< యోహనః 4 >
1 యీశుః స్వయం నామజ్జయత్ కేవలం తస్య శిష్యా అమజ్జయత్ కిన్తు యోహనోఽధికశిష్యాన్ స కరోతి మజ్జయతి చ,
Now as soon as the Master was aware that the Pharisees had heard it said, "Jesus is gaining and baptizing more disciples than John"--
2 ఫిరూశిన ఇమాం వార్త్తామశృణ్వన్ ఇతి ప్రభురవగత్య
though Jesus Himself did not baptize them, but His disciples did--
3 యిహూదీయదేశం విహాయ పున ర్గాలీలమ్ ఆగత్|
He left Judaea and returned to Galilee.
4 తతః శోమిరోణప్రదేశస్య మద్యేన తేన గన్తవ్యే సతి
His road lay through Samaria,
5 యాకూబ్ నిజపుత్రాయ యూషఫే యాం భూమిమ్ అదదాత్ తత్సమీపస్థాయి శోమిరోణప్రదేశస్య సుఖార్ నామ్నా విఖ్యాతస్య నగరస్య సన్నిధావుపాస్థాత్|
and so He came to Sychar, a town in Samaria near the piece of land that Jacob gave to his son Joseph.
6 తత్ర యాకూబః ప్రహిరాసీత్; తదా ద్వితీయయామవేలాయాం జాతాయాం స మార్గే శ్రమాపన్నస్తస్య ప్రహేః పార్శ్వే ఉపావిశత్|
Jacob's Well was there: and accordingly Jesus, tired out with His journey, sat down by the well to rest. It was about six o'clock in the evening.
7 ఏతర్హి కాచిత్ శోమిరోణీయా యోషిత్ తోయోత్తోలనార్థమ్ తత్రాగమత్
Presently there came a woman of Samaria to draw water. Jesus asked her to give Him some water;
8 తదా శిష్యాః ఖాద్యద్రవ్యాణి క్రేతుం నగరమ్ అగచ్ఛన్|
for His disciples were gone to the town to buy provisions.
9 యీశుః శోమిరోణీయాం తాం యోషితమ్ వ్యాహార్షీత్ మహ్యం కిఞ్చిత్ పానీయం పాతుం దేహి| కిన్తు శోమిరోణీయైః సాకం యిహూదీయలోకా న వ్యవాహరన్ తస్మాద్ధేతోః సాకథయత్ శోమిరోణీయా యోషితదహం త్వం యిహూదీయోసి కథం మత్తః పానీయం పాతుమ్ ఇచ్ఛసి?
"How is it," replied the woman, "that a Jew like you asks me, who am a woman and a Samaritan, for water?" (For Jews have no dealings with Samaritans.)
10 తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరస్య యద్దానం తత్కీదృక్ పానీయం పాతుం మహ్యం దేహి య ఇత్థం త్వాం యాచతే స వా క ఇతి చేదజ్ఞాస్యథాస్తర్హి తమయాచిష్యథాః స చ తుభ్యమమృతం తోయమదాస్యత్|
"If you had known God's free gift," replied Jesus, "and who it is that said to you, 'Give me some water,' you would have asked Him, and He would have given you living water."
11 తదా సా సీమన్తినీ భాషితవతి, హే మహేచ్ఛ ప్రహిర్గమ్భీరో భవతో నీరోత్తోలనపాత్రం నాస్తీ చ తస్మాత్ తదమృతం కీలాలం కుతః ప్రాప్స్యసి?
"Sir," she said, "you have nothing to draw with, and the well is deep; so where can you get the living water from?
12 యోస్మభ్యమ్ ఇమమన్ధూం దదౌ, యస్య చ పరిజనా గోమేషాదయశ్చ సర్వ్వేఽస్య ప్రహేః పానీయం పపురేతాదృశో యోస్మాకం పూర్వ్వపురుషో యాకూబ్ తస్మాదపి భవాన్ మహాన్ కిం?
Are you greater than our forefather Jacob, who gave us the well, and himself drank from it, as did also his sons and his cattle?"
13 తతో యీశురకథయద్ ఇదం పానీయం సః పివతి స పునస్తృషార్త్తో భవిష్యతి,
"Every one," replied Jesus, "who drinks any of this water will be thirsty again;
14 కిన్తు మయా దత్తం పానీయం యః పివతి స పునః కదాపి తృషార్త్తో న భవిష్యతి| మయా దత్తమ్ ఇదం తోయం తస్యాన్తః ప్రస్రవణరూపం భూత్వా అనన్తాయుర్యావత్ స్రోష్యతి| (aiōn , aiōnios )
but whoever drinks any of the water that I shall give him will never, never thirst. But the water that I shall give him will become a fountain within him of water springing up for the Life of the Ages." (aiōn , aiōnios )
15 తదా సా వనితాకథయత్ హే మహేచ్ఛ తర్హి మమ పునః పీపాసా యథా న జాయతే తోయోత్తోలనాయ యథాత్రాగమనం న భవతి చ తదర్థం మహ్యం తత్తోయం దేహీ|
"Sir," said the woman, "give me that water, that I may never be thirsty, nor continually come all the way here to draw from the well."
16 తతో యీశూరవదద్యాహి తవ పతిమాహూయ స్థానేఽత్రాగచ్ఛ|
"Go and call your husband," said Jesus; "and come back."
17 సా వామావదత్ మమ పతిర్నాస్తి| యీశురవదత్ మమ పతిర్నాస్తీతి వాక్యం భద్రమవోచః|
"I have no husband," she replied. "You rightly say that you have no husband," said Jesus;
18 యతస్తవ పఞ్చ పతయోభవన్ అధునా తు త్వయా సార్ద్ధం యస్తిష్ఠతి స తవ భర్త్తా న వాక్యమిదం సత్యమవాదిః|
"for you have had five husbands, and the man you have at present is not your husband. You have spoken the truth in saying that."
19 తదా సా మహిలా గదితవతి హే మహేచ్ఛ భవాన్ ఏకో భవిష్యద్వాదీతి బుద్ధం మయా|
"Sir," replied the woman, "I see that you are a Prophet.
20 అస్మాకం పితృలోకా ఏతస్మిన్ శిలోచ్చయేఽభజన్త, కిన్తు భవద్భిరుచ్యతే యిరూశాలమ్ నగరే భజనయోగ్యం స్థానమాస్తే|
Our forefathers worshipped on this mountain, but you Jews say that the place where people must worship is in Jerusalem."
21 యీశురవోచత్ హే యోషిత్ మమ వాక్యే విశ్వసిహి యదా యూయం కేవలశైలేఽస్మిన్ వా యిరూశాలమ్ నగరే పితుర్భజనం న కరిష్యధ్వే కాల ఏతాదృశ ఆయాతి|
"Believe me," said Jesus, "the time is coming when you will worship the Father neither on this mountain nor in Jerusalem.
22 యూయం యం భజధ్వే తం న జానీథ, కిన్తు వయం యం భజామహే తం జానీమహే, యతో యిహూదీయలోకానాం మధ్యాత్ పరిత్రాణం జాయతే|
You worship One of whom you know nothing. We worship One whom we know; for salvation comes from the Jews.
23 కిన్తు యదా సత్యభక్తా ఆత్మనా సత్యరూపేణ చ పితుర్భజనం కరిష్యన్తే సమయ ఏతాదృశ ఆయాతి, వరమ్ ఇదానీమపి విద్యతే; యత ఏతాదృశో భత్కాన్ పితా చేష్టతే|
But a time is coming--nay, has already come--when the true worshippers will worship the Father with true spiritual worship; for indeed the Father desires such worshippers.
24 ఈశ్వర ఆత్మా; తతస్తస్య యే భక్తాస్తైః స ఆత్మనా సత్యరూపేణ చ భజనీయః|
God is Spirit; and those who worship Him must bring Him true spiritual worship."
25 తదా సా మహిలావాదీత్ ఖ్రీష్టనామ్నా విఖ్యాతోఽభిషిక్తః పురుష ఆగమిష్యతీతి జానామి స చ సర్వ్వాః కథా అస్మాన్ జ్ఞాపయిష్యతి|
"I know," replied the woman, "that Messiah is coming--'the Christ,' as He is called. When He has come, He will tell us everything."
26 తతో యీశురవదత్ త్వయా సార్ద్ధం కథనం కరోమి యోఽహమ్ అహమేవ స పురుషః|
"I am He," said Jesus--"I who am now talking to you."
27 ఏతస్మిన్ సమయే శిష్యా ఆగత్య తథా స్త్రియా సార్ద్ధం తస్య కథోపకథనే మహాశ్చర్య్యమ్ అమన్యన్త తథాపి భవాన్ కిమిచ్ఛతి? యద్వా కిమర్థమ్ ఏతయా సార్ద్ధం కథాం కథయతి? ఇతి కోపి నాపృచ్ఛత్|
Just then His disciples came, and were surprised to find Him talking with a woman. Yet not one of them asked Him, "What is your wish?" or "Why are you talking with her?"
28 తతః పరం సా నారీ కలశం స్థాపయిత్వా నగరమధ్యం గత్వా లోకేభ్యోకథాయద్
The woman however, leaving her pitcher, went away to the town, and called the people.
29 అహం యద్యత్ కర్మ్మాకరవం తత్సర్వ్వం మహ్యమకథయద్ ఏతాదృశం మానవమేకమ్ ఆగత్య పశ్యత రు కిమ్ అభిషిక్తో న భవతి?
"Come," she said, "and see a man who has told me everything I have ever done. Can this be the Christ, do you think?"
30 తతస్తే నగరాద్ బహిరాగత్య తాతస్య సమీపమ్ ఆయన్|
They left the town and set out to go to Him.
31 ఏతర్హి శిష్యాః సాధయిత్వా తం వ్యాహార్షుః హే గురో భవాన్ కిఞ్చిద్ భూక్తాం|
Meanwhile the disciples were urging Jesus. "Rabbi," they said, "eat something."
32 తతః సోవదద్ యుష్మాభిర్యన్న జ్ఞాయతే తాదృశం భక్ష్యం మమాస్తే|
"I have food to eat," He replied, "of which you do not know."
33 తదా శిష్యాః పరస్పరం ప్రష్టుమ్ ఆరమ్భన్త, కిమస్మై కోపి కిమపి భక్ష్యమానీయ దత్తవాన్?
So the disciples began questioning one another. "Can it be," they said, "that some one has brought Him something to eat?"
34 యీశురవోచత్ మత్ప్రేరకస్యాభిమతానురూపకరణం తస్యైవ కర్మ్మసిద్ధికారణఞ్చ మమ భక్ష్యం|
"My food," said Jesus, "is to be obedient to Him who sent me, and fully to accomplish His work.
35 మాసచతుష్టయే జాతే శస్యకర్త్తనసమయో భవిష్యతీతి వాక్యం యుష్మాభిః కిం నోద్యతే? కిన్త్వహం వదామి, శిర ఉత్తోల్య క్షేత్రాణి ప్రతి నిరీక్ష్య పశ్యత, ఇదానీం కర్త్తనయోగ్యాని శుక్లవర్ణాన్యభవన్|
Do you not say, 'It wants four months yet to the harvest'? But look round, I tell you, and observe these plains-- they are already ripe for the sickle.
36 యశ్ఛినత్తి స వేతనం లభతే అనన్తాయుఃస్వరూపం శస్యం స గృహ్లాతి చ, తేనైవ వప్తా ఛేత్తా చ యుగపద్ ఆనన్దతః| (aiōnios )
The reaper gets pay and gathers in a crop in preparation for the Life of the Ages, that so the sower and the reapers may rejoice together. (aiōnios )
37 ఇత్థం సతి వపత్యేకశ్ఛినత్యన్య ఇతి వచనం సిద్ధ్యతి|
For it is in this that you see the real meaning of the saying, 'The sower is one person, and the reaper is another.'
38 యత్ర యూయం న పర్య్యశ్రామ్యత తాదృశం శస్యం ఛేత్తుం యుష్మాన్ ప్రైరయమ్ అన్యే జనాఃపర్య్యశ్రామ్యన్ యూయం తేషాం శ్రగస్య ఫలమ్ అలభధ్వమ్|
I sent you to reap a harvest which is not the result of your own labours. Others have laboured, and you are getting benefit from their labours."
39 యస్మిన్ కాలే యద్యత్ కర్మ్మాకార్షం తత్సర్వ్వం స మహ్యమ్ అకథయత్ తస్యా వనితాయా ఇదం సాక్ష్యవాక్యం శ్రుత్వా తన్నగరనివాసినో బహవః శోమిరోణీయలోకా వ్యశ్వసన్|
Of the Samaritan population of that town a good many believed in Him because of the woman's statement when she declared, "He has told me all that I have ever done."
40 తథా చ తస్యాన్తికే సముపస్థాయ స్వేషాం సన్నిధౌ కతిచిద్ దినాని స్థాతుం తస్మిన్ వినయమ్ అకుర్వ్వాన తస్మాత్ స దినద్వయం తత్స్థానే న్యవష్టత్
When however the Samaritans came to Him, they asked Him on all sides to stay with them; and He stayed there two days.
41 తతస్తస్యోపదేశేన బహవోఽపరే విశ్వస్య
Then a far larger number of people believed because of His own words,
42 తాం యోషామవదన్ కేవలం తవ వాక్యేన ప్రతీమ ఇతి న, కిన్తు స జగతోఽభిషిక్తస్త్రాతేతి తస్య కథాం శ్రుత్వా వయం స్వయమేవాజ్ఞాసమహి|
and they said to the woman, "We no longer believe in Him simply because of your statements; for we have now heard for ourselves, and we know that this man really is the Saviour of the world."
43 స్వదేశే భవిష్యద్వక్తుః సత్కారో నాస్తీతి యద్యపి యీశుః ప్రమాణం దత్వాకథయత్
After the two days He departed, and went into Galilee;
44 తథాపి దివసద్వయాత్ పరం స తస్మాత్ స్థానాద్ గాలీలం గతవాన్|
though Jesus Himself declared that a Prophet has no honour in his own country.
45 అనన్తరం యే గాలీలీ లియలోకా ఉత్సవే గతా ఉత్సవసమయే యిరూశలమ్ నగరే తస్య సర్వ్వాః క్రియా అపశ్యన్ తే గాలీలమ్ ఆగతం తమ్ ఆగృహ్లన్|
When however He reached Galilee, the Galilaeans welcomed Him eagerly, having been eye-witnesses of all that He had done in Jerusalem at the Festival; for they also had been to the Festival.
46 తతః పరమ్ యీశు ర్యస్మిన్ కాన్నానగరే జలం ద్రాక్షారసమ్ ఆకరోత్ తత్ స్థానం పునరగాత్| తస్మిన్నేవ సమయే కస్యచిద్ రాజసభాస్తారస్య పుత్రః కఫర్నాహూమపురీ రోగగ్రస్త ఆసీత్|
So He came once more to Cana in Galilee, where He had made the water into wine. Now there was a certain officer of the King's court whose son was ill at Capernaum.
47 స యేహూదీయదేశాద్ యీశో ర్గాలీలాగమనవార్త్తాం నిశమ్య తస్య సమీపం గత్వా ప్రార్థ్య వ్యాహృతవాన్ మమ పుత్రస్య ప్రాయేణ కాల ఆసన్నః భవాన్ ఆగత్య తం స్వస్థం కరోతు|
Having heard that Jesus had come from Judaea to Galilee, he came to Him and begged Him to go down and cure his son; for he was at the point of death.
48 తదా యీశురకథయద్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ చిత్రం చిహ్నం చ న దృష్టా యూయం న ప్రత్యేష్యథ|
"Unless you and others see miracles and marvels," said Jesus, "nothing will induce you to believe."
49 తతః స సభాసదవదత్ హే మహేచ్ఛ మమ పుత్రే న మృతే భవానాగచ్ఛతు|
"Sir," pleaded the officer, "come down before my child dies."
50 యీశుస్తమవదద్ గచ్ఛ తవ పుత్రోఽజీవీత్ తదా యీశునోక్తవాక్యే స విశ్వస్య గతవాన్|
"You may return home," replied Jesus; "your son has recovered." He believed the words of Jesus, and started back home;
51 గమనకాలే మార్గమధ్యే దాసాస్తం సాక్షాత్ప్రాప్యావదన్ భవతః పుత్రోఽజీవీత్|
and he was already on his way down when his servants met him and told him that his son was alive and well.
52 తతః కం కాలమారభ్య రోగప్రతీకారారమ్భో జాతా ఇతి పృష్టే తైరుక్తం హ్యః సార్ద్ధదణ్డద్వయాధికద్వితీయయామే తస్య జ్వరత్యాగోఽభవత్|
So he inquired of them at what hour he had shown improvement. "Yesterday, about seven o'clock," they replied, "the fever left him."
53 తదా యీశుస్తస్మిన్ క్షణే ప్రోక్తవాన్ తవ పుత్రోఽజీవీత్ పితా తద్బుద్ధ్వా సపరివారో వ్యశ్వసీత్|
Then the father recollected that that was the time at which Jesus had said to him, "Your son has recovered," and he and his whole household became believers.
54 యిహూదీయదేశాద్ ఆగత్య గాలీలి యీశురేతద్ ద్వితీయమ్ ఆశ్చర్య్యకర్మ్మాకరోత్|
This is the second miracle that Jesus performed, after coming from Judaea into Galilee.