ఞాయతే తాదృశం భక్ష్యం మమాస్తే|
Porém ele lhes disse: Uma comida tenho que comer, que vós não sabeis.
33 తదా శిష్యాః పరస్పరం ప్రష్టుమ్ ఆరమ్భన్త, కిమస్మై కోపి కిమపి భక్ష్యమానీయ దత్తవాన్?
Diziam, pois, os discípulos uns aos outros: Por acaso alguém lhe trouxe de comer?
34 యీశురవోచత్ మత్ప్రేరకస్యాభిమతానురూపకరణం తస్యైవ కర్మ్మసిద్ధికారణఞ్చ మమ భక్ష్యం|
Disse-lhes Jesus: Minha comida é fazer a vontade daquele que me enviou, e cumprir sua obra.
35 మాసచతుష్టయే జాతే శస్యకర్త్తనసమయో భవిష్యతీతి వాక్యం యుష్మాభిః కిం నోద్యతే? కిన్త్వహం వదామి, శిర ఉత్తోల్య క్షేత్రాణి ప్రతి నిరీక్ష్య పశ్యత, ఇదానీం కర్త్తనయోగ్యాని శుక్లవర్ణాన్యభవన్|
Não dizeis vós, que ainda há quatro meses até que venha a ceifa? Eis que vos digo: Levantai vossos olhos, e vede as terras; porque já estão brancas para a ceifa.
36 యశ్ఛినత్తి స వేతనం లభతే అనన్తాయుఃస్వరూపం శస్యం స గృహ్లాతి చ, తేనైవ వప్తా ఛేత్తా చ యుగపద్ ఆనన్దతః| (aiōnios g166)
E o que ceifa, recebe recompensa, e junta fruto para vida eterna; para que ambos se alegrem, tanto o que semeia, quanto o que ceifa. (aiōnios g166)
37 ఇత్థం సతి వపత్యేకశ్ఛినత్యన్య ఇతి వచనం సిద్ధ్యతి|
Porque nisto é verdadeiro o ditado, que: Um é o que semeia, e outro o que ceifa.
38 యత్ర యూయం న పర్య్యశ్రామ్యత తాదృశం శస్యం ఛేత్తుం యుష్మాన్ ప్రైరయమ్ అన్యే జనాఃపర్య్యశ్రామ్యన్ యూయం తేషాం శ్రగస్య ఫలమ్ అలభధ్వమ్|
Eu vos enviei para ceifar onde vós não trabalhastes; outros trabalharam, e vós entrastes no trabalho deles.
39 యస్మిన్ కాలే యద్యత్ కర్మ్మాకార్షం తత్సర్వ్వం స మహ్యమ్ అకథయత్ తస్యా వనితాయా ఇదం సాక్ష్యవాక్యం శ్రుత్వా తన్నగరనివాసినో బహవః శోమిరోణీయలోకా వ్యశ్వసన్|
E muitos dos samaritanos daquela cidade creram nele pela palavra da mulher, que testemunhava, dizendo: Ele me disse tudo quanto eu tenho feito.
40 తథా చ తస్యాన్తికే సముపస్థాయ స్వేషాం సన్నిధౌ కతిచిద్ దినాని స్థాతుం తస్మిన్ వినయమ్ అకుర్వ్వాన తస్మాత్ స దినద్వయం తత్స్థానే న్యవష్టత్
Vindo pois os samaritanos a ele, suplicaram-lhe que ficasse com eles; e ele ficou ali dois dias.
41 తతస్తస్యోపదేశేన బహవోఽపరే విశ్వస్య
E creram ainda muitos mais pela palavra dele.
42 తాం యోషామవదన్ కేవలం తవ వాక్యేన ప్రతీమ ఇతి న, కిన్తు స జగతోఽభిషిక్తస్త్రాతేతి తస్య కథాం శ్రుత్వా వయం స్వయమేవాజ్ఞాసమహి|
E diziam à mulher: Já não cremos por teu dito; porque nós mesmos temos [o] ouvido, e sabemos que verdadeiramente este é o Cristo, o Salvador do mundo.
43 స్వదేశే భవిష్యద్వక్తుః సత్కారో నాస్తీతి యద్యపి యీశుః ప్రమాణం దత్వాకథయత్
E depois de dois dias partiu dali, e foi-se para a Galileia.
44 తథాపి దివసద్వయాత్ పరం స తస్మాత్ స్థానాద్ గాలీలం గతవాన్|
Porque o mesmo Jesus testemunhou que não tem o Profeta honra em sua própria terra.
45 అనన్తరం యే గాలీలీ లియలోకా ఉత్సవే గతా ఉత్సవసమయే యిరూశలమ్ నగరే తస్య సర్వ్వాః క్రియా అపశ్యన్ తే గాలీలమ్ ఆగతం తమ్ ఆగృహ్లన్|
Vindo pois para a Galileia, os Galileus o receberam, havendo visto todas as coisas que fizera em Jerusalém no [dia] da festa, porque também eles foram ao [dia] da festa.
46 తతః పరమ్ యీశు ర్యస్మిన్ కాన్నానగరే జలం ద్రాక్షారసమ్ ఆకరోత్ తత్ స్థానం పునరగాత్| తస్మిన్నేవ సమయే కస్యచిద్ రాజసభాస్తారస్య పుత్రః కఫర్నాహూమపురీ రోగగ్రస్త ఆసీత్|
Veio pois Jesus outra vez a Caná da Galileia, onde da água fizera vinho. E estava ali um nobre, cujo filho estava enfermo em Cafarnaum.
47 స యేహూదీయదేశాద్ యీశో ర్గాలీలాగమనవార్త్తాం నిశమ్య తస్య సమీపం గత్వా ప్రార్థ్య వ్యాహృతవాన్ మమ పుత్రస్య ప్రాయేణ కాల ఆసన్నః భవాన్ ఆగత్య తం స్వస్థం కరోతు|
Ouvindo este que Jesus vinha da Judeia para a Galileia, foi ter com ele, e suplicava-lhe que descesse, e curasse a seu filho, porque já estava à morte.
48 తదా యీశురకథయద్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ చిత్రం చిహ్నం చ న దృష్టా యూయం న ప్రత్యేష్యథ|
Disse-lhe pois Jesus: Se não virdes sinais e milagres não crereis.
49 తతః స సభాసదవదత్ హే మహేచ్ఛ మమ పుత్రే న మృతే భవానాగచ్ఛతు|
O nobre lhe disse: Senhor, desce, antes que meu filho morra.
50 యీశుస్తమవదద్ గచ్ఛ తవ పుత్రోఽజీవీత్ తదా యీశునోక్తవాక్యే స విశ్వస్య గతవాన్|
Disse-lhe Jesus: Vai, teu filho vive. E o homem creu na palavra que Jesus lhe disse, e se foi.
51 గమనకాలే మార్గమధ్యే దాసాస్తం సాక్షాత్ప్రాప్యావదన్ భవతః పుత్రోఽజీవీత్|
E [estando] ele já descendo, seus servos lhe saíram ao encontro, e [lhe] anunciaram, dizendo: Teu filho vive.
52 తతః కం కాలమారభ్య రోగప్రతీకారారమ్భో జాతా ఇతి పృష్టే తైరుక్తం హ్యః సార్ద్ధదణ్డద్వయాధికద్వితీయయామే తస్య జ్వరత్యాగోఽభవత్|
Perguntou-lhes pois, a que hora se achara melhor; e disseram-lhe: Ontem às sete horas a febre o deixou.
53 తదా యీశుస్తస్మిన్ క్షణే ప్రోక్తవాన్ తవ పుత్రోఽజీవీత్ పితా తద్బుద్ధ్వా సపరివారో వ్యశ్వసీత్|
Entendeu pois o pai, que aquela era a mesma hora em que Jesus lhe disse: Teu filho vive. E creu nele, e toda sua casa.
54 యిహూదీయదేశాద్ ఆగత్య గాలీలి యీశురేతద్ ద్వితీయమ్ ఆశ్చర్య్యకర్మ్మాకరోత్|
Este segundo sinal Jesus voltou a fazer, quando ele veio d [a] Judeia a Galileia.
